apr

GRU Airport
São Paulo (BRA)

Google Maps
LatLong = (-23.4238071, -46.4772255)

O Aeroporto Internacional de São Paulo/Guarulhos - Governador André Franco Montoro, (IATA: GRU, ICAO: SBGR), fica localizado no município de Guarulhos, em São Paulo.
É o maior aeroporto do Brasil e o mais movimentado da América Latina em número de passageiros transportados.
No transporte de mercadorias, é o segundo depois do Aeroporto Internacional El Dorado, em Bogotá, Colômbia.
Com uma área de 14 quilômetros quadrados, o complexo aeroportuário conta com um sistema de acesso viário próprio.
A Rodovia Helio Smidt se estende por parte do perímetro do aeroporto, tendo ligação com as rodovias Presidente Dutra e Ayrton Senna. Toda estrutura para passageiros é dividida em três terminais, totalizando 260 pontos de check-in.
Em 2001, uma lei federal alterou a denominação do aeroporto em homenagem ao ex-governador de São Paulo André Franco Montoro, falecido em 1998.
No entanto, o nome oficial não é habitualmente usado pela população, que se refere apenas como aeroporto de Guarulhos ou aeroporto de Cumbica.
O complexo aeroportuário foi concedido à iniciativa privada em 6 de fevereiro de 2012 para o consórcio entre a Invepar e a Airports Company South Africa durante o período de 20 anos, pelo valor de 16,2 bilhões de reais.
Em 15 de novembro de 2012, a concessionária passou a utilizar a marca GRU Airport que irá conviver com o nome oficial, além das denominações informais.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.


São Paulo/Guarulhos-Governador André Franco Montoro International Airport, (IATA: GRU, ICAO: SBGR), often referred to as GRU Airport, or simply GRU, is the primary international airport serving São Paulo.
It is popularly known locally as either Cumbica Airport, after the district where it is located and the Brazilian Air Force base that still exists at the airport complex, or Guarulhos Airport, after the municipality of Guarulhos, in the São Paulo, where it is located. Since November 28, 2001 the airport has been named after André Franco Montoro, (1916-1999), former Governor of São Paulo state.
The airport was rebranded as GRU Airport in 2012.
In Brazil the airport was ranked first in terms of transported passengers, aircraft operations, and cargo handled in 2012, placing it as the second busiest airport in Latin America by passenger traffic, (36,596,326 in 2016), after Mexico City International Airport.
Guarulhos has slot restrictions, operating with a maximum of 45 operations/hour and being one of the five airports with such restrictions in Brazil (the others are São Paulo-Congonhas, Brasília, Belo Horizonte-Pampulha and Rio de Janeiro-Santos Dumont).
Since 2012, the airport has been operated by a consortium composed of Invepar S/A, Airports Company South Africa, and Infraero.
Some of its facilities are shared with the São Paulo Air Force Base of the Brazilian Air Force.


From Wikipedia, the free encyclopedia.

M  A  V  360M 



apr

GRU Airport
São Paulo (BRA)

NIKON D5100
LatLong = (-23.4238071, -46.4772255)

O Aeroporto Internacional de São Paulo/Guarulhos - Governador André Franco Montoro, (IATA: GRU, ICAO: SBGR), fica localizado no município de Guarulhos, em São Paulo.

São Paulo é um município brasileiro, capital do estado homônimo e principal centro financeiro, corporativo e mercantil da América do Sul.
É a cidade mais populosa do Brasil, do continente americano, da lusofonia e de todo o hemisfério sul.
São Paulo é a cidade brasileira mais influente no cenário global, sendo, em 2016, a 11ª cidade mais globalizada do planeta, recebendo a classificação de cidade global alfa, por parte do Globalization and World Cities Study Group & Network, (GaWC).
O lema da cidade, presente em seu brasão oficial, é Non ducor, duco, frase latina que significa: Não sou conduzido, conduzo.

São Paulo es un municipio brasileño, capital del estado homónimo y principal centro financiero, corporativo y mercantil de América del Sur.
Es la ciudad más poblada de Brasil, del continente americano, de la lusofonía y de todo el hemisferio sur.
São Paulo es la ciudad brasileña más influyente en el escenario global, siendo, en 2016, la 11ª ciudad más globalizada del planeta, recibiendo la clasificación de ciudad global alfa, por parte del Globalization and World Cities Study Group & Network, (GaWC).
El lema de la ciudad, presente en su escudo oficial, es Non ducor, duco, frase latina que significa: No soy conducido, conducto.


São Paulo is a Brazilian municipality, capital of the homonymous state and main financial, corporate and mercantile center of South America. It is the most populous city in Brazil, the American continent, Lusofonia and the entire southern hemisphere.
São Paulo is the most influential Brazilian city in the global scenario, being, in 2016, the 11th most globalized city on the planet, receiving the global alpha city classification, by the Globalization and World Cities Study Group & Network, (GaWC).
The city motto, present on its official coat of arms, is Non ducor, duco, Latin phrase meaning: I am not driven, I drive.


M  A  V  360M 



apr

GRU Airport
São Paulo (BRA)

NIKON D5100
LatLong = (-23.4238071, -46.4772255)

A TAP Air Portugal MHIH, fundada a 14 de março de 1945 com o nome Transportes Aéreos Portugueses, é a companhia aérea de bandeira portuguesa, com sede em Lisboa e hub no Aeroporto Humberto Delgado, Santa Maria dos Olivais, Lisboa.
A maior e mais prestigiada companhia aérea nacional é membro integrante da Star Alliance desde 2005.
Através do seu hub em Lisboa, plataforma privilegiada de acesso à Europa, na encruzilhada com África, América do Norte, América Central e América do Sul, a rede da TAP Air Portugal opera para 87 destinos em 34 países, oferecendo mais de 2.500 voos semanais. Atualmente a empresa dispõe de uma frota de 80 aviões, 63 dos quais de fabrico Airbus para os voos de médio e longo curso e ainda 17 aeronaves ATR e Embraer, operadas pela White Airways e Portugália Airlines, respetivamente, ao serviço da TAP Express, a sua companhia regional.
Em Junho de 2015 a TAP Air Portugal foi semi-privatizada pelo Estado Português, passando a ser controlada a 61% pelo consórcio Atlantic Gateway, liderado pelo brasileiro radicado nos Estados Unidos da América, David Neeleman, (fundador da norte-americana jetBlue Airways e dono da Azul Linhas Aéreas Brasileiras) e, por Humberto Pedrosa, (CEO do Grupo Barraqueiro).
Em Fevereiro de 2016, o novo governo liderado por António Costa assinou um novo acordo com o consórcio até então detentor da maioria do capital, passando assim a ser o Estado Português a deter 50% da empresa, 45% pela Atlantic Gateway e 5% pelos trabalhadores e colaboradores da TAP.

A TAP Air Portugal é avaliada com três estrelas pela Skytrax.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.


TAP Air Portugal is the flag carrier airline of Portugal, headquartered at Lisbon Airport which also serves as its hub. TAP - Transportes Aéreos Portugueses - is a member of the Star Alliance since 2005 and operates on average 2,500 flights a week to 87 destinations in 34 countries worldwide.
The company has a fleet of 90 airplanes, 68 of which were manufactured by Airbus and the remaining 22 by Embraer and ATR, operating on behalf of the regional airline TAP Express.
In June 2015 the company was semi-privatised and became majority-owned by the Atlantic Gateway Consortium, led by David Neeleman, who founded JetBlue and Azul and co-founded WestJet Airlines, together with Portuguese entrepreneur Humberto Pedrosa.
The Atlantic Gateway Consortium purchased 61% of the carrier from the government of Portugal on 24 June 2015, with an option to buy the Portuguese government's remaining 34 percent stake in 2018. This deal has been surrounded in controversy because it was completed at the end of the center-right government's mandate with wide opposition from TAP employees.
On October 2015, a new left-wing government has sought to return majority control of the airline to the state, having signed in February 2016 a deal with the private consortium, which indicates that the company is 50% owned by the Portuguese state, 45% by the Atlantic Gateway Consortium and 5% available shareholder to collaborators and employees of TAP Air Portugal.

TAP Air Portugal is rated as a three-star airline by Skytrax.


From Wikipedia, the free encyclopedia.

M  A  V  360M 



apr

Roteiro da Viagem
Google Maps


SÃO PAULO (BRA), LISBOA, SETUBAL, FÁTIMA (POR), MADRI, TOLEDO, MADRI, SAN SEBASTIAN (ESP), BORDEAUX, LOURDES, SAINT-BERTRAND-DE-COMMINGES, CARCASSONNE (FRA), ANDORRA (AND), MONTSERRAT, BACELONA (ESP), BERLIM, DRESDEN (GER), PRAGA, LEDNICE (CZE), GYOR, BUDAPESTE (HUN), BRATISLAVA (SVK), OLOMOUC (CZE), CRACÓVIA, AUSCHWITZ-BIRKENAU, CZESTOCHOWA, VARSÓVIA (POL), LISBOA (POR), SÃO PAULO (BRA)

M  A  V  360M 



apr

GRU Airport - São Paulo (BRA)
LIS Airport - Lisboa (POR)

Google Maps




M  A  V  360M 



apr

Tivoli Oriente Hotel
Lisboa (POR)

Google Maps
LatLong = (38.7664534, -9.0979659)

Av. D. João II - Parcela 1.14 Lote 3, Parque das Nações, 1990-083 Lisboa, Portugal
+351 21 891 5100

Lisboa, (GCTE), é a capital de Portugal e a cidade mais populosa do país.
Lisboa é o centro político de Portugal, sede do Governo e da residência do chefe de Estado.
É o farol da lusofonia, (Daus): a Comunidade dos Países de Língua Portuguesa, (CPLP), tem a sua sede na cidade.
É ainda a capital mais a ocidente do continente europeu na costa atlântica.

GCTE, A Ordem Militar da Torre e Espada, do Valor, Lealdade e Mérito, (de seu nome completo Antiga e Muito Nobre Ordem Militar da Torre e Espada, do Valor, Lealdade e Mérito), é a mais elevada Ordem Honorífica de Portugal, tendo sido criada pelo Rei D. Afonso V em 1459.
Foi renovada por D. João VI, enquanto Príncipe-Regente, em 13 de Maio de 1808 e por D. Pedro IV, também enquanto Regente do Reino, em 28 de Julho de 1832.
Foi a única ordem honorífica que se manteve sempre ativa, mesmo no período de 1910 a 1917-18 quando as restantes ordens militares foram extintas.
Atualmente é concedida por Decreto do Presidente da República.

Olisipo, (em latim: Olisippo; em grego: Ολισσιπο; transl.: Olissipo; ou Ολισσιπόνα, Olissipóna), foi o nome romano da capital portuguesa, Lisboa.
A cidade era uma das mais importantes da Lusitânia romana, contudo não era a sua capital, que ficava em Emerita Augusta a actual Mérida, (na Estremadura Espanhola).
Foi município romano, sendo os seus cidadãos romanos apesar de não serem de ascendência romana, devido à aliança que o governo da cidade empreendeu com Roma.
O sufixo ippo, (ipo), é encontrado em diversos locais da península Ibérica e é característico das áreas de influência Tartessa ou de áreas com uma posterior influência Turdetana.

Turdetanos, (em latim: turdetani), eram um povo ibero da Bética que habitava a Turdetânia, região a oriente do rio Guadiana e junto ao curso médio e inferior do rio Guadalquivir, do Algarve em Portugal até à Serra Morena, coincidindo com os territórios da antiga civilização de Tartessos.

Tartesso, (em grego: Τάρτησσος), era o nome pelo qual os gregos conheciam a primeira civilização do Ocidente.
Herdeira da cultura megalítica andaluza, que se desenvolveu no triângulo formado pelas actuais cidades de Huelva, Sevilha e São Fernando, (Cádis), pela costa sudoeste da Península Ibérica, teve por linha central o rio Tartesso, que os romanos chamaram logo de Bétis e os árabes Guadalquivir.
Os tartessos poderão ter desenvolvido uma língua e escrita distinta da dos povos vizinhos, com influências culturais de egípcios e fenícios.(sic)

Lisbon, (GCTE), is the capital of Portugal and the most populous city in the country.
Lisbon is the political center of Portugal, seat of the Government and the residence of the head of State.
It is the lighthouse of Lusofonia, (Daus): the Community of Portuguese Speaking Countries (CPLP), has its headquarters in the city.
It is still the westernmost capital of the European continent on the Atlantic coast.

GCTE, The Military Order of the Tower and Sword, of Valor, Loyalty and Merit, (of its full name Old and Very Noble Military Order of the Tower and Sword, of Valor, Loyalty and Merit), is the highest Honorary Order of Portugal, having been created by King D. Afonso V in 1459.
It was renewed by D. João VI as Prince Regent on May 13, 1808 and by D. Pedro IV, also as Regent of the Kingdom on July 28, 1832.
It was the only honorary order that was always active, even in the period from 1910 to 1917-18 when the remaining military orders were extinguished.
It is currently granted by Decree of the President of the Republic.

Olisipo, (in Latin: Olisippo, in Greek: Ολισσιπο; transl.: Olissipo, or Ολισσιπόνα, Olissipóna), was the Roman name of the Portuguese capital, Lisbon.
The city was one of the most important of the Roman Lusitania, however it was not its capital, that was in Emerita Augusta the current Mérida, (in the Spanish Extremadura).
It was Roman municipality, being its Roman citizens although they were not of Roman ancestry, due to the alliance that the city government undertook with Rome.
The ippo suffix, (ipo), is found in several places in the Iberian peninsula and is characteristic of the Tartessa areas of influence or areas with a later Turdetana influence.

Turdetani, (Latin: Turdetani), were an Iberian people from Betica that inhabited Turdetania, east of the Guadiana river and near the middle and lower reaches of the Guadalquivir River, from the Algarve in Portugal to the Sierra Morena, coinciding with the territories of the ancient civilization of Tartessos.
Tartesso, (Greek: Τάρτησσος), was the name by which the Greeks knew the first civilization of the West.
The heir of the Andalusian megalithic culture, which developed in the triangle formed by the present cities of Huelva, Seville and San Fernando, (Cadiz), along the southwestern coast of the Iberian Peninsula, had as its central line the river Tartesso, which the Romans soon called Betis and the Arabs Guadalquivir.
The tartessos may have developed a language and writing distinct from that of neighboring peoples, with cultural influences of Egyptians and Phoenicians.(sic)


M  A  V  360M 



apr

Doca de Pesca do Porto de Setúbal
Setubal (POR)

iPhone SE + PhotoDirector
LatLong = (38.519346, -8.9015947)

A Docapesca comercializa diversos artigos direcionados para a frota de pesca e para os compradores de pescado, nas 15 Lojas Docapesca, localizadas nas diversas lotas, de norte a sul do país.
De entre os mais de 1500 artigos, poderá encontrar redes, cabos, tintas para embarcações, vestuário para a pesca, baterias, contentores isotérmicos, óleos e lubrificantes, produtos de limpeza e ferramentas, entre muitos outros.
A dimensão geográfica da Docapesca permite-lhe obter preços competitivos dos melhores fornecedores nacionais e estrangeiros.
Outra vantagem destas lojas, para a frota de pesca, decorre da facilidade de pagamento - no caso de compras mais relevantes - as quais poderão ser deduzidas progressivamente nas marés.

M  A  V  360M 



apr

Forte de São Filipe
Setúbal (POR)

iPhone SE + PhotoDirector
LatLong = (38.5183326, -8.9093572)

O Forte de São Filipe de Setúbal, também conhecido como Castelo de São Filipe, localiza-se em posição dominante sobre um outeiro, fronteiro à cidade litorânea de Setúbal, dominando a margem esquerda da foz do rio Sado e o oceano Atlântico, em Portugal.

M  A  V  360M 



apr

Capela no Forte de São Filipe
Setúbal (POR)

iPhone SE
LatLong = (38.5179326, -8.9091534)

Embora a data do início das obras não reúna unânimidade junto dos historiadores, a ordem de construção da fortaleza é apontada ao ano de 1582, altura em que D. Filipe II visitou Setúbal.
O Castelo de S. Filipe, mais frequentemente designado por forte ou fortaleza, desempenhou um papel tático de reforço a linha de defesa da costa portuguesa, fustigada por piratas do norte da Europa e de África.
Todavia, estudiosos como Rafael Moreira entendem que o principal objetivo da fortificação terá sido o de garantir a manutenção de uma guarnição fiel à dinastia filipina, assegurando, assim, o controlo da população setubalense, que havia indiciado várias demonstrações de oposição à dominação espanhola.
A planta do forte é da autoria do engenheiro Filipe Terzi e, que se conheça, é a mais antiga feita em Setúbal, com data de 8 de julho de 1594.
A fortaleza tem um formato irregular poligonal, em estrela de seis pontas e com outros tantos baluartes, sendo reforçada a norte por uma segunda linha amuralhada.
Devido aos avanços na área da balística, apetrechando navios com canhões de maior precisão e poder de destruição, edificações como torres são inexistentes.
A construção, que foi o último reduto em Setúbal da resistência espanhola aquando da restauração da independência portuguesa de 1640, indicia várias modificações ao longo dos tempos, tendo albergado, por exemplo, a Casa do Governador.
Actualmente a funcionar como Pousada de Portugal, possui uma capela barroca, revestida a azulejo, datados de 1736, da autoria de Policarpo de Oliveira Bernardes, retratando cenas da vida de S. Filipe.
Das muralhas do forte vislumbra-se uma das vistas panorâmicas mais arrebatadoras da cidade e da baía.

Fonte: mun-setubal.pt.

M  A  V  360M 



apr

Gare do Oriente
Lisboa (POR)

iPhone SE
LatLong = (38.766694444444, -9.0988111111111)

A Gare do Oriente, também conhecida como Gare Intermodal de Lisboa (GIL) ou Estação Ferroviária de Lisboa - Oriente, é uma das estações ferroviárias e rodoviárias mais importantes de Lisboa, em Portugal.
Projetada pelo arquiteto e engenheiro espanhol Santiago Calatrava, ficou concluída em 1998 para servir a Expo 98, e, posteriormente, o Parque das Nações.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

Gare do Oriente (Portuguese pronunciation: [ɡaɾ(ɨ) du oɾiˈẽt(ɨ)]), or alternately, the Lisbon Oriente Station is one of the main Portuguese intermodal transport hubs, and is situated in the civil parish of Parque das Nações, municipality of Lisbon.

From Wikipedia, the free encyclopedia.

M  A  V  360M 



apr

Monumento ao 25 de Abril
Lisboa (POR)

iPhone SE
LatLong = (38.730336111111, -9.1543694444444)

Este monumento comemorativo dos 25 anos da Revolução de Abril fica situado no cimo do bonito Parque Eduardo VII, perto do Marquês de Pombal, em Lisboa.
Concebido a partir do pedestal destinado à estátua equestre do Santo Condestável, este conjunto escultórico é constituído por fragmentos de pedra, por vezes em bruto.
Quer a partir do núcleo vertical, quer sobre as traves corre a água de uma fonte aí instalada.
O núcleo desdobra-se por outros pedaços de pedra que se dispersam pelo espelho de água, onde a obra se localiza.
Em frente a este núcleo, sobre um plinto em dois patamares, encontra-se um outro elemento cuja coloração e discurso formal o aproxima da estilização de um cravo.
No conjunto das peças de arte existentes no Parque Eduardo VII, o polémico monumento da autoria de João Cutileiro surge como obra de um novo tempo político e cultural.

Fonte: guiadacidade.pt.

This monument commemorating the 25th anniversary of the April Revolution is located at the top of the beautiful Eduardo VII Park, near the Marquês de Pombal in Lisbon.
Conceived from the pedestal destined to the equestrian statue of the Santo Condestável, this sculptural set is constituted by fragments of stone, sometimes rough.
Whether from the vertical core or the crossbeams runs water from a source installed there.
The nucleus unfolds by other pieces of stone that are dispersed by the mirror of water, where the work is located.
In front of this nucleus, on a plinth in two steps, is another element whose coloration and formal speech approaches the stylization of a clove.
In the set of art pieces existing in the Eduardo VII Park, the controversial monument by João Cutileiro appears as a work of a new political and cultural time.


Source: guiadacidade.pt.

M  A  V  360M 



apr

Monumento ao 25 de Abril
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.7305948, -9.1545282)

Este monumento comemorativo dos 25 anos da Revolução de Abril fica situado no cimo do bonito Parque Eduardo VII, perto do Marquês de Pombal, em Lisboa.
Concebido a partir do pedestal destinado à estátua equestre do Santo Condestável, este conjunto escultórico é constituído por fragmentos de pedra, por vezes em bruto.
Quer a partir do núcleo vertical, quer sobre as traves corre a água de uma fonte aí instalada.
O núcleo desdobra-se por outros pedaços de pedra que se dispersam pelo espelho de água, onde a obra se localiza.
Em frente a este núcleo, sobre um plinto em dois patamares, encontra-se um outro elemento cuja coloração e discurso formal o aproxima da estilização de um cravo.
No conjunto das peças de arte existentes no Parque Eduardo VII, o polémico monumento da autoria de João Cutileiro surge como obra de um novo tempo político e cultural.

Fonte: guiadacidade.pt.

This monument commemorating the 25th anniversary of the April Revolution is located at the top of the beautiful Eduardo VII Park, near the Marquês de Pombal in Lisbon.
Conceived from the pedestal destined to the equestrian statue of the Santo Condestável, this sculptural set is constituted by fragments of stone, sometimes rough.
Whether from the vertical core or the crossbeams runs water from a source installed there.
The nucleus unfolds by other pieces of stone that are dispersed by the mirror of water, where the work is located.
In front of this nucleus, on a plinth in two steps, is another element whose coloration and formal speech approaches the stylization of a clove.
In the set of art pieces existing in the Eduardo VII Park, the controversial monument by João Cutileiro appears as a work of a new political and cultural time.


Source: guiadacidade.pt.

M  A  V  360M 



apr

Parque Eduardo VII
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.7283001, -9.1548769)

Este parque, construído em 1903 foi nomeado em homenagem ao rei Eduardo VII de Inglaterra que teria viajado a Lisboa num gesto de aproximação da firme aliança entre estes dois países.
No topo do parque poderá encontrar um bonito mirador com uma grande bandeira portuguesa hasteada que recorda aos locais, a cada dia, o orgulho em ser português.

Fonte: feriasemportugal.com.

This park, built in 1903 was named after King Edward VII of England who would have traveled to Lisbon in a gesture of approaching the firm alliance between these two countries.
At the top of the park you will find a beautiful viewpoint with a large Portuguese flag which remembers to the places, every day, the pride in being Portuguese.


Source: feriasemportugal.com.

M  A  V  360M 



apr

Feira do Livro 2018
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.726832, -9.151631)

A 88ª edição da Feira do Livro de Lisboa realizou-se entre os dias 25 de maio e 13 de junho de 2018, no Parque Eduardo VII, com organização da APEL-Associação Portuguesa de Editores e Livreiros e, da Câmara Municipal de Lisboa.

feiradolivrodelisboa.pt/

M  A  V  360M 



apr

Parque Eduardo VII
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.730336111111, -9.1543694444444)

Este parque, construído em 1903 foi nomeado em homenagem ao rei Eduardo VII de Inglaterra que teria viajado a Lisboa num gesto de aproximação da firme aliança entre estes dois países.
No topo do parque poderá encontrar um bonito mirador com uma grande bandeira portuguesa hasteada que recorda aos locais, a cada dia, o orgulho em ser português.

Fonte: feriasemportugal.com.

This park, built in 1903 was named after King Edward VII of England who would have traveled to Lisbon in a gesture of approaching the firm alliance between these two countries.
At the top of the park you will find a beautiful viewpoint with a large Portuguese flag which remembers to the places, every day, the pride in being Portuguese.


Source: feriasemportugal.com.

feiradolivrodelisboa.pt/

M  A  V  360M 



apr

Ponte 25 de Abril
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.6883182, -9.1767047)

A Ponte 25 de Abril é uma ponte suspensa rodoferroviária que liga a cidade de Lisboa à cidade de Almada, em Portugal.
A ponte atravessa o estuário do rio Tejo na parte final e mais estreita - o designado gargalo do Tejo.

M  A  V  360M 



apr

Torre de Belém
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.6921476, -9.2153159)

A Torre de Belém localiza-se na freguesia de Belém, concelho e distrito de Lisboa, em Portugal.
Na margem direita do rio Tejo, onde existiu outrora a praia de Belém, era primitivamente cercada pelas águas em todo o seu perímetro. Ao longo dos séculos foi envolvida pela praia, até se incorporar hoje a terra firme.
Um dos "ex libris" da cidade, o monumento é um ícone da arquitectura do reinado de Manuel I de Portugal, numa síntese entre a torre de menagem de tradição medieval e o baluarte moderno, onde se dispunham peças de artilharia.
Ao longo do tempo a torre foi perdendo a sua função de defesa da barra do Tejo e, a partir da ocupação Filipina, os antigos paióis deram lugar a masmorras.
Nos quatro pisos da torre, mantêm-se a Sala do Governador, a Sala dos Reis, a Sala de Audiências e, finalmente, a Capela com as suas características abóbadas quinhentistas.
A Torre de São Vicente, (1514), pertence a uma formação de defesa da bacia do Tejo mandada erigir por João II de Portugal, composta a sul pela torre de São Sebastião da Caparica (1481) e a oeste pela Torre de Santo António de Cascais (1488).
O monumento destaca-se pelo nacionalismo implícito, visto que é todo rodeado por decorações do Brasão de armas de Portugal, incluindo inscrições de cruzes da Ordem de Cristo nas janelas de baluarte; tais características remetem principalmente à arquitetura típica de uma época em que o país era uma potência global, (a do início da Idade Moderna).
Classificada como Património Mundial pela Organização das Nações Unidas para a Educação, a Ciência e a Cultura, (UNESCO), desde 1983, foi eleita como uma das Sete Maravilhas de Portugal em 7 de julho de 2007.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Torre de Belém
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.6917052, -9.2158955)

A Torre de Belém localiza-se na freguesia de Belém, concelho e distrito de Lisboa, em Portugal.
Na margem direita do rio Tejo, onde existiu outrora a praia de Belém, era primitivamente cercada pelas águas em todo o seu perímetro. Ao longo dos séculos foi envolvida pela praia, até se incorporar hoje a terra firme.
Um dos ex libris da cidade, o monumento é um ícone da arquitectura do reinado de Manuel I de Portugal, numa síntese entre a torre de menagem de tradição medieval e o baluarte moderno, onde se dispunham peças de artilharia.
Ao longo do tempo a torre foi perdendo a sua função de defesa da barra do Tejo e, a partir da ocupação Filipina, os antigos paióis deram lugar a masmorras.
Nos quatro pisos da torre, mantêm-se a Sala do Governador, a Sala dos Reis, a Sala de Audiências e, finalmente, a Capela com as suas características abóbadas quinhentistas.
A Torre de São Vicente, (1514), pertence a uma formação de defesa da bacia do Tejo mandada erigir por João II de Portugal, composta a sul pela torre de São Sebastião da Caparica (1481) e a oeste pela Torre de Santo António de Cascais (1488).
O monumento destaca-se pelo nacionalismo implícito, visto que é todo rodeado por decorações do Brasão de armas de Portugal, incluindo inscrições de cruzes da Ordem de Cristo nas janelas de baluarte; tais características remetem principalmente à arquitetura típica de uma época em que o país era uma potência global, (a do início da Idade Moderna).
Classificada como Património Mundial pela Organização das Nações Unidas para a Educação, a Ciência e a Cultura, (UNESCO), desde 1983, foi eleita como uma das Sete Maravilhas de Portugal em 7 de julho de 2007.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Sacadura Cabral e Gago Coutinho
Monumento
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.692139, -9.2137602)

A primeira travessia aérea do Atlântico Sul foi concluída com sucesso pelos aeronautas portugueses Gago Coutinho e Sacadura Cabral, em 1922, no contexto das comemorações do Primeiro Centenário da Independência do Brasil.
A épica viagem iniciou-se em Lisboa, às 7h00min, (GMT), de 30 de março de 1922, empregando um hidroavião monomotor Fairey F III-D MkII, especialmente concebido para a viagem, equipado com motor Rolls-Royce e batizado Lusitânia.
Sacadura Cabral exercia as funções de piloto e Gago Coutinho as de navegador.
Este último havia criado, e empregaria durante a viagem, um horizonte artificial adaptado a um sextante, a fim de medir a altura dos astros, invenção que revolucionou a navegação aérea à época.
A primeira etapa da viagem foi concluída, no mesmo dia, sem incidentes em Las Palmas, nas Ilhas Canárias, embora tenha sido notado, por ambos, um excessivo consumo de combustível.
No dia 5 de abril, partiram rumo à Ilha de São Vicente, no Arquipélago de Cabo Verde, cobrindo 850 milhas.
Lá se demoraram até 17 de abril para reparos no hidroavião - que fazia água nos flutuadores -, tendo partido das águas do porto da Praia, na Ilha de Santiago, rumo ao Arquipélago de São Pedro e São Paulo, em águas brasileiras, onde amararam, sem o auxílio do vento, no dia 18.
O mar revolto naquele ponto, entretanto, causou danos ao Lusitânia, que perdeu um dos flutuadores.
Os aeronautas foram recolhidos por um Cruzador da Marinha Portuguesa, que os conduziu a Fernando de Noronha.
Apesar de exaustos pelo voo de 1.700 quilômetros e pelo pouso acidentado, comemoraram o achamento, com precisão, daqueles rochedos em pleno Atlântico Sul, apenas com o recurso do método de navegação astronômica criado por Gago Coutinho.
Com a opinião pública portuguesa e brasileira envolvida no feito, o Governo Português enviou outro hidroavião Fairey, batizado como Pátria, a partir de Fernando de Noronha, pelo navio brasileiro Bagé, que chegou no dia 6 de maio.
Tendo o hidroavião sido desembarcado, montado e revisado, a 11 de maio decolaram de Noronha.
Entretanto, nova fatalidade acometeu os aeronautas, quando, tendo retornado e sobrevoando o arquipélago de São Pedro e São Paulo para reiniciar o trecho interrompido, uma pane no motor obrigou-os a amarar de emergência, tendo permanecido nove horas como náufragos, até serem resgatados por um cargueiro inglês - o Paris City, em trânsito na região.
Reconduzidos a Fernando de Noronha, aguardaram até 5 de junho, quando lhes foi enviado um novo Fairey F III-D, (o n° 17), batizado pela esposa do então Presidente do Brasil, Epitácio Pessoa, (1919-1922), como Santa Cruz.
Transportado de Portugal pelo navio Carvalho Araújo foi posto na água do Arquipélago de São Pedro e São Paulo, tendo levantado voo rumo a Recife, fazendo escalas em Salvador, Porto Seguro, Vitória e dali para o Rio de Janeiro, então Capital Federal, onde, a 17 de junho de 1922 amarou em frente à Ilha das Enxadas, nas águas da baía de Guanabara.
Aclamados entusiasticamente como heróis em todas as cidades brasileiras onde amerisaram, os aeronautas haviam concluído com êxito não apenas a primeira travessia do Atlântico Sul, mas pela primeira vez na História da Aviação, tinha-se viajado sobre o Oceano Atlântico apenas com o auxílio da navegação astronômica a partir do aeroplano.
Embora a viagem tenha consumido setenta e nove dias, o tempo de voo foi de apenas sessenta e duas horas e vinte e seis minutos, tendo percorrido um total de 8.383 quilômetros.
A viagem serviu de inspiração para os raides posteriores de Sarmento de Beires, João Ribeiro de Barros e de Charles Lindbergh, todas em 1927.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Imagem Frontal
Mosteiro dos Jerónimos
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.6973907, -9.2052927)

O Mosteiro dos Jerónimos ou Mosteiro de Santa Maria de Belém é um mosteiro português da Ordem de São Jerónimo construído no século XVI.
Situa-se na freguesia de Belém, na cidade e concelho de Lisboa.
Tem, desde 2016, o estatuto de Panteão Nacional.
Ponto culminante da arquitectura manuelina, este mosteiro é o mais notável conjunto monástico português do seu tempo e uma das principais igrejas-salão da Europa.
A sua construção iniciou-se, por iniciativa do rei D. Manuel I, no dealbar do século XVI e prologou-se por uma centena de anos, tendo sido dirigida por um conjunto notável de arquitetos/mestres de obras, (destaque-se o papel determinante de João de Castilho).
O Mosteiro dos Jerónimos encontra-se classificado como Monumento Nacional desde 1907 e, em 1983, foi classificado como Património Mundial pela UNESCO, juntamente com a Torre de Belém.
A 7 de Julho de 2007 foi eleito como uma das sete maravilhas de Portugal.
Estreitamente ligado à Casa Real Portuguesa e à epopeia dos Descobrimentos, o Mosteiro dos Jerónimos foi, desde muito cedo, "interiorizado como um dos símbolos da nação".
É hoje uma das mais importantes atrações turísticas de Portugal, contando um total de 807.854 visitantes em 2014, 944.000 em 2015 e 1.166 793 em 2017.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Túmulo de Luís de Camões
Mosteiro dos Jerónimos
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.6976776, -9.205745)

Luís de Camões, (1524-1580), foi um poeta e soldado português, considerado o maior escritor do período do Classicismo.
Além disso, ele é apontado como um dos maiores representantes da literatura mundial.
Autor do poema épico Os Lusíadas, revelou grande sensibilidade para escrever sobre os dramas humanos, sejam amorosos ou existenciais. Pouco se sabe sua vida, portanto, o local e os anos de nascimento e morte ainda são incertos.
Filho de Simão Vaz e Ana de Sá, Luís Vaz de Camões nasceu em Lisboa por volta de 1524.
Provavelmente teve uma boa e sólida educação, na qual aprendeu sobre história, línguas e literatura.
Estudos indicam que ele era indisciplinado e que supostamente teria ido à Coimbra para estudar.
No entanto, não há registros de que ele tenha sido aluno da Universidade.
Ainda jovem, interessou-se pela literatura iniciando sua carreira literária como um poeta lírico na corte de Dom João III.
Muitos historiadores dizem que nesse período Camões teve uma vida muito boêmia.
Na altura, também passou por uma desilusão amorosa, momento em que decidiu tornar-se um soldado.
Assim, ingressou no Exército da Coroa Portuguesa em 1547 e, no mesmo ano, embarcou como soldado para a África, onde combateu na guerra contra os celtas, no Marrocos.
Foi ali que Camões perdeu o olho direito.
Em 1552 volta a Lisboa e continua com sua vida boêmia e de promiscuidade.
No ano seguinte embarca para as Índias, onde participa de várias expedições militares. Estudos apontam que ele foi preso tanto em Portugal, quando no Oriente.
Foi durante uma de suas prisões que ele escreveu sua obra mais conhecida: Os Lusíadas.
Quando retornou a Portugal, resolveu publicar sua obra.
No momento, recebeu uma pequena quantia em dinheiro do Rei Dom Sebastião.
Muitas vezes incompreendido pela sociedade, Camões se queixou pelo pouco reconhecimento que teve em vida.
Foi somente após sua morte que sua obra passou a ser foco das atenções.
Hoje é considerado um dos maiores escritores de língua portuguesa e ainda, um dos maiores representantes da literatura mundial.
Seu nome é conhecido em todo o mundo e é usado em diversas praças, avenidas, ruas e instituições.
Camões faleceu dia 10 de junho de 1580 em Lisboa provavelmente vítima de peste.
No final da sua vida, passou por grandes problemas financeiros morrendo pobre e infeliz, uma vez que não teve o reconhecimento que merecia.
O Dia de Portugal é celebrado em 10 de junho em comemoração à data de sua morte.

Origem: todamateria.com.br.

M  A  V  360M 



apr

Imagem de Santo Antonio
Mosteiro dos Jerónimos
Lisboa (POR)

NIKON D5100


Santa Maria de Belém é uma antiga freguesia portuguesa do concelho de Lisboa, com 3,43 km² de área e 8.541 habitantes (2011).
Densidade: 2.490,1 hab/km².
Belém está ligada aos Descobrimentos, quando D. Manuel I subiu ao trono em 1495.
O seu orago ou padroeiro é, desde a sua origem, Nossa Senhora mais precisamente Santa Maria de Belém.
Hoje, Belém contém vários espaços verdejantes com museus, parques e jardins, possuindo um atraente ambiente ribeirinho com cafés e um passeio público.
Belém foi concelho autónomo entre 1852 e 1885, quando foi incorporado em Lisboa.
Era constituído pelas seguintes freguesias: Ajuda, Benfica, Carnide, Belém, Odivelas, Alcântara extra-muros, Santa Isabel extra-muros e São Sebastião da Pedreira extra muros.
Tinha 63 km² e 27.635 habitantes em 1864 e 30.747 em 1878.
Como consequência de uma reorganização administrativa, oficializada a 8 de novembro de 2012 e que entrou em vigor após as eleições autárquicas de 2013, foi determinada a extinção da freguesia, passando o seu território integralmente para a nova freguesia de Belém.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Igreja Santa Maria de Belém
Mosteiro dos Jerónimos
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.6979237, -9.2055573)

Santa Maria de Belém é uma antiga freguesia portuguesa do concelho de Lisboa, com 3,43 km² de área e 8.541 habitantes (2011).
Densidade: 2.490,1 hab/km².
Belém está ligada aos Descobrimentos, quando D. Manuel I subiu ao trono em 1495.
O seu orago ou padroeiro é, desde a sua origem, Nossa Senhora mais precisamente Santa Maria de Belém.
Hoje, Belém contém vários espaços verdejantes com museus, parques e jardins, possuindo um atraente ambiente ribeirinho com cafés e um passeio público.
Belém foi concelho autónomo entre 1852 e 1885, quando foi incorporado em Lisboa.
Era constituído pelas seguintes freguesias: Ajuda, Benfica, Carnide, Belém, Odivelas, Alcântara extra-muros, Santa Isabel extra-muros e São Sebastião da Pedreira extra muros.
Tinha 63 km² e 27.635 habitantes em 1864 e 30.747 em 1878.
Como consequência de uma reorganização administrativa, oficializada a 8 de novembro de 2012 e que entrou em vigor após as eleições autárquicas de 2013, foi determinada a extinção da freguesia, passando o seu território integralmente para a nova freguesia de Belém.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Túmulo de D. Sebastião
Mosteiro dos Jerónimos
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.6979488, -9.2052821)

Décimo sexto rei de Portugal, filho do príncipe D. João e de D. Joana de Áustria, nasceu em Lisboa a 20 de janeiro de 1554, e morreu em Alcácer Quibir, a 4 de agosto de 1578. Sucedeu a seu avô D. João III sendo o seu nascimento esperado com ansiedade, enchendo de júbilo o povo, pois a coroa corria o perigo de vir a ser herdada por outro neto de D. João III, o príncipe D. Carlos, filho de Filipe II de Espanha.
De saúde precária, D. Sebastião mostrou desde muito cedo duas grandes paixões: a guerra e o zelo religioso.
Cresceu na convicção de que Deus o criara para grandes feitos, e, educado entre dois partidos palacianos de interesses opostos - o de sua avó que pendia para a Espanha, e o do seu tio-avô o cardeal D. Henrique favorável a uma orientação nacional.
D. Sebastião, desde a sua maioridade, afastou-se abertamente dum e doutro, aderindo ao partido dos validos, homens da sua idade, temerários a exaltados, que estavam sempre prontos a seguir as suas determinações.
Nunca ouviu conselhos de ninguém, e entregue ao sonho anacrónico de sujeitar a si toda a Berbéria e trazer à sua soberania a veneranda Palestina, nunca se interessou pelo povo, nunca reuniu cortes nem visitou o País, só pensando em recrutar um exército e armá-lo, pedindo auxílio a Estados estrangeiros, contraindo empréstimos a arruinando os cofres do reino, tendo o único fito de ir a África combater os mouros.
Chefe de um numeroso exército, na sua maioria aventureiros e miseráveis, parte para a África em Junho de 1578; chega perto de Alcácer Quibir a 3 de agosto e a 4, o exército português esfomeado e estafado pela marcha e pelo calor, e dirigido por um rei incapaz, foi completamente destroçado, figurando o próprio rei entre os mortos.
D. Sebastião, nasceu em Lisboa, a 20 de janeiro de1554; faleceu em Alcácer Quibir, a 4 de agosto de 1578; sepultado em 1582 no Mosteiro dos Jerónimos.
Morreu solteiro e sem descendência.

M  A  V  360M 



apr

Igreja Santa Maria de Belém
Mosteiro dos Jerónimos
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.69764, -9.20591)

Santa Maria de Belém é uma antiga freguesia portuguesa do concelho de Lisboa, com 3,43 km² de área e 8.541 habitantes (2011).
Densidade: 2.490,1 hab/km².
Belém está ligada aos Descobrimentos, quando D. Manuel I subiu ao trono em 1495.
O seu orago ou padroeiro é, desde a sua origem, Nossa Senhora mais precisamente Santa Maria de Belém.
Hoje, Belém contém vários espaços verdejantes com museus, parques e jardins, possuindo um atraente ambiente ribeirinho com cafés e um passeio público.
Belém foi concelho autónomo entre 1852 e 1885, quando foi incorporado em Lisboa.
Era constituído pelas seguintes freguesias: Ajuda, Benfica, Carnide, Belém, Odivelas, Alcântara extra-muros, Santa Isabel extra-muros e São Sebastião da Pedreira extra muros.
Tinha 63 km² e 27.635 habitantes em 1864 e 30.747 em 1878.
Como consequência de uma reorganização administrativa, oficializada a 8 de novembro de 2012 e que entrou em vigor após as eleições autárquicas de 2013, foi determinada a extinção da freguesia, passando o seu território integralmente para a nova freguesia de Belém.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Igreja Santa Maria de Belém
Mosteiro dos Jerónimos
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.6977428, -9.2057524)

Santa Maria de Belém é uma antiga freguesia portuguesa do concelho de Lisboa, com 3,43 km² de área e 8.541 habitantes (2011).
Densidade: 2.490,1 hab/km².
Belém está ligada aos Descobrimentos, quando D. Manuel I subiu ao trono em 1495.
O seu orago ou padroeiro é, desde a sua origem, Nossa Senhora mais precisamente Santa Maria de Belém.
Hoje, Belém contém vários espaços verdejantes com museus, parques e jardins, possuindo um atraente ambiente ribeirinho com cafés e um passeio público.
Belém foi concelho autónomo entre 1852 e 1885, quando foi incorporado em Lisboa.
Era constituído pelas seguintes freguesias: Ajuda, Benfica, Carnide, Belém, Odivelas, Alcântara extra-muros, Santa Isabel extra-muros e São Sebastião da Pedreira extra muros.
Tinha 63 km² e 27.635 habitantes em 1864 e 30.747 em 1878.
Como consequência de uma reorganização administrativa, oficializada a 8 de novembro de 2012 e que entrou em vigor após as eleições autárquicas de 2013, foi determinada a extinção da freguesia, passando o seu território integralmente para a nova freguesia de Belém.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  V  360M 



apr

Igreja Santa Maria de Belém
Mosteiro dos Jerónimos
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.697966, -9.2052113)

Santa Maria de Belém é uma antiga freguesia portuguesa do concelho de Lisboa, com 3,43 km² de área e 8.541 habitantes (2011).
Densidade: 2.490,1 hab/km².
Belém está ligada aos Descobrimentos, quando D. Manuel I subiu ao trono em 1495.
O seu orago ou padroeiro é, desde a sua origem, Nossa Senhora mais precisamente Santa Maria de Belém.
Hoje, Belém contém vários espaços verdejantes com museus, parques e jardins, possuindo um atraente ambiente ribeirinho com cafés e um passeio público.
Belém foi concelho autónomo entre 1852 e 1885, quando foi incorporado em Lisboa.
Era constituído pelas seguintes freguesias: Ajuda, Benfica, Carnide, Belém, Odivelas, Alcântara extra-muros, Santa Isabel extra-muros e São Sebastião da Pedreira extra muros.
Tinha 63 km² e 27.635 habitantes em 1864 e 30.747 em 1878.
Como consequência de uma reorganização administrativa, oficializada a 8 de novembro de 2012 e que entrou em vigor após as eleições autárquicas de 2013, foi determinada a extinção da freguesia, passando o seu território integralmente para a nova freguesia de Belém.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Monumento ao Marquês de Pombal
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.725241, -9.150044)

Sebastião José de Carvalho e Melo, Marquês de Pombal e Conde de Oeiras, (Lisboa, 13 de maio de 1699 - Pombal, 8 de maio de 1782), foi um nobre, diplomata e estadista português.
Foi secretário de Estado do Reino durante o reinado de D. José I, (1750-1777), sendo considerado, ainda hoje, uma das figuras mais controversas e carismáticas da História Portuguesa.
Representante do despotismo esclarecido em Portugal no século XVIII, viveu num período da história marcado pelo iluminismo.
Iniciou com esse intuito várias reformas administrativas, económicas e sociais.
Acabou com a escravatura em Portugal Continental a 12 de fevereiro de 1761 e, na prática, com os autos de fé em Portugal e com a discriminação dos cristãos-novos, apesar de não ter extinguido oficialmente a Inquisição portuguesa, em vigor "de jure" até 1821.
Por outro lado, criou a Real Mesa Censória em 1768, com o objectivo de transferir, na totalidade, para o Estado a fiscalização das obras que se pretendessem publicar ou divulgar no Reino, o que até então estava a cargo do Tribunal do Santo Ofício.
Durante o reinado de D. João V foi embaixador nas cortes do Reino da Grã-Bretanha, em Londres, Inglaterra, e do Sacro Império Romano-Germânico, em Viena, Arquiducado da Áustria.
A sua administração ficou marcada por duas contrariedades célebres: o primeiro foi o Terramoto de Lisboa de 1755, um desafio que lhe conferiu o papel histórico de renovador arquitectónico da cidade.
Pouco depois, o Processo dos Távoras, uma intriga com consequências dramáticas.
Foi um dos principais responsáveis pela expulsão dos jesuítas de Portugal e das suas colónias.
O quadro "O Marquês de Pombal iluminando e reconstruindo Lisboa", assinado conjuntamente por Louis-Michel van Loo, (1707-1771) e Claude-Joseph Vernet, (1714-1789), dois grandes pintores da sua época, representa o estadista, em 1759, no centro de uma cena de grande significado político e económico.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.


Consta que a expressão Vá para o quinto dos infernos, surgiu, por conta dessa cobrança de impostos imposta a tudo o que era extraído do Brasil, (20% = 1/5), durante o século XVIII, época do Terremoto em Lisboa e, o Marquês de Pombal foi o artesão dessa façanha.

M  A  V  360M 



apr

Lisboa (POR)
NIKON D5100


A União de Transportadores para Importação e Comércio, (UTIC), foi fundada em 1944, em Lisboa.
A UTIC foi formada pelas principais empresas rodoviárias de transporte de passageiros com o objetivo de obter peças a preços competitivos para os seus autocarros, principalmente pneus, atendendo ao período conturbado que o país e o resto do mundo.
Após a Guerra, a UTIC passou a importar chassis diretamente aos fabricantes, sendo as carroçarias construídas pelos seus membros.
A primeira grande série de chassis importados foram Macks de origem americana, entre 1947 e 1948, seguindo-se 30 Guy Arab III 6LW, em versão de exportação com com volante à direita e que também foi utilizado em grandes quantidades na Holanda e na Bélgica.
De modo a responder às necessidades das empresas rodoviária, a UTIC optou por passar a construir as suas próprias carroçarias.
Para tal inaugurou em Lisboa - Cabo Ruivo uma fábrica.
Posteriormente construiu uma outra nos arredores do Porto, em Laborim, que com alguma autonomia, construiu os seus próprios modelos.
Com as nacionalizações posteriores ao 25 de Abril o capital da UTIC passou a pertencer ao Estado.
Em 1985, como forma de superar dificuldades financeiras, a UTIC dividiu-se em 19 empresas.
Duas delas passaram a dedicar-se exclusivamente à construção de autocarros.
A fábrica de Cabo Ruivo passou a denominar-se GRAFAL e a de Laborim, Faborim.
O capital da UTIC era detido, em 47%, pelo Estado. Esta situação foi de pouca dura, já que em 1992 a UTIC encerrava a sua produção.
Destaca-se no entanto a Martins & Caetano que, apoiando-se em pequenas oficinas e garagens sediadas no concelho de Vila Nova de Gaia, desenha e constrói os seus próprios autocarros.
São utilizados essencialmente chassis Volvo, enquanto que a UTIC utilizava maioritariamente chassis e motores AEC.
Muitas empresas de camionagem continuavam a reconstruir os seus próprios veículos nas suas oficinas.
Apenas a UTIC apresentava uma dimensão razoável, possuindo duas unidades fabris: uma em Laborim, nos arredores do Porto e uma outra em Cabo Ruivo, em Lisboa.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Biblioteca Palácio Galveias
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.741662, -9.1438276)

Pontos de referência:
Estando na Av. João XXI, na direção Areeiro, a biblioteca encontra-se do lado direito, antes da sede da Caixa Geral de Depósitos.
Estando na Av. João XXI, na direção Av. Da República, a biblioteca encontra-se do lado esquerdo, depois da sede da Caixa Geral de Depósitos.

M  A  V  360M 



apr

Fundação Champalimaud
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.694284, -9.2211079)

António de Sommer Champalimaud, (1918-2004).

A Fundação Champalimaud é o legado de um visionário e empreendedor português que, motivado por uma determinação ímpar que o acompanhou durante toda a sua vida, deixou a Portugal e ao Mundo uma instituição que irá perpetuar no tempo o seu espírito independente, criativo e inovador.
Uma personalidade marcante, um projeto de vida que deixará uma marca indelével no mundo.
A Fundação Champalimaud, formalmente Fundação Anna de Sommer Champalimaud e Dr. Carlos Montez Champalimaud, é uma fundação portuguesa de apoio à investigação biomédica.

fchampalimaud.org/pt-pt

M  A  V  360M 



apr

Café Nicola
Lisboa (POR)

NIKON D5100
LatLong = (38.713171, -9.1394534)

No século XVIII, um italiano de nome Nicola inaugurou no Rossio um dos primeiros cafés de Lisboa a que chamou "Botequim do Nicola".
Desde logo, o estabelecimento começou a ser frequentado por conhecidos escritores, artistas e políticos.
Alguns frequentavam o café com tanta assiduidade que fizeram dele a sua segunda casa, como foi o caso do poeta Manuel Maria Barbosa du Bocage.
O Botequim Nicola, que nasceu com a baixa pombalina e se tornou célebre no reinado de D. Maria I, foi passando por vários donos e atividades, até que em 1928 Joaquim Fonseca Albuquerque transfere para si a já tão famosa casa.
Adotando o nome de Café Nicola, este continuou a ser preferido pela gente da época.
A 2 de outubro de 1929 é inaugurado o Café Nicola.
Desde a fachada exterior, de autoria do Arquiteto Norte Júnior, até à baixela em prata, nenhum pormenor foi esquecido.
No interior, a talha de madeira, ferros forjados e muitos lustres compunham a decoração.
Uma escultura de Marcelino de Almeida que evocava o Bocage surpreendeu todos os que correram ao renascido café.
O poeta também era personagem principal das telas do pintor Fernando Santos que decoravam as paredes do estabelecimento.
Em 1935, o Café Nicola foi remodelado, dando-lhe um estilo moderno, déco e geométrico fazendo a transição dos anos 30 para os anos 40.
As telas foram substituídas pelas atuais, representando as mesmas cenas e pertencendo ao mesmo pintor.
Só a escultura de Bocage e a fachada se mantiveram intactas.

Origem: cm-lisboa.pt.

M  A  V  360M 



apr

Calçada do Pelourinho
Sintra (POR)

iPhone SE
LatLong = (38.797297222222, -9.3902444444444)

Sintra é uma vila portuguesa pitoresca, localizada no centro das colinas da Serra de Sintra.
Este clima ligeiramente mais fresco atraiu a nobreza e elite de Portugal, cuja construiu palácios requintados, residências extravagantes e jardins decorativos.
A variedade de edifícios históricos fascinantes e as belíssimas paisagens estabeleceram Sintra como um dos melhores destinos turísticos, assim como a viagem complementar mais popular a partir de Lisboa.

M  A  V  360M 



apr

Sintra (POR)
iPhone SE
LatLong = (38.797427777778, -9.38995)

Para uma cidade relativamente pequena, existe um número vasto de monumentos históricos e atrações turísticas interessantes.
Contidos no interior de Sintra existem mais do que 10 monumentos nacionais, incluindo palácios opulentos, ruínas antigas e habitações decorativas.
Estas atrações encontram-se espalhadas pelas colinas da região e para o visitante ativo, existe uma série de trilhos desafiantes para caminhar.

M  A  V  360M 



apr

Sintra (POR)
iPhone SE
LatLong = (38.797163888889, -9.3905805555556)

No centro histórico existem belas ruas calcetadas, repletas com lojas e cafés tradicionais, tudo em redor do estilo gótico do Palácio Nacional.
Sintra tem imenso para oferecer aos visitantes - não admira que seja a viagem de um dia mais popular desde Lisboa.
Sintra proporciona uma viagem agradável de um dia a partir de Lisboa e a rota comum visita o Palácio Nacional, o Castelo dos Mouros e o Palácio da Pena.
Sintra é adequada para visitantes de todas as idades e é considerada como a melhor viagem de um dia a partir de Lisboa.
Existe um serviço económico e regular de comboio que liga Lisboa a Sintra, onde opera um autocarro turístico, (a rota 434), que liga a estação, a cidade e os três monumentos nacionais.

M  A  V  360M 



apr

Sintra (POR)
iPhone SE
LatLong = (38.796244444444, -9.3899972222222)

Para uma cidade relativamente pequena, existe um número vasto de monumentos históricos e atrações turísticas interessantes.
Contidos no interior de Sintra existem mais do que 10 monumentos nacionais, incluindo palácios opulentos, ruínas antigas e habitações decorativas.
Estas atrações encontram-se espalhadas pelas colinas da região e para o visitante ativo, existe uma série de trilhos desafiantes para caminhar.

Origem: sintra-portugal.com.

M  A  V  360M 



apr

Alameda Combatentes da Grande Guerra
Cascais (POR)

iPhone SE
LatLong = (38.699447222222, -9.4208583333333)

Cascais é uma vila portuguesa, parte do distrito e área metropolitana de Lisboa, com cerca de 209.869 habitantes.
É sede de um município com 97,40 km² de área e 206.479 habitantes, (2011), subdividido em 4 freguesias.
A sua origem enquanto entidade independente data da Carta da Vila, de 7 de junho de 1364, na qual o rei D. Pedro I de Portugal a separava do termo de Sintra em virtude do seu desenvolvimento económico.
Administrativamente, apenas se torna independente em 1514, data em que é provida de um foral próprio.
A vila de Cascais, à semelhança do que aconteceu nos últimos anos sobretudo com as cidades de Lisboa, Porto e Fátima, tornou-se num dos principais destinos do turismo em Portugal, a ponto de ter sido começada a cobrança de uma pequena taxa turística nas dormidas locais.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Fátima (POR)
NIKON D5100
LatLong = (39.6316538, -8.6726746)

Fátima é uma cidade portuguesa situada na Serra de Aire, sede de freguesia, subdivisão do concelho de Ourém, na província da Beira Litoral, região do Centro, (Região das Beiras) e, sub-região do Médio Tejo, com 71,29 km² de área e 11 596 habitantes (2011).
A sua densidade populacional é 162,7 hab/km².
A sua fama mundial deve-se ao relato das aparições da Virgem Maria reportadas por três pastorinhos desde 13 de maio até 13 de outubro de 1917.
Em nível eclesiástico, a cidade de Fátima é simultaneamente sede de diocese com a cidade de Leiria.
O nome da, então, renomeada Diocese de Leiria-Fátima foi atribuído pelo Papa João Paulo II a 13 de maio de 1984.
A única paróquia existente na cidade tem como orago Nossa Senhora dos Prazeres.
A freguesia da Serra, como era originalmente conhecida, fora desmembrada da Colegiada de Ourém no ano de 1568.
Devido ao Santuário de Nossa Senhora de Fátima, situado no lugar da Cova da Iria, a cidade tornou-se num dos mais importantes destinos internacionais de turismo religioso, recebendo cerca de seis milhões de pessoas por ano.
O nome da cidade deriva do nome árabe Fátima (Fāţimah, Árabe: فاطمة), uma das filhas do profeta Maomé.
Existe uma lenda não confirmada que a topónomo deriva de uma princesa moura local de seu nome Fátima que, depois de haver sido capturada pelo exército cristão durante a Reconquista Cristã, foi dada em casamento a um conde de Ourém.
Tendo-se convertido à religião cristã, foi baptizada recebendo o nome de Oriana em 1158.
Às terras serranas, o conde deu o nome de Terras de Fátima, em memória dos seus ancestrais, e ao condado o nome de Oriana, depois chamado de Ourém.
A história da cidade de Fátima está, no entanto, mais associada ao fenómeno das aparições da Virgem Maria.
Primeiramente, por volta do ano de 1758, Nossa Senhora terá aparecido a uma pastorinha muda (no lugar onde hoje se ergue o Santuário de Nossa Senhora da Ortiga), e, mais tarde, já no século XX, a três outras crianças, (conhecidos como Os Três Pastorinhos).

M  A  V  360M 



apr

Rotunda dos Pastorinhos
Fátima (POR)

NIKON D5100
LatLong = (39.6252311, -8.6659188)

Lúcia dos Santos e os seus primos, Francisco e Jacinta Marto, a 13 de maio de 1917, enquanto estavam a apascentar as suas ovelhas no lugar da Cova da Iria, testemunharam a primeira de várias aparições de uma linda Senhora vestida de branco.
No local ergue-se atualmente a Capelinha das Aparições.
A Senhora, mais tarde referida como a Senhora do Rosário, declarou ter sido enviada por Deus com uma mensagem: um apelo à oração, ao sacrifício e à penitência.
Ela visitou os pastorinhos, aparecendo-lhes todos os dias 13 entre os meses de maio e outubro de 1917.
A última aparição deste ciclo ocorreu a 13 de outubro, e cerca de 70.000 peregrinos testemunharam e assistiram ao chamado Milagre do Sol.
A Virgem Maria, em Fátima, trouxe uma mensagem que consistia no apelo à oração constante e pediu aos pastorinhos que anunciassem a todos a necessidade de se rezar o Terço todos os dias, pela conversão dos pecadores, pela conversão da Rússia e pelo Papa.
Nossa Senhora revelou-lhes, ainda, o chamado "Segredo de Fátima", o qual foi dividido em três partes: a visão do inferno onde os pecadores caíam pela sua falta de fé; o anúncio do começo de uma nova guerra mundial, (confirmou a Segunda Guerra Mundial); e a terceira parte do segredo foi escrita pela vidente Irmã Lúcia em 1944.
Finalmente, a 13 de maio de 2000, durante a sua visita a Portugal, o Papa João Paulo II, por meio do Secretário de Estado do Vaticano, o Cardeal Angelo Sodano, divulgou parte do conteúdo da terceira parte do Segredo.

M  A  V  360M 



apr

Rotunda dos Pastorinhos
Fátima (POR)

NIKON D5100
LatLong = (39.6252311, -8.6659188)

Lúcia tornou-se freira de clausura monástica da Ordem das Carmelitas Descalças e recebera, em criança, três visitas de um anjo em conjunto com os primos.
Entre abril e outubro de 1916, o chamado Anjo de Portugal, (ou Anjo da Paz), convidou-os a rezar e apelou à penitência.
O anjo visitou-os duas vezes na Loca do Cabeço, (no lugar dos Valinhos), e uma vez ao pé do poço no jardim da casa dos pais de Lúcia.
Jacinta Marto morreu em 1920, no Hospital de Dona Estefânia, em Lisboa, e Francisco Marto morreu em 1919, em casa, por causa da pneumónica, (entre 1918-1920).
Foram mais tarde beatificados, no dia 13 de maio de 2000, pelo Papa João Paulo II, e canonizados, no dia 13 de maio de 2017, pelo Papa Francisco.
No caso de Lúcia, ela viveu até ao ano de 2005, tendo falecido como religiosa carmelita no Carmelo de Santa Teresa, em Coimbra.

M  A  V  360M 



apr

Santuário de Fátima
Fátima (POR)

NIKON D5100
LatLong = (39.6316538, -8.6726746)

Fátima é uma cidade portuguesa situada na Serra de Aire, sede de freguesia, subdivisão do concelho de Ourém, na província da Beira Litoral, região do Centro, (Região das Beiras) e, sub-região do Médio Tejo, com 71,29 km² de área e 11 596 habitantes (2011).
A sua densidade populacional é 162,7 hab/km².
A sua fama mundial deve-se ao relato das aparições da Virgem Maria reportadas por três pastorinhos desde 13 de maio até 13 de outubro de 1917.
Em nível eclesiástico, a cidade de Fátima é simultaneamente sede de diocese com a cidade de Leiria.
O nome da, então, renomeada Diocese de Leiria-Fátima foi atribuído pelo Papa João Paulo II a 13 de maio de 1984.
A única paróquia existente na cidade tem como orago Nossa Senhora dos Prazeres.
A freguesia da Serra, como era originalmente conhecida, fora desmembrada da Colegiada de Ourém no ano de 1568.
Devido ao Santuário de Nossa Senhora de Fátima, situado no lugar da Cova da Iria, a cidade tornou-se num dos mais importantes destinos internacionais de turismo religioso, recebendo cerca de seis milhões de pessoas por ano.
O nome da cidade deriva do nome árabe Fátima (Fāţimah, Árabe: فاطمة), uma das filhas do profeta Maomé.
Existe uma lenda não confirmada que a topónomo deriva de uma princesa moura local de seu nome Fátima que, depois de haver sido capturada pelo exército cristão durante a Reconquista Cristã, foi dada em casamento a um conde de Ourém.
Tendo-se convertido à religião cristã, foi baptizada recebendo o nome de Oriana em 1158.
Às terras serranas, o conde deu o nome de Terras de Fátima, em memória dos seus ancestrais, e ao condado o nome de Oriana, depois chamado de Ourém.
A história da cidade de Fátima está, no entanto, mais associada ao fenómeno das aparições da Virgem Maria.
Primeiramente, por volta do ano de 1758, Nossa Senhora terá aparecido a uma pastorinha muda (no lugar onde hoje se ergue o Santuário de Nossa Senhora da Ortiga), e, mais tarde, já no século XX, a três outras crianças, (conhecidos como Os Três Pastorinhos).

M  A  V  360M 



apr

Santuário de Fátima
Fátima (POR)

NIKON D5100
LatLong = (39.6318416, -8.671695)



M  A  V  360M 



apr

Santuário de Fátima
Fátima (POR)

NIKON D5100
LatLong = (39.6318416, -8.671695)



M  A  V  360M 



apr

Túmulo dos Três Pastorinhos
Fátima (POR)

NIKON D5100
LatLong = (39.6311484, -8.6731898)

Lúcia tornou-se freira de clausura monástica da Ordem das Carmelitas Descalças e recebera, em criança, três visitas de um anjo em conjunto com os primos.
Entre abril e outubro de 1916, o chamado Anjo de Portugal, (ou Anjo da Paz), convidou-os a rezar e apelou à penitência.
O anjo visitou-os duas vezes na Loca do Cabeço, (no lugar dos Valinhos), e uma vez ao pé do poço no jardim da casa dos pais de Lúcia.
Jacinta Marto morreu em 1920, no Hospital de Dona Estefânia, em Lisboa, e Francisco Marto morreu em 1919, em casa, por causa da pneumónica, (entre 1918-1920).
Foram mais tarde beatificados, no dia 13 de maio de 2000, pelo Papa João Paulo II, e canonizados, no dia 13 de maio de 2017, pelo Papa Francisco.
No caso de Lúcia, ela viveu até ao ano de 2005, tendo falecido como religiosa carmelita no Carmelo de Santa Teresa, em Coimbra.

Esta urna que contém os restos mortais da Irmã Lúcia na Basílica de Nossa Senhora do Rosário, no Santuário de Fátima, ao lado da Beata Jacinta Marto, no transepto lateral esquerdo.
Participaram nas celebrações do dia 19 de Fevereiro de 2006 cerca de cem mil peregrinos de mais de dez países do mundo.
O frio e o vento que se fizeram sentir durante todo o dia não demoveram os fiéis que quiseram participar nas cerimónias, concelebradas por 250 sacerdotes e 18 bispos.
Em representação da Nunciatura Apostólica em Portugal esteve Monsenhor Jean François Lantheaume.
Presididas por D. Serafim de Sousa Ferreira e Silva, bispo da Diocese de Leiria-Fátima, as cerimónias terminaram com a habitual procissão do Adeus, com o regresso da imagem de Nossa Senhora de Fátima, que usou a coroa preciosa que tem a bala oferecida por João Paulo II.
No momento da tumulação, seis guardas do Santuário colocaram a pedra tumular, que pesa cerca de 400 quilos.
A breve cerimónia contou com o relato da primeira aparição, a 13 de Maio de 1917, e as que se lhe seguiram.
Um momento de oração foi presidido por D. Serafim Ferreira e Silva.
À semelhança das dos outros dois Pastorinhos, a sepultura de Lúcia tem a seguinte inscrição:

Irmã Maria Lúcia de Jesus e do Coração Imaculado
A quem Nossa Senhora apareceu
22 de Março de 1907 - 13 de Fevereiro de 2005
Trasladada para esta Basílica a 19 de Fevereiro de 2006


As lajes dos outros dois Pastorinhos incluem, ainda, outra inscrição:
Beatificado(a) a 13 de Maio de 2000.

M  A  V  360M 



apr

Santuário de Fátima
Fátima (POR)

NIKON D5100
LatLong = (39.6318416, -8.671695)



M  A  V  360M 



apr

Azinheira Monumental
Fátima (POR)

NIKON D5100
LatLong = (39.6317208, -8.6727338)

Uma das 413 árvores de interesse público existentes em Portugal, quase um símbolo sagrado: uma azinheira centenária da propriedade dos pais de Lúcia na Cova da Iria, referenciada por os 3 pastorinhos se abrigarem à sua sombra, recitando o rosário, enquanto esperavam as aparições de Nossa Senhora, em 1917.
Em todas as requalificações do recinto do Santuário de Fátima, (o maior de Portugal), aquela azinheira tem sido mantida.
Considerada desde 2007 pelo Estado Português como árvore de interesse nacional, a azinheira grande tem agora um enquadramento especial junto à Capelinha e vai já nos 14 metros de altura.

M  A  V  360M 



apr

Capelinha das Aparições
Fátima (POR)

NIKON D5100
LatLong = (39.6317208, -8.6727338)

Fátima acontece como uma irrupção da luz de Deus nas sombras da história humana.
Na alvorada do século XX, ecoou, na aridez da Cova da Iria, a promessa da misericórdia, recordando a um mundo entrincheirado em conflitos e sôfrego de uma palavra de esperança a boa nova do evangelho, a boa notícia de um encontro prometido na esperança, como graça e misericórdia.

Não temais.
Sou o Anjo da Paz.
Orai comigo.


É com um convite à confiança que se inaugura o acontecimento de Fátima.
Percursor da presença da luz de Deus que dissipa o medo, o Anjo anuncia-se por três vezes aos videntes, em 1916, com uma convocação à adoração, atitude fundamental que os há de predispor para acolher os desígnios da misericórdia do Altíssimo.

Para saber mais, visitar: O acontecimento de Fátima

M  V  360M 



apr

Fragmento do Muro de Berlim
Fátima (POR)

NIKON D5100
LatLong = (39.6312638, -8.6753458)

A destruição do muro que separou Berlim em duas zonas teve início a 9 de Novembro de 1989.
A sua construção havia sido iniciada por ordem do sector oriental da cidade, de 12 para 13 de Agosto de 1961.
Depois do início da queda, chegaram ao Santuário de Fátima fragmentos da "cortina de ferro", que o Santuário expõe em dois locais distintos.
Junto da entrada nascente do Recinto do Santuário, está um grande bloco do Muro de Berlim, transformado em monumento, com o peso de 2600 kg, 3,60 m de altura por 1,20 m de largura.
Foi adquirido por subscrição por um grupo de portugueses, dirigidos por Virgílio Casimiro, um emigrante português a residir na Alemanha, e chegou ao Santuário, com o apoio do Consulado-Geral de Portugal em Frankfurt, a 5 de Março de 1991.
O Monumento do Muro de Berlim, símbolo da reunificação da Alemanha, foi inaugurado em Fátima a 13 de Agosto de 1994.

Origem: santuario-fatima.pt/pt.

M  A  V  360M 



apr

Lápide
Fátima (POR)

NIKON D5100
LatLong = (39.6312638, -8.6753458)

Feita durante a segunda visita de João Paulo II, em 12 maio de 1991.

M  A  V  360M 



apr

Fátima (POR)
NIKON D5100
LatLong = (39.6296391, -8.67419)

Para marcar o sítio das aparições, foi construído um arco de madeira com uma cruz na Cova da Iria.
Os religiosos, (tanto frades, como freiras) e, os leigos começaram a viajar em peregrinação ao sítio das aparições.

M  A  V  360M 



apr

Santuário de Fátima
Fátima (POR)

NIKON D5100
LatLong = (39.6316538, -8.6726746)

Os religiosos, (tanto frades, como freiras) e, os leigos começaram a viajar em peregrinação ao sítio das aparições.
A 6 de agosto de 1918, com donativos dos peregrinos, construiu-se uma capela pequena, construída com pedras, pedra calcária e argila, com apenas 3,3 m de comprimento por 2,8 m de largura e 2,85 m de altura.
A Cova da Iria rapidamente se tornou um importante centro de culto mariano.
Ao longo dos anos, com a consolidação do santuário como um importante centro de culto mariano e com a crescente atenção dada por papas e outros destacados prelados à Mensagem de Fátima, as peregrinações, procissões e orações no local viriam a crescer enormemente, atraindo grandes multidões de todo o mundo.
Em 2015, o santuário acolheu 6 milhões e 676 mil visitantes nas 9.948 celebrações realizadas ao longo do ano com a maior afluência de peregrinos a ocorrer durante o mês de maio.
A construção do atual Santuário de Nossa Senhora de Fátima, assim como a instalação de mosteiros e conventos de diversas ordens e congregações religiosas católicas, trouxeram um grande desenvolvimento para a freguesia de Fátima e a toda a região envolvente.
Fátima foi elevada de vila à categoria de cidade a 12 de julho de 1997.
Atualmente, existem milhares de peregrinações anuais, vindas de várias regiões de Portugal e do estrangeiro, as quais estimulam o setor económico.
Fátima é, anualmente, a cidade anfitriã da Corrida e Caminhada pela Paz.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Joao Paulo II
Estatua em Homenagem
Fátima (POR)

NIKON D5100
LatLong = (39.6297493, -8.6743288)

João Paulo II ou São João Paulo II; (em latim: Ioannes Paulus PP. II; em italiano: Giovanni Paolo II; em polonês/polaco: Jan PaweÅ‚ II; em inglês: John Paul II; em espanhol: Juan Pablo II), nascido Karol Józef Wojtyła.
Nascimento: 18 de maio de 1920, Wadowice, Polônia
Falecimento: 2 de abril de 2005, Palácio Apostólico, Vatican City, Cidade do Vaticano.
Foi o papa e chefe da Igreja Católica de 16 de outubro de 1978 até à data de sua morte.

M  A  V  360M 



apr

Hotel Silken Puerta
Madrid (ESP)

Google Maps
LatLong = (40.4476146, -3.6369427)

Calle de Juan Rizi, 5, 28027 Madrid, España
+34 917 43 83 00

M  A  V  360M 



apr

Praça de Touros
Las Ventas
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4318557, -3.6616584)

Las Ventas é uma Praça de Touros em Madrid, capital da Espanha.
É o maior recinto deste género em Espanha e o segundo em nível mundial, só ultrapassado pela Praça de Touros México.
Foi inaugurada a 17 de junho de 1931, com o nome de Praça de Las Ventas del Espíritu Santo, por ser o nome do local onde se encontrava.
Apesar de já estar aberta, só em 1934 entrou em funcionamento.
Foi projectada pelo arquitecto José Espeliú em estilo neo-árabe, (o mesmo estilo da Praça de Touros do Campo Pequeno, em Lisboa).
A decoração ficou a cargo de Manuel Muñoz Monasterio.
A Praça tem capacidade para 23.798 espectadores e a arena tem 60 metros de diâmetro.
A temporada tauromáquica começa em março e prolonga-se até outubro.
Há corridas todos os dias na Feira de São Isidro, (de meados de Maio a meados de Junho).
Começam normalmente entre as cinco ou sete horas da tarde e podem durar de duas a três horas.
Desde 1951 que é possível visitar o Museo Taurino, no interior do edifício; neste encontram-se colecções de objectos relacionados com a tauromaquia e com a história da Praça.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

La plaza de toros de Las Ventas de Madrid es el mayor coso taurino de España.
Con 23 798 espectadores, es la tercera plaza de toros con más aforo del mundo, tras las de México y Valencia, (Venezuela).
También es la segunda más grande en cuanto al diámetro de su ruedo 61,5 m tras la de Ronda
Se encuentra en el número 237 de la calle de Alcalá, en el barrio de La Guindalera del distrito de Salamanca.
La estación de metro más cercana es la de Ventas, (línea 2 y línea 5).
Se puede acceder desde la M-30 mediante el Puente de Ventas.
Se puede visitar por dentro todos los días de 10 a 18 horas, en un recorrido que incluye el interior de la plaza y el Museo Taurino.
Se prevé su reforma integral hacia el segundo semestre de 2018 de cara a mejorar su seguridad y comodidad, sobre todo de cara a la celebración de espectáculos no taurinos, que conllevará la reducción de su aforo entre 200 y 2500 localidades.


Origen: Wikipedia, la enciclopedia libre.

M  A  V  360M 



apr

Obras de Antonio Azzato
baseadas em Las Niñas de Velázquez
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4249378, -3.691101)

Antonio Azzato

Arte Azzato é uma marca criada pelo artista Antonio Azzato.
Sua obra mostra a intervenção lúdica que faz com que objetos do cotidiano transformando sua materialidade discursiva, de pele criado por diferentes fragmentos, que são arranjados para fornecer uma nova narrativa contemporâneo e fazer cada peça, uma verdadeira obra de arte.
Azzato é um provocador por natureza, apaixonado por arte e design.
Considera a atividade artística como algo que transcende além de um estilo ou uma tendência, a sua principal inspiração dos artistas de estudo estabelecido, bem como a busca inquieta que lhe permite apertar as texturas irreverentes estabelecidos e propor que ligam o passado eo presente.
durante anos tem estudado a obra de Velázquez, especificamente a caixa Meninas.
Uma imagem que, até à data, continua a gerar diversidade de análise e opiniões.
Azzato, propõe-se a libertar da opinião do observador tradicional o objeto Menin um, para re-vesti-lo semanticamente.
Azzato é formado no mundo da engenharia, também inclui o espaço de marketing, tendo estudado o Mestrado em Gestão de Negócios e Marketing no Instituto de Negócios em Madrid.
De origem italiana, é considerado um cidadão do mundo.
teve a oportunidade de viver em cidades diferentes, a sua paixão pela arte e design levou a Nova York para estudar design de interiores na Parsons School, um lugar onde ele desenvolveu o técnica de intervenção que ele usa para criar seu trabalho.
Atualmente ele trabalha em Madrid, onde cria e distribui sua produção.

Origem: durangallery.com.

Antonio Azzato

Art by Azzato es una marca creada por el artista Antonio Azzato.
Su obra muestra la intervención lúdica que hace del objeto cotidiano transformando su materialidad discursiva, a partir de la piel creada por fragmentos distintos, que se ordenan para ofrecer una nueva narrativa contemporánea y hacer de cada pieza, una verdadera obra de arte.
Azzato es un provocador por naturaleza, apasionado del arte y el diseño.
Considera la actividad artística como algo que trasciende más allá de un estilo o una tendencia, su principal inspiración parte del estudio de artistas consagrados así como de la inquieta búsqueda que le permite agitar lo establecido y proponer texturas irreverentes que enlacen lo pasado y el presente.
Por años ha estudiado la obra de Velázquez, específicamente el cuadro de las Meninas.
Una imagen que a la fecha, sigue generando diversidad de análisis y opiniones.
Azzato, se propone liberar de la opinión del observador tradicional el objeto Menina, para re-vestirla semánticamente.
Azzato se forma en el mundo de las Ingenierías, comprende igualmente el espacio del mercadeo, por haber estudiado el Master de Dirección comercial y Marketing en el Instituto de Empresa en Madrid.
De origen Italiano, se considera un ciudadano del Mundo.
Ha tenido la oportunidad de vivir en diferentes ciudades, su pasión por el arte y el diseño lo llevó a Nueva York a estudiar interiorismo en la Escuela Parsons, lugar en donde desarrolló la técnica de intervención que utiliza para crear su obra.
Actualmente trabaja en Madrid, desde donde crea y distribuye su producción.


Origen: durangallery.com.

M  A  V  360M 



apr

Fernán Gómez
Centro Cultural de la Villa
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.42494, -3.6899971)

Está localizado no circuito de arte mais importante da cidade, próximo às ruas com as principais galerias de arte e perto da Biblioteca Nacional, do Palácio de Congressos ou dos museus do Prado, Thyssen ou Reina Sofía.
Com três espaços culturais: Sala Guirau, (teatro), Sala Jardiel Poncela, (Salão de Assembléias) e, Salão de Exposições.
O programa inclui teatro, dança, música, programação infantil e exposições, além de palestras, conferências e outras atividades.
A Sala Guirau tem uma capacidade total de 689 pessoas e nela se realizam os principais espetáculos de ciclos de teatro, dança e música em grande escala, bem como espectáculos infantis.
A Sala Jardiel Poncela hospeda habitualmente uma variada programação que acomoda atividades de disciplinas artísticas relacionadas às artes cênicas; música, dança, teatro para adultos e bebês, conferências, debates, reuniões e oficinas.
Os dois mil metros quadrados que compõem a sala de exposições são dedicados a exposições temporárias cujo conteúdo é de grande interesse para o público.
Os tópicos escolhidos são principalmente históricos e informativos.
Nos últimos anos, foram feitas tentativas para melhorar as amostras dedicadas às artes do espectáculo.

Origem: esmadrid.com.

Está situado en el circuito de arte más importante de la ciudad, junto a las calles con las principales galerías de arte, y cerca de la Biblioteca Nacional, el Palacio de Congresos o los museos del Prado, Thyssen o Reina Sofía.
Cuenta con tres espacios culturales: Sala Guirau (teatro), Sala Jardiel Poncela (Salón de actos) y Sala de Exposiciones.
En su programación incluye teatro, danza, música, programación infantil y exposiciones, además de charlas, conferencias y otras actividades.
La Sala Guirau tiene un aforo total de 689 personas y en ella se desarrollan los espectáculos principales de teatro de gran formato, ciclos de danza y música, así como espectáculos infantiles.
La Sala Jardiel Poncela acoge habitualmente una variada programación en la que tienen cabida actividades de disciplinas artísticas relacionadas con las artes escénicas; música, danza, teatro para adultos y bebes, conferencias, debates, encuentros y talleres.
Los dos mil metros cuadrados que conforman la sala de exposiciones se dedican a muestras temporales cuyo contenido sea de amplio interés para el público.
Los temas escogidos son principalmente históricos y divulgativos.
En los últimos años se ha intentado potenciar las muestras dedicadas a las artes escénicas.


Origen: esmadrid.com.

M  A  V  360M 



apr

Praça de Colombo
Plaza de Colón
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4253609, -3.6895365)

Jardim lateral ao Fernán Gómez Centro Cultural de la Villa.

M  A  V  360M 



apr

Praça de Colombo
Plaza de Colón
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4253609, -3.6895365)

Jardim lateral ao Fernán Gómez Centro Cultural de la Villa.

M  A  V  360M 



apr

Crédit Agricole CIB
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4259719, -3.6906527)

Paseo de la Castellana, 1, 28046 Madrid, España
+34 914 32 72 00

M  A  V  360M 



apr

Monumento a Cristovão Colombo
Monumento a Critóbal Colón
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.425167, -3.6906766)

Em segundo plano: Torres de Colón, Habanera, Escola de Idiomas, (Institut Français), Edificio Centro Colón, Barclays e Casino Gran Madrid Colón.

A Plaza de Colón é uma praça na cidade de Madrid, na Espanha.
Foi feita em homenagem ao maior navegador ao serviço de Espanha de todos os tempos, Cristovão Colombo.
A praça comemora a era dourada de Espanha, (séc. XVI - séc. XVII).
Nesse local estão edificados o Centro Cultural de Madrid e um monumento a Colombo em estilo neogótico erguido entre 1881 e 1885.
A base quadra suporta um pilar octogonal esculpido pelo escultor Arturo Mélida; no topo do pilar está uma estátua de três metros de altura do navegador, esculpida em mármore branco por Jerónimo Suñol.
O monumento tem uma altura total de 17 metros.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

La plaza de Colón es un espacio público de la ciudad española de Madrid, en la que confluyen calles como Goya, Génova y los paseos de la Castellana y Recoletos.
Recibe su nombre de Cristóbal Colón.
Se encuentra delimitada por las calles de Serrano, Goya, Jorge Juan, y los paseos de Recoletos y La Castellana, uniendo estos dos últimos con la calle de Génova.
En ella se encuentra monumento a Cristóbal Colón de estilo neogótico, erigido entre 1881 y 1885.
Este consta de una base cuadrada con relieves y un pilar octogonal tallados en piedra por Arturo Mélida, y una estatua de tres metros de altura esculpida en mármol blanco de Italia por Jerónimo Suñol. La altura total es de 17 metros.
En la plaza el arquitecto Antonio Palacios ubicó su monumental proyecto de Proyecto de Palacio de las Artes en 1926.
El proyecto finalmente no se llevó a cabo.


Origen: Wikipedia, la enciclopedia libre.

Plaza de Colón, (Columbus Square, in English), is located in the encounter of Chamberí, Centro and Salamanca districts of Madrid, Spain.
This plaza and its fountain commemorate the explorer Christopher Columbus, whose name in Spanish was Cristóbal Colón.
The plaza, originally called Plaza de Santiago, (St. James Square), was renamed Plaza de Colón in 1893 to honor Christopher Columbus.
The square contains two monuments.
On the Paseo de la Castellana, (Promenade of the Castilian), side there is a monument to Columbus built in 1885.
This is a statue of Columbus standing at the pinnacle of a tall column.
The second monument on the Serrano Street side, consists of concrete macro-sculptures by Joaquín Vaquero Turcios.
The concrete blocks are decorated with inscriptions by philosophers and indigenous leaders.


From Wikipedia, the free encyclopedia.

M  A  V  360M 



apr

Museu Arqueológico Nacional
Museo Arqueológico Nacional
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4236826, -3.6877483)

Mansão neoclássica com artefatos antigos e modernos, incluindo peças de arte rupestre e cerâmica islâmica.

Calle de Serrano, 13, 28001 Madrid, España
+34 915 77 79 12

M  A  V  360M 



apr

Museo de Cera,
Casino Gran Madrid Colón
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4238575, -3.6889949)

Museo de Cera
Paseo de Recoletos, 41, 28004 Madrid, España
+34 913 19 46 81

Casino Gran Madrid Colón
Paseo de Recoletos, 37 - 41, 28004 Madrid, España
+34 918 56 11 11

M  A  V  360M 



apr

Praça de Colombo
Plaza de Colón
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.424961666667, -3.689995)

A Plaza de Colón é uma praça na cidade de Madrid, na Espanha.
Foi feita em homenagem ao maior navegador ao serviço de Espanha de todos os tempos, Cristovão Colombo.
A praça comemora a era dourada de Espanha, (séc. XVI - séc. XVII).
Nesse local estão edificados o Centro Cultural de Madrid e um monumento a Colombo em estilo neogótico erguido entre 1881 e 1885.
A base quadra suporta um pilar octogonal esculpido pelo escultor Arturo Mélida; no topo do pilar está uma estátua de três metros de altura do navegador, esculpida em mármore branco por Jerónimo Suñol.
O monumento tem uma altura total de 17 metros.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

La plaza de Colón es un espacio público de la ciudad española de Madrid, en la que confluyen calles como Goya, Génova y los paseos de la Castellana y Recoletos.
Recibe su nombre de Cristóbal Colón.
Se encuentra delimitada por las calles de Serrano, Goya, Jorge Juan, y los paseos de Recoletos y La Castellana, uniendo estos dos últimos con la calle de Génova.
En ella se encuentra monumento a Cristóbal Colón de estilo neogótico, erigido entre 1881 y 1885.
Este consta de una base cuadrada con relieves y un pilar octogonal tallados en piedra por Arturo Mélida, y una estatua de tres metros de altura esculpida en mármol blanco de Italia por Jerónimo Suñol. La altura total es de 17 metros.
En la plaza el arquitecto Antonio Palacios ubicó su monumental proyecto de Proyecto de Palacio de las Artes en 1926.
El proyecto finalmente no se llevó a cabo.


Origen: Wikipedia, la enciclopedia libre.

Plaza de Colón, (Columbus Square, in English), is located in the encounter of Chamberí, Centro and Salamanca districts of Madrid, Spain.
This plaza and its fountain commemorate the explorer Christopher Columbus, whose name in Spanish was Cristóbal Colón.
The plaza, originally called Plaza de Santiago, (St. James Square), was renamed Plaza de Colón in 1893 to honor Christopher Columbus.
The square contains two monuments.
On the Paseo de la Castellana, (Promenade of the Castilian), side there is a monument to Columbus built in 1885.
This is a statue of Columbus standing at the pinnacle of a tall column.
The second monument on the Serrano Street side, consists of concrete macro-sculptures by Joaquín Vaquero Turcios.
The concrete blocks are decorated with inscriptions by philosophers and indigenous leaders.


From Wikipedia, the free encyclopedia.

M  A  V  360M 



apr

Puerta de Alcalá
Madrid (ESP)

LatLong = (40.420268, -3.6889916)

Puerta de Alcalá foi inaugurada em 1778 por Francisco Sabatini, arquiteto italiano que trabalhou a maior parte da sua vida na Espanha.
Anteriormente, existiu outra Puerta de Alcalá de tijolo, mas Carlos III mandou que fosse derrubada e reconstruída.
O nome da Puerta de Alcalá, assim como a rua de mesmo nome, vem por ambas estarem situadas no caminho que existia para ir a Alcalá de Henares.
A denominação de porta não é casual, já que, en sua origem, foi uma das cinco portas que davam acesso à Vila de Madrid.
Em 1889, se tornou uma praça.
Por sua localização, na esquina noroeste do Parque do Retiro, a visita à Puerta de Alcalá é uma boa oportunidade para entrar no parque.

Origem: tudosobremadrid.com.

La Puerta de Alcalá es una de las cinco antiguas puertas reales que daban acceso a la ciudad de Madrid, (España).
Se encuentra situada en el centro de la rotonda de la Plaza de la Independencia.
En el cruce de las calles de Alcalá, Alfonso XII, Serrano y Salustiano Olózaga, junto a las puertas del Retiro: Puerta de España, Puerta de la Independencia, (entrada principal a los jardines del Retiro) y, Puerta de Hernani.


Origen: Wikipedia, la enciclopedia libre.

M  A  V  360M 



apr

Galeria de Cristal del Palacio de Cibeles
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4180691, -3.6920629)

Calle de Montalbán, 1, 28014 C895+89 Madrid, España
madrid.es
+34 915 21 71 70

M  A  V  360M 



apr

CentroCentro
Plaza de Cibeles
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4191582, -3.6930994)

Situada no centro da cidade, no cruzamento entre o Paseo del Prado e a Calle Alcalá, a Plaza de Cibeles é um dos espaços mais representativos de Madrid.
Uma bela fonte é o destaque da praça.
Ao seu redor, estão imponentes e representativos edifícios construídos entre o final do século XVIII e início do XX.

A Fonte de Cibeles foi desenhada pelo arquiteto Ventura Rodríguez em 1782, a fonte representa a deusa Cibeles sobre uma carroça puxada por leões.
No início, a fonte cumpriu com seu objetivo de abastecer os madrilenhos com água.
Em 1895 foi transferida ao centro dessa praça e passou a ser um simples elemento decorativo.
Além de ser um dos monumentos mais representativos de Madrid, a Fonte de Cibeles é há muito tempo o lugar de celebração das vitórias do Real Madrid.
Também é o lugar escolhido para outras celebrações esportivas, como as da Seleção Espanhola de futebol e de basquete.
Em maio de 2018 estava sob reforma e manutenção.

Edifícios que rodeiam a praça:

Palácio de Cibeles
O majestoso edifício do Palácio de Cibeles, antes conhecido como Palácio das Comunicações, é um dos mais representativos da história de Madrid.
Inaugurado em 1919, o edifício funcionou como sede central dos Correios até que foi reformado para abrigar a Prefeitura e um centro cultural.
O mirante e o restaurante da parte superior oferecem boas visitas do centro.
Palácio de Buenavista
Construído em 1777 como residência dos duques de Alba, na atualidade o palácio rodeado por uma zona repleta de árvores é a sede do Quartel General do Exército.
Banco de Espanha
Inaugurado em 1891, a sede central do Banco de Espanha conta com um imponente exterior com escassa decoração e um belo interior decorado com uma excelente coleção de pintura que inclui obras de Goya, Mengs, Maella e Vicente López.
Palácio de Linares
Construído em 1900 sob as ordens do marquês de Linares, anos mais tarde foi restaurado para se tornar a Casa de América, uma instituição que pretende fomentar as relações culturais entre a Espanha e os países ibero-americanos.

Origem: tudosobremadrid.com.

M  A  V  360M 



apr

Praça das Cibeles
Plaza de Cibeles
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4191582, -3.6930994)

Situada no centro da cidade, no cruzamento entre o Paseo del Prado e a Calle Alcalá, a Plaza de Cibeles é um dos espaços mais representativos de Madrid.
Uma bela fonte é o destaque da praça.
Ao seu redor, estão imponentes e representativos edifícios construídos entre o final do século XVIII e início do XX.

A Fonte de Cibeles foi desenhada pelo arquiteto Ventura Rodríguez em 1782, a fonte representa a deusa Cibeles sobre uma carroça puxada por leões.
No início, a fonte cumpriu com seu objetivo de abastecer os madrilenhos com água.
Em 1895 foi transferida ao centro dessa praça e passou a ser um simples elemento decorativo.
Além de ser um dos monumentos mais representativos de Madrid, a Fonte de Cibeles é há muito tempo o lugar de celebração das vitórias do Real Madrid.
Também é o lugar escolhido para outras celebrações esportivas, como as da Seleção Espanhola de futebol e de basquete.
Em maio de 2018 estava sob reforma e manutenção.

Edifícios que rodeiam a praça:

Palácio de Cibeles
O majestoso edifício do Palácio de Cibeles, antes conhecido como Palácio das Comunicações, é um dos mais representativos da história de Madrid.
Inaugurado em 1919, o edifício funcionou como sede central dos Correios até que foi reformado para abrigar a Prefeitura e um centro cultural.
O mirante e o restaurante da parte superior oferecem boas visitas do centro.
Palácio de Buenavista
Construído em 1777 como residência dos duques de Alba, na atualidade o palácio rodeado por uma zona repleta de árvores é a sede do Quartel General do Exército.
Banco de Espanha
Inaugurado em 1891, a sede central do Banco de Espanha conta com um imponente exterior com escassa decoração e um belo interior decorado com uma excelente coleção de pintura que inclui obras de Goya, Mengs, Maella e Vicente López.
Palácio de Linares
Construído em 1900 sob as ordens do marquês de Linares, anos mais tarde foi restaurado para se tornar a Casa de América, uma instituição que pretende fomentar as relações culturais entre a Espanha e os países ibero-americanos.

Origem: tudosobremadrid.com.

M  A  V  360M 



apr

Praça das Cibeles
Plaza de Cibeles
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4191582, -3.6930994)

Situada no centro da cidade, no cruzamento entre o Paseo del Prado e a Calle Alcalá, a Plaza de Cibeles é um dos espaços mais representativos de Madrid.
Uma bela fonte é o destaque da praça.
Ao seu redor, estão imponentes e representativos edifícios construídos entre o final do século XVIII e início do XX.

A Fonte de Cibeles foi desenhada pelo arquiteto Ventura Rodríguez em 1782, a fonte representa a deusa Cibeles sobre uma carroça puxada por leões.
No início, a fonte cumpriu com seu objetivo de abastecer os madrilenhos com água.
Em 1895 foi transferida ao centro dessa praça e passou a ser um simples elemento decorativo.
Além de ser um dos monumentos mais representativos de Madrid, a Fonte de Cibeles é há muito tempo o lugar de celebração das vitórias do Real Madrid.
Também é o lugar escolhido para outras celebrações esportivas, como as da Seleção Espanhola de futebol e de basquete.
Em maio de 2018 estava sob reforma e manutenção.

Edifícios que rodeiam a praça:

Palácio de Cibeles
O majestoso edifício do Palácio de Cibeles, antes conhecido como Palácio das Comunicações, é um dos mais representativos da história de Madrid.
Inaugurado em 1919, o edifício funcionou como sede central dos Correios até que foi reformado para abrigar a Prefeitura e um centro cultural.
O mirante e o restaurante da parte superior oferecem boas visitas do centro.
Palácio de Buenavista
Construído em 1777 como residência dos duques de Alba, na atualidade o palácio rodeado por uma zona repleta de árvores é a sede do Quartel General do Exército.
Banco de Espanha
Inaugurado em 1891, a sede central do Banco de Espanha conta com um imponente exterior com escassa decoração e um belo interior decorado com uma excelente coleção de pintura que inclui obras de Goya, Mengs, Maella e Vicente López.
Palácio de Linares
Construído em 1900 sob as ordens do marquês de Linares, anos mais tarde foi restaurado para se tornar a Casa de América, uma instituição que pretende fomentar as relações culturais entre a Espanha e os países ibero-americanos.

Origem: tudosobremadrid.com.

M  A  V  360M 



apr

Praça das Cibeles
Plaza de Cibeles
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4191582, -3.6930994)

Situada no centro da cidade, no cruzamento entre o Paseo del Prado e a Calle Alcalá, a Plaza de Cibeles é um dos espaços mais representativos de Madrid.
Uma bela fonte é o destaque da praça.
Ao seu redor, estão imponentes e representativos edifícios construídos entre o final do século XVIII e início do XX.

A Fonte de Cibeles foi desenhada pelo arquiteto Ventura Rodríguez em 1782, a fonte representa a deusa Cibeles sobre uma carroça puxada por leões.
No início, a fonte cumpriu com seu objetivo de abastecer os madrilenhos com água.
Em 1895 foi transferida ao centro dessa praça e passou a ser um simples elemento decorativo.
Além de ser um dos monumentos mais representativos de Madrid, a Fonte de Cibeles é há muito tempo o lugar de celebração das vitórias do Real Madrid.
Também é o lugar escolhido para outras celebrações esportivas, como as da Seleção Espanhola de futebol e de basquete.
Em maio de 2018 estava sob reforma e manutenção.

Edifícios que rodeiam a praça:

Palácio de Cibeles
O majestoso edifício do Palácio de Cibeles, antes conhecido como Palácio das Comunicações, é um dos mais representativos da história de Madrid.
Inaugurado em 1919, o edifício funcionou como sede central dos Correios até que foi reformado para abrigar a Prefeitura e um centro cultural.
O mirante e o restaurante da parte superior oferecem boas visitas do centro.
Palácio de Buenavista
Construído em 1777 como residência dos duques de Alba, na atualidade o palácio rodeado por uma zona repleta de árvores é a sede do Quartel General do Exército.
Banco de Espanha
Inaugurado em 1891, a sede central do Banco de Espanha conta com um imponente exterior com escassa decoração e um belo interior decorado com uma excelente coleção de pintura que inclui obras de Goya, Mengs, Maella e Vicente López.
Palácio de Linares
Construído em 1900 sob as ordens do marquês de Linares, anos mais tarde foi restaurado para se tornar a Casa de América, uma instituição que pretende fomentar as relações culturais entre a Espanha e os países ibero-americanos.

Origem: tudosobremadrid.com.

M  A  V  360M 



apr

Edificio Metropolis
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.418876, -3.6970436)

Banco Santander
Calle Caballero de Gracia 40, 28013 Madrid, España.

M  A  V  360M 



apr

Rua do Boné
Calle de la Montera
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4199079, -3.7017112)

Montera:
1 Boné de veludo preto adornado com trança de enfeites de seda e duas borlas ou protuberâncias nas laterais, usadas pelos toureiros com o traje de luzes quando fazem o desfile dos participantes fazem em uma tourada.
2 Peça que cobre e abriga a cabeça, geralmente de tecido e de diversas formas segundo a zona de origem.
Muito usada no passado.
3 Chapéu cônico e ornamentado usado pelos nativos indígenas.
4 Bêbado.

M  A  V  360M 



apr

Praça da Pedrinha
Plaza del Callao
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4198972, -3.705907)

Cines Callao.

Callao:
1 Pedra pequena e arredondada devido à erosão que geralmente é encontrada nas margens de rios e córregos.

M  A  V  360M 



apr

Praça da Pedrinha,
Plaza del Callao
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4198972, -3.705907)

Em destaque os edifícios onde funcionam as lojas: FNAC e El Corte Inglés.

Callao:
1 Pedra pequena e arredondada devido à erosão que geralmente é encontrada nas margens de rios e córregos.

M  A  V  360M 



apr

Mesón El Jamón de Gran Via
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4221286, -3.7089387)

Calle Gran Vía, 59, 28013 Madrid, España.
+34 915 42 94 20

Jamón:
Velho conhecido dos romanos, o jamón é um dos elementos essenciais e imperdíveis da gastronomia espanhola.
Consumidores de mais de setenta países apreciam seu delicioso sabor e sua delicada textura.

O presunto espanhol é famoso no mundo inteiro pelo seu sabor singular.
Além de ser apreciado pelo mundo e reconhecido como iguaria espanhola, o jamón é definitivamente um dos produtos prediletos da gastronomia ibérica para os espanhóis.
Os presuntos encontrados na Espanha são de dois tipos principais: o jamón ibérico e o jamón serrano.

M  A  V  360M 



apr

Palácio Real
Palacio Real
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4180705, -3.7133157)

Chamava-se Calle Nueva, rua Nueva de Palacio, rua Nueva que vai para Palacio e Regalada Nueva, esta última para a casa que existia na esquina da Calle del Río, chamada La Regalada, onde eram guardados os cavalos dados aos reis.
Foi também chamada Caballerizas Nueva, porque eles estavam localizados onde hoje são os Jardins Sabatini.
Desde 1835 tem sido chamada Bailén em memória da vitória do general Francisco Javier Castaños sobre as tropas francesas em Bailén, durante a Guerra da Independência.
No início da rua estão os Jardins Sabatini, que ocupam o lugar dos antigos estábulos, construídos por Francesco Sabatini.
Então, o Palácio Real, construído por Sabatini, (entre outros arquitetos), no mesmo local onde o Alcázar de los Austrias foi construído, destruído por um incêndio na véspera de Natal de 1734.
E, na esquina da a Cuesta de la Vega é a Catedral de Almudena, inaugurada em 1992, sem edição, pelo Papa João Paulo II.
A Calle de Bailén atravessa a de Calle de Segóvia graças ao Viaduto que liga a antiga colina do Palácio Real com a do Vistillas, onde ficava o bairro mouro.
No lado oposto da rua, na esquina da Calle del Río, a extensão do Senado foi construída em 1992 e na esquina da Plaza de la Marina Española fica o Palácio Marqués de Grimaldi, também chamado Palacio Godoy.
No número 11 viveu o poeta Amado Nervo.
A igreja mais antiga de Madri ficava na esquina da Calle Mayor, a de Santa Maria, que foi demolida em 1868 para a construção do viaduto.
A casa do Marquês de Malpica, que bloqueava a extensão da rua, também foi demolida. de Bailén.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

Se llamó calle Nueva, calle Nueva de Palacio, calle Nueva que va a Palacio y Regalada Nueva, esta última por la casa que existía en la esquina con la calle del Río, denominada La Regalada, donde se guardaban los caballos regalados a los reyes.
Se llamó también Caballerizas Nueva, porque éstas estuvieron situadas donde hoy están los Jardines de Sabatini.
Desde 1835 recibe el nombre de Bailén en recuerdo de la victoria del general Francisco Javier Castaños sobre las tropas francesas en Bailén, durante la Guerra de Independencia.
Al comienzo de la calle se hallan los Jardines de Sabatini, que ocupan el solar de las antiguas Caballerizas, construidas por Francesco Sabatini.
A continuación se levanta el Palacio Real, construido por Sabatini, (entre otros arquitectos), en el mismo lugar donde se alzaba el Alcázar de los Austrias, destruido por un incendio en la Nochebuena de 1734.
Y, haciendo esquina con la cuesta de la Vega está la Catedral de la Almudena, inaugurada en 1992 por el Papa Juan Pablo II.
La calle de Bailén cruza la de Segovia gracias al Viaducto que comunica el antiguo cerro del Palacio Real con el de las Vistillas, donde se hallaba el barrio moro. En la acera de enfrente, esquina a la calle del Río se construyó en 1992 la ampliación del Senado y en la esquina con la plaza de la Marina Española se halla el Palacio del Marqués de Grimaldi, también llamado Palacio de Godoy.
En el número 11 vivió el poeta Amado Nervo. En la esquina con la calle Mayor se alzaba la iglesia más antigua de Madrid, la de Santa María, derribada en 1868 para la construcción del Viaducto.
Igualmente fue derribada la casa del marqués de Malpica, que obstruía la prolongación de la calle de Bailén.


Origen: Wikipedia, la enciclopedia libre.

It was called Nueva Street, Nueva de Palacio Street, Nueva Street that goes to Palacio and Regalada Nueva, the latter for the house that existed on the corner of Calle del Río, called La Regalada, where the horses given to the kings were kept.
It was also called New Stables, because they were located where today are the Sabatini Gardens.
Since 1835 it has been called Bailén in memory of the victory of General Francisco Javier Castaños over the French troops in Bailén, during the War of Independence.
At the beginning of the street there are the Sabatini Gardens, which occupy the site of the old Stables, built by Francesco Sabatini.
Then the Royal Palace, built by Sabatini, (between other architects), in the same place where the Alcázar de los Austrias was built, destroyed by a fire on Christmas Eve of 1734.
And, on the corner of the Cuesta de la Vega is the Almudena Cathedral, inaugurated Unedited in 1992 by Pope John Paul II.
Bailén Street crosses that of Segovia thanks to the Viaduct that connects the old hill of the Royal Palace with that of the Vistillas, where the Moorish quarter was located.
On the opposite side of the street, on the corner of Calle del Río, the extension of the Senate was built in 1992 and on the corner of the Plaza de la Marina Española is the Marqués de Grimaldi Palace, also called the Godoy Palace.
In number 11 the poet Amado Nervo lived.
The oldest church in Madrid stood on the corner of Calle Mayor, the one in Santa María, which was demolished in 1868 for the construction of the Viaduct.
The house of the Marquis of Malpica, which blocked the extension of the street, was also demolished. de Bailén.


Source: Wikipedia, the free encyclopedia.

M  A  V  360M 



apr

Praça do Oriente
Plaza de Oriente
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4188679, -3.712331)

A Plaza de Oriente está localizada no centro histórico da cidade espanhola de Madrid.
Tem uma cabeceira rectangular quadrada curvada, de caráter monumental, cujo traçado final responde a um projeto de 1844 de Narciso Pascual y Colomer, herdeiro de vários projetos anteriores.
Um dos seus principais impulsionadores foi o rei D. José I, que ordenou a demolição das casas medievais localizadas em sua região.
Está presidida por dois dos edifícios mais importantes da capital.
Seu contorno oeste delimita o Palácio Real e a o Teatro Real.
A face norte conforma o Real Monasterio de la Encarnación, que foi desapropriada de Huerto de la Priora para se integrar na praça.
Diferentes jardins históricos e artísticos e uma coleção de esculturas, destacando especialmente a efígie de Philip IV, obra do século XVII de Pietro Tacca

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

La plaza de Oriente está situada en el centro histórico de la ciudad española de Madrid.
Se trata de una plaza rectangular de cabecera curvada, de carácter monumental, cuyo trazado definitivo responde a un diseño de 1844 de Narciso Pascual y Colomer, heredero de varios proyectos anteriores.
Uno de sus principales impulsores fue el rey José I, quien ordenó la demolición de las casas medievales situadas sobre su solar.
Está presidida por dos de los edificios más relevantes de la capital: su contorno occidental lo delimita el Palacio Real y el oriental el Teatro Real.
Su cara norte la conforma el Real Monasterio de la Encarnación, al que le fue expropiado el Huerto de la Priora para integrarlo dentro de la plaza.
Además de los citados edificios, esta plaza monumental alberga diferentes jardines histórico-artísticos y una colección escultórica, en la que destaca especialmente la efigie de Felipe IV, obra del siglo XVII de Pietro Tacca.


Origen: Wikipedia, la enciclopedia libre.

M  A  V  360M 



apr

Praça do Oriente
Plaza de Oriente
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4188679, -3.712331)

A Plaza de Oriente está localizada no centro histórico da cidade espanhola de Madrid.
Tem uma cabeceira rectangular quadrada curvada, de caráter monumental, cujo traçado final responde a um projeto de 1844 de Narciso Pascual y Colomer, herdeiro de vários projetos anteriores.
Um dos seus principais impulsionadores foi o rei D. José I, que ordenou a demolição das casas medievais localizadas em sua região.
Está presidida por dois dos edifícios mais importantes da capital.
Seu contorno oeste delimita o Palácio Real e a o Teatro Real.
A face norte conforma o Real Monasterio de la Encarnación, que foi desapropriada de Huerto de la Priora para se integrar na praça.
Diferentes jardins históricos e artísticos e uma coleção de esculturas, destacando especialmente a efígie de Philip IV, obra do século XVII de Pietro Tacca

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

La plaza de Oriente está situada en el centro histórico de la ciudad española de Madrid.
Se trata de una plaza rectangular de cabecera curvada, de carácter monumental, cuyo trazado definitivo responde a un diseño de 1844 de Narciso Pascual y Colomer, heredero de varios proyectos anteriores.
Uno de sus principales impulsores fue el rey José I, quien ordenó la demolición de las casas medievales situadas sobre su solar.
Está presidida por dos de los edificios más relevantes de la capital: su contorno occidental lo delimita el Palacio Real y el oriental el Teatro Real.
Su cara norte la conforma el Real Monasterio de la Encarnación, al que le fue expropiado el Huerto de la Priora para integrarlo dentro de la plaza.
Además de los citados edificios, esta plaza monumental alberga diferentes jardines histórico-artísticos y una colección escultórica, en la que destaca especialmente la efigie de Felipe IV, obra del siglo XVII de Pietro Tacca.


Origen: Wikipedia, la enciclopedia libre.

M  A  V  360M 



apr

Estátua do Cabo Luis Noval Ferrao
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4188679, -3.712331)

El Monumento al Cabo Luis Noval se encuentra situado frente al Palacio de Oriente, en el jardín al lado de la Plaza de Oriente llamado del Cabo Noval.
El jardín se encuentra situado entre dos calles, la de Pavía y San Quintín.
Es una escultura dedicada al Cabo Noval, muerto en la Guerra de África en 1909, obra del escultor Mariano Benlliure.
Es un monumento dedicado a un simple soldado, un cabo de Infantería que sacrificó la vida por sus compañeros.
Sucedió en la Guerra de África, donde las tropas españolas lucharon hace más de 100 años en una guerra colonial que fue una auténtica masacre para las tropas de España.
El cabo fue capturado por los insurgentes marroquíes mientras recorría una noche la línea de escuchas del campamento.
El Cabo Noval se dio cuenta de la maniobra del enemigo, que quería tomar el campamento español por sorpresa, utilizándole a él para hacerse pasar por españoles y para salvar a sus compañeros convirtió el ataque sorpresa en una emboscada contra los atacantes.
Cuando un oficial español ordenó el alto el fuego al ver venir al cabo, pero él gritó;

¡Tirar, que vengo entre moros!
¡Fuego!
¡Viva España!
.

El cabo fue de los primeros en caer por la descarga de sus compatriotas y junto a él murieron muchos de los atacantes musulmanes.
Murió pero había salvado a sus compañeros.
En el pedestal, está representada la escena heroica del Cabo Luis Noval, en el momento que cae abatido por las balas.
En la escultura vemos al Cabo con el uniforme de campaña parecido al de la Legión francesa, como desfilando.
Está realizado en bronce y piedra de 6,50 x 3,00 x 3,00 metros.
El monumento fue inaugurado en junio de 1912, obra del escultor Mariano Benlliure.
En la inscripción grabada en el pedestal se puede leer:
Iniciado por mujeres españolas, se eleva este monumento a la gloria del soldado Luis Noval.
Patria, no olvides nunca a los que por ti mueren.

Realmente el soldado Noval no es un retrato, es un soldado más con la bayoneta calada preparado para el combate sin ningún miedo reflejado, que murió en 1909 con tan solo 22 años. Representa a todos los soldados en su mayoría desconocidos que perdieron la vida en la guerra de África.
Luis Noval Ferrao nació en Oviedo el 15 de noviembre de 1887 y murió en El-Had de Benisicarel, 28 de septiembre de 1909 en Marruecos tras una actuación heroica, símbolo de patriotismo español.
Entró a formar parte del Tercer Regimiento de Infantería del Príncipe y posteriormente fue trasladado a Melilla.
Más tarde participó en la toma de el-Had de Benisicar, que fue donde los rifeños le hicieron prisionero.
Su historia llegó a España como mito del patriotismo y sacrificio.
El 19 de Abril de 1910 se celebraron sus exequias en la Catedral de Oviedo, concediéndole la cruz de segunda clase de la Orden Militar de San Fernando.
A partir de este momento no pararon de hacerle homenajes y en la ciudad de Oviedo se le dedicó una calle, otra en Melilla en el barrio Isaac Peral y en 1912 el monumento de la Plaza de Oriente que estamos comentando.
Actualmente el acuartelamiento sede del Regimiento de Infantería Príncipe 3, perteneciente a la BRILAT "Galicia" VII, ubicado en la localidad de Siero en Asturias, lleva el nombre de Cabo Noval.

Origen: rutasconhistoria.es.

M  A  V  360M 



apr

Praça do Oriente,
Plaza de Oriente
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4186566, -3.7117503)

A Plaza de Oriente está localizada no centro histórico da cidade espanhola de Madrid.
Tem uma cabeceira rectangular quadrada curvada, de caráter monumental, cujo traçado final responde a um projeto de 1844 de Narciso Pascual y Colomer, herdeiro de vários projetos anteriores.
Um dos seus principais impulsionadores foi o rei D. José I, que ordenou a demolição das casas medievais localizadas em sua região.
Está presidida por dois dos edifícios mais importantes da capital.
Seu contorno oeste delimita o Palácio Real e a o Teatro Real.
A face norte conforma o Real Monasterio de la Encarnación, que foi desapropriada de Huerto de la Priora para se integrar na praça.
Diferentes jardins históricos e artísticos e uma coleção de esculturas, destacando especialmente a efígie de Philip IV, obra do século XVII de Pietro Tacca

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

La plaza de Oriente está situada en el centro histórico de la ciudad española de Madrid.
Se trata de una plaza rectangular de cabecera curvada, de carácter monumental, cuyo trazado definitivo responde a un diseño de 1844 de Narciso Pascual y Colomer, heredero de varios proyectos anteriores.
Uno de sus principales impulsores fue el rey José I, quien ordenó la demolición de las casas medievales situadas sobre su solar.
Está presidida por dos de los edificios más relevantes de la capital: su contorno occidental lo delimita el Palacio Real y el oriental el Teatro Real.
Su cara norte la conforma el Real Monasterio de la Encarnación, al que le fue expropiado el Huerto de la Priora para integrarlo dentro de la plaza.
Además de los citados edificios, esta plaza monumental alberga diferentes jardines histórico-artísticos y una colección escultórica, en la que destaca especialmente la efigie de Felipe IV, obra del siglo XVII de Pietro Tacca.


Origen: Wikipedia, la enciclopedia libre.

M  A  V  360M 



apr

Praça do Oriente,
Plaza de Oriente
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4186566, -3.7117503)

A Plaza de Oriente está localizada no centro histórico da cidade espanhola de Madrid.
Tem uma cabeceira rectangular quadrada curvada, de caráter monumental, cujo traçado final responde a um projeto de 1844 de Narciso Pascual y Colomer, herdeiro de vários projetos anteriores.
Um dos seus principais impulsionadores foi o rei D. José I, que ordenou a demolição das casas medievais localizadas em sua região.
Está presidida por dois dos edifícios mais importantes da capital.
Seu contorno oeste delimita o Palácio Real e a o Teatro Real.
A face norte conforma o Real Monasterio de la Encarnación, que foi desapropriada de Huerto de la Priora para se integrar na praça.
Diferentes jardins históricos e artísticos e uma coleção de esculturas, destacando especialmente a efígie de Philip IV, obra do século XVII de Pietro Tacca

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

La plaza de Oriente está situada en el centro histórico de la ciudad española de Madrid.
Se trata de una plaza rectangular de cabecera curvada, de carácter monumental, cuyo trazado definitivo responde a un diseño de 1844 de Narciso Pascual y Colomer, heredero de varios proyectos anteriores.
Uno de sus principales impulsores fue el rey José I, quien ordenó la demolición de las casas medievales situadas sobre su solar.
Está presidida por dos de los edificios más relevantes de la capital: su contorno occidental lo delimita el Palacio Real y el oriental el Teatro Real.
Su cara norte la conforma el Real Monasterio de la Encarnación, al que le fue expropiado el Huerto de la Priora para integrarlo dentro de la plaza.
Además de los citados edificios, esta plaza monumental alberga diferentes jardines histórico-artísticos y una colección escultórica, en la que destaca especialmente la efigie de Felipe IV, obra del siglo XVII de Pietro Tacca.


Origen: Wikipedia, la enciclopedia libre.

M  A  V  360M 



apr

Teatro Real
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4183138, -3.7115707)

Após trinta e dois anos de planejamento e construção, uma Ordem Real em 7 de maio de 1850 decretou o término imediato do Teatro de Oriente e a construção terminou cinco meses depois.
A casa de ópera, localizado em frente ao Palácio Real de Madrid, a residência oficial da rainha que ordenou a construção do tearo, Isabel II, foi finalmente inaugurado dia 19 de novembro de 1850 com a ópera La Favorita de Gaetano Donizetti.
Em 1863, Giuseppe Verdi visitou o teatro para a estreia espanhola de sua ópera La Forza del Destino.
Em 1925 os Ballets Russes de Sergei Diaghilev apresentou-se no teatro com a presença de Vaslav Nijinsky e com Igor Stravinsky.
De 1867 até 1925 ela hospedou o Conservatório Real de Madri, quando uma Ordem Real fechou provisoriamente, pois a construção do Metro de Madri causou danos ao Teatro.
O teatro foi reaberto em 1966 como um teatro de concerto e casa principal da Orquestra Nacional de Espanha e da Orquestra Sinfônica da RTVE.
Na década de 1990, a casa foi remodelada para hospedar óperas novamente e reaberta em 1997.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

El Teatro Real es el teatro de la ópera de Madrid.
Se encuentra situado en la plaza de Oriente, frente al Palacio Real.
Su construcción comenzó en 1818, y fue inaugurado en 1850.
Se mantuvo de forma ininterrumpida como teatro de ópera hasta 1925, cuando tuvo que cerrar a causa de problemas estructurales en el edificio.
No volvió a abrir sus puertas hasta 1966, como sala de conciertos sinfónicos.
Entre 1988 y 1997, sufrió una importante remodelación que lo volvió a convertir en coliseo operístico.


Origen: Wikipedia, la enciclopedia libre.

M  A  V  360M 



apr

Edifício Comercial
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4177843, -3.711691)



M  A  V  360M 



apr

Praça do Oriente,
Plaza de Oriente
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.418373333333, -3.7127066666667)



M  A  V  360M 



apr

Palacio Real
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4179878, -3.7131253)



M  A  V  360M 



apr

Praça do Oriente,
Plaza de Oriente
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4177308, -3.7132869)



M  A  V  360M 



apr

Puerta del Sol
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4166531, -3.7040192)



M  A  V  360M 



apr

Puerta del Sol
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4166531, -3.7040192)

Carlos III reinou na Espanha entre 1759 e 1788 e para isso habitou o Palácio Real em sua nova versão, depois do incêndio que assolou a antiga fortaleza, cercou-se de políticos como Floridablanca, Campomanes ou Jovellanos, que participaram da Guerra dos Sete Anos e da Guerra de Independência dos Estados Unidos e empreendeu profundas reformas na sociedade que levaram ao Motim de Esquilache.
Quanto ao desenvolvimento urbano de Madri, durante seu reinado emergiram alguns dos mais emblemáticos edifícios e monumentos da cidade: o Museu do Prado, (nascido como Museu de Ciências Naturais), as fontes de Cibeles, Netuno e Apolo na extensão do Paseo del Prado, o Jardim Botânico, a Puerta de Alcalá, os Correios, a Basílica de São Francisco o Grande, o Oratório do Cavaleiro da Graça ou a fonte da Alcachofra, (hoje no Parque do Retiro).

Carlos III reinó España entre 1759 y 1788 y para ello habitó el Palacio Real en su nueva versión, después del incendio que asoló el antiguo alcázar.
Se rodeó de políticos de la talla de Floridablanca, Campomanes o Jovellanos, participó en la Guerra de los Siete Años y en la Guerra de Independencia de Estados Unidos y emprendió reformas profundas en la sociedad que condujeron al Motín de Esquilache.
En cuanto al desarrollo urbano de Madrid, durante su reinado surgieron algunos de los edificios y monumentos más emblemáticos de la ciudad: el Museo del Prado, (nacido como Museo de Ciencias Naturales), las fuentes de Cibeles, Neptuno y Apolo en la ampliación del Paseo del Prado, el Jardín Botánico, la Puerta de Alcalá, la Casa de Correos, la Basílica de San Francisco el Grande, el Oratorio del Caballero de Gracia o la fuente de la Alcachofa, (hoy en el Parque del Retiro).


De: miradormadrid.com.

M  A  V  360M 



apr

Puerta del Sol
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4166531, -3.7040192)



M  A  V  360M 



apr

Ministerio de Agricultura
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4084511, -3.6908187)

1 Paseo de la Infanta Isabel

M  A  V  360M 



apr

Fuente de la Alcachofa
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4087755, -3.6917369)

Ronda de Atocha, 28012 C855+F5 Madrid, España

M  A  V  360M 



apr

Colegio Virgen de Atocha (FESD)
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4063952, -3.685401)

4 Paseo de la Infanta Isabel

M  A  V  360M 



apr

Madrid Puerta de Atocha, Salidas
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4063652, -3.6905256)

28045 Madrid, Madrid, España.

M  A  V  360M 



apr

2 Av. Castilla la Mancha
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.860654, -4.0181667)



M  A  V  360M 



apr

Av. Castilla la Mancha
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8605553, -4.0181373)



M  A  V  360M 



apr

Puente de Alcántara
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8603307, -4.0180837)



M  A  V  360M 



apr

Ronda de Juanelo
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8580482, -4.0171163)

Imagem do Rio Tejo.

M  A  V  360M 



apr

Ronda de Juanelo
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8580482, -4.0171163)

Imagem do Rio Tejo.

M  A  V  360M 



apr

Ctra. Piedrabuena
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8554478, -4.0341355)

Puente de San Martin.
Paseo Recaredo, s/n, 45002 Toledo, España
+34 925 25 40 30

M  A  V  360M 



apr

Toledo (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (39.8503589, -4.0231855)

Toledo, (em latim: Toletum), é um município da Espanha na província de Toledo, comunidade autónoma de Castela-Mancha.
Tem 232,1 km² de área e em 2016 tinha 83.459 habitantes, (densidade: 359,6 hab/km²).
O primeiro assentamento permanente conhecido na cidade de Toledo é uma série de fortes, (muralhas), celtibéricos.
Um dos primeiros assentamentos estava localizado no Cerro del Bu, ( numa colina na margem esquerda do rio Tejo), onde foram obtidos inúmeros vestígios nas escavações, o que pode ser visto no actual Museu - Hospital de Santa Cruz em Toledo.

O aço de Toledo, conhecido por ser incrivelmente duro e tecnologicamente avançado na época, era trabalhado tradicionalmente desde cerca de 500 a.C. e chamou a atenção dos romanos quando foi usado por Aníbal nas Guerras Púnicas no século III a.C.
Logo, tornou-se uma fonte padrão de armamento para as legiões romanas.
O aço toledano era famoso pela sua liga de alta qualidade, a Hispânia era conhecida desde o século IV a.C., por causa da alta qualidade de espadas de todos os tamanhos e armaduras provenientes desta região, (além de outros utensílios), em desenho e ergonomia.
Modelos como a Falcata Ibérica, (uma espada curta) ou, a Gládio Hispanense, (uma espada curta romana), foram usados por cartagineses e romanos desde os tempos da Segunda Guerra Púnica, (séculos II e III a.C.).
Em 193 a.C., depois de grande resistência, Marco Fúlvio Nobilior conquistou a cidade.
Os romanos reconstruíram-na e renomearam como Toleto, (Toletum), na província de Carpetânia.
A cidade desenvolveu uma importante indústria de ferro e passou a exportar para todo o Império Romano e, também passaram a cunhar moedas.
A área onde a cidade foi colonizada sofreu um profundo processo de romanização, como evidenciado pelos inúmeros restos de vilas romanas, especialmente nas margens do Tejo.
Os romanos deixaram muitos vestígios em Toledo, principalmente na arquitectura e infra-estruturas da cidade como um imponente aqueduto, dos quais apenas as fundações foram preservadas em ambos os lados do Tejo, estradas e pontes que existem até hoje, um circo, templos, teatros, um anfiteatro, igrejas antigas, moradias e muitos outros.
Há muitos outros vestígios, apesar de terem sido dados como desaparecidos.
Após as primeiras incursões germânicas no século III, as antigas muralhas foram reconstruídas para fins defensivos; no entanto, em 411 a cidade foi conquistada pelos alanos, graças à sua impressionante arte da guerra, que por sua vez foram derrotados pelos visigodos em 418.
Depois de ter derrotado o seu adversário Ágila I, Atanagildo estabeleceu a sua côrte na cidade e mais tarde com Leovigildo, tornou-se capital do reino e arcebispado hispano-visigodo, que adquiriu grande importância religiosa e civil, (como evidenciado pelos Conselhos de Toledo) e, cultural.
Muito perto de Toledo, na cidade de Guadamur, Tesouros, conjunto excepcional de coroas dos reis visigodos foram encontrados.
Toledo foi a capital da Hispânia visigótica, desde o reinado de Leovigildo, até a conquista moura da Península Ibérica no século VIII.
Entre 714 e 715 foi conquistada por Tárique e submetidos ao domínio muçulmano.
Os árabes chamaram-na de Tulaytula (árabe طليطلة).
Durante o Califado de Córdoba (797-1035), Toledo foi centro de tensão étnica e religiosa, além de muitas revoltas que envolviam todo o centro-sul da Península Ibérica.
A esmagadora maioria de população católica, (cerca de 95% - 99% da população da região), em Toledo tornou-se fonte de preocupação constante para os governantes islâmicos, os mais temidos eram os camponeses de fé cristã ou pagã e, durante o emirado de Aláqueme I, explodiu uma grande revolta em toda região em volta de Toledo.
O emir enviou o oscense Muladi Amrus ibne Iúçufe, (chamado Amorroz em crônicas Cristãs), para subjugar a região incluindo partes onde hoje são as modernas províncias espanholas de Cidade Real, Cuenca e Albacete, usando um truque cruel.
Este é o caso conhecido como o dia do poço.
Amrus organizou um banquete no palácio do governador e convidou para comer na principal cidade.
Às portas da residência, fez uma aposta de carrascos, quando os convidados chegaram, eles cortaram o pescoço, os corpos foram jogados em uma vala, (daí o nome pelo qual é conhecido episódio).
No entanto, houve novas rebeliões em 811 e em 829, depois de sua morte.
Outra grande revolta estourou em Julho de 932 e se estendeu até 939 durante o governo de Abderramão III, exatamente na mesma região onde hoje é a comunidade autônoma de Castela-Mancha, de Cuenca a Cidade Real modernos, e foi necessário um cerco de três ou quatro anos para recuperar.
Após a decomposição do Califado de Córdoba em 1035, tornou-se capital do Taifa de Toledo, no entanto, seu taifa teve que pagar párias aos reis de Castela para manter o moribundo domínio maometano.
Finalmente em 25 de maio de 1085, Afonso VI de Castela reocupou Toledo e estabeleceu controle direto sobre a cidade e também região majoritariamente cristã e nativa que havia se rebelado contra o governo islâmico.
Este foi o primeiro passo concreto do reino de Leão e Castela na chamada Reconquista.
Toledo também passou a ser a capital do Reino de Castela para enfrentar melhor os sarracenos oriundos do norte de Africa e extremo sul da Península, substituindo Burgos que até então era capital desde 1031.
Foram construídas nova muralhas, mais sofisticadas do que as antigas.
Entre 1085 e 1100, a população de Toledo se tornou homogênea etnicamente e culturalmente, antes, cerca de 5% da população toledana era composto de muçulmanos e judeus.
As populações indígenas de religião cristã e pagã foram bastante maltratadas pelo governo islâmico, com impostos abusivos, tentativas de conversão forçada, servidão, (em alguns casos escravidão), e privilegiando muçulmanos e judeus, mas quando Castela reconquistou a região, esses dois grupos passaram a ser perseguidos.
Por volta do ano 1300, um grupo de judeus chegou à cidade, mas foram expulsos novamente em 1492.
Em 1162 a cidade foi conquistada pelo rei Fernando II de Leão, durante o período turbulento de Alfonso VIII de Castela.
O Rei Leonês nomeado Fernando Rodríguez de Castro "o castelhano", membro da Casa de Castro, governador da cidade.
A cidade de Toledo permaneceu na posse de Leão até 1166, quando foi recuperada pelos castelhanos.
Durante a guerra civil castelhana, Toledo lutou ao lado de Pedro I, e depois de sofrer um longo cerco, foi tomada em janeiro de 1369. Ao longo da Idade Média, a cidade foi crescendo, especialmente a partir do século XIV.
Desde tempos pre-romanos, Toledo era famosa por sua produção de aço, especialmente espadas e armaduras, e a cidade ainda é um centro de manufatura de facas e pequenas ferramentas de aço.
Após Filipe II mudar a corte de Toledo para Madrid em 1561, a cidade entrou em lento declínio, do qual nunca se recuperou.
Nos últimos anos da Idade Média, a rainha Isabel I de Castela (1451-1504) ampliou a cidade, e na Catedral de Toledo os reis católicos proclamaram Joana como herdeira à coroa espanhola em 1502, a Espanha se tornava o primeiro Estado oficialmente unificado.
A participação ativa na unificação do primeiro Estado moderno da Europa e do Mundo foi na presença dos nobres castelhanos, especialmente os aristocratas da família Álvarez de Toledo.
Isabel tinha construído em Toledo o Mosteiro de San Juan de los Reyes, para comemorar a batalha de Toro e ser enterrada lá com o marido, mas, depois decidiu enterrar-se na segunda cidade, onde seus restos mortais hoje descansam.
Foi uma das primeiras cidades que aderiram à revolta das Comunidades em 1520, com líderes comunitários como Pedro Laso de la Vega e Juan de Padilla.
Após a derrota na Batalha de Villalar, plebeus toledanos liderados por Maria Pacheco, viúva de Padilla, foram os mais resistentes aos projetos de Carlos I, até a sua rendição em 1522.
Toledo se tornou uma das sedes do Tribunal do Império.
Toledo perdeu muito de seu peso político e social na segunda metade do século XVI.
A ruína da indústria têxtil acentuou o declínio da cidade, embora mantivesse a sua importância como centro de poder eclesiástico.
Cervantes descreveu Toledo como a "glória da Espanha".
A parte antiga da cidade está situada no topo de uma montanha, cercada em três lados por uma curva no rio Tejo, e tem muitos sítios históricos, incluindo o Alcázar, a catedral, (a igreja primaz da Espanha), e o Zocodover, seu mercado central.
Do século V ao XVI cerca de trinta sínodos aconteceram em Toledo.
O primeiro foi no ano 400.
No sínodo de 589 o rei visigótico Recaredo declarou sua conversão; no sínodo de 633, conduzido pelo enciclopedista Isidoro de Sevilha, decretou a uniformidade da liturgia em todo o reino visigótico e tomou medidas restritivas contra judeus batizados que recaíssem em sua antiga fé.
O concílio de 681 assegurou ao arcebispo de Toledo a primazia no reino da Espanha. O último concílio que ocorreu em Toledo, entre 1582 e 1583, foi conduzido em detalhes por Filipe II de Espanha.
A parte do século XIV, Toledo tinha uma considerável comunidade judia, até que eles foram expulsos da Espanha em 1492; a cidade tem importantes monumentos religiosos, como a Sinagoga de Santa María la Blanca, a sinagoga de El Tránsito, e a mesquita de Cristo de la Luz.
No século XIII Toledo era um importante centro cultural sob o domínio de Afonso X, cuja alcunha era "o Sábio" por seu amor ao conhecimento.
A escola de tradutores de Toledo tornou disponíveis grandes trabalhos acadêmicos e filosóficos produzidos em árabe e hebraico, (que eram originalmente do grego), ao traduzi-los para o latim.
A catedral é notável por sua incorporação de luz, e nada é mais notável que as imagens por trás do altar, bastante altas, com figuras fantásticas em estuque, pinturas, peças em bronze, e múltiplas tonalidades de mármore, uma obra-prima medieval.
A cidade foi local de residência de El Greco no final de sua vida, e é tema de muitas de suas pinturas, incluindo O Enterro do Conde de Orgaz, exibido na Igreja de Santo Tomé.
É uma das três catedrais góticas, (estilo francês), espanholas do século XIII, sede da Arquidiocese de Toledo, sendo considerada a obra magna desse estilo no país.
Nas artes culinárias, destacam-se as chamadas carcamusas, que consistem em carne de porco estufada com tomate.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Alcázar de Toledo
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8577545, -4.0226849)

O Alcázar de Toledo é um palácio fortificado sobre rochas, situado na parte mais alta de Toledo, na Espanha, de onde domina toda a cidade.
A história das construções no lugar onde se ergue o Alcázar de Toledo começou na época romana, com a existência de um palácio do século III.
Este edifício foi restaurado durante os reinados de Afonso VI e Afonso X de Castela e modificado, em 1535, por ordem de Carlos I de Espanha, (Carlos V do Sacro Império Romano-Germânico), o qual utilizou o alcázar, em múltiplas ocasiões, como residência oficial dos Reis de Espanha.
Em meados do século XIX, o Ministério da Governação, durante o reinado de Isabel II, instalou na torre sudeste um mecanismo telegráfico para receber e enviar mensagens codificadas entre Madrid e Cádiz; era a torre telegráfica n° 10 da Linha da Andaluzia, criada pelo Brigadeiro Mathé.
Os postos desta linha de torres de telegrafia óptica estiveram em algumas povoações como Aranjuez, Toledo, Consuegra, Ciudad Real, Puertollano e Fuencaliente; na parte andaluza atravessava, entre outros lugares, Cardeña, Montoro, Córdova, Carmona, Sevilha, Las Cabezas de San Juan, Jerez de la Frontera, Cádiz e San Fernando.
O funcionamento da torre do palácio como telégrafo óptico foi breve, tendo servido entre 1848 e 1857.
Durante a Guerra Civil, o Alcázar de Toledo foi utilizado, pelo então coronel José Moscardó, como ponto defensivo e de resistência da Guardia Civil, tendo sido quase totalmente destruído pelas tropas apoiantes da Segunda República durante o cerco que durou 70 dias, de 22 de Julho a 28 de Setembro de 1936.
Os eventos da Guerra Civil no Alcázar de Toledo fizeram da estrutura um símbolo do Nacionalismo Espanhol e inspirou o nome de El Alcázar, um jornal de direita que começou a ser publicado durante a Guerra Civil e foi extinto com a Transição Espanhola para a Democracia como a voz do Búnker, uma facção de franquistas que se oposeram à reforma depois da morte de Francisco Franco.
Depois da guerra foi reedificado, albergando actualmente a Biblioteca de Castilla-La Mancha e o Museu do Exército.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Alcázar de Toledo
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.858056, -4.020556)

O Alcázar de Toledo é um palácio fortificado sobre rochas, situado na parte mais alta de Toledo, na Espanha, de onde domina toda a cidade.
A história das construções no lugar onde se ergue o Alcázar de Toledo começou na época romana, com a existência de um palácio do século III.
Este edifício foi restaurado durante os reinados de Afonso VI e Afonso X de Castela e modificado, em 1535, por ordem de Carlos I de Espanha, (Carlos V do Sacro Império Romano-Germânico), o qual utilizou o alcázar, em múltiplas ocasiões, como residência oficial dos Reis de Espanha.
Em meados do século XIX, o Ministério da Governação, durante o reinado de Isabel II, instalou na torre sudeste um mecanismo telegráfico para receber e enviar mensagens codificadas entre Madrid e Cádiz; era a torre telegráfica n° 10 da Linha da Andaluzia, criada pelo Brigadeiro Mathé.
Os postos desta linha de torres de telegrafia óptica estiveram em algumas povoações como Aranjuez, Toledo, Consuegra, Ciudad Real, Puertollano e Fuencaliente; na parte andaluza atravessava, entre outros lugares, Cardeña, Montoro, Córdova, Carmona, Sevilha, Las Cabezas de San Juan, Jerez de la Frontera, Cádiz e San Fernando.
O funcionamento da torre do palácio como telégrafo óptico foi breve, tendo servido entre 1848 e 1857.
Durante a Guerra Civil, o Alcázar de Toledo foi utilizado, pelo então coronel José Moscardó, como ponto defensivo e de resistência da Guardia Civil, tendo sido quase totalmente destruído pelas tropas apoiantes da Segunda República durante o cerco que durou 70 dias, de 22 de Julho a 28 de Setembro de 1936.
Os eventos da Guerra Civil no Alcázar de Toledo fizeram da estrutura um símbolo do Nacionalismo Espanhol e inspirou o nome de El Alcázar, um jornal de direita que começou a ser publicado durante a Guerra Civil e foi extinto com a Transição Espanhola para a Democracia como a voz do Búnker, uma facção de franquistas que se oposeram à reforma depois da morte de Francisco Franco.
Depois da guerra foi reedificado, albergando actualmente a Biblioteca de Castilla-La Mancha e o Museu do Exército.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Catedral de Toledo
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8570501, -4.0245246)

Santa Iglesia Catedral Primada de Toledo
Catedral católica projetada nos moldes da Catedral de Bourges e com algumas características do estilo mudéjar.
Calle Cardenal Cisneros, 1, 45002 Toledo, España
+34 925 22 22 41

M  A  V  360M 



apr

Ctra. Circunvalación
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8501148, -4.0233392)



M  A  V  360M 



apr

Damasquinados Suarez
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8616241, -4.0303432)

45004, Paseo Circo Romano, 8, 45004 Toledo, España
+34 925 28 00 27

M  A  V  360M 



apr

Damasquinados Suarez
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8616241, -4.0303432)

Damasquinado é um trabalho artesanal que consiste na realização de figuras e desenhos incorporando fios e folhas de ouro e prata em aço ou ferro, geralmente escurecimento.
O nome refere-se a Damasco capital da Síria.
Este tipo de artesanato tem sido feito desde os tempos antigos e em muito diferentes partes do mundo.
Há evidências de que ocorreu no antigo Egito, Grécia e Roma, bem como na China e no Japão, (suminagashi), onde foi usado para decorar acessórios de katana, particularmente tsuba.
É conhecido como zougan em japonês; desenvolveu seu próprio subconjunto de termos para descrever os padrões particulares.
O Shippou-zougan é uma técnica de peças Esmaltação e damascene e se afasta.
Tais peças são conhecidos mais de 1500 anos de idade.
Os gregos atribuíram sua invenção Glauco de Chios.
Na península Ibérica e foi praticada em tempos pré-romanos e está em um thali e Vacceos cetro encontrados no local da Pintia, Padilla de Duero, e ibéricos como a alça falcata de Almedinilla, Córdoba.
Na Espanha, nos tempos modernos, este ofício foi feito nas cidades de Eibar e Toledo, embora em Eibar é no início do século XXI, praticamente desapareceu.
Em Toledo desenvolveu uma indústria muito importante neste ofício, também conhecido como Oro de Toledo.
Serve como um sinal de identificação da cidade.
nas últimas décadas a produção evoluiu de um ofício principalmente industrializar-se, dado o nível de produção que é feito e vendido.
No entanto, ainda muitas lojas oferecem artesanato, mão damascene com a tradição do passado.
Manualmente obtido sendo, muito superior ao produzido industrialmente, porque neste último o processo é semelhante ao de um padrão de desenho em aço, enquanto a mão é realizada por incorporação de materiais preciosos no ferro ou aço martelado seguindo o contorno a ser desenhada na parte.
Toledo mantém projetos tradicionais, onde os motivos geométricos e renascentistas predominam, mas eles também incorporaram novos elementos, como cristal Swarovski.
Toledo distribui este material de arte para outras partes da geografia espanhola, onde vende como lembrança.

Katana, (刀), é uma tradicional Espada japonesa, (日本刀), que foi usada pelos samurais do Japão antigo e feudal.
A katana é caracterizada por sua aparência distintiva: uma lâmina curva, de um único fio com um protetor circular ou esquadrado e um cabo longo para acomodar duas mãos.

Tsuba (鍔) é um disco de ferro utilizado em espadas japonesas - katana, tanto, naginata e ninja to - para a proteção da mão contra a espada do oponente.
O termo japonês tsuba designa a "guarda ou proteção de mãos".

El damasquinado es un trabajo de artesanía que consiste en la realización de figuras y dibujos mediante la incrustación de hilos y láminas de oro y plata en acero o hierro, normalmente pavonado.
El nombre hace referencia a la ciudad siria de Damasco.
Esta artesanía se viene realizando desde épocas muy antiguas y en muy diversas partes del mundo.
Hay constancia de que se realizó en el Antiguo Egipto, en Grecia y en Roma, así como en China y Japón, (suminagashi), donde ha sido utilizada para adornar las guarniciones del katana, particularmente tsuba.
Es conocida como zougan en japonés; ha desarrollado su propio subconjunto de términos para describir los patrones particulares.
El shippou-zougan es una técnica que esmalta las piezas y ya se aparta del damasquinado.
Se conocen piezas con más de 1500 años de antigüedad.
Los griegos atribuían su invención a Glauco de Chíos.
En la península Ibérica ya era practicado en época prerromana y se encuentra en un tahalí y un cetro vacceos hallados en el yacimiento de Pintia, Padilla de Duero, e íberos según la empuñadura de la falcata de Almedinilla, Córdoba.
En España, en época moderna, se ha realizado esta artesanía en las ciudades de Éibar y Toledo, aunque en Eibar esté, a principios del siglo XXI, prácticamente desaparecida.
En Toledo se ha desarrollado una muy importante industria de esta artesanía, también conocida como Oro de Toledo.
Sirve como seña identificativa de la ciudad.
Durante las últimas décadas la producción ha pasado de ser mayoritariamente artesanal a industrializarse, dado el nivel de producción que se realiza y se comercializa.
Sin embargo, todavía muchas tiendas ofrecen productos artesanos, damasquinados a mano con la tradición de antaño.
La calidad del damasquinado a mano es muy superior a la elaborada de forma industrial, pues en esta última el proceso es similar a un estampado del dibujo sobre el acero, mientras que en la manual se realiza incrustando los materiales preciosos en el hierro o acero a golpe de martillo siguiendo el boceto previamente dibujado en la pieza.
El damasquinado toledano mantiene los diseños tradicionales, donde predominan los motivos geométricos y renacentistas, aunque también se han incorporado nuevos elementos como el cristal de Swarovski.
Toledo suministra este arte a otros puntos de la geografía española, donde se vende como souvenir.


Origen: Wikipedia, la enciclopedia libre.

M  A  V  360M 



apr

Damasquinados Suarez
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8616241, -4.0303432)

Damasquinado é um trabalho artesanal que consiste na realização de figuras e desenhos incorporando fios e folhas de ouro e prata em aço ou ferro, geralmente escurecimento.
O nome refere-se a Damasco capital da Síria.
Este tipo de artesanato tem sido feito desde os tempos antigos e em muito diferentes partes do mundo.
Há evidências de que ocorreu no antigo Egito, Grécia e Roma, bem como na China e no Japão, (suminagashi), onde foi usado para decorar acessórios de katana, particularmente tsuba.
É conhecido como zougan em japonês; desenvolveu seu próprio subconjunto de termos para descrever os padrões particulares.
O Shippou-zougan é uma técnica de peças Esmaltação e damascene e se afasta.
Tais peças são conhecidos mais de 1500 anos de idade.
Os gregos atribuíram sua invenção Glauco de Chios.
Na península Ibérica e foi praticada em tempos pré-romanos e está em um thali e Vacceos cetro encontrados no local da Pintia, Padilla de Duero, e ibéricos como a alça falcata de Almedinilla, Córdoba.
Na Espanha, nos tempos modernos, este ofício foi feito nas cidades de Eibar e Toledo, embora em Eibar é no início do século XXI, praticamente desapareceu.
Em Toledo desenvolveu uma indústria muito importante neste ofício, também conhecido como Oro de Toledo.
Serve como um sinal de identificação da cidade.
nas últimas décadas a produção evoluiu de um ofício principalmente industrializar-se, dado o nível de produção que é feito e vendido.
No entanto, ainda muitas lojas oferecem artesanato, mão damascene com a tradição do passado.
Manualmente obtido sendo, muito superior ao produzido industrialmente, porque neste último o processo é semelhante ao de um padrão de desenho em aço, enquanto a mão é realizada por incorporação de materiais preciosos no ferro ou aço martelado seguindo o contorno a ser desenhada na parte.
Toledo mantém projetos tradicionais, onde os motivos geométricos e renascentistas predominam, mas eles também incorporaram novos elementos, como cristal Swarovski.
Toledo distribui este material de arte para outras partes da geografia espanhola, onde vende como lembrança.

Katana, (刀), é uma tradicional Espada japonesa, (日本刀), que foi usada pelos samurais do Japão antigo e feudal.
A katana é caracterizada por sua aparência distintiva: uma lâmina curva, de um único fio com um protetor circular ou esquadrado e um cabo longo para acomodar duas mãos.

Tsuba (鍔) é um disco de ferro utilizado em espadas japonesas - katana, tanto, naginata e ninja to - para a proteção da mão contra a espada do oponente.
O termo japonês tsuba designa a "guarda ou proteção de mãos".

El damasquinado es un trabajo de artesanía que consiste en la realización de figuras y dibujos mediante la incrustación de hilos y láminas de oro y plata en acero o hierro, normalmente pavonado.
El nombre hace referencia a la ciudad siria de Damasco.
Esta artesanía se viene realizando desde épocas muy antiguas y en muy diversas partes del mundo.
Hay constancia de que se realizó en el Antiguo Egipto, en Grecia y en Roma, así como en China y Japón, (suminagashi), donde ha sido utilizada para adornar las guarniciones del katana, particularmente tsuba.
Es conocida como zougan en japonés; ha desarrollado su propio subconjunto de términos para describir los patrones particulares.
El shippou-zougan es una técnica que esmalta las piezas y ya se aparta del damasquinado.
Se conocen piezas con más de 1500 años de antigüedad.
Los griegos atribuían su invención a Glauco de Chíos.
En la península Ibérica ya era practicado en época prerromana y se encuentra en un tahalí y un cetro vacceos hallados en el yacimiento de Pintia, Padilla de Duero, e íberos según la empuñadura de la falcata de Almedinilla, Córdoba.
En España, en época moderna, se ha realizado esta artesanía en las ciudades de Éibar y Toledo, aunque en Eibar esté, a principios del siglo XXI, prácticamente desaparecida.
En Toledo se ha desarrollado una muy importante industria de esta artesanía, también conocida como Oro de Toledo.
Sirve como seña identificativa de la ciudad.
Durante las últimas décadas la producción ha pasado de ser mayoritariamente artesanal a industrializarse, dado el nivel de producción que se realiza y se comercializa.
Sin embargo, todavía muchas tiendas ofrecen productos artesanos, damasquinados a mano con la tradición de antaño.
La calidad del damasquinado a mano es muy superior a la elaborada de forma industrial, pues en esta última el proceso es similar a un estampado del dibujo sobre el acero, mientras que en la manual se realiza incrustando los materiales preciosos en el hierro o acero a golpe de martillo siguiendo el boceto previamente dibujado en la pieza.
El damasquinado toledano mantiene los diseños tradicionales, donde predominan los motivos geométricos y renacentistas, aunque también se han incorporado nuevos elementos como el cristal de Swarovski.
Toledo suministra este arte a otros puntos de la geografía española, donde se vende como souvenir.


Origen: Wikipedia, la enciclopedia libre.

M  A  V  360M 



apr

Damasquinados Suarez
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8616241, -4.0303432)

45004, Paseo Circo Romano, 8, 45004 Toledo, España
+34 925 28 00 27

M  A  V  360M 



apr

Damasquinados Suarez
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8616241, -4.0303432)

45004, Paseo Circo Romano, 8, 45004 Toledo, España
+34 925 28 00 27

M  A  V  360M 



apr

Damasquinados Suarez
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8616241, -4.0303432)

45004, Paseo Circo Romano, 8, 45004 Toledo, España
+34 925 28 00 27

M  A  V  360M 



apr

Damasquinados Suarez
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8616241, -4.0303432)

45004, Paseo Circo Romano, 8, 45004 Toledo, España
+34 925 28 00 270

M  A  V  360M 



apr

Ruinas Convento de San Pablo
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8620586, -4.0202398)

Junto a las escaleras mecanicas.
Av. Castilla la Mancha, 1, 45003 Toledo, España.

M  A  V  360M 



apr

Ruinas Convento de San Pablo
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8621452, -4.0202769)

Junto a las escaleras mecanicas.
Av. Castilla la Mancha, 1, 45003 Toledo, España.

M  A  V  360M 



apr

Jardín
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8621452, -4.0202769)

Ruinas Convento de San Pablo, (junto a las escaleras mecanicas).
Av. Castilla la Mancha, 1, 45003 Toledo, España.

M  A  V  360M 



apr

Plaza Zocodover
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8592755, -4.0211147)



M  A  V  360M 



apr

Plaza Zocodover
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8592755, -4.0211147)



M  A  V  360M 



apr

Toledo (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (39.8575608, -4.0245445)



M  A  V  360M 



apr

Toledo (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (39.8575608, -4.0245445)



M  A  V  360M 



apr

Catedral de Toledo
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8570392, -4.0245135)

Calle Cardenal Cisneros, 1, 45002 Toledo, España
+34 925 22 22 41

M  A  V  360M 



apr

Catedral de Toledo
Toledo (ESP)

LatLong = (39.8570392, -4.0245135)

Calle Cardenal Cisneros, 1, 45002 Toledo, España
+34 925 22 22 41

M  A  V  360M 



apr

Catedral de Toledo
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8570392, -4.0245135)

Calle Cardenal Cisneros, 1, 45002 Toledo, España
+34 925 22 22 41

M  A  V  360M 



apr

Puerta del Cabrón
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8591078, -4.0320395)

9 Plaza de San Juan de los Reyes.

M  A  V  360M 



apr

Plaza de San Juan de los Reyes
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.8589848, -4.0319666)

Indicação para a Puente de San Martin.

M  A  V  360M 



apr

Puente de San Martin
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.856367, -4.0345037)

Paseo Recaredo, s/n, 45002 Toledo, España
+34 925 25 40 30

M  A  V  360M 



apr

Puente de San Martin
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.856367, -4.0345037)

Vista das margens do Rio Tejo.

M  A  V  360M 



apr

Puente de San Martin
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.856367, -4.0345037)

Vista do Rio Tejo.

M  A  V  360M 



apr

Puente de San Martin
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.856367, -4.0345037)

Uma garça, nas águas do Rio Tejo.

M  A  V  360M 



apr

Puente de San Martin
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.856367, -4.0345037)

Um praticante de "tirolesa".

M  A  V  360M 



apr

Puente de San Martin
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.856367, -4.0345037)

Mais uma vista das margens do Rio Tejo.

M  A  V  360M 



apr

Puente de San Martin
Toledo (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (39.856367, -4.0345037)

Outra vista das margens do Rio Tejo.

M  A  V  360M 



apr

Puerta de Alcalá
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.420268, -3.6889916)

Puerta de Alcalá foi inaugurada em 1778 por Francisco Sabatini, arquiteto italiano que trabalhou a maior parte da sua vida na Espanha.
Anteriormente, existiu outra Puerta de Alcalá de tijolo, mas Carlos III mandou que fosse derrubada e reconstruída.
O nome da Puerta de Alcalá, assim como a rua de mesmo nome, vem por ambas estarem situadas no caminho que existia para ir a Alcalá de Henares.
A denominação de porta não é casual, já que, en sua origem, foi uma das cinco portas que davam acesso à Vila de Madrid.
Em 1889, se tornou uma praça.
Por sua localização, na esquina noroeste do Parque do Retiro, a visita à Puerta de Alcalá é uma boa oportunidade para entrar no parque.

Origem: tudosobremadrid.com.

La Puerta de Alcalá es una de las cinco antiguas puertas reales que daban acceso a la ciudad de Madrid, (España).
Se encuentra situada en el centro de la rotonda de la Plaza de la Independencia.
En el cruce de las calles de Alcalá, Alfonso XII, Serrano y Salustiano Olózaga, junto a las puertas del Retiro: Puerta de España, Puerta de la Independencia, (entrada principal a los jardines del Retiro) y, Puerta de Hernani.


Origen: Wikipedia, la enciclopedia libre.

M  A  V  360M 



apr

Igreja de San Manuel y San Benito
Madrid (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (40.4206364, -3.686012)

Calle de Alcalá, 83, 28009 Madrid, España
+34 914 35 76 82

M  A  V  360M 



apr

Estuario de Urumea
San Sebastian (ESP)

iPhone SE
LatLong = (43.317427777778, -1.977775)

Paseo Urumea.

M  A  V  360M 



apr

Maria Cristina Zubia
San Sebastian (ESP)

iPhone SE
LatLong = (43.317405555556, -1.9779444444444)

Puente Maria Cristina.

M  A  V  360M 



apr

Boulevard Zumardia
San Sebastian (ESP)

iPhone SE
LatLong = (43.322613888889, -1.9824722222222)

5 Boulevard Zumardia.

M  A  V  360M 



apr

Bretxa Enparantza
San Sebastian (ESP)

iPhone SE
LatLong = (43.322894444444, -1.9820833333333)

2 De la Brecha Enparantza.

M  A  V  360M 



apr

Bretxa Plaza
San Sebastian (ESP)

iPhone SE
LatLong = (43.323658333333, -1.9829388888889)

Bretxa Plaza.

M  A  V  360M 



apr

Salamanca Pasealekua
San Sebastian (ESP)

iPhone SE
LatLong = (43.325736111111, -1.9839666666667)

Salamanca Pasealekua - Paseo de Salamanca.

M  A  V  360M 



apr

Salamanca Pasealekua
San Sebastian (ESP)

iPhone SE
LatLong = (43.325772222222, -1.9839611111111)

Salamanca Pasealekua - Paseo de Salamanca.

M  A  V  360M 



apr

Foru Pasealekua
San Sebastian (ESP)

iPhone SE
LatLong = (43.3201, -1.9787333333333)

2 Foru Pasealekua.

M  A  V  360M 



apr

Boulevard Zumardia
San Sebastian (ESP)

iPhone SE
LatLong = (43.3226, -1.9824527777778)

5 Boulevard Zumardia.

M  A  V  360M 



apr

Guipúzcoa (ESP)
iPhone SE
LatLong = (43.318347222222, -1.8364888888889)



M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Bordeaux (FRA)
iPhone SE
LatLong = (43.339858333333, -1.7522333333333)



M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Bordeaux (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (42.40369, -3.55043)



M  A  V  360M 



apr

Mercure Hotel Centre
Bordeaux (FRA)

LatLong = (44.8390369, -0.5862136)

5 Rue Robert Lateulade, 33000 Bordeaux, France
+33 5 56 56 43 43

M  A  V  360M 



apr

Mercure Hotel Centre
Bordeaux (FRA)

iPhone SE
LatLong = (44.8390369, -0.5862136)

5 Rue Robert Lateulade, 33000 Bordeaux, France
+33 5 56 56 43 43

M  A  V  360M 



apr

Cours de l'Intendance
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.841722, -0.5796452)

Cours de l'Intendance.

M  A  V  360M 



apr

Rue de Ferrere
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8481891, -0.5715231)

8 Rue de Ferrere.

M  A  V  360M 



apr

GMP Factory Bordeaux
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.853448, -0.5544978)

38 Quai de Brazza
+33 5 57 80 91 45

Moinho Bordeaux Grands Moulins de Paris: onde as flores de farinha são processadas.

M  A  V  360M 



apr

Pont Jacques Chaban Delmas
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8585963, -0.5522124)

Endereço:
Pont Jacques Chaban Delmas, 33300 Bordeaux, France

Inauguração:
16 de março de 2013

Comprimento total:
575 m

Altura:
77 m

Maior vão livre:
110 m

Altura do vão livre:
53 m

Início da construção:
2009

Arquitetos:
Thomas Lavigne, Christophe Cheron, Charles Lavigne

M  A  V  360M 



apr

Quai des Queyries
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8417001, -0.5625418)

Rivière Garonne - Margem do Rio Garona

M  A  V  360M 



apr

Allée Serr
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8410895, -0.5620858)



M  A  V  360M 



apr

Nouvelle-Aquitaine
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8370389, -0.5654703)

Pl. de Bir Hakeim.

M  A  V  360M 



apr

Cours Victor Hugo
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8359814, -0.5671111)

Ulker Market - Alimentation Generale

M  A  V  360M 



apr

Cours Victor Hugo
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8354206, -0.5692199)

Esquina com Rue des Boucheries.

M  A  V  360M 



apr

Quai des Queyries
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8417001, -0.5625418)

Rivière Garonne - Margem do Rio Garona.

M  A  V  360M 



apr

Croisières Burdigala
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.841434, -0.5622172)

Ponton "Croisières Burdigala", 33100 Bordeaux, France
+33 9 63 52 00 71
LatLong(Real) =(44.8410826, -0.5652279)

M  A  V  360M 



apr

Quai des Queyries
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8417001, -0.5625418)

Rivière Garonne - Margem do Rio Garona.

M  A  V  360M 



apr

Croisières Burdigala
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.841434, -0.5622172)

Ponton Croisières Burdigala, 33100 Bordeaux, France
+33 9 63 52 00 71
LatLong(Real) =(44.8410826, -0.5652279)

M  A  V  360M 



apr

Quai des Queyries
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8415705, -0.562383)

Vista desde Quai des Queyries.
LatLong(Aprox) = (44.840049,-0.5688976)

Ao fundo as Torres da Église Saint-Pierre
Place Saint-Pierre, 33000 Bordeaux, France
+33 5 56 94 30 50

M  A  V  360M 



apr

Cour d'appel de Bordeaux
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8351338, -0.5792525)

Place de la République, 33000 Bordeaux, France
+33 5 47 33 90 00

M  A  V  360M 



apr

Rue du Maréchal Joffre
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8370591, -0.5787288)

2 Rue du Maréchal Joffre
Vista dos fundos da Cathédrale Saint-André de Bordeaux.

A Arquidiocese de Bordeaux, Archidiœcesis Burdigalensis: Bazensis), é uma arquidiocese da Igreja Católica situada em Bordeaux, na França.
Foi eregida no século III e, em 20 de novembro de 1937, teve unificado o título da diocese de Bazas.
Seu atual arcebispo metropolita, (2018), é Jean-Pierre Bernard Ricard e seu bispo-auxiliar é Laurent Dognin.
Sua Sé é a Catedral de Santo André de Bordeaux.
Possui 593 paróquias assistidas por 298 párocos e cerca de 80% da sua população jurisdicionada é batizada.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Rue du Maréchal Joffre
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8370591, -0.5787288)

2 Rue du Maréchal Joffre
Detalhe das torres da Cathédrale Saint-André de Bordeaux.

M  A  V  360M 



apr

Place Pey Berland
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8380945, -0.5776179)

Catedral de Bordeaux
Cathédrale Saint-André de Bordeaux
Place Pey Berland, 33000 Bordeaux, France
+33 5 56 52 68 10

A Arquidiocese de Bordeaux, (Archidiœcesiss Burdigalensis: Bazensis), é uma arquidiocese da Igreja Católica situada em Bordeaux, na França.
Foi eregida no século III e, em 20 de novembro de 1937, teve unificado o título da diocese de Bazas.
Seu atual arcebispo metropolita, (2018), é Jean-Pierre Bernard Ricard e seu bispo-auxiliar é Laurent Dognin.
Sua Sé é a Catedral de Santo André de Bordeaux.
Possui 593 paróquias assistidas por 298 párocos e cerca de 80% da sua população jurisdicionada é batizada.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Hotel de Ville
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.838008, -0.5788633)

O Hôtel de Ville, a prefeitura de Bordeaux, é um dos pontos de referência mais impressionantes da cidade.
De frente para a catedral, a prefeitura, ou Palais Rohan, é uma estrutura imponente e majestosa com interiores elegantemente decorados iluminados por candelabros.
Nos jardins, atrás do palácio, está uma das melhores galerias de arte da cidade.
O palácio foi construído no período decadente e pré-revolucionário dos anos de 1770.
Após o levante político de 1789, ele abrigou o departamento dos Girondinos do novo governo e se tornou a prefeitura em 1837.
Em seus jardins, destaca-se a galeria de arte, que foi construída no final do século XIX.
Desde os portões da Place Pey-Berland até Cour d'Honneur, o quintal de pedras.
A sala do conselho municipal foi projetada no final do século XIX e tem cores escuras, contrastando com as salas de recepção brancas, decoradas com detalhes dourados.
A Grand Escalier d'Honneur, uma escadaria de pedras bastante elegante.

Origem: expedia.com.br.

M  A  V  360M 



apr

Place Pey Berland
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.838082, -0.5777622)

Catedral de Bordeaux
Cathédrale Saint-André de Bordeaux
Place Pey Berland, 33000 Bordeaux, France
+33 5 56 52 68 10

A Arquidiocese de Bordeaux, (Archidiœcesis Burdigalensis: Bazensis), é uma arquidiocese da Igreja Católica situada em Bordeaux, na França.
Foi eregida no século III e, em 20 de novembro de 1937, teve unificado o título da diocese de Bazas.
Seu atual arcebispo metropolita, (2018), é Jean-Pierre Bernard Ricard e seu bispo-auxiliar é Laurent Dognin.
Sua Sé é a Catedral de Santo André de Bordeaux.
Possui 593 paróquias assistidas por 298 párocos e cerca de 80% da sua população jurisdicionada é batizada.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Place Pey Berland
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.838082, -0.5777622)

Catedral de Bordeaux
Cathédrale Saint-André de Bordeaux
Place Pey Berland, 33000 Bordeaux, France
+33 5 56 52 68 10

Motivos sobre a porta de entrada da Catedral.

A Arquidiocese de Bordeaux, (Archidiœcesis Burdigalensis: Bazensis), é uma arquidiocese da Igreja Católica situada em Bordeaux, na França.
Foi eregida no século III e, em 20 de novembro de 1937, teve unificado o título da diocese de Bazas.
Seu atual arcebispo metropolita, (2018), é Jean-Pierre Bernard Ricard e seu bispo-auxiliar é Laurent Dognin.
Sua Sé é a Catedral de Santo André de Bordeaux.
Possui 593 paróquias assistidas por 298 párocos e cerca de 80% da sua população jurisdicionada é batizada.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Place Pey Berland
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8380593, -0.5780985)



M  A  V  360M 



apr

Cathédrale Saint André de Bordeaux
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8376447, -0.5776695)

Catedral de Bordeaux
Cathédrale Saint-André de Bordeaux
Place Pey Berland, 33000 Bordeaux, France
+33 5 56 52 68 10

A Arquidiocese de Bordeaux, (Archidiœcesis Burdigalensis: Bazensis), é uma arquidiocese da Igreja Católica situada em Bordeaux, na França.
Foi eregida no século III e, em 20 de novembro de 1937, teve unificado o título da diocese de Bazas.
Seu atual arcebispo metropolita, (2018), é Jean-Pierre Bernard Ricard e seu bispo-auxiliar é Laurent Dognin.
Sua Sé é a Catedral de Santo André de Bordeaux.
Possui 593 paróquias assistidas por 298 párocos e cerca de 80% da sua população jurisdicionada é batizada.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Cathédrale Saint André de Bordeaux
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.838082, -0.5777622)

Catedral de Bordeaux
Que horas são?
Cathédrale Saint-André de Bordeaux
Place Pey Berland, 33000 Bordeaux, France
+33 5 56 52 68 10

A Arquidiocese de Bordeaux, (Archidiœcesis Burdigalensis: Bazensis), é uma arquidiocese da Igreja Católica situada em Bordeaux, na França.
Foi eregida no século III e, em 20 de novembro de 1937, teve unificado o título da diocese de Bazas.
Seu atual arcebispo metropolita, (2018), é Jean-Pierre Bernard Ricard e seu bispo-auxiliar é Laurent Dognin.
Sua Sé é a Catedral de Santo André de Bordeaux.
Possui 593 paróquias assistidas por 298 párocos e cerca de 80% da sua população jurisdicionada é batizada.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Place des Quinconces
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8453461, -0.5759378)

Monumento aos Girondinos - Monument aux Girondins.

Girondinos, (do francês girondin, por ter sido formado em torno de deputados do departamento da Gironda), era a denominação de um grupo político moderado da Assembleia Nacional, (onde, juntamente com os jacobinos, de Robespierre, e os cordeliers, de Danton, representavam o Terceiro Estado) e, da Convenção Nacional francesa, chefiado por Jacques-Pierre Brissott (1754-1793), durante a Revolução Francesa.
Seus membros pertenciam, em sua maioria, à burguesia provincial.
Seu violento enfrentamento com o grupo dos montanheses (ou jacobinos) dominou os primeiros meses da Convenção Nacional.
Na Convenção, (1792 - 1795), os girondinos, foram instalados do lado direito do plenário, enquanto o grupo da Montanha, composto de 24 deputados de Paris e outros, foi instalada do lado esquerdo.
A conotação política dos termos esquerda e direita provém dessa divisão inicial do plenário.
Os girondinos dominavam a Asssembleia e, imediatamente, começaram a atacar a Comuna de Paris e os "montanheses", (mais conhecidos como jacobinos), por considerá-los responsáveis pelos massacres de setembro de 1792.
Marat foi o primeiro implicado.
Por outro lado, durante o processo de Luis XVI, os girondinos, que se opunham à condenação do rei, foram considerados pouco republicanos.
Defendiam uma monarquia constitucional e se enfraqueceram politicamente com a tentativa de fuga de Luís XVI.
Afinal, sua posição contrária à instituição de um tribunal revolucionário comprometeu definitivamente os girondinos.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Place des Quinconces
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8453461, -0.5759378)

Monumento aos Girondinos - Monument aux Girondins.

Girondinos, (do francês girondin, por ter sido formado em torno de deputados do departamento da Gironda), era a denominação de um grupo político moderado da Assembleia Nacional, (onde, juntamente com os jacobinos, de Robespierre, e os cordeliers, de Danton, representavam o Terceiro Estado) e, da Convenção Nacional francesa, chefiado por Jacques-Pierre Brissott (1754-1793), durante a Revolução Francesa.
Seus membros pertenciam, em sua maioria, à burguesia provincial.
Seu violento enfrentamento com o grupo dos montanheses (ou jacobinos) dominou os primeiros meses da Convenção Nacional.
Na Convenção, (1792 - 1795), os girondinos, foram instalados do lado direito do plenário, enquanto o grupo da Montanha, composto de 24 deputados de Paris e outros, foi instalada do lado esquerdo.
A conotação política dos termos esquerda e direita provém dessa divisão inicial do plenário.
Os girondinos dominavam a Asssembleia e, imediatamente, começaram a atacar a Comuna de Paris e os "montanheses", (mais conhecidos como jacobinos), por considerá-los responsáveis pelos massacres de setembro de 1792.
Marat foi o primeiro implicado.
Por outro lado, durante o processo de Luis XVI, os girondinos, que se opunham à condenação do rei, foram considerados pouco republicanos.
Defendiam uma monarquia constitucional e se enfraqueceram politicamente com a tentativa de fuga de Luís XVI.
Afinal, sua posição contrária à instituição de um tribunal revolucionário comprometeu definitivamente os girondinos.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Place de la Comédie
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8424799, -0.5743046)

INTERCONTINENTAL
Grand Hotel de Bordeuax

M  A  V  360M 



apr

Opéra National
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8424799, -0.5743046)

Place de la Comédie, 33000 Bordeaux, France
+33 5 56 00 85 95

M  A  V  360M 



apr

Place de la Comédie
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8424799, -0.5743046)



M  A  V  360M 



apr

Place de la Comédie
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8424799, -0.5743046)



M  A  V  360M 



apr

Apple Store
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8419931, -0.5745113)

2-4 Rue Sainte-Catherine, 33000 Bordeaux, France
+33 5 56 69 58 00

M  A  V  360M 



apr

Place des Quinconces
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8452058, -0.5759074)

Monumento aos Girondinos - Monument aux Girondins.

Girondinos, (do francês girondin, por ter sido formado em torno de deputados do departamento da Gironda), era a denominação de um grupo político moderado da Assembleia Nacional, (onde, juntamente com os jacobinos, de Robespierre, e os cordeliers, de Danton, representavam o Terceiro Estado) e, da Convenção Nacional francesa, chefiado por Jacques-Pierre Brissott (1754-1793), durante a Revolução Francesa.
Seus membros pertenciam, em sua maioria, à burguesia provincial.
Seu violento enfrentamento com o grupo dos montanheses (ou jacobinos) dominou os primeiros meses da Convenção Nacional.
Na Convenção, (1792 - 1795), os girondinos, foram instalados do lado direito do plenário, enquanto o grupo da Montanha, composto de 24 deputados de Paris e outros, foi instalada do lado esquerdo.
A conotação política dos termos esquerda e direita provém dessa divisão inicial do plenário.
Os girondinos dominavam a Asssembleia e, imediatamente, começaram a atacar a Comuna de Paris e os "montanheses", (mais conhecidos como jacobinos), por considerá-los responsáveis pelos massacres de setembro de 1792.
Marat foi o primeiro implicado.
Por outro lado, durante o processo de Luis XVI, os girondinos, que se opunham à condenação do rei, foram considerados pouco republicanos.
Defendiam uma monarquia constitucional e se enfraqueceram politicamente com a tentativa de fuga de Luís XVI.
Afinal, sua posição contrária à instituição de um tribunal revolucionário comprometeu definitivamente os girondinos.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Place des Quinconces
Bordeaux (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (44.8458726, -0.570908)

Quai Louis XVIII

M  A  V  360M 



apr

Cathédrale Saint André de Bordeaux
Bordeaux (FRA)

iPhone SE
LatLong = (44.838082, -0.5777622)

Place Pey Berland, 33000 Bordeaux, France
+33 5 56 52 68 10

M  A  V  360M 



apr

Cathédrale Saint André de Bordeaux
Bordeaux (FRA)

iPhone SE
LatLong = (44.838082, -0.5777622)

Place Pey Berland, 33000 Bordeaux, France
+33 5 56 52 68 10

M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Lourdes (FRA)
NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Lourdes (FRA)
NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Lourdes (FRA)
NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Hotel Mediterranee
Lourdes (FRA)

LatLong = (43.0927814, -0.0541812)

23 Avenue du Paradis, 65100 Lourdes, France
+33 5 62 94 72 15

M  A  V  360M 



apr

Basílica de Nossa Senhora de Lourdes
Lourdes (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (43.0971686, -0.0576275)

Lourdes ou Lurdes, (em francês Lourdes, em occitano gascão Lorda), é uma comuna francesa situada no departamento dos Altos Pirenéus, região do Occitânia.
Ocupa uma área geográfica de cerca de 37 km².
Numa pequena gruta junto ao rio Gave de Pau, consta o aparecimento da Virgem Maria a uma menina de nome Bernadette Soubirous, (1858).
Após aprovação da Igreja Católica nesta matéria de aparições marianas, Lourdes tornou-se uma das localidades de maior destaque em toda a França.
Hoje em dia, o Santuário de Nossa Senhora de Lourdes é um santuário mariano, um dos maiores centros de peregrinação do mundo católico, à semelhança do Santuário de Nossa Senhora de Fátima em Portugal, do Santuário de Nossa Senhora Aparecida no Brasil, do Santuário de Medjugorje na Bósnia e Herzegovina, da Basílica de Nossa Senhora de Guadalupe no México e da Basílica de São Pedro, no Vaticano.

A Basílica de Nossa Senhora de Lourdes

Lembra o gesto bíblico dos braços abertos, é um dos sítios mais visitados de Lourdes e é símbolo mundial da fraternidade entre os homens.
De estilo romano-bisantino representa uma vasta cruz grega de 2000 m² de superfície, concebida como pedestal da Basílica Superior, localizada acima da gruta.
Três ordens da arquitetura concorreram à execução deste monumento: o estilo românico domina as linhas gerais, o romano orienta a forma da saliência das pedras, mas é sobretudo um monumento de grande interesse pelo ornamento dos mosaicos venezianos, das cúpulas e das capelas, que soube se aliar à grande tradição da arquitetura bizantina.

Nossa Senhora de Lourdes

Nossa Senhora de Lourdes é o nome usado para se referir à aparição mariana que foi presenciada por Santa Bernardete Soubirous, numa gruta de Lourdes, em França.
Ocorreu no ano previsto por Nossa Senhora de La Salette, também em França, em 1846, doze anos antes.
As aparições de Nossa Senhora de Lourdes começaram no dia 11 de fevereiro de 1858, quando Bernadette Soubirous, camponesa com 14 anos, foi questionada por sua mãe, pois afirmava ter visto uma dama na gruta de Massabielle, cerca de uma milha da cidade, enquanto ela estava recolhendo lenha com a irmã e uma amiga.
A dama também apareceu em outras ocasiões para Bernadette.

Bernadette Soubirous

Foi canonizada como santa.
A primeira aparição da Senhora, relatada por Bernadette foi em 11 de fevereiro.
O Papa Pio IX autorizou o bispo local para permitir a veneração da Virgem Maria em Lourdes, em 1862.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Basílica de Nossa Senhora de Lourdes
Lourdes (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (43.0971686, -0.0576275)



M  A  V  360M 



apr

Basílica de Nossa Senhora de Lourdes
Lourdes (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (43.0971686, -0.0576275)



M  A  V  360M 



apr

Basílica de Nossa Senhora de Lourdes
Lourdes (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (43.0972435, -0.0579347)



M  A  V  360M 



apr

Basílica de Nossa Senhora de Lourdes
Lourdes (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (43.0972435, -0.0579347)

Vista interna.

M  A  V  360M 



apr

Basílica de Nossa Senhora de Lourdes
Lourdes (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (43.0972435, -0.0579347)



M  A  V  360M 



apr

Lourdes (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.0972435, -0.0579347)

A rocha em que a gruta está localizada é chamada Massabielle, que significa pedra antiga.
Neste bloco de 27 m de altura, incrustra-se a Gruta de 3,80 m de altura, 9,50 m de profundidade e 9,85 m de largura.
A gruta é formada por três cavidades desiguais.
O maior deles se tornou o lugar de celebração de missas.
Na metade, um pouco à direita, há um nicho pontudo de 2 m de altura.
Lá a Santíssima Virgem apareceu a uma garota chamada Bernardita Soubirous, 18 vezes, entre 11 de fevereiro e 16 de julho de 1858.
Uma imagem de 1,88 m de altura, representa a aparição na atitude que ela tinha quando disse:
Eu sou a Imaculada Conceição.
Foi instalada naquele nicho em 4 de abril de 1864, por Joseph Fabisch, professor da Escola de Belas Artes de Lyon.
No chão, à esquerda em frente à Gruta, é indicada por uma placa o lugar exato onde Bernadette estava:
Bernadette orou aqui em 11 de fevereiro de 1858.
No fundo da gruta, à esquerda do altar, pode-se ver a fonte que Bernadette descobriu seguindo as indicações da Virgem, em 25 de Fevereiro de 1858.
Atrás do altar, há uma urna onde todos podem depositar as suas intenções de oração.
Em frente ao altar, uma placa lembra a visita do Papa João Paulo II em 15 de agosto de 1983.
Mesmo no tempo das aparições, até 10.000 pessoas se reuniram antes da Gruta.
Atualmente, a Gruta é um dos lugares mais visitados do mundo, com cerca de 6.000.000 de peregrinos e visitantes que vêm todos os anos para rezar na Gruta de Massabielle.
Entre 1858 e 1900, o canal do Gave foi desviado duas vezes por um comprimento de 350 m e uma largura de cerca de 28 m.
O canal, (pelo qual Bernadette cruzou), e a corrente de Merlasse foram desviados mais para o alto e seu antigo canal foi encadeado.
Desta forma, em frente à Gruta, há espaço suficiente para acomodar vários milhares de peregrinos.
Tais peregrinos fazem fila para entrar pacientemente na Gruta.
Quando chegam a esse lugar sagrado, rezam, reúnem-se antes da primavera, tocam a rocha da Gruta, para expressar sua gratidão a Maria e sua confiança em Deus.
O Senhor é minha rocha, minha força, meu libertador.
(Salmo 17)

Origem: madremaria.es.

M  A  V  360M 



apr

Grotte de Massabielle
Lourdes (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (43.0977778, -0.0587417)

A Gruta de Massabielle ou Massabieille, mais conhecida como a Gruta de Lourdes, é um local de peregrinação católica localizado em Lourdes, no departamento francês dos Altos Pirineus.
Aqui é onde Bernadette Soubirous diz ter visto 18 aparições da Virgem Maria em 1858 e onde, nas indicações da Virgem, descobriu uma fonte de água hoje considerada miraculosa.
A gruta está localizada na área dos santuários em frente ao Gave de Pau.
O topônimo Massabielle é uma palavra francesa massavielha, que significa literalmente massa antiga ou rocha antiga em Gascon Occitan.
A Gruta de Massabielle tem 3,80 m de altura, 9,50 m de profundidade e 9,85 m de largura.
Corresponde a uma anfractuosidade, (cavidade profunda e irregular, em uma parede de rocha de 27 metros de altura.
A parede é lisa e úmida em alguns lugares, e podemos ver o ressurgimento do carste, (relevo geológico caracterizado por corrosão química), passar em direção ao Gave de Pau por um buraco na rocha.
A gruta é assim uma cavidade de pedra calcária simples com um bloco de moreia preso em uma tripa e algumas estalagmites.
Fora da parte visível da varanda, (onde o altar está instalado) e, da clarabóia, (onde está instalada a estátua da Virgem), a cavidade tem uma extensão cársica de cerca de 10 m, tornando-a uma Verdadeira caverna cárstica e não apenas um abrigo rochoso como é regularmente chamado.

Para saber mais: Wikipedia, a enciclopedia livre.

La grotte de Massabielle ou Massabieille, plus connue sous le nom générique de grotte de Lourdes, est un lieu de pèlerinage catholique situé à Lourdes, dans le département français des Hautes-Pyrénées.
C'est à cet endroit que Bernadette Soubirous dit avoir aperçu 18 apparitions de la Vierge Marie en 1858 et où, sur les indications de la Vierge, elle aurait découvert une source d'eau aujourd'hui réputée miraculeuse.
La grotte se situe dans l'espace des Sanctuaires en face du gave de Pau.
Le toponyme Massabielle est une francisation du mot massavielha, signifiant littéralement vieille masse ou vieille roche en occitan gascon montagnard.
La grotte de Massabielle mesure 3,80 m de hauteur, 9,50 m de profondeur et 9,85 m de largeur.
Elle correspond à une anfractuosité dans une paroi rocheuse de 27 m de haut.
La paroi y est lisse et humide par endroits, et on peut y voir la résurgence karstique passer en direction du gave de Pau par un trou dans la roche.
La grotte est ainsi une simple cavité calcaire avec un bloc morainique coincé dans un boyau et quelques stalagmites.
En dehors de la partie visible du porche, (où est installé l'autel), et de la lucarne, (où est installé la statue de la Vierge), la cavité présente une extension karstique, d'une dizaine de mètres, faisant d'elle une véritable grotte karstique et non un simple abri sous roche comme il en est régulièrement qualifié.


Pour en savoir plus: Wikipedia, l'encyclopédie libre.

ACIONE O ÍCONE DE VÍDEO ABAIXO, PARA VER AO VIVO O QUE ESTÁ ACONTECENDO NESTE MOMENTO EM LOURDES

ACTION L'ICÔNE DE LA VIDÉO CI-DESSOUS POUR VIVRE POUR VOIR CE QUI SE PASSE À CETTE FOIS À LOURDES

ACTION THE VIDEO ICON BELOW TO LIVE TO SEE WHAT IS HAPPENING AT THIS TIME IN LOURDES

ACIONE EL ICONO DE VÍDEO ABAJO, PARA VER EN VIVO LO QUE ESTÁ ACONTECIENDO EN ESTE MOMENTO EN LOURDES

M  A  V  360M 



apr

Grotte de Massabielle
Lourdes (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (43.0977778, -0.0587417)

Em frente à Gruta, há espaço suficiente para acomodar vários milhares de peregrinos.
Tais peregrinos fazem fila para entrar pacientemente na Gruta.
Quando chegam a esse lugar sagrado, rezam, tocam a rocha da Gruta, para expressar sua gratidão a Maria e sua confiança em Deus.
O Senhor é minha rocha, minha força, meu libertador.
(Salmo 17)

Origem: madremaria.es.

M  A  V  360M 



apr

Grotte de Massabielle
Lourdes (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (43.0977778, -0.0587417)

A imagem de 1,88 m de altura, representando a aparição, na atitude que ela tinha quando disse:
Eu sou a Imaculada Conceição.
Foi instalada em 4 de abril de 1864, por Joseph Fabisch, professor da Escola de Belas Artes de Lyon.

M  A  V  360M 



apr

Procissão das Velas
Lourdes (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (43.097775, -0.057035)

Ao chegar da noite, todos os fiéis se encontram em frente à Gruta em que a Virgem apareceu para Bernadete para juntos participarem da Procissão das Velas, enquanto rezam o terço.
Tal procissão inicia-se, sempre, às 21 h.

M  A  V  360M 



apr

Procissão das Velas
Lourdes (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (43.097775, -0.057035)

Procissão das Velas, ao meio do caminho.

M  A  V  360M 



apr

Basílica de Nossa Senhora de Lourdes
Lourdes (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (43.097775, -0.057035)

Ao final da Procissão das Velas, os peregrinos reúnem-se para as últimas orações à frente da Basílica de Nossa Senhora de Lourdes.

M  A  V  360M 



apr

Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.0262369, 0.5700472)

Comminges leva o nome da segunda parte de sua antiga capital Lugdunum Convenarum: Convenae, em latim para aqueles reunidos, fundada como colônia de colônias romanas em 72 a.C. pelo general romano Pompeu, enquanto voltava para Roma depois de uma campanha militar na Espanha, para defender a passagem para o vale de Aran e a península ibérica.
Sua florescente comunidade cristã dentro da província romana de Novempopulana ganhou seu próprio bispado no final do século IV; persistiria e manteria seu nome, apesar do naufrágio da própria cidade durante as invasões germânicas.
O registro mais antigo é de Sidônio Apolinário que escreveu sobre a perseguição sofrida pelos bispos de Comminges nas mãos dos visigodos arianos no Século V.
O mais antigo bispo historicamente documentado de Comminges, Suavis, assistido no Concílio de Agde em 506.
Os bispos de Comminges tiveram assento no futuro Saint-Bertrand-de-Comminges, então renomeado no Século XIII depois de seu bispo canonizado Bertrand de l'Isle-Jourdain, (1073 - 1123).
Comminges era originalmente parte da Gasconha.
Em 836 García I Galíndez, conde de Aragão, foi feito Visconde de Comminges e Visconde de Couserans.
Por volta de 940, Comminges foi dividida entre os descendentes de Aznar II, até reunida em 1012 sob Bernard de Comminges.
Durante os séculos seguintes, o tamanho do condado variou, estendendo-se a Toulouse às vezes.
A pequena e descontínua província de Nébouzan foi parte contida dentro da Comminges e seus viscondes eram vassalos das condes de Comminges.
Embora o condado tenha se tornado propriedade da coroa francesa em 1498, manteve sua identidade.
Com a reorganização das regiões em departamentos em 1790 Comminges queria juntar-se a seu vizinho oriental, o condado de Couserans, para formar um departamento, mas isso quebrou as discussões sobre onde a prefeitura seria localizada. Finalmente, os couseranos juntaram-se ao condado de Foix, deixando os Comminges unidos ao grande condado de Toulouse para formar o departamento de Haute-Garonne. Ao mesmo tempo, a diocese de Comminges foi abolida e substituída por uma diocese maior, alinhada com o novo departamento.
A região ainda se identifica como Comminges e Saint-Gaudens; sua maior cidade chama-se capital dos Comminges.

Origem: Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

Comminges takes its name from the second part of its Ancient capital Lugdunum Convenarum: Convenae, Latin for those gathered, a founded as Roman colony colony in 72 B.C. by the Roman General Pompey, while on the way back to Rome after a military campaign in Spain, to defend the passage to the Aran Valley and the Iberian peninsula.
Its flourishing Christian community within the Roman province of Novempopulana got its own bishopric in the late fourth century; it would persist and retain its name, despite the wreck of the city itself during the Germanic invasions.
The earliest record is from Sidonius Apollinaris who wrote of the persecution suffered by the bishops of Comminges at the hands of the Arian Visigoths in the 5th century.
The earliest historically documented Bishop of Comminges, Suavis, assisted at the Council of Agde in 506.
The bishops of Comminges had their seat at the future Saint-Bertrand-de-Comminges, so renamed in the 13th century after its canonized bishop Bertrand de l'Isle-Jourdain, (1073 - 1123).
Comminges was originally part of Gascony.
In 836 García I Galíndez, Count of Aragon, was made Viscount of Comminges and Viscount of Couserans.
Around 940, Comminges was divided between the descendants of Aznar II, until reunited in 1012 under Bernard of Comminges.
Over the next centuries, the size of the county varied, stretching to Toulouse at times.
The small, discontinuous province of Nébouzan was partly contained within the Comminges and its viscounts were vassals of the counts of Comminges.
Although the county became the property of the French crown in 1498, it retained its identity.
With the reorganisation of the regions into departments in 1790, Comminges wanted to join its eastern neighbor, the county of Couserans, to form a department but this broke down over arguments about where the prefecture would be located. Eventually Couserans joined with the county of Foix, leaving the Comminges to be joined with the larger county of Toulouse to form the Haute-Garonne département.
At the same time the diocese of Comminges was abolished and replaced with a larger diocese aligned with the new department.
The region still identifies itself as the Comminges and Saint-Gaudens; its largest town calls itself capital of the Comminges.


From Wikipedia, the free encyclopedia.

M  A  V  360M 



apr

Paul Frantz Marius Irineu Couturier
Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (43.02693, 0.5708039)

131 Place du Bout du Pont
31510 Saint-Bertrand-de-Comminges, France.

Paul Frantz Marius Irineu Couturier foi um padre francês nascido em Lyon, 3 de 29 de julho de 1881 e morreu em Lyon, a segunda em 24 de março de 1953.
Ele é um pioneiro do ecumenismo, o promotor da semana de oração pela unidade cristãos.
Nascido em uma família burguesa, (produtores de químicos), Christian, Paul Couturier nasceu em Lyon em 29 de julho de 1881.
Passou a infância no distrito de Guillotière, completou seus estudos os vicentinos, e é voltado para o fim de seus estudos secundários para o sacerdócio.
Foi ordenado 9 de junho de 1906 como membro da Sociedade de Santo Irineu.
A pedido de seus superiores, prepara uma licença de ciências físicas e em outubro 1907 foi nomeado professor de ciência da Instituição des Chartreux, o Croix-Rousse, onde ocupou até 1946.
Também estudou a obra de Pierre Teilhard de Chardin , outro cientista, e é influenciado por sua ideia de unidade de toda a humanidade em Cristo.
Em 1923, foi convidado a ajudar os refugiados que haviam fugido da Revolução Russa de 1917.
Começou a conhecer e estimar, em seu contato, o cristianismo ortodoxo e seu rico património espiritual.
Em julho de 1932, ele fez o seu retiro no beneditina Amay Bélgica.
Descobriu o testamento espiritual do cardeal Désiré-Joseph Mercier e trabalho Dom Lambert Beauduin, fundador da Abadia Chevetogne, ambos precursores do ecumenismo no mundo católico.
Estas leituras estimular o interesse no movimento ecumênico.
Tornou-se, no ano seguinte, oblato deste convento abaixo do nome de Benedict-Irénée.

M  A  V  360M 



apr

Paul Frantz Marius Irineu Couturier
Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (43.026935, 0.57080395)

131 Place du Bout du Pont
31510 Saint-Bertrand-de-Comminges, France.

Paul Frantz Marius Irineu Couturier foi um padre francês nascido em Lyon, 3 de 29 de julho de 1881 e morreu em Lyon, a segunda em 24 de março de 1953.
Ele é um pioneiro do ecumenismo, o promotor da semana de oração pela unidade cristãos.
Nascido em uma família burguesa, (produtores de químicos), Christian, Paul Couturier nasceu em Lyon em 29 de julho de 1881.
Passou a infância no distrito de Guillotière, completou seus estudos os vicentinos, e é voltado para o fim de seus estudos secundários para o sacerdócio.
Foi ordenado 9 de junho de 1906 como membro da Sociedade de Santo Irineu.
A pedido de seus superiores, prepara uma licença de ciências físicas e em outubro 1907 foi nomeado professor de ciência da Instituição des Chartreux, o Croix-Rousse, onde ocupou até 1946.
Também estudou a obra de Pierre Teilhard de Chardin , outro cientista, e é influenciado por sua ideia de unidade de toda a humanidade em Cristo.
Em 1923, foi convidado a ajudar os refugiados que haviam fugido da Revolução Russa de 1917.
Começou a conhecer e estimar, em seu contato, o cristianismo ortodoxo e seu rico património espiritual.
Em julho de 1932, ele fez o seu retiro no beneditina Amay Bélgica.
Descobriu o testamento espiritual do cardeal Désiré-Joseph Mercier e trabalho Dom Lambert Beauduin, fundador da Abadia Chevetogne, ambos precursores do ecumenismo no mundo católico.
Estas leituras estimular o interesse no movimento ecumênico.
Tornou-se, no ano seguinte, oblato deste convento abaixo do nome de Benedict-Irénée.

M  A  V  360M 



apr

Imagem de Santo Antonio
Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (43.0269372, 0.570803972)

131 Place du Bout du Pont
31510 Saint-Bertrand-de-Comminges, France

M  A  V  360M 



apr

Túmulo de Bertrand de Comminges
Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)

NIKON D5100
LatLong = (43.0269351, 0.570803951)

Bertrand de Comminges, (1050-1126), foi bispo de Comminges, na diocese de Toulouse, França. É depois dele que a comuna de Saint-Bertrand-de-Comminges é chamada.
Bertrand foi nascido em L'Isle-Jourdain, em 1050, para Raymond Atton, que era oficial militar e senhor de L'Isle-Jourdain, e Gervaise Emma Taillefer, filha do conde William III Taillefer de Toulouse.
William IV e Raymond IV de Saint-Gilles, eram seus primos.
Bertrand foi criado para ser um cavaleiro, mas na idade adulta entrou para a vida religiosa.
Bertrand tornou-se um cânone de Santo Agostinho em Toulouse e, em seguida, sucessivamente arquidiácono de Toulouse, (circa 1070), e bispo de Comminges, (tomando posse entre 1078-1080).
Neste papel, que ele manteve até sua morte, ele implementou em sua diocese de montanha os princípios da reforma gregoriana, tanto em relação à disciplina de clero como vida religiosa e moral dos leigos.
Ele participou dos conselhos de reforma de Bordeaux, (1093), Clermont (1095) e Poitiers, (1100).
Durante seu longo episcopado, quase meio século, a cidade de Lugdunum Convenarum - que mais tarde levaria seu nome, Saint-Bertrand-de-Comminges - foi revivido.
Ele reconstruiu a catedral, com o seu claustro românico.
A catedral seria mais tarde dedicada em sua homenagem.
É listada como Patrimônio Mundial da UNESCO das Rotas de Santiago de Compostela, na França.
Após sua morte, ele foi considerado um santo naquele local.
Por volta de 1167, o arcebispo de Auch comissionou um clérigo chamado Vital para escrever sua vida e enviou à Cúria para sua canonização.
O primeiro motivo da beatificação foi rejeitado, mas depois o papa Honório III abriu uma investigação em 1218.
Em 1309, em todo caso, o papa Clemente V, que era ele próprio bispo de Comminges, levou Bertrand à santidade.
Um magnífico túmulo foi construído em sua honra pelo cardeal Pierre de Foix, que ocupou a sede episcopal de Comminges de 1422 a 1442.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

Bertrand of Comminges, (1050 - 1126), was Bishop of Comminges, in the diocese of Toulouse, France.
It is after him that the commune of Saint-Bertrand-de-Comminges, is named.
Bertrand was born at L'Isle-Jourdain, in 1050, to Raymond Atton, who was a military officer and Lord of L'Isle-Jourdain, and Gervaise Emma Taillefer, daughter of Count William III Taillefer de Toulouse.
William IV and Raymond IV of Saint-Gilles, were his cousins.
Bertrand was raised to be a knight but in adulthood he entered religious life.
Bertrand became a canon of Saint Augustine in Toulouse, and then successively archdeacon of Toulouse, (cerca 1070), and Bishop of Comminges, (taking office between 1078-1080).
In this role, which he maintained until his death, he implemented in his mountain diocese principles of the Gregorian reform, both in regard to the discipline of clergy as religious and moral life of the laity. He participated in the reform councils of Bordeaux, (1093), Clermont (1095) and Poitiers, (1100).
During his long episcopate, almost half a century, the city of Lugdunum Convenarum - which would later take his name, Saint-Bertrand-de-Comminges - was revived.
He rebuilt the cathedral, with its Romanesque cloister. The cathedral would later be dedicated in his honour.
It is listed as a UNESCO World Heritage Sites of the Routes of Santiago de Compostela in France.
Upon his death he was considered a saint in that locale.
Around 1167, the Archbishop of Auch commissioned a cleric named Vital to write his life and sent to the Curia for his canonization.
The first the cause for beatification was rejected, but later Pope Honorius III opened an investigation in 1218.
Later the pontiff beatified him between 1220 and 1222, although this is not evidenced by any document of the time.
In 1309, in any case, Pope Clement V, who was himself Bishop of Comminges, lifted Bertrand to the sainthood.
A magnificent tomb was built in their honor by Cardinal Pierre de Foix, who occupied the episcopal seat of Comminges from 1422 to 1442.


From Wikipedia, the free encyclopedia.

M  A  V  360M 



apr

Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.026946, 0.57080496)

131 Place du Bout du Pont
31510 Saint-Bertrand-de-Comminges, France

M  A  V  360M 



apr

Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.026936, 0.57080396)

131 Place du Bout du Pont
31510 Saint-Bertrand-de-Comminges, France

M  A  V  360M 



apr

Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.026936, 0.57080396)

131 Place du Bout du Pont
31510 Saint-Bertrand-de-Comminges, France

The stalls and the organ.
As bancas e o órgão.

M  A  V  360M 



apr

Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.026936, 0.57080396)

131 Place du Bout du Pont
31510 Saint-Bertrand-de-Comminges, France

M  A  V  360M 



apr

Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.0271036, 0.5705456)



M  A  V  360M 



apr

Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.0271036, 0.5705456)



M  A  V  360M 



apr

Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.027103333333, 0.5705453333)



M  A  V  360M 



apr

Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.027036666667, 0.57068666666)



M  A  V  360M 



apr

Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.027037, 0.570687)

Trois Beaux Ballons de Philippe Berry

Philippe Berry, pseudônimo de Philippe Benguigui, é um escultor, desenhista, ator e pintor francês.
Nascido em 18 de maio de 1956 em Paris.
Em 1974 ingressou na ESAG, desenhando a escola Met Penninghen.
Trabalha primeiro como ilustrador gráfico para diferentes casas têxteis e depois como fabricante de modelos, depois como diretor artístico em diferentes agências de publicidade.
De 1980 a 1984, ele criou cartazes para o cinema; conjuntos de palco regularmente criados.
A partir de 1984, dedicou-se inteiramente à escultura.
Vive e trabalha em Paris.

M  A  V  360M 



apr

Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.0272168, 0.573666)



M  A  V  360M 



apr

Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.0278446, 0.5731414)



M  A  V  360M 



apr

Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.0268876, 0.5689073)



M  A  V  360M 



apr

Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.0268876, 0.5689073)



M  A  V  360M 



apr

Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.0262369, 0.5700472)

147 La Ville
Saint-Bertrand-de-Comminges, France

M  A  V  360M 



apr

École Saint-Bertrand-de-Comminges (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.0286103, 0.5722482)



M  A  V  360M 



apr

Carcassonne (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.2070881, 2.3635727)

A cidadela de Carcassonne, ou, na sua forma portuguesa, de Carcassona, localiza-se na cidade de Carcassonne, no departamento de Aude, região de Languedoque-Rossilhão, na França.
Em posição dominante na margem direita do rio Aude, a Sudeste da moderna cidade, constitui-se em um conjunto arquitetônico medieval, inscrito na lista do patrimônio mundial da Unesco desde 1997.
A primitiva ocupação do sítio da cidadela de Carcassonne, no cruzamento do caminho entre Toulouse e Narbona e do que corre ao longo do Aude, remonta a povos Celtas, Galo-romanos e Visigodos.
As fundações das suas casas e muralhas retratam com clareza essas sucessivas ondas de civilizações presentes ao longo dos séculos.
Durante a Idade Média foi defendida por um imponente conjunto de fortificações, ficando circundada por uma dupla linha de muralhas, que ainda hoje pode ser vista.
O traçado irregular de suas ruas estreitas contrasta com a magnificência das muralhas e do castelo guarnecido por 59 torres e barbacãs, poternas e portas.
Foram construídas entre os séculos IX e X ou de 890 a 910, respetivamente, devido aos ataques dos sarracenos.
Foi restaurada por Eugène Viollet-le-Duc que lhe conferiu o atual aspecto.
Ao final do século XIX, o conjunto estava praticamente abandonado, quando foi redescoberto por turistas ingleses.
Durante a Segunda Guerra Mundial, a cidadela foi usada como campo de prisioneiros.
Carcassonne encontra-se 90 km a sudeste de Toulouse, entre os Pirenéus e o Maciço Central francês.
Carcassonne localiza-se na encruzilhada de duas vias terrestres em uso desde a Antiguidade: a ligação do oceano Atlântico para o mar Mediterrâneo e a ligação do Maciço Central a Espanha, à volta dos Pirenéus.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

The Cité de Carcassonne, (Occitan: Ciutat de Carcassona [siwˈtat ðe kaɾkaˈsunɔ]), is a medieval citadel located in the French city of Carcassonne, in the department of Aude, Occitanie region.
It is located on a hill on the right bank of the River Aude, in the south-east part of the city proper.
Founded during the Gallo-Roman period, the citadel derives its reputation from its 3 kilometres, (1.9 mi), long double surrounding walls interspersed by 52 towers.
The town has about 2,500 years of history and has seen the Romans, Visigoths, Saracens and Crusaders.
At the beginning of its history it was a Gaulish settlement then in the 3rd century A.D., the Romans decided to transform it into a fortified town.
The Roman defences were in place by 333 AD, when the town is described as a castellum.
The original walls were supported by between 34 and 40 towers, spaced from 18 to 30 metres apart along the curtain wall.
Each tower was semicircular in plan and about 14 metres tall.
There were probably four main entrances to the town.
The Gallo-Roman walls were rebuilt during the town's occupation by the Visigoths in the 5th and 6th centuries, but the original structure remained in place.
After 1226, an additional line of fortifications was added outside of the Roman walls.
The town was finally annexed to the kingdom of France in 1247 A.D.
It provided a strong French frontier between France and the Crown of Aragon.
During this period, the inner, Roman walls were largely demolished and replaced, while the new outer walls were reinforced and extended to the south.
The new towers built during this work were mainly circular, but two were square. Construction continued into the reign of King Philip IV in the early 14th century.
In 1659, after the Treaty of the Pyrenees, the province of Roussillon became a part of France, and the town lost its military significance.
Fortifications were abandoned and the town became one of the economic centres of France, concentrating on the woolen textile industry.
In 1849 the French government decided that the city fortifications should be demolished.
This decision was strongly opposed by the local people.
Jean-Pierre Cros-Mayrevieille and Prosper Mérimée, an eminent archaeologist and historian, led a campaign to preserve the fortress as a historical monument.
The government later reversed its decision and in 1853 restoration work began.
The architect Eugène Viollet-le-Duc was charged with renovating the fortress.
Viollet-le-Duc's work was criticised during his lifetime as inappropriate to the climate and traditions of the region.
After his death in 1879, the restoration work was continued by his pupil, Paul Boeswillwald, and later by the architect Nodet.
The citadel was restored at the end of the 19th century and in 1997 it was added to UNESCO's list of World Heritage Sites.
An image of the historic city of Carcassonne appears on the emblem of local rugby league team, AS Carcassonne.


From Wikipedia, the free encyclopedia.

M  A  V  360M 



apr

Carcassonne (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.2070881, 2.3635727)

A cidadela de Carcassonne, ou, na sua forma portuguesa, de Carcassona, localiza-se na cidade de Carcassonne, no departamento de Aude, região de Languedoque-Rossilhão, na França.
Em posição dominante na margem direita do rio Aude, a Sudeste da moderna cidade, constitui-se em um conjunto arquitetônico medieval, inscrito na lista do patrimônio mundial da Unesco desde 1997.
A primitiva ocupação do sítio da cidadela de Carcassonne, no cruzamento do caminho entre Toulouse e Narbona e do que corre ao longo do Aude, remonta a povos Celtas, Galo-romanos e Visigodos.
As fundações das suas casas e muralhas retratam com clareza essas sucessivas ondas de civilizações presentes ao longo dos séculos.
Durante a Idade Média foi defendida por um imponente conjunto de fortificações, ficando circundada por uma dupla linha de muralhas, que ainda hoje pode ser vista.
O traçado irregular de suas ruas estreitas contrasta com a magnificência das muralhas e do castelo guarnecido por 59 torres e barbacãs, poternas e portas.
Foram construídas entre os séculos IX e X ou de 890 a 910, respetivamente, devido aos ataques dos sarracenos.
Foi restaurada por Eugène Viollet-le-Duc que lhe conferiu o atual aspecto.
Ao final do século XIX, o conjunto estava praticamente abandonado, quando foi redescoberto por turistas ingleses.
Durante a Segunda Guerra Mundial, a cidadela foi usada como campo de prisioneiros.
Carcassonne encontra-se 90 km a sudeste de Toulouse, entre os Pirenéus e o Maciço Central francês.
Carcassonne localiza-se na encruzilhada de duas vias terrestres em uso desde a Antiguidade: a ligação do oceano Atlântico para o mar Mediterrâneo e a ligação do Maciço Central a Espanha, à volta dos Pirenéus.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

The Cité de Carcassonne, (Occitan: Ciutat de Carcassona [siwˈtat ðe kaɾkaˈsunɔ]), is a medieval citadel located in the French city of Carcassonne, in the department of Aude, Occitanie region.
It is located on a hill on the right bank of the River Aude, in the south-east part of the city proper.
Founded during the Gallo-Roman period, the citadel derives its reputation from its 3 kilometres, (1.9 mi), long double surrounding walls interspersed by 52 towers.
The town has about 2,500 years of history and has seen the Romans, Visigoths, Saracens and Crusaders.
At the beginning of its history it was a Gaulish settlement then in the 3rd century A.D., the Romans decided to transform it into a fortified town.
The Roman defences were in place by 333 AD, when the town is described as a castellum.
The original walls were supported by between 34 and 40 towers, spaced from 18 to 30 metres apart along the curtain wall.
Each tower was semicircular in plan and about 14 metres tall.
There were probably four main entrances to the town.
The Gallo-Roman walls were rebuilt during the town's occupation by the Visigoths in the 5th and 6th centuries, but the original structure remained in place.
After 1226, an additional line of fortifications was added outside of the Roman walls.
The town was finally annexed to the kingdom of France in 1247 A.D.
It provided a strong French frontier between France and the Crown of Aragon.
During this period, the inner, Roman walls were largely demolished and replaced, while the new outer walls were reinforced and extended to the south.
The new towers built during this work were mainly circular, but two were square. Construction continued into the reign of King Philip IV in the early 14th century.
In 1659, after the Treaty of the Pyrenees, the province of Roussillon became a part of France, and the town lost its military significance.
Fortifications were abandoned and the town became one of the economic centres of France, concentrating on the woolen textile industry.
In 1849 the French government decided that the city fortifications should be demolished.
This decision was strongly opposed by the local people.
Jean-Pierre Cros-Mayrevieille and Prosper Mérimée, an eminent archaeologist and historian, led a campaign to preserve the fortress as a historical monument.
The government later reversed its decision and in 1853 restoration work began.
The architect Eugène Viollet-le-Duc was charged with renovating the fortress.
Viollet-le-Duc's work was criticised during his lifetime as inappropriate to the climate and traditions of the region.
After his death in 1879, the restoration work was continued by his pupil, Paul Boeswillwald, and later by the architect Nodet.
The citadel was restored at the end of the 19th century and in 1997 it was added to UNESCO's list of World Heritage Sites.
An image of the historic city of Carcassonne appears on the emblem of local rugby league team, AS Carcassonne.


From Wikipedia, the free encyclopedia.

M  A  V  360M 



apr

Carcassonne (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.2070881, 2.3635727)

A cidadela de Carcassonne, ou, na sua forma portuguesa, de Carcassona, localiza-se na cidade de Carcassonne, no departamento de Aude, região de Languedoque-Rossilhão, na França.
Em posição dominante na margem direita do rio Aude, a Sudeste da moderna cidade, constitui-se em um conjunto arquitetônico medieval, inscrito na lista do patrimônio mundial da Unesco desde 1997.
A primitiva ocupação do sítio da cidadela de Carcassonne, no cruzamento do caminho entre Toulouse e Narbona e do que corre ao longo do Aude, remonta a povos Celtas, Galo-romanos e Visigodos.
As fundações das suas casas e muralhas retratam com clareza essas sucessivas ondas de civilizações presentes ao longo dos séculos.
Durante a Idade Média foi defendida por um imponente conjunto de fortificações, ficando circundada por uma dupla linha de muralhas, que ainda hoje pode ser vista.
O traçado irregular de suas ruas estreitas contrasta com a magnificência das muralhas e do castelo guarnecido por 59 torres e barbacãs, poternas e portas.
Foram construídas entre os séculos IX e X ou de 890 a 910, respetivamente, devido aos ataques dos sarracenos.
Foi restaurada por Eugène Viollet-le-Duc que lhe conferiu o atual aspecto.
Ao final do século XIX, o conjunto estava praticamente abandonado, quando foi redescoberto por turistas ingleses.
Durante a Segunda Guerra Mundial, a cidadela foi usada como campo de prisioneiros.
Carcassonne encontra-se 90 km a sudeste de Toulouse, entre os Pirenéus e o Maciço Central francês.
Carcassonne localiza-se na encruzilhada de duas vias terrestres em uso desde a Antiguidade: a ligação do oceano Atlântico para o mar Mediterrâneo e a ligação do Maciço Central a Espanha, à volta dos Pirenéus.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

The Cité de Carcassonne, (Occitan: Ciutat de Carcassona [siwˈtat ðe kaɾkaˈsunɔ]), is a medieval citadel located in the French city of Carcassonne, in the department of Aude, Occitanie region.
It is located on a hill on the right bank of the River Aude, in the south-east part of the city proper.
Founded during the Gallo-Roman period, the citadel derives its reputation from its 3 kilometres, (1.9 mi), long double surrounding walls interspersed by 52 towers.
The town has about 2,500 years of history and has seen the Romans, Visigoths, Saracens and Crusaders.
At the beginning of its history it was a Gaulish settlement then in the 3rd century A.D., the Romans decided to transform it into a fortified town.
The Roman defences were in place by 333 AD, when the town is described as a castellum.
The original walls were supported by between 34 and 40 towers, spaced from 18 to 30 metres apart along the curtain wall.
Each tower was semicircular in plan and about 14 metres tall.
There were probably four main entrances to the town.
The Gallo-Roman walls were rebuilt during the town's occupation by the Visigoths in the 5th and 6th centuries, but the original structure remained in place.
After 1226, an additional line of fortifications was added outside of the Roman walls.
The town was finally annexed to the kingdom of France in 1247 A.D.
It provided a strong French frontier between France and the Crown of Aragon.
During this period, the inner, Roman walls were largely demolished and replaced, while the new outer walls were reinforced and extended to the south.
The new towers built during this work were mainly circular, but two were square. Construction continued into the reign of King Philip IV in the early 14th century.
In 1659, after the Treaty of the Pyrenees, the province of Roussillon became a part of France, and the town lost its military significance.
Fortifications were abandoned and the town became one of the economic centres of France, concentrating on the woolen textile industry.
In 1849 the French government decided that the city fortifications should be demolished.
This decision was strongly opposed by the local people.
Jean-Pierre Cros-Mayrevieille and Prosper Mérimée, an eminent archaeologist and historian, led a campaign to preserve the fortress as a historical monument.
The government later reversed its decision and in 1853 restoration work began.
The architect Eugène Viollet-le-Duc was charged with renovating the fortress.
Viollet-le-Duc's work was criticised during his lifetime as inappropriate to the climate and traditions of the region.
After his death in 1879, the restoration work was continued by his pupil, Paul Boeswillwald, and later by the architect Nodet.
The citadel was restored at the end of the 19th century and in 1997 it was added to UNESCO's list of World Heritage Sites.
An image of the historic city of Carcassonne appears on the emblem of local rugby league team, AS Carcassonne.


From Wikipedia, the free encyclopedia.

M  A  V  360M 



apr

Carcassonne (FRA)
NIKON D5100
LatLong = (43.2054162, 2.3649583)



M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Andorra (AND)
NIKON D5100
LatLong = (43.15266, 1.6157266666667)



M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Andorra (AND)
NIKON D5100
LatLong = (43.152588333333, 1.615665)



M  A  V  360M 



apr

Eureka Hotel
Andorra (AND)

LatLong = (42.5086697, 1.5403058)



M  A  V  360M 



apr

Eureka Hotel
Andorra (AND)

iPhone SE
LatLong = (42.5086697, 1.5403058)



M  A  V  360M 



apr

Eureka Hotel
Andorra (AND)

iPhone SE
LatLong = (42.5086697, 1.5403058)



M  A  V  360M 



apr

Andorra (AND)
NIKON D5100
LatLong = (42.5087986, 1.5416901)

24 Av. Carlemany
Les Escalades, Escaldes-Engordany

M  A  V  360M 



apr

Andorra (AND)
NIKON D5100
LatLong = (42.5087986, 1.5416901)

Església Parroquial de Sant Pere Màrtir
41 Av. Carlemany
Les Escalades, Escaldes-Engordany

Andorra, (pronúncia em catalão: [ənˈdorə], pronúncia local: [anˈdɔra]), oficialmente Principado de Andorra, (em catalão: Principat d'Andorra), e por vezes Principado dos Vales de Andorra, (em catalão: Principat de les Valls d'Andorra), é um pequeno país europeu localizado na cordilheira pirenaica entre o nordeste da Espanha e o sudoeste da França.
Antes isolado, o principado é hoje um país próspero principalmente devido ao crescimento do turismo e por seu status de paraíso fiscal.
Atualmente, a população andorrana está listada como tendo a maior expectativa de vida do mundo.
É o único país do mundo cuja única língua oficial é o catalão, embora represente apenas 0,22% do total de catalanófonos da Europa, a maioria deles distribuídos na Catalunha, Valência e Baleares.
No seu território também são falados o castelhano, o português e o francês, nesta ordem de números de falantes.
Andorra também é o sexto menor país da Europa, maior apenas que Malta, Liechtenstein, São Marino, Mónaco e Vaticano.
Sua capital é a cidade de Andorra-a-Velha, também conhecida como Andorra la Vella.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Andorra (AND)
NIKON D5100
LatLong = (42.5087986, 1.5416901)

Església Parroquial de Sant Pere Màrtir
41 Av. Carlemany
Les Escalades, Escaldes-Engordany

M  A  V  360M 



apr

Andorra (AND)
NIKON D5100
LatLong = (42.5087986, 1.5416901)

Església Parroquial de Sant Pere Màrtir
41 Av. Carlemany
Les Escalades, Escaldes-Engordany

Mare de Déu de Meritxell Patrona d'Andorra.

Mãe de Deus de Meritxell Padroeira de Andorra.

Andorra, (pronúncia em catalão: [ənˈdorə], pronúncia local: [anˈdɔra]), oficialmente Principado de Andorra, (em catalão: Principat d'Andorra), e por vezes Principado dos Vales de Andorra, (em catalão: Principat de les Valls d'Andorra), é um pequeno país europeu localizado na cordilheira pirenaica entre o nordeste da Espanha e o sudoeste da França.
Antes isolado, o principado é hoje um país próspero principalmente devido ao crescimento do turismo e por seu status de paraíso fiscal.
Atualmente, a população andorrana está listada como tendo a maior expectativa de vida do mundo.
É o único país do mundo cuja única língua oficial é o catalão, embora represente apenas 0,22% do total de catalanófonos da Europa, a maioria deles distribuídos na Catalunha, Valência e Baleares.
No seu território também são falados o castelhano, o português e o francês, nesta ordem de números de falantes.
Andorra também é o sexto menor país da Europa, maior apenas que Malta, Liechtenstein, São Marino, Mónaco e Vaticano.
Sua capital é a cidade de Andorra-a-Velha, também conhecida como Andorra la Vella.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Andorra (AND)
NIKON D5100
LatLong = (42.5087986, 1.5416901)

Església Parroquial de Sant Pere Màrtir
41 Av. Carlemany
Les Escalades, Escaldes-Engordany

M  A  V  360M 



apr

Andorra (AND)
NIKON D5100
LatLong = (42.5087986, 1.5416901)

Església Parroquial de Sant Pere Màrtir
41 Av. Carlemany
Les Escalades, Escaldes-Engordany

Si us plau, No poseu els peus als agenolladors.

Por favor, Não ponha os pés no ajoelhador.

Andorra, (pronúncia em catalão: [ənˈdorə], pronúncia local: [anˈdɔra]), oficialmente Principado de Andorra, (em catalão: Principat d'Andorra), e por vezes Principado dos Vales de Andorra, (em catalão: Principat de les Valls d'Andorra), é um pequeno país europeu localizado na cordilheira pirenaica entre o nordeste da Espanha e o sudoeste da França.
Antes isolado, o principado é hoje um país próspero principalmente devido ao crescimento do turismo e por seu status de paraíso fiscal.
Atualmente, a população andorrana está listada como tendo a maior expectativa de vida do mundo.
É o único país do mundo cuja única língua oficial é o catalão, embora represente apenas 0,22% do total de catalanófonos da Europa, a maioria deles distribuídos na Catalunha, Valência e Baleares.
No seu território também são falados o castelhano, o português e o francês, nesta ordem de números de falantes.
Andorra também é o sexto menor país da Europa, maior apenas que Malta, Liechtenstein, São Marino, Mónaco e Vaticano.
Sua capital é a cidade de Andorra-a-Velha, também conhecida como Andorra la Vella.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Andorra (AND)
NIKON D5100
LatLong = (42.5087986, 1.5416901)



M  A  V  360M 



apr

Andorra (AND)
NIKON D5100
LatLong = (42.5090894, 1.543693)

AD700 Les Escalades, Escaldes-Engordany
Vista para o Riu Valira d'Orient.

M  A  V  360M 



apr

Andorra (AND)
NIKON D5100
LatLong = (42.5090894, 1.543693)

AD700 Les Escalades, Escaldes-Engordany
Vista para o Riu Valira d'Orient.

M  A  V  360M 



apr

Andorra (AND)
NIKON D5100
LatLong = (42.5088325, 1.541903)

22 Av. Carlemany
Les Escalades, Escaldes-Engordany

M  A  V  360M 



apr

CIAM
Andorra (AND)

NIKON D5100
LatLong = (42.5090894, 1.543693)

Centre d'Interpretació de l'Aigua i del Madriu
Escaldes-Engordany.

M  A  V  360M 



apr

CIAM
Andorra (AND)

NIKON D5100
LatLong = (42.5090894, 1.543693)

Centre d'Interpretació de l'Aigua i del Madriu
Escaldes-Engordany.

O Centre d'Interpretació de l'Aigua i del Madriu é um centro localizado em l'Avinguda Carlemany, 8 d'Escaldes-Engordany, Andorra.
É um centro que promove a cultura da água de maneira lúdica e através da terapia interativa; incluido vários jogos de manipulação e alta experiência.
Está localizado em um novo edifício no rio Valira d'Orient.
O Centro também explica o Vall del Madriu, declarado patrimônio de humanidade pela UNESCO em 2004, na categoria de paisagismo cultural.

M  A  V  360M 



apr

CIAM
Andorra (AND)

NIKON D5100
LatLong = (42.5090894, 1.543693)

Centre d'Interpretació de l'Aigua i del Madriu
Escaldes-Engordany.

O Centre d'Interpretació de l'Aigua i del Madriu é um centro localizado em l'Avinguda Carlemany, 8 d'Escaldes-Engordany, Andorra.
É um centro que promove a cultura da água de maneira lúdica e através da terapia interativa; incluido vários jogos de manipulação e alta experiência.
Está localizado em um novo edifício no rio Valira d'Orient.
O Centro também explica o Vall del Madriu, declarado patrimônio de humanidade pela UNESCO em 2004, na categoria de paisagismo cultural.

M  A  V  360M 



apr

Center Termolúdico Caldea
Andorra (AND)

NIKON D5100
LatLong = (42.5106739, 1.5379472)

Carrer Copríncep François Mitterrand
Les Escalades, Escaldes-Engordany

O Centro Termolúdico Caldea é uma estância termal localizada perto do rio Valira, na localidade de Escaldes-Engordany, Andorra.
Criado em 1994, aproveita as propriedades da água termal natural de Escaldes.
As fontes termais de águas sulfurosas e azotadas sulfurosas afloram a nordeste da falha que percorre longitudinalmente Andorra e que dão nome à povoação.
O projeto de criação do centro termal e lúdico foi apresentado em 1984, com o centro que aproveitava a água quente natural e se apresentava como "o elemento identificador e central de um desenvolvimento contemporâneo mais diversificado".
Desde 2009, Caldea recebeu mais de 5 milhões de visitantes.

M  A  V  360M 



apr

Andorra (AND)
NIKON D5100
LatLong = (42.5099558, 1.5360069)



M  A  V  360M 



apr

Estacionamento
Andorra (AND)

NIKON D5100
LatLong = (42.5100843, 1.5387135)

Carrer de la Constitució
Les Escalades, Escaldes-Engordany

Aparcament Escalades Centre Empark.

M  A  V  360M 



apr

Andorra (AND)
NIKON D5100
LatLong = (42.5051006, 1.5116108)



M  A  V  360M 



apr

Sant Julià de Lòria
Andorra (AND)

NIKON D5100
LatLong = (42.4353111, 1.4727676)

N-145
Sant Julià de Lòria

Duana de Sant Julià de Lòria
25799 Sant Julià de Lória, Andorra

M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.6697088, 1.8760091)



M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.5925728, 1.836616)

Monistrol de Montserrat, Catalunha.

O Monte Serreado, (em catalão, Montserrat), é um maciço rochoso, tradicionalmente considerado a montanha mais importante e significativa da Catalunha, (Espanha), e que concilia valores naturais, culturais e históricos.
Ele está localizado a 50 km a noroeste de Barcelona entre as regiões de Anoia, do Baix Llobregat e Bages.
É, segundo a tradição, a montanha mais sagrada da Catalunha.
Abriga o famoso Mosteiro do Monte Serreado, beneditino, dedicado à Virgem de Montserrat.
A ilha de Montserrat, localizada no Caribe, foi nomeada assim por Cristóvão Colombo em 1493, por possuir também uma extensa cadeia de montanhas.
Ele também tornou-se um nome próprio muito comum para as mulheres no País catalão e na Espanha.
Desde o final do século 19, o nome é usado também para homens.

Estação férrea de Montserrat, de onde partem e chegam os trens em cremalheira, e os funiculares de San Joan e da Santa Cova.

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.6149933, 1.8435738)

Monistrol de Montserrat é um município na província de Barcelona, na comunidade autónoma da Catalunha, na Espanha.
Possui área de 11,77 km2, população de 2 903 habitantes (em 2007) e densidade populacional de 221,17 hab/km2.

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.6155538, 1.8431467)

Monistrol de Montserrat é um município na província de Barcelona, na comunidade autónoma da Catalunha, na Espanha.
Possui área de 11,77 km2, população de 2 903 habitantes (em 2007) e densidade populacional de 221,17 hab/km2.

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.6155538, 1.8431467)

Monistrol de Montserrat é um município na província de Barcelona, na comunidade autónoma da Catalunha, na Espanha.
Possui área de 11,77 km2, população de 2 903 habitantes (em 2007) e densidade populacional de 221,17 hab/km2.

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.6155538, 1.8431467)

Monistrol de Montserrat, Catalunha.

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.609444, 1.841944)

Monistrol de Montserrat é um município na província de Barcelona, na comunidade autónoma da Catalunha, na Espanha.
Possui área de 11,77 km2, população de 2 903 habitantes (em 2007) e densidade populacional de 221,17 hab/km2.

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.609444, 1.841944)

Monistrol de Montserrat é um município na província de Barcelona, na comunidade autónoma da Catalunha, na Espanha.
Possui área de 11,77 km2, população de 2 903 habitantes (em 2007) e densidade populacional de 221,17 hab/km2.

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.6155538, 1.8431467)



M  A  V  360M 



apr

Museu de Montserrat
Montserat (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (41.592318, 1.8361964)

08199 Montserrat, Barcelona, Espanã
+34 938 77 77 27

Durante o século XIX o mosteiro foi destruído e suprimido e perdeu todo o seu patrimônio histórico.
Tudo o que está atualmente no Museu de Montserrat é o resultado de novas aquisições e doações privadas em um ambiente de recuperação e presença significativa na sociedade catalã com radiação europeia e mundial.
Em 1911, o Museu Bíblico foi inaugurado em Montserrat que continha material arqueológico e etnológico, zoológico e botânico P. Bonaventura Ubach, (1879-1960), adquiriu na Terra Santa, Egito, Síria e Iraque, a fim de ilustrar a Bíblia.
1963, o próprio Museu de Montserrat foi criado com os materiais arqueológicos do Oriente Médio e pinturas renascentistas e barrocas que foram encontradas dentro do mosteiro.
Em 1982, o Museu de Montserrat foi ampliado com uma importante coleção de pintura dos séculos XIX e XX, doada pelo Sr. Josep Sala Ardiz, ao que acrescentou outros como o do arquitecto Xavier Busquets.
A fim de ajustar as praças do santuário, o Museu obteve mais espaço para salas de exposições temporárias, um depósito de reserva e uma nova entrada, foi implementado em 2004.
Em 2006 o Parlamento da Catalunha declarou o Museu de Montserrat, MUSEU DE INTERESSE NACIONAL.
O Museu foi considerado um dos museus nacionais e é um dos mais visitados da Espanha, em 2017.
Atualmente, continua aumentando seus recursos com doações constantes de pessoas físicas e jurídicas.

M  A  V  360M 



apr

Museu de Montserrat
Montserat (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (41.592318, 1.8361964)

08199 Montserrat, Barcelona, Espanã
+34 938 77 77 27

Durante o século XIX o mosteiro foi destruído e suprimido e perdeu todo o seu patrimônio histórico.
Tudo o que está atualmente no Museu de Montserrat é o resultado de novas aquisições e doações privadas em um ambiente de recuperação e presença significativa na sociedade catalã com radiação europeia e mundial.
Em 1911, o Museu Bíblico foi inaugurado em Montserrat que continha material arqueológico e etnológico, zoológico e botânico P. Bonaventura Ubach, (1879-1960), adquiriu na Terra Santa, Egito, Síria e Iraque, a fim de ilustrar a Bíblia.
1963, o próprio Museu de Montserrat foi criado com os materiais arqueológicos do Oriente Médio e pinturas renascentistas e barrocas que foram encontradas dentro do mosteiro.
Em 1982, o Museu de Montserrat foi ampliado com uma importante coleção de pintura dos séculos XIX e XX, doada pelo Sr. Josep Sala Ardiz, ao que acrescentou outros como o do arquitecto Xavier Busquets.
A fim de ajustar as praças do santuário, o Museu obteve mais espaço para salas de exposições temporárias, um depósito de reserva e uma nova entrada, foi implementado em 2004.
Em 2006 o Parlamento da Catalunha declarou o Museu de Montserrat, MUSEU DE INTERESSE NACIONAL.
O Museu foi considerado um dos museus nacionais e é um dos mais visitados da Espanha, em 2017.
Atualmente, continua aumentando seus recursos com doações constantes de pessoas físicas e jurídicas.

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.5930241, 1.8362157)

O Mosteiro de Montserrat, (em catalão, Abadia de Montserrat), localizado no Monte Serreado, no município de Monistrol de Montserrat, na província de Barcelona, na Catalunha, na Espanha, é um mosteiro beneditino que abriga a famosa imagem de Nossa Senhora do Monte Serreado, a padroeira da Catalunha.
É um dos cinco santuários marianos.
O mosteiro foi construído na Idade Média ao redor da gruta onde teria sido encontrada a imagem de Nossa Senhora de Monte Serreado, em 880.
Foi destruído por tropas francesas em 1811, por ocasião da Guerra Peninsular e, reconstruído em 1844.
Durante a ditadura de Francisco Franco, que reprimiu o nacionalismo catalão, em meados do século XX, o mosteiro foi um reduto da cultura catalã.
O mosteiro faz parte do roteiro do novo livro de Dan Brown, Origem.
O recinto de Montserrat recebeu durante o ano de 2016 2.562.548 visitantes, 125.000 a mais que o ano anterior aproximadamente.

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.593425, 1.8380918)

Santa Maria de Montserrat Abbey
Abadia de Montserrat

08199 Montserrat, Barcelona, España
+34 938 77 77 77

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.593425, 1.8380918)

Santa Maria de Montserrat Abbey
Abadia de Montserrat

08199 Montserrat, Barcelona, España
+34 938 77 77 77

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.593425, 1.8380918)

Santa Maria de Montserrat Abbey
Abadia de Montserrat

08199 Montserrat, Barcelona, España
+34 938 77 77 77

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.593425, 1.8380918)

Santa Maria de Montserrat Abbey
Abadia de Montserrat

08199 Montserrat, Barcelona, España
+34 938 77 77 77

Imagem de Nossa Senhora de Monserrat.
Nossa Senhora de Monserrat ou Virgem Negra de Montserrat, (em catalão, Mare de Déu de Montserrat, que significa Mãe de Deus do Monte Serreado), é uma imagem de Maria, a mãe de Jesus Cristo, localizada no Mosteiro de Montserrat, no município de Monistrol de Montserrat, na província de Barcelona, na Catalunha, na Espanha. É conhecida popularmente como La Moreneta, A Morena.
Segundo a lenda, a imagem teria sido construída por São Lucas e levada ao seu atual local, o Montserrat, na Catalunha, por São Pedro no ano 50.
No século VIII, durante a invasão muçulmana da Península Ibérica, teria sido escondida por devotos numa caverna.
A imagem teria sido reencontrada somente no ano 880, por um grupo de crianças.
Um bispo teria, então, tentado levá-la para a cidade de Manresa, mas a imagem teria se tornado pesadíssima, impedindo seu translado.
O bispo teria interpretado o fato como um milagre e como um sinal de que a imagem deveria permanecer no local.
Teria, então, sido construído o Mosteiro de Santa Maria de Montserrat no local, para abrigar a imagem.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.593425, 1.8380918)

Santa Maria de Montserrat Abbey
Abadia de Montserrat

08199 Montserrat, Barcelona, España
+34 938 77 77 77

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.593425, 1.8380918)

Santa Maria de Montserrat Abbey
Abadia de Montserrat

08199 Montserrat, Barcelona, España
+34 938 77 77 77

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.593425, 1.8380918)

Santa Maria de Montserrat Abbey
Abadia de Montserrat

08199 Montserrat, Barcelona, España
+34 938 77 77 77

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.5925647, 1.8366859)

Estação férrea de Montserrat, de onde partem e chegam os trens em cremalheira, e os funiculares de San Joan e de La Santa Cova.

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.5921225, 1.8363632)

Estação férrea de Montserrat, de onde partem e chegam os trens em cremalheira, e os funiculares de San Joan e de La Santa Cova.

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.5926847, 1.8360194)

Sant Jordi, de Josep Maria Subirachs.

São Jorge, (Grego: Γεώργιος Geṓrgios; Latim: Georgius; Catalão: Jordi), viveu entre 275/280 e 23 de abril de 303.
Foi, conforme a tradição, um soldado romano no exército do imperador Diocleciano, venerado como mártir cristão.
Na hagiografia, São Jorge é um dos santos mais venerados no catolicismo, (tanto na Igreja Católica Romana e na Igreja Ortodoxa como também na Comunhão Anglicana e no Luteranismo).
É imortalizado na lenda em que mata o dragão.
É também um dos Catorze santos auxiliares.
Considerado como um dos mais proeminentes santos militares, a memória de São Jorge é celebrada nos dias 23 de abril e 3 de novembro.
Nestas datas, por toda a parte, comemora-se a reconstrução da igreja que lhe é dedicada, em Lida, (Israel), na qual se encontram suas relíquias.
A igreja foi erguida a mando do imperador romano Constantino I.
São Jorge é o santo padroeiro em diversas partes do mundo tais como: Inglaterra, Portugal, (orago menor), Geórgia, Lituânia, Sérvia, Montenegro, Etiópia, e cidades Londres, Barcelona, Génova, Régio da Calábria, Ferrara, Friburgo em Brisgóvia, Moscovo/Moscou e Beirute, bem como times de futebol: Corinthians Paulista.
Há uma tradição que aponta o ano 303 como ano da sua morte.
Apesar de sua história se basear em documentos lendários e apócrifos, (decreto gelasiano do século VI), a devoção a São Jorge se espalhou por todo o mundo.

M  A  V  360M 



apr

Montserrat (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.5938321, 1.8395786)

Bufet de Montserrat
08199 Monestir de Montserrat, Barcelona, España
+34 938 77 77 01

O Montserrat Buffet está localizado no segundo andar do edifício Mirador dels Apòstols.
De suas salas de jantar, pode-se desfrutar de uma vista deslumbrante da montanha de Montserrat.
É um lugar ideal para fazer uma refeição rápida, com uma excelente relação qualidade-preço e com uma cozinha que oferece uma variedade de pratos à escolha, mediterrâneos e internacionais.

M  A  V  360M 



apr

Novotel St Joan Despi
Barcelona (ESP)

Google
LatLong = (41.3747947, 2.0720117)



M  A  V  360M 



apr

Novotel St Joan Despi
Barcelona (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (41.3747947, 2.0720117)



M  A  V  360M 



apr

Novotel St Joan Despi
Barcelona (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (41.3747947, 2.0720117)



M  A  V  360M 



apr

Barcelona (ESP)
iPhone SE
LatLong = (41.400047222222, 2.1216805555556)



M  A  V  360M 



apr

Barcelona (ESP)
iPhone SE
LatLong = (41.399963888889, 2.1215111111111)



M  A  V  360M 



apr

Barcelona (ESP)
NIKON D5100
LatLong = (41.3742142, 2.0722744)

Carrer de Jacint Verdaguer
Sant Joan Despí, Catalunha

M  A  V  360M 



apr

Novotel St Joan Despi
Barcelona (ESP)

NIKON D5100
LatLong = (41.3747947, 2.0720117)



M  A  V  360M 



apr

Barcelona Airport
El Prat (BCN)
Barcelona (ESP)

iPhone SE
LatLong = (41.289847222222, 2.0778333333333)



M  A  V  360M 



apr

Barcelona Airport
El Prat (BCN)
Barcelona (ESP)

iPhone SE
LatLong = (41.290644444444, 2.0791916666667)



M  A  V  360M 



apr

Barcelona Airport
El Prat (BCN)
Barcelona (ESP)

iPhone SE
LatLong = (41.297445, 2.0811001)

08820 El Prat de Llobregat, Barcelona, España
aena-aeropuertos.es
+34 902 40 47 04

M  A  V  360M 



apr

Barcelona Airport
El Prat (BCN)

Berlin International Airport
Tegel (TXL)

Google




M  A  V  360M 



apr

RIU Plaza Hotel
Berlim (GER)

NIKON D5100
LatLong = (52.5004463, 13.34659)

Martin-Luther-Straße 1, 10777 Berlin, Deutschland
riu.com
+49 30 2809000

Berlim, (em alemão Berlin), é a capital e um dos dezesseis estados da Alemanha.
Com uma população de 3,5 milhões dentro de limites da cidade, é a maior cidade do país, além de ser a segunda mais populosa e a sétima área urbana mais povoada da União Europeia.
Situada no nordeste da Alemanha, é o centro da área metropolitana de Berlim-Brandemburgo, que inclui 5 milhões de pessoas de mais de 190 nações.
Localizada na grande planície europeia, Berlim é influenciada por um clima temperado sazonal.
Cerca de um terço da área da cidade é composta por florestas, parques, jardins, rios e lagos.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

RIU Plaza Hotel
Berlim (GER)

NIKON D5100
LatLong = (52.5004463, 13.34659)

Martin-Luther-Straße 1, 10777 Berlin, Deutschland
riu.com
+49 30 2809000

M  A  V  360M 



apr

Berlin (GER)
NIKON D5100
LatLong = (52.5011374, 13.3459869)

25 Kleiststraße, Berlin, Deutschland.

M  A  V  360M 



apr

Berlin (GER)
NIKON D5100
LatLong = (52.5004463, 13.34659)

Martin-Luther-Straße 1, 10777 Berlin, Deutschland
riu.com
+49 30 2809000

M  A  V  360M 



apr

Fonte de Esculturas
Skulpturenbrunnen
Berlim (GER)

NIKON D5100
LatLong = (52.5015985, 13.3429698)

Skulpturenbrunnen - Fonte de Esculturas

1 Wittenbergplatz, Berlin, Deutschland.

M  A  V  360M 



apr

Berlin (GER)
NIKON D5100
LatLong = (52.5009812, 13.3466022)

Kleiststraße, Berlin, Deutschland

Associação de freiras do século 21 fazendo trabalho voluntário para a comunidade homosexuais.

M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0615247, 13.7342798)

Marienbrücke
Dresden, Sachsen.
Ponte sobre o Rio Elba.

Dresden, é uma cidade da Alemanha, capital do estado da Saxónia.
Localiza-se nas margens do rio Elba.
Tem 543.825 habitantes segundo censo de 2015.
Dresden é uma cidade independente, (kreisfreie Stadt), ou distrito urbano, (Stadtkreis), ou seja, possui estatuto de distrito, (Kreis).
Tem origem num povoado eslavo de nome Drezdane, que começou a ser germanizado no século XIII.
Possui uma longa história como capital e residência real dos reis da Saxónia e é possuidora de séculos de extraordinária cultura e esplendor artístico.
Foi alvo de um controverso bombardeio durante a Segunda Guerra Mundial em 1945, onde cerca de 25.000 pessoas morreram.
Desde a reunificação Alemã, Dresden tem sido um importante centro cultural politico e económico na parte este da República Federal Alemã.
Em Dresden surgiu o segundo curso de Fisioterapia do mundo, em 1918, sendo o primeiro surgido na cidade de Kiel, também na Alemanha.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0947336, 13.736622)

Radeburger Str.

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0587073, 13.7260085)

Yenidze é um antigo edifício fabril de cigarros em Dresden, Saxônia, Alemanha, construído entre 1907 e 1909.
Hoje ele é usado como um prédio de escritórios.
É notável por seu design exterior orientalizante que empresta elementos de design de mesquitas.
A Yenidze Tobacco and Cigarette, Factory, (em alemão: Orientalische Tabak- und Zigarettenfabrik Yenidze), era uma empresa de tabaco iniciada pelo empresário judeu Hugo Zietz, que importava tabaco do otomano Yenidze, Trácia, (moderna Genisea, Grécia).
O estilo de arquitetura recordou as origens exóticas dos tabacos orientais que processou e funcionou como publicidade para a firma.
Tem 600 janelas de vários estilos; a cúpula tem 20 m de altura.
O arquiteto Martin Hammitzsch projetou o edifício em 1907.
Possui grandes chaminés de cúpula coloridas que lembram minaretes.
Era às vezes chamada de mesquita do tabaco, (em alemão: Tabakmoschee), um termo que já não é oficialmente usado como o edifício não é uma mesquita.
É uma característica histórica única da cidade de Dresden.
O edifício foi restaurado em 1996 e é agora um edifício de escritórios.

Weißeritzstrasse 3, 01067 Dresden, Deutschland
+49 351 4942463

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
LatLong = (51.0535123, 13.7351748)

Katholische Hofkirche, Catedral da Santíssima Trindade

A Katholische Hofkirche é a maior igreja na Saxônia e foi construída pelo arquiteto Gaetano Chiaveri, de 1738 a 1751.
A igreja foi encomendada por Augusto III da Polônia e é um dos marcos históricos mais conhecidos de Dresden.
A igreja foi muito danificada durante a Segunda Guerra Mundial e foi reconstruída no meio dos anos 1980, sob o regime da Alemanha Oriental.

Schloßstraße 24, 01067 Dresden, Deutschland.

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.053914, 13.7382608)

Sophienstraße, Dresden, Deustchland.

Dresden, ou em sua forma em português Dresda é uma cidade da Alemanha, capital do estado da Saxónia.
Localiza-se nas margens do rio Elba.
Tem 543.825 habitantes segundo censo de 2015.
Dresden é uma cidade independente, (kreisfreie Stadt), ou distrito urbano, (Stadtkreis), ou seja, possui estatuto de distrito, (Kreis).
Tem origem num povoado eslavo de nome Drezdane, que começou a ser germanizado no século XIII.
Tem uma longa história como capital e residência real dos reis da Saxónia e é possuidora de séculos de extraordinária cultura e esplendor artístico.
A cidade foi alvo de um controverso bombardeio durante a Segunda Guerra Mundial em 1945, onde cerca de 25.000 pessoas morreram.
Desde a reunificação Alemã, Dresden tem sido um importante centro cultural politico e económico na parte este da República Federal Alemã.
Em Dresden surgiu o segundo curso de Fisioterapia do mundo, em 1918, sendo o primeiro surgido na cidade de Kiel, também na Alemanha.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0536223, 13.7384465)

Schloßplatz, Dresden, Deustchland.

Friedrich August, o Justo, (Nasceu em 23 de dezembro de 1750 em Dresden, faleceu em 5 de maio de 1827, em Dresden).
Governou a Saxônia quase seis décadas e, portanto, enquanto nenhum outro monarca.
Esforçou-se para reconstruir o país após a Guerra dos Sete Anos.
Em 1806 foi entronizado como Friedrich August I de Napoleão, o primeiro rei saxão.
Após a derrota da França em 1813, ele perdeu uma grande parte dos territórios da Saxônia para a Prússia.

O monumento de Ernst Rietschel, com uma subestrutura de Gottfried Semper, mostra o rei pensativamente e absorvido em si mesmo.

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0525524, 13.7397588)

Schloßplatz, Dresden, Deutschland.

A Catedral da Santíssima Trindade, (em alemão, Katholische Hofkirche), é uma igreja católica romana localizada em Altstadt, no coração de Dresden, na Alemanha.
A Katholische Hofkirche é a maior igreja na Saxônia e foi construída pelo arquiteto Gaetano Chiaveri, de 1738 a 1751.
A igreja foi encomendada por Augusto III da Polônia e é um dos marcos históricos mais conhecidos de Dresden.
A igreja foi muito danificada durante a Segunda Guerra Mundial e foi reconstruída no meio dos anos 1980, sob o regime da Alemanha Oriental.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.052856, 13.7378132)

Rüstkammer, Dresden Armory, Arsenal de Dresden.

M  A  V  360M 



apr

Arsenal de Dresden
Rüstkammer
Dresden (GER)

NIKON D5100
LatLong = (51.052856, 13.7378132)

Arsenal de Dresden, Rüstkammer, Dresden Armory.

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0536223, 13.7384465)



M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0535123, 13.7351748)

Hofkirche
Katholische Hofkirche

Schloßstraße 24, 01067 Dresden, Deutschland
+49 351 4844712

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
iPhone SE
LatLong = (51.053405555556, 13.738286111111)



M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
iPhone SE
LatLong = (51.053405555556, 13.738286111111)



M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0537695, 13.7365138)

Dresden, ou em sua forma em português Dresda é uma cidade da Alemanha, capital do estado da Saxónia.
Localiza-se nas margens do rio Elba.
Tem 543.825 habitantes segundo censo de 2015.
Dresden é uma cidade independente, (kreisfreie Stadt), ou distrito urbano, (Stadtkreis), ou seja, possui estatuto de distrito, (Kreis).
Tem origem num povoado eslavo de nome Drezdane, que começou a ser germanizado no século XIII.
Tem uma longa história como capital e residência real dos reis da Saxónia e é possuidora de séculos de extraordinária cultura e esplendor artístico.
A cidade foi alvo de um controverso bombardeio durante a Segunda Guerra Mundial em 1945, onde cerca de 25.000 pessoas morreram.
Desde a reunificação Alemã, Dresden tem sido um importante centro cultural politico e económico na parte este da República Federal Alemã.
Em Dresden surgiu o segundo curso de Fisioterapia do mundo, em 1918, sendo o primeiro surgido na cidade de Kiel, também na Alemanha.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0522669, 13.7349089)

O palácio Zwinger, em Desden, é uma obra de arte da arquitetura barroca famosa em todo o mundo.
Foi erigido em 1709, durante o reinado de Augusto, o Forte.
Diversos escultores criaram esculturas incomparáveis para embelezar a edificação que é hoje uma das principais atrações da capital da Saxônia.
O Zwinger, como é conhecido, foi criado no ano de 1709, originalmente como uma praça cercada por construções de madeira e destinada a festas, torneios e outros certames da corte e da nobreza saxã.
Entre os anos de 1710 e 1719, Matthäus Daniel Pöppelmann construiu o palácio de Zwinger em arenito, sob a regência do príncipe-eleitor Augusto, o Forte.
Os pavilhões e galerias no lado da muralha serviam como estufas para laranjais e frutas cítricas.
O motivo provavelmente mais fotografado no Zwinger é o Kronentor, o portão da coroa.
A arte barroca do Zwinger é caracterizada por outras divindades da mitologia grega.
Junto ao pavilhão da muralha está o Nymphenbad, (banho das ninfas).
Essa obra-prima é uma das mais belas fontes de água barrocas na Alemanha.
Parte do interior do Zwinger é ocupada hoje por museus.
O Acervo de Porcelana de Dresden, por exemplo, é uma das mais completas coleções de porcela do mundo.
Outra grande atração é o arsenal, com uma valiosa coleção de trajes e armas cerimoniais.
Imperdível também é a galeria Semper, criada pelo arquiteto Gottfried Semper entre 1847 e 1854 e que hoje apresenta as mais importantes coleções de quadros do período do Renascimento até o Barroco em todo o mundo, inclusive a famosa Madona Sistina de Rafael.
Perto do palácio Zwinger, a igreja Frauenkirche é outra visita que não se deve perder.
Foi construída entre 1726 e 1743 no estilo barroco, destruída durante a Segunda Guerra Mundial e reconstruída entre 1994 e 2005 graças a doações e ao apoio de patrocinadores.
Ela é considerada uma das igrejas de maior valor arquitetônico na Europa deste período.
O Grande Jardim de Dresden, com uma área total de 147 hectares, também convida você a passeios e ao descanso.

Origem: germany.travel/pt/.

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0523563, 13.7350584)

O palácio Zwinger, em Desden, é uma obra de arte da arquitetura barroca famosa em todo o mundo.
Foi erigido em 1709, durante o reinado de Augusto, o Forte.
Diversos escultores criaram esculturas incomparáveis para embelezar a edificação que é hoje uma das principais atrações da capital da Saxônia.
O Zwinger, como é conhecido, foi criado no ano de 1709, originalmente como uma praça cercada por construções de madeira e destinada a festas, torneios e outros certames da corte e da nobreza saxã.
Entre os anos de 1710 e 1719, Matthäus Daniel Pöppelmann construiu o palácio de Zwinger em arenito, sob a regência do príncipe-eleitor Augusto, o Forte.
Os pavilhões e galerias no lado da muralha serviam como estufas para laranjais e frutas cítricas.
O motivo provavelmente mais fotografado no Zwinger é o Kronentor, o portão da coroa.
A arte barroca do Zwinger é caracterizada por outras divindades da mitologia grega.
Junto ao pavilhão da muralha está o Nymphenbad, (banho das ninfas).
Essa obra-prima é uma das mais belas fontes de água barrocas na Alemanha.
Parte do interior do Zwinger é ocupada hoje por museus.
O Acervo de Porcelana de Dresden, por exemplo, é uma das mais completas coleções de porcela do mundo.
Outra grande atração é o arsenal, com uma valiosa coleção de trajes e armas cerimoniais.
Imperdível também é a galeria Semper, criada pelo arquiteto Gottfried Semper entre 1847 e 1854 e que hoje apresenta as mais importantes coleções de quadros do período do Renascimento até o Barroco em todo o mundo, inclusive a famosa Madona Sistina de Rafael.
Perto do palácio Zwinger, a igreja Frauenkirche é outra visita que não se deve perder.
Foi construída entre 1726 e 1743 no estilo barroco, destruída durante a Segunda Guerra Mundial e reconstruída entre 1994 e 2005 graças a doações e ao apoio de patrocinadores.
Ela é considerada uma das igrejas de maior valor arquitetônico na Europa deste período.
O Grande Jardim de Dresden, com uma área total de 147 hectares, também convida você a passeios e ao descanso.

Origem: germany.travel/pt/.

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0523563, 13.7350584)

O palácio Zwinger, em Desden, é uma obra de arte da arquitetura barroca famosa em todo o mundo.
Foi erigido em 1709, durante o reinado de Augusto, o Forte.
Diversos escultores criaram esculturas incomparáveis para embelezar a edificação que é hoje uma das principais atrações da capital da Saxônia.
O Zwinger, como é conhecido, foi criado no ano de 1709, originalmente como uma praça cercada por construções de madeira e destinada a festas, torneios e outros certames da corte e da nobreza saxã.
Entre os anos de 1710 e 1719, Matthäus Daniel Pöppelmann construiu o palácio de Zwinger em arenito, sob a regência do príncipe-eleitor Augusto, o Forte.
Os pavilhões e galerias no lado da muralha serviam como estufas para laranjais e frutas cítricas.
O motivo provavelmente mais fotografado no Zwinger é o Kronentor, o portão da coroa.
A arte barroca do Zwinger é caracterizada por outras divindades da mitologia grega.
Junto ao pavilhão da muralha está o Nymphenbad, (banho das ninfas).
Essa obra-prima é uma das mais belas fontes de água barrocas na Alemanha.
Parte do interior do Zwinger é ocupada hoje por museus.
O Acervo de Porcelana de Dresden, por exemplo, é uma das mais completas coleções de porcela do mundo.
Outra grande atração é o arsenal, com uma valiosa coleção de trajes e armas cerimoniais.
Imperdível também é a galeria Semper, criada pelo arquiteto Gottfried Semper entre 1847 e 1854 e que hoje apresenta as mais importantes coleções de quadros do período do Renascimento até o Barroco em todo o mundo, inclusive a famosa Madona Sistina de Rafael.
Perto do palácio Zwinger, a igreja Frauenkirche é outra visita que não se deve perder.
Foi construída entre 1726 e 1743 no estilo barroco, destruída durante a Segunda Guerra Mundial e reconstruída entre 1994 e 2005 graças a doações e ao apoio de patrocinadores.
Ela é considerada uma das igrejas de maior valor arquitetônico na Europa deste período.
O Grande Jardim de Dresden, com uma área total de 147 hectares, também convida você a passeios e ao descanso.

Origem: germany.travel/pt/.

M  A  V  360M 



apr

Café Sophienkeller
Dresden (GER)

NIKON D5100
LatLong = (51.0521391, 13.734728)

Taschenberg 3, 01067 Dresden, Deutschland
sophienkeller-dresden.de
+49 351 497260

M  A  V  360M 



apr

Zwinger
Dresden (GER)

NIKON D5100
LatLong = (51.052356, 13.735058)

O palácio Zwinger, em Desden, é uma obra de arte da arquitetura barroca famosa em todo o mundo.
Foi erigido em 1709, durante o reinado de Augusto, o Forte.
Diversos escultores criaram esculturas incomparáveis para embelezar a edificação que é hoje uma das principais atrações da capital da Saxônia.
O Zwinger, como é conhecido, foi criado no ano de 1709, originalmente como uma praça cercada por construções de madeira e destinada a festas, torneios e outros certames da corte e da nobreza saxã.
Entre os anos de 1710 e 1719, Matthäus Daniel Pöppelmann construiu o palácio de Zwinger em arenito, sob a regência do príncipe-eleitor Augusto, o Forte.
Os pavilhões e galerias no lado da muralha serviam como estufas para laranjais e frutas cítricas.
O motivo provavelmente mais fotografado no Zwinger é o Kronentor, o portão da coroa.
A arte barroca do Zwinger é caracterizada por outras divindades da mitologia grega.
Junto ao pavilhão da muralha está o Nymphenbad, (banho das ninfas).
Essa obra-prima é uma das mais belas fontes de água barrocas na Alemanha.
Parte do interior do Zwinger é ocupada hoje por museus.
O Acervo de Porcelana de Dresden, por exemplo, é uma das mais completas coleções de porcela do mundo.
Outra grande atração é o arsenal, com uma valiosa coleção de trajes e armas cerimoniais.
Imperdível também é a galeria Semper, criada pelo arquiteto Gottfried Semper entre 1847 e 1854 e que hoje apresenta as mais importantes coleções de quadros do período do Renascimento até o Barroco em todo o mundo, inclusive a famosa Madona Sistina de Rafael.
Perto do palácio Zwinger, a igreja Frauenkirche é outra visita que não se deve perder.
Foi construída entre 1726 e 1743 no estilo barroco, destruída durante a Segunda Guerra Mundial e reconstruída entre 1994 e 2005 graças a doações e ao apoio de patrocinadores.
Ela é considerada uma das igrejas de maior valor arquitetônico na Europa deste período.
O Grande Jardim de Dresden, com uma área total de 147 hectares, também convida você a passeios e ao descanso.

Origem: germany.travel/pt/.

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0517173, 13.7335491)



M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0516919, 13.7330257)

Ostra-Allee, Dresden.

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0536223, 13.7384465)



M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0540135, 13.7392035)

Terrassenufer, Dresden, Deutschland.

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.053976, 13.7393493)



M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0534976, 13.7428739)



M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0541649, 13.7383337)

Augustusbrücke, Dresden, Deutschland.

M  A  V  360M 



apr

Chancelaria do Estado da Saxônia
Sächsische Staatskanzlei
Dresden (GER)

NIKON D5100
LatLong = (51.0563019, 13.7486635)

Sächsische Staatskanzlei - Chancelaria do Estado da Saxônia

Archivstraße 1, 01097 Dresden, Deutschland
sk.sachsen.de
+49 351 5640

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0534873, 13.7422748)



M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0536223, 13.7384465)



M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0537695, 13.7365138)



M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.05203, 13.740315)



M  A  V  360M 



apr

Igreja de Nossa Senhora
Frauenkirche
Dresden (GER)

NIKON D5100
LatLong = (51.0523443, 13.7414893)

Famous Church Frauenkirche, (Church of Our Lady)
arquiteto: George Bahr.

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0523443, 13.7414893)

Dia de Casamento

Famous Church Frauenkirche (Church of Our Lady)
arquiteto: George Bahr.

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.052342, 13.7421377)

Innere Altstadt, An der Frauenkirche
Cidade velha interior.

M  A  V  360M 



apr

Martinho Lutero
Martin Luther
Dresden (GER)

NIKON D5100
LatLong = (51.0515404, 13.7407399)

Martinho Lutero, Martin Luther, (Eisleben, 10 de novembro de 1483 - Eisleben, 18 de fevereiro de 1546), foi um monge agostiniano e professor de teologia germânico que tornou-se uma das figuras centrais da Reforma Protestante.
Levantou-se veementemente contra diversos dogmas do catolicismo romano, contestando sobretudo a doutrina de que o perdão de Deus poderia ser adquirido pelo comércio das indulgências.
Essa discordância inicial resultou na publicação de suas famosas 95 Teses em 1517, em um contexto de conflito aberto contra o vendedor de indulgências Johann Tetzel.
Sua recusa em retratar-se de seus escritos, a pedido do Papa Leão X em 1520 e do imperador Carlos V na Dieta de Worms em 1521, resultou em sua excomunhão da Igreja Romana e em sua condenação como um fora-da-lei pelo imperador do Sacro Império Romano Germânico.
Lutero propôs, com base em sua interpretação das Sagradas Escrituras, especialmente da Epístola de Paulo aos Romanos, que a salvação não poderia ser alcançada pelas boas obras ou por quaisquer méritos humanos, mas tão somente pela fé em Cristo Jesus, (sola fide), único salvador dos homens, sendo gratuitamente oferecida por Deus aos homens.
Sua teologia desafiou a infalibilidade papal em termos doutrinários, pois defendia que apenas as Escrituras, (sola scriptura), seriam fonte confiável de conhecimento da verdade revelada por Deus.
Opôs-se ao sacerdotalismo romano, (isto é, à consagrada divisão católica entre clérigos e leigos), por considerar todos os cristãos batizados como sacerdotes e santos.
Aqueles que se identificaram com os ensinamentos de Lutero acabaram sendo chamados de luteranos.
Em seus últimos anos, Lutero mostrou-se radical em suas propostas contrárias aos judeus alemães, tendo sido inclusive considerado posteriormente um antissemita.
Essas e outras de suas afirmações fizeram de Lutero uma figura bastante controversa entre muitos historiadores e estudiosos.
Além disso, muito do que foi escrito a seu respeito sofre da reconhecida parcialidade resultante de paixões religiosas.
Embora a Igreja Luterana de Nossa Senhora seja hoje um símbolo internacionalmente reconhecido da arquitetura protestante, assim como um famoso marco de Dresden.
A Reforma inicialmente atraiu muito poucos apoiadores na cidade.
Lutero visitou Dresden em 1516 e 1518, um ano depois de pregar suas teses para a porta da igreja em Wittenberg.
Ele foi enviado por sua ordem ao mosteiro agostiniano, onde recebeu uma recepção calorosa, mas pouca simpatia por suas idéias.
Esta rejeição foi apoiada pelo residente duque de Dresden, que tinha todas as Bíblias Luteranas em seu território confiscadas em 1523.
Os seguidores de Lutero posteriormente levaram a Reforma para Dresden, como comemorado pela Igreja de Nossa Senhora, a estátua de Lutero fora da igreja e a Igreja Luterana de Martinho, no distrito de Neustadt, em Dresden.

Neumarkt, 01067 Dresden, Deutschland
frauenkirche-dresden.de
+49 351 65606100

M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0541382, 13.7377491)



M  A  V  360M 



apr

Dresden (GER)
NIKON D5100
LatLong = (51.0539883, 13.737513)



M  A  V  360M 



apr

Ópera Semper
Semperoper Dresden
Dresden (GER)

NIKON D5100
LatLong = (51.0550849, 13.7363799)

A Ópera Semper, (em alemão Sächsische Staatsoper Dresden), é a casa da companhia Ópera Estatal de Dresden e sala de concertos da Orquestra Estatal de Dresden, em Dresden, Alemanha.
Foi construída em 1841 pelo arquiteto Gottfried Semper.
O estilo da construção é causa de muitos debates, pois apresenta características do Renascimento, do Barroco e até do estilo Coríntio.
Entretanto, muitos a classificam como um estilo eclético, onde influências de muitos estilos foram usados na construção.
O prédio foi reconstruído após ter sido destruído por um incêndio em 1869.
Foi dada a Gottfried Semper a responsabilidade da reconstrução, mas ele foi exilado por causa de suas atividades no ano de 1849.
Então o arquiteto que tomou seu posto foi Manfred Semper, (seu filho), que teve que completar o trabalho de seu pai.
Este segundo prédio foi construído no estilo neo-renascentista, em 1878.
O prédio é considerado um exemplo da arquitetura barroca de Dresden.
Está situado no quadra do Teatro, no centro de Dresden.
Monumentos de artistas famosos, como Johann Wolfgang von Goethe, Friedrich Schiller, William Shakespeare, Sófocles, Molière e Eurípides, estão expostos.
Nos anos que antecederam a guerra, muitas estreias de obras de Richard Strauss foram realizadas lá.
Durante as últimas semanas da Segunda Guerra Mundial, em 1945, a construção foi novamente destruída.
Exatamente, quarenta anos depois, no dia 13 de fevereiro de 1985 a ópera foi reconstruída.
Foi reinaugurada com a mesma ópera que foi apresentada, antes de ser destruída em 1945: Der Freischütz, de Carl Maria von Weber.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

Theaterplatz 2, 01067 Dresden, Deutschland
semperoper.de
+49 351 4911705

M  A  V  360M 



apr

Estátua do Rei João
König-Johann-Denkmal
Dresden (GER)

NIKON D5100
LatLong = (51.0537695, 13.7365138)

Statue of King Johann
König-Johann-Denkmal

Theaterplatz 1, 01067 Dresden, Deutschland

João, (Dresden, 12 de dezembro de 1801 - Dresden, 29 de outubro de 1873), foi o Rei da Saxônia de 1854 até sua morte.
Era o terceiro filho de Maximiliano, Príncipe Hereditário da Saxônia, e sua primeira esposa Carolina de Parma, ascendendo ao trono após a morte de seu irmão mais velho Frederico Augusto II.
Durante a maior parte da sua vida, João teve poucas hipóteses de herdar a coroa da Saxónia: antes dele estavam o seu pai e os seus dois irmãos mais velhos, Frederico Augusto e Clemente.
Contudo, em 1822, Clemente morreu sem descendentes em Itália e João passou apenas a ter o seu irmão à sua frente na linha de sucessão.
João tornou-se Rei da Saxónia após a morte do irmão Frederico Augusto II no dia 9 de agosto de 1854.
A Organização Judiciária de 1855, a extensão da rede de caminhos-de-ferro, a introdução da liberdade nas trocas comerciais fizeram parte das suas principais medidas.
Com o seu governo veio a aceitação do Tratado Comercial Francês, (1862), e o inicio das negociações par um contracto semelhante com a Itália.
Ele trabalhou sob a influência do seu primeiro-ministro Friedrich Ferdinand von Beust para resolver a questão da Grande Alemanha, (Großdeutsche Lösung), para um acordo imperial, (que incluía a Áustria).
Em 1866, a Saxónia lutou ao lado da Áustria na Guerra Austro-Prussiana.
Finalmente, após a derrota na Batalha de Königgrätz, a Saxónia juntou-se à Confederação da Alemanha do Norte e, em 1871, ao Império Alemão sob a hegemonia do Reino da Prússia.
O rei morreu dois anos depois, aos setenta e um anos.
Além do seu trabalho político, João dedicava-se muito à literatura.
Com o pseudónimo de Philalethes traduziu a Divina Comédia de Dante para o alemão e algumas partes deste trabalho foram colocadas no Schloss Weesenstein.
O bairro de Johannstadt em Dresden recebeu o nome em sua honra.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Ópera Semper
Semperoper Dresden
Dresden (GER)

NIKON D5100
LatLong = (51.0550849, 13.7363799)

A Ópera Semper, (em alemão Sächsische Staatsoper Dresden), é a casa da companhia Ópera Estatal de Dresden e sala de concertos da Orquestra Estatal de Dresden, em Dresden, Alemanha.
Foi construída em 1841 pelo arquiteto Gottfried Semper.
O estilo da construção é causa de muitos debates, pois apresenta características do Renascimento, do Barroco e até do estilo Coríntio.
Entretanto, muitos a classificam como um estilo eclético, onde influências de muitos estilos foram usados na construção.
O prédio foi reconstruído após ter sido destruído por um incêndio em 1869.
Foi dada a Gottfried Semper a responsabilidade da reconstrução, mas ele foi exilado por causa de suas atividades no ano de 1849.
Então o arquiteto que tomou seu posto foi Manfred Semper, (seu filho), que teve que completar o trabalho de seu pai.
Este segundo prédio foi construído no estilo neo-renascentista, em 1878.
O prédio é considerado um exemplo da arquitetura barroca de Dresden.
Está situado no quadra do Teatro, no centro de Dresden.
Monumentos de artistas famosos, como Johann Wolfgang von Goethe, Friedrich Schiller, William Shakespeare, Sófocles, Molière e Eurípides, estão expostos.
Nos anos que antecederam a guerra, muitas estreias de obras de Richard Strauss foram realizadas lá.
Durante as últimas semanas da Segunda Guerra Mundial, em 1945, a construção foi novamente destruída.
Exatamente, quarenta anos depois, no dia 13 de fevereiro de 1985 a ópera foi reconstruída.
Foi reinaugurada com a mesma ópera que foi apresentada, antes de ser destruída em 1945: Der Freischütz, de Carl Maria von Weber.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

Theaterplatz 2, 01067 Dresden, Deutschland
semperoper.de
+49 351 4911705

M  A  V  360M 



apr

Catedral da Santíssima Trindade
Katholische Hofkirche
Dresden (GER)

iPhone SE
LatLong = (51.054405555556, 13.736925)

A Catedral da Santíssima Trindade, (Katholische Hofkirche), é uma igreja católica romana localizada em Altstadt, no coração de Dresden, na Alemanha.
A Katholische Hofkirche é a maior igreja na Saxônia e foi construída pelo arquiteto Gaetano Chiaveri, de 1738 a 1751.
Encomendada por Augusto III da Polônia e é um dos marcos históricos mais conhecidos de Dresden.
Danificada durante a Segunda Guerra Mundial, foi reconstruída no meio dos anos 1980, sob o regime da Alemanha Oriental.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Praga (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (51.0388261, 13.7331135)

Fritz-Löffler-Straße, Dresden, Sachsen.

M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Praga (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (51.0304982, 13.7301422)



M  A  V  360M 



apr

Praga (CZE)
iPhone SE
LatLong = (50.062113888889, 14.431519444444)

Praga em checo: Praha, pronunciado: [ˈpraɦa] é a capital e a maior cidade da República Checa, situada na margem do Vltava.
Conhecida como cidade das cem cúpulas, Praga é um dos mais belos e antigos centros urbanos da Europa, famosa pelo extenso patrimônio arquitetônico e rica vida cultural.
Importante também como núcleo de transportes e comunicações, é o principal centro econômico e industrial da República Checa.
Situada na Boêmia central, a cidade de Praga localiza-se sobre colinas, em ambas as margens do rio Vltava, pouco antes de sua confluência com o rio Elba.
O curso sinuoso do rio através da cidade, cheia de belas e antigas pontes, contrasta com a presença imponente do grande Castelo de Praga em Hradcany, que domina a capital na margem esquerda, (oriental), do Vltava.
Praga tem uma área de 496 km² e uma população de 1.237.893 habitantes, (censo 2009), perfazendo uma densidade demográfica de cerca de 2357 hab/km².
Pelas estatísticas de emprego deduz-se que cerca de 300.000 pessoas ali trabalham sem no entanto serem residentes, morando em cidades de porte menor vizinhas ou próximas à capital checa, formando, dessa forma sua região metropolitana, o maior aglomerado urbano do país.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Corinthia Hotel Prague
Praga (CZE)

LatLong = (50.062094444444, 14.431511111111)

Kongresová 1655/1, 140 69 Praha 4-Nusle, Chéquia
corinthia.com
+420 261 191 111

M  A  V  360M 



apr

Corinthia Hotel Prague
Praga (CZE)

iPhone SE
LatLong = (50.062094444444, 14.431511111111)

Kongresová 1655/1, 140 69 Praha 4-Nusle, Chéquia
corinthia.com
+420 261 191 111

M  A  V  360M 



apr

Catedral de São Vito
Katedrála Sv. Víta
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.090638, 14.3996)

Praga em checo: Praha, pronunciado: [ˈpraɦa] é a capital e a maior cidade da República Checa, situada na margem do Vltava.
Conhecida como cidade das cem cúpulas, Praga é um dos mais belos e antigos centros urbanos da Europa, famosa pelo extenso patrimônio arquitetônico e rica vida cultural.
Importante também como núcleo de transportes e comunicações, é o principal centro econômico e industrial da República Checa.
Situada na Boêmia central, a cidade de Praga localiza-se sobre colinas, em ambas as margens do rio Vltava, pouco antes de sua confluência com o rio Elba.
O curso sinuoso do rio através da cidade, cheia de belas e antigas pontes, contrasta com a presença imponente do grande Castelo de Praga em Hradcany, que domina a capital na margem esquerda, (oriental), do Vltava.
Praga tem uma área de 496 km² e uma população de 1.237.893 habitantes, (censo 2009), perfazendo uma densidade demográfica de cerca de 2357 hab/km².
Pelas estatísticas de emprego deduz-se que cerca de 300.000 pessoas ali trabalham sem no entanto serem residentes, morando em cidades de porte menor vizinhas ou próximas à capital checa, formando, dessa forma sua região metropolitana, o maior aglomerado urbano do país.

Prague Castle, Pražský hrad.

O Castelo de Praga, (Pražský hrad), está localizado em Praga, capital e maior cidade da República Checa e encontra-se na Colina Hradcany, local onde foi fundada a cidade, que domina a capital na margem esquerda, (ocidental), de Vltava.
O Castelo de Praga é uma das construções mais importantes da cidade.
Foi fundado no século IX e atualmente serve como a residência presidencial, antigamente habitado pelos reis da Boêmia.
Em seu interior encontra-se Catedral de S. Vito, Palácio Real do Castelo de Praga, Torre Dalibor, Convento de São Jorge, e a Viela Dourada.
O Castelo de Praga ocupa uma área superior a 72,5 mil m².
Por causa disso é considerado, conforme o Guinness World Records Book, o maior castelo do mundo.
Antigamente, era uma fortificação que dominava a região, de onde se permitia controlar todas as embarcações que passavam pelo rio.
Foi moradia de vários reis na antiguidade e após, se tornando residência oficial de alguns Presidentes de República a partir de 1918.
Em 850 DC foi construído na Colina de Hrad, perto do Rio Moldava moradia para a Família Premyslid, (Premyslidas).

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Castelo de Praga
Pražský hrad
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.090291, 14.3990494)

Prague Castle, Pražský hrad.

O Castelo de Praga, (Pražský hrad), está localizado em Praga, capital e maior cidade da República Checa e encontra-se na Colina Hradcany, local onde foi fundada a cidade, que domina a capital na margem esquerda, (ocidental), de Vltava.
O Castelo de Praga é uma das construções mais importantes da cidade.
Foi fundado no século IX e atualmente serve como a residência presidencial, antigamente habitado pelos reis da Boêmia.
Em seu interior encontra-se Catedral de S. Vito, Palácio Real do Castelo de Praga, Torre Dalibor, Convento de São Jorge, e a Viela Dourada.
O Castelo de Praga ocupa uma área superior a 72,5 mil m².
Por causa disso é considerado, conforme o Guinness World Records Book, o maior castelo do mundo.
Antigamente, era uma fortificação que dominava a região, de onde se permitia controlar todas as embarcações que passavam pelo rio.
Foi moradia de vários reis na antiguidade e após, se tornando residência oficial de alguns Presidentes de República a partir de 1918.
Em 850 DC foi construído na Colina de Hrad, perto do Rio Moldava moradia para a Família Premyslid, (Premyslidas).

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Rua Platnéřská
Ulice Platnéřská
Praga (CZE)

iPhone SE
LatLong = (50.087636111111, 14.419125)

Ulice Platnéřská
110 00 Praha 1-Staré Město - Chéquia
Imagens de mais um casamento, pelas ruas de Praga.

M  A  V  360M 



apr

Igreja de Nossa Senhora Vitoriosa
Kostel Panny Marie Vítězné a Pražské Jezulátko
Praga (CZE)

iPhone SE
LatLong = (50.085758333333, 14.403952777778)

Igreja de Nossa Senhora Vitoriosa,
Kostel Panny Marie Vítězné a Pražské Jezulátko.

Karmelitská 9, Malá Strana, 118 00 Praha 1, Chéquia
pragjesu.cz
+420 257 533 646

Local de devoção ao Menino Jesus de Praga.

M  A  V  360M 



apr

Catedral de São Vito
Katedrála Sv. Víta
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0905748, 14.4008255)

Catedral de São Vito, Katedrála Sv. Víta

III. nádvoří 48/2, 119 01 Praha 1, Chéquia
katedralasvatehovita.cz
+420 224 372 434

A Catedral de São Vito, (Katedrála svatého Víta), é uma das principais construções da cidade de Praga e a maior igreja da República Checa.
Situada no Castelo de Praga e estando construída juntamente com o castelo, a construção da catedral no seu atual estilo gótico foi iniciada em 1344 e finalizou-se, depois de uma interrupção das obras no século XV, só em 1929.

São Vito ou São Guido é um santo católico originário da Sicília que viveu durante a perseguição aos cristãos e morreu como mártir da Igreja pelas mãos dos Imperadores Diocleciano e Maximiano.
Sua festa é celebrada em 15 de junho.
A veneração a São Vito estendeu-se até pela Alemanha, que seu nome foi incluído entre os Quatorze Santos Protetores e se lhe considerou como padroeiro especial dos epilépticos e dos afetados por essa enfermidade nervosa chamada Baile de São Vito, talvez por isso é também protetor dos bailarinos e autores.
Também é invocado contra o perigo das tormentas, contra o excesso de sono, mordidas de serpentes e contra todo dano que as animais podem fazer aos homens.
Amiúdo representam sua imagem acompanhada de alguma fera.
São Vito, Modesto e Crescencia, aos que se lhe atribuíam poderes sobrenaturais, morreram por se negarem rotundamente a render sacrifício aos deuses.
O menino São Vito é considerado santo também pelos milagres que fazia, escolhido por Deus para dar exemplos da fé cristã associada a poderes divinos.
Foram submetidos a diversas torturas das quais saíram ilesos.
Os mártires morreram em Lucania, esgotados por seus sofrimentos.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Catedral de São Vito
Katedrála Sv. Víta
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0906225, 14.3996718)

Catedral de São Vito, Katedrála Sv. Víta
katedralasvatehovita.cz
+420 224 372 434

A Catedral de São Vito, (Katedrála svatého Víta), é uma das principais construções da cidade de Praga e a maior igreja da República Checa.
Situada no Castelo de Praga e estando construída juntamente com o castelo, a construção da catedral no seu atual estilo gótico foi iniciada em 1344 e finalizou-se, depois de uma interrupção das obras no século XV, só em 1929.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Catedral de São Vito
Katedrála Sv. Víta
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0906225, 14.3996718)

Catedral de São Vito, Katedrála Sv. Víta

III. nádvoří 48/2, 119 01 Praha 1, Chéquia
katedralasvatehovita.cz
+420 224 372 434

A Catedral de São Vito, (Katedrála svatého Víta), é uma das principais construções da cidade de Praga e a maior igreja da República Checa.
Situada no Castelo de Praga e estando construída juntamente com o castelo, a construção da catedral no seu atual estilo gótico foi iniciada em 1344 e finalizou-se, depois de uma interrupção das obras no século XV, só em 1929.

Destaca-se - entre outros - a grande Capela de São Venceslau do século XIV, compreendendo mais de 1.000 pedras semi-preciosas, a par de frescos de temas bíblicos.

Santo Adalberto, Santo Adalberto, Loudspeaker.svg Vojtěch.

Santo Adalberto, em tcheco: Loudspeaker.svg Vojtěch; em polonês: Wojciech, (ca. 956 - 23 de abril de 997), um bispo de Praga, foi martirizado em seus esforços para converter os prussianos bálticos.
Mais tarde, foi feito o padroeiro da Boêmia, Polônia, Hungria e Prússia.
Adalberto, (Vojtěch), nasceu em uma família nobre tcheca do príncipe Slavník e sua esposa Střezislava em Libice nad Cidlinou, Boêmia.
O Chambers Biographical Dictionary dá o seu ano de nascimento como 939.
Seu pai era um rico e independente governante do principado de Zličan, que rivalizava com Praga.
Adalberto tinha cinco irmãos: Soběslav, (herdeiro dos Slavniks), Spytimír, Pobraslav, Pořej, Čáslav e um meio-irmão Radim, (Gaudêncio), da ligação de seu pai com outra mulher.
Radim escolheu uma carreira clerical como fez Adalberto, e tomou o nome de Gaudêncio.
Adalberto era um homem bem-educado, tendo estudado durante cerca de dez anos, (970-80), em Magdeburgo, sob a orientação de Santo Adalberto de Magdeburgo.
Com a morte de seu mentor, ele tomou o nome Adalberto.
Superdotado e diligente, Adalberto logo tornou-se conhecido em toda a Europa.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Catedral de São Vito
Katedrála Sv. Víta
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0906225, 14.3996718)

Catedral de São Vito, Katedrála Sv. Víta

III. nádvoří 48/2, 119 01 Praha 1, Chéquia
katedralasvatehovita.cz
+420 224 372 434

São Vito ou São Guido, Sv. Vita

São Vito ou São Guido, Sv. Vita é um santo católico originário da Sicília que viveu durante a perseguição aos cristãos e morreu como mártir da Igreja pelas mãos dos Imperadores Diocleciano e Maximiano.
Sua festa é celebrada em 15 de junho.
A veneração a São Vito estendeu-se até pela Alemanha, que seu nome foi incluído entre os Quatorze Santos Protetores e se lhe considerou como padroeiro especial dos epilépticos e dos afetados por essa enfermidade nervosa chamada Baile de São Vito, talvez por isso é também protetor dos bailarinos e autores.
Também é invocado contra o perigo das tormentas, contra o excesso de sono, mordidas de serpentes e contra todo dano que as animais podem fazer aos homens.
Amiúdo representam sua imagem acompanhada de alguma fera.
São Vito, Modesto e Crescencia, aos que se lhe atribuíam poderes sobrenaturais, morreram por se negarem rotundamente a render sacrifício aos deuses.
O menino São Vito é considerado santo também pelos milagres que fazia, escolhido por Deus para dar exemplos da fé cristã associada a poderes divinos.
Foram submetidos a diversas torturas das quais saíram ilesos.
Os mártires morreram em Lucania, esgotados por seus sofrimentos.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Catedral de São Vito
Katedrála Sv. Víta
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0902908, 14.4003363)

Catedral de São Vito, Katedrála Sv. Víta

III. nádvoří 48/2, 119 01 Praha 1, Chéquia
katedralasvatehovita.cz
+420 224 372 434

São Vito ou São Guido, Sv. Vita

São Vito ou São Guido, Sv. Vita é um santo católico originário da Sicília que viveu durante a perseguição aos cristãos e morreu como mártir da Igreja pelas mãos dos Imperadores Diocleciano e Maximiano.
Sua festa é celebrada em 15 de junho.
A veneração a São Vito estendeu-se até pela Alemanha, que seu nome foi incluído entre os Quatorze Santos Protetores e se lhe considerou como padroeiro especial dos epilépticos e dos afetados por essa enfermidade nervosa chamada Baile de São Vito, talvez por isso é também protetor dos bailarinos e autores.
Também é invocado contra o perigo das tormentas, contra o excesso de sono, mordidas de serpentes e contra todo dano que as animais podem fazer aos homens.
Amiúdo representam sua imagem acompanhada de alguma fera.
São Vito, Modesto e Crescencia, aos que se lhe atribuíam poderes sobrenaturais, morreram por se negarem rotundamente a render sacrifício aos deuses.
O menino São Vito é considerado santo também pelos milagres que fazia, escolhido por Deus para dar exemplos da fé cristã associada a poderes divinos.
Foram submetidos a diversas torturas das quais saíram ilesos.
Os mártires morreram em Lucania, esgotados por seus sofrimentos.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Estátua de São Jorge
Socha sv. Jiří
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0902908, 14.4003363)

Catedral de S. Vito, Katedrála Sv. Víta

III. nádvoří 48/2, 119 01 Praha 1, Chéquia
katedralasvatehovita.cz
+420 224 372 434

São Jorge, Sv. Jiří

São Jorge, (Grego: Γεώργιος Geṓrgios; Latim: Georgius; Tcheco: Sv. Jiří), (entre 275 e 280 - 23 de abril de 303); foi, conforme a tradição, um soldado romano no exército do imperador Diocleciano, venerado como mártir cristão.
Na hagiografia, São Jorge é um dos santos mais venerados no catolicismo, (tanto na Igreja Católica Romana e na Igreja Ortodoxa como também na Comunhão Anglicana e no Luteranismo).
É imortalizado na lenda em que mata o dragão.
É também um dos Catorze santos auxiliares.
Considerado como um dos mais proeminentes santos militares, a memória de São Jorge é celebrada nos dias 23 de abril e 3 de novembro.
Nestas datas, por toda a parte, comemora-se a reconstrução da igreja que lhe é dedicada, em Lida, (Israel), na qual se encontram suas relíquias.
A igreja foi erguida a mando do imperador romano Constantino I.
São Jorge é o santo padroeiro em diversas partes do mundo tais como países: Inglaterra, Portugal, Geórgia, Lituânia, Sérvia, Montenegro, Etiópia e, cidades: Londres, Barcelona, Génova, Régio da Calábria, Ferrara, Friburgo em Brisgóvia, Moscou e Beirute.
Há uma tradição que aponta o ano 303 como ano da sua morte.
Apesar de sua história se basear em documentos lendários e apócrifos, (decreto gelasiano do século VI), a devoção a São Jorge se espalhou por todo o mundo.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Catedral de São Vito
Katedrála Sv. Víta
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0904465, 14.4006948)

Catedral de São Vito, Katedrála Sv. Víta

III. nádvoří 48/2, 119 01 Praha 1, Chéquia
katedralasvatehovita.cz
+420 224 372 434

M  A  V  360M 



apr

Catedral de São Vito
Katedrála Sv. Víta
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0904465, 14.4006948)

Catedral de São Vito, Katedrála Sv. Víta

III. nádvoří 48/2, 119 01 Praha 1, Chéquia
katedralasvatehovita.cz
+420 224 372 434

M  A  V  360M 



apr

Catedral de São Vito
Katedrála Sv. Víta
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0904465, 14.4006948)

Catedral de São Vito, Katedrála Sv. Víta

III. nádvoří 48/2, 119 01 Praha 1, Chéquia
katedralasvatehovita.cz
+420 224 372 434

M  A  V  360M 



apr

Estátua de São Jorge
Socha sv. Jiří
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0902908, 14.4003363)

Catedral de S. Vito, Katedrála Sv. Víta

III. nádvoří 48/2, 119 01 Praha 1, Chéquia
katedralasvatehovita.cz
+420 224 372 434

São Jorge, Sv. Jiří

São Jorge, (Grego: Γεώργιος Geṓrgios; Latim: Georgius; Tcheco: Sv. Jiří), (entre 275 e 280 - 23 de abril de 303); foi, conforme a tradição, um soldado romano no exército do imperador Diocleciano, venerado como mártir cristão.
Na hagiografia, São Jorge é um dos santos mais venerados no catolicismo, (tanto na Igreja Católica Romana e na Igreja Ortodoxa como também na Comunhão Anglicana e no Luteranismo).
É imortalizado na lenda em que mata o dragão.
É também um dos Catorze santos auxiliares.
Considerado como um dos mais proeminentes santos militares, a memória de São Jorge é celebrada nos dias 23 de abril e 3 de novembro.
Nestas datas, por toda a parte, comemora-se a reconstrução da igreja que lhe é dedicada, em Lida, (Israel), na qual se encontram suas relíquias.
A igreja foi erguida a mando do imperador romano Constantino I.
São Jorge é o santo padroeiro em diversas partes do mundo tais como países: Inglaterra, Portugal, Geórgia, Lituânia, Sérvia, Montenegro, Etiópia e, cidades: Londres, Barcelona, Génova, Régio da Calábria, Ferrara, Friburgo em Brisgóvia, Moscou e Beirute.
Há uma tradição que aponta o ano 303 como ano da sua morte.
Apesar de sua história se basear em documentos lendários e apócrifos, (decreto gelasiano do século VI), a devoção a São Jorge se espalhou por todo o mundo.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Primeira Entrada Castelo de Praga
Sousoší Souboj Titánů
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0896384, 14.3981758)

Wrestling Titans, Titãs de Luta Livre

Sousoší Souboj Titánů

První nádvoří Pražského hradu, 118 00 Praha 1, Chéquia.

Entrada para o primeiro pátio do Castelo de Praga, consequentemente, para cerimonial de boas-vindas oficiais e convidados do Presidente da República Checa.
A guarda do castelo funciona 24h, sendo composta por 2 soldados.

M  A  V  360M 



apr

Portão de Matias
Matyášová brana
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0898868, 14.3986436)

Matyášová brana

O Portão de Matias é o portão de entrada solene do Castelo de Praga a oeste, do primeiro ao segundo pátio.
De acordo com a inscrição latina , foi provavelmente concluída em 1614 sob o reinado do imperador Matthias I, daí o seu nome.
O portão real aparentemente ainda estava na ordem de Rudolf II e Matyas adicionara-o apenas ao campo de inscrição de estuque na extensão.
Na frente do portão, na direção do primeiro pátio de hoje, havia um fosso do castelo que separava o Castelo de Praga da atual Praça Hradkany e o prédio do tesoureiro e do arsenal.
O arquiteto do portal é Giovanni Maria Filippi na literatura baseada na análise de estilo.
Durante a reconstrução Theresiana do Castelo de Praga de acordo com os planos do arquiteto imperial Nicolo Pacassi, o portão original foi incorporado em novas alas.
Ao mesmo tempo, o fosso do castelo foi enterrado e os edifícios foram demolidos em frente ao portão, de modo que hoje foi construído o pátio de honra e a grade festiva, separando o primeiro pátio da Praça Hradcany.
A construção da ala esquerda e a construção do Column Hall ocorreram nos anos 1927-1930, segundo o projeto do arquiteto Jože Plečnik.
O portão foi concebido como um arco vencedor antiquado com duas entradas menores, com janelas quadradas acima e com uma magnífica extensão com dois obeliscos nas laterais.
O campo de inscrição no topo da extensão é diferente de qualquer outra parte do portão que é feito apenas de estuque.
Portanto, partiu-se do princípio de que o portão era, de fato, vários anos mais antigo, (provavelmente feito por ordem de Rudolf II) e, a partir de 1614, apenas os campos de estuque se originaram.
A arquitetura do portão é feita de uma maneira muito inventiva e incomum, o que também se reflete no trabalho especial com a superposição da ordem.
A parte inferior é rústica , mas é combinada com a ordem toscana.
Dórico entablamento contém metopách friso características de terras dos Habsburgos hereditárias (a partir da esquerda: Oberlausitz, Luxemburgo, Áustria, Bohemia, águia ancestral, Hungria, Moravia, Silesia, Lower Lusatia).
A extensão está na ordem jônica.
O portão é inteligentemente dividido rytmizovanými rustication, (3-2-3-2).
Também é paradoxal posicionar os três inferiores dos joelhos nas janelas acima das entradas laterais.
Com esses jogos formais, o portão pertence, sem dúvida, às maneiras rudolinas.
No entanto, a fachada do Portão de Matyáš pertence ao barroco e é um dos primeiros edifícios seculares barrocos no território da Boémia.

A inscrição acima do portão:

D[ominus] Matthias El[ectus] Rom[anus] Imp[erador] S[emper] Aug[ustus] Hung[ariae] F[yer] F[ec] ANO MDCXIV

em tradução livre:

O Senhor Matyáš eleito imperador romano sempre nobre húngaro ... ano 1614

Atualmente, o portão é incorporado à ala Theresiana do Castelo de Praga.
Da passagem Matthias portão para entrar através da escadaria Pacassi direito dos quartos representativos e castelo deixados no Salão das Colunas, onde se entra através de uma galeria no Salão Espanhol.

M  A  V  360M 



apr

Praga (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (50.0855107, 14.3937384)

Praga, Praha -> [ˈpraɦa]) é a capital e a maior cidade da República Checa, situada na margem do Vltava.
Conhecida como cidade das cem cúpulas, Praga é um dos mais belos e antigos centros urbanos da Europa, famosa pelo extenso patrimônio arquitetônico e rica vida cultural.
Importante também como núcleo de transportes e comunicações, é o principal centro econômico e industrial da República Checa.
Situada na Boêmia central, a cidade de Praga localiza-se sobre colinas, em ambas as margens do rio Vltava, pouco antes de sua confluência com o rio Elba.
O curso sinuoso do rio através da cidade, cheia de belas e antigas pontes, contrasta com a presença imponente do grande Castelo de Praga em Hradcany, que domina a capital na margem esquerda, (oriental), do Vltava.
Praga tem uma área de 496 km² e uma população de 1.237.893 habitantes, (censo 2009), perfazendo uma densidade demográfica de 2357,07 hab/km².
Pelas estatísticas de emprego deduz-se que cerca de 300.000 pessoas ali trabalham sem no entanto serem residentes, morando em cidades de porte menor vizinhas ou próximas à capital checa, formando, dessa forma sua região metropolitana, o maior aglomerado urbano do país.
Durante milhares de anos, as primitivas praças da moderna Praga foram passagem obrigatória nas rotas comerciais que atravessavam a Europa de norte a sul.
Numerosos resquícios paleolíticos e neolíticos atestam a existência de povoações agrícolas entre os anos 5000 e 2700 a.C.
Os celtas estabeleceram povoados nessa zona nos séculos IV e III a.C., mas as primeiras notícias de um assentamento permanente em Praga remontam ao século IX, quando, segundo a lenda, a princesa Libuse e seu marido Premysl fundaram a cidade que, governada pela dinastia por eles iniciada e que permaneceu no poder entre os séculos IX e XIV, se converteu no núcleo político do reino da Boêmia e num dos mais importantes centros comerciais da Europa medieval.
A expansão econômica se refletiu na topografia da cidade que, após a construção em 1170 da primeira ponte de pedra sobre o rio, ampliou seu perímetro primitivo com a Staré Mesto, (Cidade Antiga).
Praga cresceu ainda mais em 1257, com a fundação, junto às muralhas do castelo de Hradcany, da Malá Strana, (Cidade Pequena), bairro povoado exclusivamente pelos colonos e comerciantes alemães.
Entre 1346 e 1378, o imperador alemão Carlos IV de Luxemburgo estabeleceu a capital de seu império na cidade, que experimentou novas fases de florescimento em 1348, com a fundação da universidade, convertida pouco depois no núcleo do nacionalismo checo, e da Nové Mesto, (Cidade Nova), junto à Staré Mesto, e em 1357, com a construção da ponte de Carlos.
A rivalidade entre as populações tcheca e alemã, esta integrada pela burguesia e pela alta hierarquia eclesiástica, foi o estopim, no século XV, da insurreição hussita.
O conflito foi inspirado pelos sermões do reformador protestante Jan Hus e culminou com o que se chamou de a primeira defenestração de Praga, em que os dirigentes da cidade foram atirados pelas janelas da sede do governo pelo povo enfurecido.
Em 1526, a ascensão da dinastia católica dos Habsburgos ao trono boêmio pôs fim ao breve período de paz e prosperidade da cidade.
A segunda defenestração de Praga, em 1618, e a derrota das tropas checas na batalha da montanha Branca, em 1620, precipitaram a eclosão da Guerra dos Trinta Anos, durante a qual Praga foi ocupada por saxões e suecos, e o declínio econômico da cidade, cuja recuperação só ocorreria no século XVIII.
Principal centro dos triunfos que em 1848 levaram à vitória do nacionalismo checo contra a dominação austríaca, Praga tornou-se em 1918 a capital da nova e independente república da Checoslováquia.
Os pactos de Munique, de 1938, cederam a cidade e o país à Alemanha nazi até o final da segunda guerra mundial, quando a Checoslováquia passou para a órbita da União Soviética.
Em 1968 a cidade foi cenário do movimento popular que se tornou conhecido como Primavera de Praga, que resultou na invasão das tropas do Pacto de Varsóvia.
As manifestações populares de repúdio à ocupação se multiplicaram e foram reprimidas com violência. Em 31 de dezembro de 1992, com a dissolução dos laços que uniam checos e eslovacos numa federação única, Praga deixou de ser a capital da Checoslováquia e passou a ser capital da República Checa.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Škoda Auto Mladá Boleslav, a.s.
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.1072055, 14.4548451)

1603/, Jankovcova 862/47, 170 00 Praha 7-Maniny, Chéquia
skodaautodigilab.com

Škoda Auto Mladá Boleslav, a.s.

O funcionamento da empresa de automóveis de Mladá Boleslav foi iniciado em 1895.
A empresa familiar Laurin e Klement fabricava no início bicicletas e motocicletas e a partir de 1905 automóveis.
Em 1925 deu-se a junção com a Škoda Plzeň e teve início um grande desenvolvimento.
Surgiram veículos com uma série de detalhes requintados e a empresa obteve bons resultados até nas competições automobilísticas internacionais.
No ano de 1991 a Škoda Auto retornou o patrimônio do passado e debaixo das asas da Volkswagen voltou ao campo da concorrência internacional.
Atualmente vende mais de 550.000 veículos de vários modelos, como por exemplo: Fábia, Octavia, Superb e Roomster e ocupa no mercado de automóvel uma posição considerável.
Mais de 80% da produção é exportada para mais de 90 países no mundo e a Škoda Auto continua a manter a posição do maior exportador tcheco.

M  A  V  360M 



apr

Embaixada da Romênia
Romania Ambasada
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0885642, 14.4009858)

Romênia ou Roménia, (português); România, (romeno, pronunciado: [romɨˈni.a]) é uma república unitária semipresidencialista localizada no centro-sudeste da Europa, no norte da península dos Bálcãs e na costa ocidental do mar Negro.
O país faz fronteira com Hungria, Sérvia, Ucrânia, Moldávia e Bulgária, abrangendo um território de 238.391 km² com um clima predominantemente temperado-continental.
Com 20,1 milhões de habitantes, é o sétimo membro mais populoso da União Europeia ,(UE).
Sua capital e maior cidade, Bucareste, é a sexta maior cidade da UE.
Cerca de 90% da população identifica-se como praticantes da Ortodoxia Oriental e são falantes nativos do romeno, uma língua românica.
Com uma rica história cultural, a Romênia tem sido o lar de artistas, músicos e inventores influentes e apresenta uma variedade de atrações turísticas, como o Castelo do Drácula.

M  A  V  360M 



apr

Coluna da Santíssima Trindade
Morový Sloup Nejsvĕtĕjší Trojice
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0882409, 14.4022024)

Malostranské nám., 118 00 Malá Strana, Chéquia
Column of the Holy Trinity
Morový Sloup Nejsvĕtĕjší Trojice.

M  A  V  360M 



apr

Estátua de Carlos IV
Křižovnické náměstí
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.086143, 14.413912)

Estátua de Carlos IV
Křižovnické náměstí
Praha 1- Staré Město

Cidade Velha, Praça Křižovnické; um monumento neo-gótico significativo baseado no modelo de Arnošt Hähnel, (um escultor de Dresden), foi feito pela oficina em Nürnberg em 1848 para o 500° aniversário da fundação da Universidade Charles.
O monumento foi pago pela universidade e por meio de coleções.
A estátua de Carlos IV é sobre-humana em tamanho, quase 4 m de altura.
Ele se apoia em uma espada com uma mão e segura o touro da fundação da Universidade de Praga em sua outra mão.
No pedestal de quase 4m há alegorias de quatro faculdades, (teológica, médica, legal e filosófica), e nos cantos há quatro figuras das personalidades significativas do tempo de Carlos: Arnošt de Pardubice, Jan Očko de Vlašim, Beneš Krabice de Weitmile e Matyáš de Arras.
O monumento foi construído no espaço recém-decorado após a remoção da guarita militar e a transferência da coluna da vinha.
A inauguração do monumento ocorreu apenas em 1849, porque em 1848 houve lutas nos arredores e o monumento teve que ser coberto para ser protegido. É um dos mais significativos monumentos neogóticos da Europa Central.

Origem: prague.eu.

M  A  V  360M 



apr

Praga (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (50.0861375, 14.4138552)



M  A  V  360M 



apr

Praça Křižovnické
Křižovnické náměstí
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0861353, 14.4140955)

Křižovnické náměstí, Praça Křižovnické

M  A  V  360M 



apr

Ponte Carlos,
Karlův most
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0864992, 14.4114683)

Ponte Carlos,
Karlův most, 110 00 Praha 1, Chéquia
prague.eu

Old Town Bridge Tower Staroměstská mostecká věž

Karlův most Praha 1, Staré Město, 110 00 Praha 1, Chéquia
muzeumprahy.cz
+420 724 379 677

M  A  V  360M 



apr

Ponte Carlos,
Karlův most
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0864992, 14.4114683)

Ponte Carlos
Karlův most, 110 00 Praha 1, Chéquia
prague.eu.3

M  A  V  360M 



apr

Torre do Relógio
Orloj
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0868977, 14.4208052)

Staroměstské nám. 1, 110 00 Staré Město, Chéquia
staromestskaradnicepraha.cz
+420 236 002 629

M  A  V  360M 



apr

Chefe do Reino
Capvt Regni
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0868977, 14.4208052)

Praga, Capvt Regni
Praga, Chefe do Reino.

Inscrição em edifício contíguo ao Orloj.

Old Town Underground, Staroměstské podzemí

Staroměstské nám. 1/3, 110 00 Staré Město, Chéquia
staromestskaradnicepraha.cz

M  A  V  360M 



apr

Praga (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (50.0866598, 14.4201071)

A casa era como um novo prédio gótico tardio construído no início do século 15, provavelmente no lugar de um beco quebrado e era bastante pequeno, com um pequeno quintal, mas tinha dois andares.
Em 1430, uma parte da casa vizinha foi anexada a ela.
Antes de 1564, o terceiro andar baixo com uma luneta foi adicionado no final do século XVI.
O esgrafito teve origem em duas etapas - antes de 1600 e antes de 1615, durante a reconstrução barroca foi abatido, restaurado na década de 1920.
Em 1938, havia uma lupa da casa que não existia antes.
Cenas bíblicas são retratadas na casa junto com a captura da vida da Renascença.
Também podemos encontrar fotos das vidas das pessoas na Grécia antiga.
A casa serviu como uma farmácia onde o nome do Leão Branco vem, e mais tarde se tornou o tabaco, aqui foi o nome da Dům U Minuty pela primeira vez.
Na casa em 1889-1896 ele viveu com seus pais Franz Kafka, todas as suas irmãs nasceram aqui.

Traduzido do Tcheco: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Relógio Astronômico de Praga
Pražský orloj, Orloj
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0868977, 14.4208052)

Staroměstské nám. 1, 110 00 Staré Město, Chéquia
staromestskaradnicepraha.cz
+420 236 002 629

O Orloj é um relógio astronômico medieval, localizado em Praga, capital da República Checa. Este relógio foi montado na parede sul da Prefeitura Municipal da Cidade Velha na Praça da Cidade Velha, que são atrações turísticas bastante populares.
É composto de três componentes principais: o mostrador astronômico, representando a posição do Sol e da Lua no céu, além de mostrar vários detalhes celestes; a Caminhada dos Apóstolos, um show mecânico representado a cada troca de hora com as figuras dos apóstolos e outras esculturas com movimento; e um mostrador-calendário com medalhões representando os meses, (ou zodíacos, como aparecem em alguns textos).
A parte mais antiga do Orloj, composta pelo relógio mecânico e o mostrador astronômico, foi feita pelo relojoeiro Mikulas de Kadan e Jan Sindel, mais tarde professor de matemática e astronomia da Universidade de Charles, em 1410.
Este relógio é o terceiro de seu tipo.
O primeiro foi construído em Pádua em 1334.
Mais tarde, (presume-se que foi em torno de 1490), o mostador do calendário foi adicionado e a fachada do relógio foi decorada com esculturas góticas.
Em 1552, este relógio foi reparado pelo mestre-relojoeiro do Orloj, Jan Táborský, que também escreveu um relatório sobre ele que menciona Jan Huze, também conhecido como Hanus, como o construtor do relógio.
Essa informação foi um engano, corrigido durante o século 20.
O Orloj parou de trabalhar muitas vezes durante os séculos, depois do reparo de 1552 e foi consertado muitas vezes.
No século XVII, foram adicionadas as estátuas móveis.
As estátuas dos apóstolos, no topo, foram adicionadas num grande reparo feito entre 1865 e 1866.
O Orloj sofreu muitos danos nos últimos dias da 2ª Guerra Mundial quando os alemães apontaram o fogo da artilharia ao prédio da prefeitura.
Toda a área foi queimada, junto com as esculturas de madeira do Orloj, assim como a face do calendário, de grande valor artístico, produzidos por Josef Manes.
A máquina original foi consertada e o relógio voltou ao seu funcionamento normal em 1948, depois de muita pesquisa.
Existem algumas histórias pouco realistas sobre a construção do relógio astronômico.
Por muito tempo, acreditou-se que o Orloj fora construído em 1490 pelo mestre-relojoeiro Hanus e seu assistente Jakub Čech.
Outra história fictícia envolve o mesmo Mestre-Relojoeiro.
A lenda conta que ele foi cegado para que não pudesse mais construir outro relógio parecido com esse.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre

M  A  V  360M 



apr

Igreja de São Nicolas
Chrám svatého Mikuláše
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0877431, 14.4199117)

Carro da polícia, à frente da Igreja de São Nicolas, Chrám svatého Mikuláše

Staroměstské nám. 1101, 110 00 Staré Město, Chéquia
svmikulas.cz
+420 602 958 927

Ao lado o Hotel Lippert.

M  A  V  360M 



apr

Corinthia Hotel Prague
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.062094444444, 14.431511111111)

Kongresová 1655/1, 140 69 Praha 4-Nusle, Chéquia
corinthia.com
+420 261 191 111

M  A  V  360M 



apr

Rua Vencedora
Vítězná ulice
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0811957, 14.4044452)

Vítězná ulice, Praga, Chéquia
Caminho para o Memorial às vítimas do Comunismo.

Vítězná ulice, Rua Vencedora, assim nomeada em honrra a fundação da primeira República da Checoslováquia em 1918.

M  A  V  360M 



apr

Memorial às vitimas do Comunismo
Pomník obětem komunismu
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0811957, 14.4044452)

Memorial às vitimas do Comunismo, Memorial to the Victims of Communism, Pomník obětem komunismu

Malá Strana, 118 00 Praha 1 - Malá Strana-Praga 1, Chéquia
virtualni.praha.eu

M  A  V  360M 



apr

Memorial às vitimas do Comunismo
Pomník obětem komunismu
Praga (CZE)

LatLong = (50.0811502, 14.4044512)

Memorial às vitimas do Comunismo, Memorial to the Victims of Communism, Pomník obětem komunismuu

Malá Strana, 118 00 Praha 1 - Malá Strana-Praga 1, Chéquia
virtualni.praha.eu

M  A  V  360M 



apr

Placa Indicativa: Teatro Nacional
Národní divadlo
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0811502, 14.4044512)

Malá Strana, 118 00 Praha 1 - Malá Strana-Praga 1, Chéquia
virtualni.praha.eu

Národní divadlo = Teatro Nacional.

M  A  V  360M 



apr

Acesso: Memorial às vitimas do Comunismo
Pomník obětem komunismu
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0812616, 14.406335)

12 Vítězná, Praga, Chéquia.

M  A  V  360M 



apr

Igreja de Nossa Senhora Vitoriosa
Kostel Panny Marie Vítězné a Pražské Jezulátko
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.085795, 14.4041984)

Igreja de Nossa Senhora Vitoriosa
Kostel Panny Marie Vítězné a Pražské Jezulátko

Karmelitská 9, Malá Strana, 118 00 Praha 1, Chéquia
pragjesu.cz
+420 257 533 646

É uma Igreja Carmelita onde se encontra a Imagem, uma estátua, conhecida como Menino Jesus de Praga.

M  A  V  360M 



apr

Igreja de Nossa Senhora Vitoriosa
Kostel Panny Marie Vítězné a Pražské Jezulátko
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.085795, 14.4041984)

Igreja de Nossa Senhora Vitoriosa
Kostel Panny Marie Vítězné a Pražské Jezulátko

Karmelitská 9, Malá Strana, 118 00 Praha 1, Chéquia
pragjesu.cz
+420 257 533 646

É uma Igreja Carmelita onde se encontra a Imagem, uma estátua, conhecida como Menino Jesus de Praga.

M  A  V  360M 



apr

Igreja de Nossa Senhora Vitoriosa
Kostel Panny Marie Vítězné a Pražské Jezulátko
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.085795, 14.4041984)

Igreja de Nossa Senhora Vitoriosa
Kostel Panny Marie Vítězné a Pražské Jezulátko

Karmelitská 9, Malá Strana, 118 00 Praha 1, Chéquia
pragjesu.cz
+420 257 533 646

É uma Igreja Carmelita onde se encontra a Imagem, uma estátua, conhecida como Menino Jesus de Praga.

M  A  V  360M 



apr

Igreja de Nossa Senhora Vitoriosa
Kostel Panny Marie Vítězné a Pražské Jezulátko
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.085795, 14.4041984)

Igreja de Nossa Senhora Vitoriosa
Kostel Panny Marie Vítězné a Pražské Jezulátko

Karmelitská 9, Malá Strana, 118 00 Praha 1, Chéquia
pragjesu.cz
+420 257 533 646

M  A  V  360M 



apr

Ao fundo: Igreja de São Nicolau
Kostel sv. Mikuláše
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0863749, 14.4040124)

Ao fundo: Igreja de São Nicolau, St. Nicholas Church, Kostel sv. Mikuláše
Malostranské nám., 118 00 Malá Strana, Chéquia
stnicholas.cz
+420 257 534 215

M  A  V  360M 



apr

Coluna da Santíssima Trindade
Morový Sloup Nejsvĕtĕjší Trojice
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0882409, 14.4022024)

Malostranské nám., 118 00 Malá Strana, Chéquia
Column of the Holy Trinity
Morový Sloup Nejsvĕtĕjší Trojice.

A coluna foi construída por gratidão depois que a epidemia de peste terminou em 1713, concluída em 1715.
O projeto arquitetônico vem de Giovanni Battista Alliprandi, as decorações esculturais foram feitas por Jan Oldrich Mayer e Ferdinand Geiger.
Após a fome em 1772, pinturas e vasos do trabalho de František Ignác Platzer foram adicionados.
É coroada por um obelisco triangular com o símbolo do olho de Deus no alto e a representação da Santíssima Trindade - Cristo, Deus Pai e Pomba do Espírito Santo.
No nível inferior há uma estátua da Virgem Maria da Imaculada e os patronos tchecos de São Vojtěch, Jan Nepomucký, Prokop, Ludmila e Wenceslas.
A parte inferior consiste em uma base alta com inscrições em mármore, fontes e uma pequena.
A coluna está em um pé baixo escalonado cercado por uma balaustrada com ornamentos e vasos.
O pilar inteiro ainda é cercado por pilares de pedra com correntes e em frente ao lado principal há uma cruz de calçada com o ano de 1882.

Para saber mais: Wikipedia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Assembléia Parlamentar
Sněmovní
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0890335, 14.4036589)

Sněmovní
118 00 Praha 1-Malá Strana

Nesta rua fica a Câmara dos Deputados, Poslanecká Sněmovní.

M  A  V  360M 



apr

Palácio Wallenstein
Valdštejnský palác
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0901817, 14.4052523)

Palácio Wallenstein - Valdštejnský palác

Valdštejnské náměstí 4, Praga 1 - Malá Strana
www.senat.cz

M  A  V  360M 



apr

Senado do Parlamento da República Checa
Senát Parlamentu České republiky
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0901817, 14.4052523)

Valdštejnské nám. 17/4, 118 01 Malá Strana, Chéquia
senat.cz
+420 257 071 111

M  A  V  360M 



apr

Palácio Wallenstein
Valdštejnský palác
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0901817, 14.4052523)

Palácio Wallenstein - Valdštejnský palác
Valdštejnské náměstí 4, Praga 1 - Malá Strana
www.senat.cz

Acesso via Bonde: linhas 12 - 20 - 22, parada -> Malostranské náměstí.
Acesso via Metrô A, (linha verde), estação -> Malostranská.
Aberto ao público: sábados e domingos das 10h - 17h.


Grande chefe militar e político, a vida do conde Alberto de Wallenstein, (1583 - 1634), parece a de um personagem de uma novela de aventura: extremamente rico, terminou a sua vida de forma trágica ao ser assassinado por traição ao Estado.
Esta personagem quis construir este imenso palácio para o seu uso pessoal e em homenagem ao seu poder e êxito.
Esta é a residência mais monumental do bairro ao lado do Castelo de Praga.
O lote deste projeto megalomaníaco foi liberado graças a destruição de mais de 20 casas, uma fábrica de tijolos e três jardins.
Entre 1624 e 1630, o conde ordenou a construção de um amplo conjunto de edifícios conectados por um jardim maneirista, decorado com esculturas de bronze, uma Sala Terrena e uma cova artificial.
O próprio palácio, obra de artistas italianos, mostra um estilo em transição entre o Maneirismo e o Primeiro Barroco.
A fachada principal é prolongada por 60m até a Praça Wallestein e possui diversas janelas e três portais.
Desde o pátio principal pode-se admirar a capela privada incrivelmente alta e estreita, decorada com afrescos e estuque dourado, na qual os membros da família costumavam assistir as celebrações religiosas desde os terraços privados localizados em cada andar.
O Palácio Wallenstein alberga atualmente o Senado tcheco.
No entanto, é possível visitar suas bonitas salas de recepção nos sábados e domingos, (entrada gratuita).
O lugar mais excepcional é a sala de representação, a qual ocupa dois andares de 288m de largura cada um.
Sua arquitetura monumental é uma das obras mais brilhantes do Primeiro Barroco na Europa Central.
Uma sucessão de colunas cria o dinamismo da sala, a qual está decorada com estuques representando troféus militares, grinaldas de frutas e anjinhos com expressões amorosas.
Chaminés monumentais e grandes espelhos aumentam a sensação do espaço.
No teto, um afresco de Baccio del Bianco representa Marte, o Deus da Guerra em sua carruagem puxada por cavalos alados, querendo representar as virtudes guerreiras do conde de Wallenstein.
Outras belas salas estão abertas ao público durante o fim de semana, entre as quais cabe destacar a Sala dos Cahermosas estão abertas al público durante os fines de semana entre quais cabe destacar a Sala dos Cavalheiros, a Sala de Audiência e o Corredor Mitológico.

Origem: avantgarde-prague.com.br.

Malá Strana, (em alemão: Prager Kleinseite), é um dos distritos de Praga, República Checa e uma de suas mais importantes áreas históricas.
Seu nome traduzido para a língua portuguesa seria pequeno lado ou setor menor, embora seriam mais utilizáveis os termos Cidade Inferior, (Inferior - de baixo e/ou menor), Bairro Inferior ou Setor Inferior.
Essa denominação tem origem no fato da sua posição ser à margem esquerda, (oeste), do Rio Moldava, (em checo Vltava); nas encostas da montanha onde fica o Castelo de Praga, em oposição às maiores áreas da cidade que ficam na margem direita, (leste), do rio; com as quais se junta através da Ponte Carlos, (Karlův most).
Durante a Idade Média era o centro dominante da etnia alemã de Praga.
Também ali havia palácios da nobreza, enquanto que na margem direita vivia a camada mais burguesa e mais tcheca da população.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Estátua do Troglodita
Dripstone
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0893935, 14.4068376)

Troglodita no Dripstone.

Dripstone Wall, Muro em pedra gotejada, Deskastěny

Wallenstein Palace, Valdštejnský palác
Valdštejnské náměstí 4, Praga 1 - Malá Strana

Dripstone - tipo característico em forma de estalactites e estalagmites.

M  A  V  360M 



apr

Palácio Wallenstein
Valdštejnský palác
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0898277, 14.4066225)

Palácio Wallenstein - Valdštejnský palác
Valdštejnské náměstí 4, Praga 1 - Malá Strana
www.senat.cz

Vista das torres da Catedral de S. Vito, Katedrála Sv. Víta e da Basílica de São Jorge, Bazilika svatého Jiří.

M  A  V  360M 



apr

Palácio Wallenstein
Valdštejnský palác
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0909355, 14.408806)

Palácio Wallenstein, Valdštejnský palác

M  A  V  360M 



apr

Palácio Wallenstein
Valdštejnský palác
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0910157, 14.4087179)

Palácio Wallenstein, Valdštejnský palác

M  A  V  360M 



apr

Memorial do Leão de Asas
Památník Okřídleného lva
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0908481, 14.4104754)

Winged Lion Memorial, Memorial do Leão Alado, Památník Okřídleného lva

Malá Strana, 110 00 Praga 1, Chéquia
prague.eu.

Memorial de autoria do escultor britânico Colin Spoffortha está localizado em Klára.
Erigido em 17 de junho de 2014 e, dedicado aos pilotos tchecoslovacos que trabalharam na Força Aérea Real Britânica durante a Segunda Guerra Mundial e muitos dos quais participaram na Batalha da Grã-Bretanha.

M  A  V  360M 



apr

Monumento Heróis da II Guerra Mundial
Památník padlým vojákům II světové války
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0903522, 14.4110211)

Monument to fallen soldiers during World War II
Monumento aos soldados vítimas da II Guerra Mundial
Památník padlým vojákům II světové války

Klárov, 118 00 Malá Strana, Chéquia

M  A  V  360M 



apr

Lixeiras
Odpadové koše
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0903522, 14.4110211)

Lixeiras, Odpadové koše, proximo ao Winged Lion Memorial, Memorial ao Leão alado.

M  A  V  360M 



apr

Ponte Carlos
Karlův most
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0863227, 14.4128474)

Charles Bridge, Ponte Carlos, Karlův most é a ponte mais antiga de Praga.
Atravessa o rio Moldava da Cidade Velha até a Cidade Pequena.
É a segunda ponte mais antiga existente na República Checa.
Sua construção começou em 1357 a pedido do rei Carlos IV, e foi finalizada a princípios do século XV.
Sendo ela a única forma de atravessar o rio.
A Ponte Carlos transformou-se na via de comunicação mais importante entre a Cidade Velha, o Castelo de Praga e as zonas adjacentes até 1841.
Originalmente, esta via de comunicação foi chamada de Ponte de Pedra, (Kamenný most), e Ponte de Praga, (Pražský most), mas leva sua denominação atual desde 1870.
Têm um comprimento de 516m, e sua largura é quase 10m, sendo apoiada em 16 arcos.
Está protegida por três torres distribuídas entre seus dois lados, duas delas em Malá Strana e as restantes na Cidade Velha.
A torre localizada no lado da Cidade Velha é considerada por muitos como uma das construções mais impressionantes da arquitetura gótica no mundo.
Está decorada por 30 estátuas situadas em ambos os lados.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Ponte Carlos
Karlův most
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0862672, 14.4131553)

Charles Bridge, Ponte Carlos, Karlův most, vista para a cúpula da St. Francis Of Assissi Church, Igreja de São Francisco de Assis, Kostel svatého Františka z Assisi.

M  A  V  360M 



apr

Ponte Carlos
Karlův most
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0862672, 14.4131553)

Charles Bridge, Ponte Carlos, Karlův most é a ponte mais antiga de Praga.
Atravessa o rio Moldava da Cidade Velha até a Cidade Pequena.
É a segunda ponte mais antiga existente na República Checa.
Sua construção começou em 1357 a pedido do rei Carlos IV, e foi finalizada a princípios do século XV.
Sendo ela a única forma de atravessar o rio.
A Ponte Carlos transformou-se na via de comunicação mais importante entre a Cidade Velha, o Castelo de Praga e as zonas adjacentes até 1841.
Originalmente, esta via de comunicação foi chamada de Ponte de Pedra, (Kamenný most), e Ponte de Praga, (Pražský most), mas leva sua denominação atual desde 1870.
Têm um comprimento de 516m, e sua largura é quase 10m, sendo apoiada em 16 arcos.
Está protegida por três torres distribuídas entre seus dois lados, duas delas em Malá Strana e as restantes na Cidade Velha.
A torre localizada no lado da Cidade Velha é considerada por muitos como uma das construções mais impressionantes da arquitetura gótica no mundo.
Está decorada por 30 estátuas situadas em ambos os lados.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Museu Bedrich Smetana
Bedřich Smetana Museum
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0856204, 14.4129519)

Bedřich Smetana Museum

Localizado na Cidade Velha e situado no Rio Vltava ou Moldava, perto da mundialmente famosa Ponte Carlos, fica o Museu Bedrich Smetana.
Este museu está alojado em um lindo edifício neo-renascentista que antigamente era o Obras da Água da Cidade Velha, Staroměstské vodní stavby.
O edifício foi construído entre 1883 e 1884 apresentando uma bela fachada de sgraffito projetada pelos famosos pintores tchecos Mikoláš Aleš e František Ženíšek, que tornam o edifício inesquecível.
A cidade de Praga emprestou o edifício para a Sociedade Bedrich Smetana em 1935 para as necessidades do museu, inaugurado em 1936.
O visual atual do museu e da exposição remonta a 1998.
No museu, você pode ver autógrafos de Bedřich Smetana.
As maiores obras-primas, documentos escritos, fotografias e, claro, o museu oferece muitas oportunidades para ouvir a música de Smetana.
Se você é um amante da música clássica e deseja aprender mais sobre um dos compositores mais importantes da Bohemia, este é o lugar perfeito para passar um dia.

Novotného lávka 1, Praha 1
+420 222 220 082
www.nm.cz.

O Vltava, (em alemão Moldau), é um rio da parte ocidental da República Checa.
Nasce nos bosques montanhosos da Boémia e é afluente do rio Elba.
É o rio de maior extensão do país, percorrendo um total de 430,3 km.
O rio Vltava passa pela cidade de Praga; na cidade, 18 pontes atravessam o Vltava, incluída a famosa Ponte Carlos.
Em vários trechos do percurso do Vltava, estão construídas represas para aproveitamento hidrelétrico.

M  A  V  360M 



apr

Teatro Nacional
Národní divadlo
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0809706, 14.4125348)

Em destaque: Teatro Nacional, Národní divadlo

Národní 2, 110 00 Nové Město, Chéquia
narodni-divadlo.cz
+420 224 901 448

Vista desde passeio turístico pelo Rio Moldova.
Próximo à Ponte Legião, Most Legií.

M  A  V  360M 



apr

Intercontinental Prague Hotel
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0925263, 14.4174268)

Intercontinental Prague Hotel
Pařížská 30, 110 00 Staré Město, Chéquia
icprague.com
+420 296 631 111

Vista desde próximo a Ponte Tcheca, Čech Bridge, Čechův most.

M  A  V  360M 



apr

Ponte Tcheca,
Čechův most
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0924737, 14.4179932)

Motivo visto na Ponte Tcheca, Čech Bridge, Čechův most.

M  A  V  360M 



apr

Cisnes a Nadar
Labutí plavání
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.092652, 14.4186184)

Cisnes, próximo à Ponte Tcheca, Rio Moldova.

M  A  V  360M 



apr

Cisnes a Nadar
Labutí plavání
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.092652, 14.4186184)

Cisnes, próximo à Ponte Tcheca, Rio Moldova.

M  A  V  360M 



apr

Praga (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (50.0922503, 14.4173051)

Ao fundo o Castelo de Praga, em destaque a Catedral de S. Vito, Katedrála Sv. Víta.

Vista desde próximo à Ponte Tcheca, Rio Moldova.

M  A  V  360M 



apr

Usina Hidrelétrica Stvanice
Štvanice hydroelectric power plant
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0942741, 14.4328827)

Ostrov Štvanice 1340, 170 00 Praha 7-Holešovice, Chéquia

M  A  V  360M 



apr

Praga (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (50.0876931, 14.4232662)

Vista desde próximo à Ponte dos Mánes, Mánes Bridge, Mánesův most ao fundo as torres da Igreja da Nossa Senhora em frente de Týn, Chrám Matky Boží před Týnem

Staroměstské nám., 110 00 Staré Město, Chéquia
tyn.cz
+420 222 318 186

M  A  V  360M 



apr

Metrônomo de Praga
Pražský metronom
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0946827, 14.4161493)

É bem provável que o turista casual encontre este bizarro elemento nas suas deambulações por Praga.
O pêndulo ou metrônomo, concebido por Vratislav Novak e construido em 1991, ergue-se no topo das colinas que se estendem pela margem ocidental do rio Vltava, no enfiamento da ponte Čechův, que por sua vez é a sequência natural do eixo que sai da praça antiga e que segue pela avenida Pařížská.
Subir até à plataforma onde o mecanismo faz oscilar o pêndulo é simples: de um e do outro lado encontram-se amplas escadarias que dão acesso ao patamar superior, a partir do qual se pode apreciar uma bela vista sobre o rio e sobre a parte antiga da cidade.
Em redor, provavelmente encontrará jovens checos executando malabarismos com skates e outros artefactos com rodas.
O local é também um óptimo ponto de partida para se seguir à descoberta do parque de Letna, que o circunda.
Mas o que poucos turistas saberão é o secreto passado que aquela plataforma testemunhou.
Em 1949, pouco depois do golpe que conduziu os comunistas ao poder absoluto na Checoslováquia, foram iniciados os preparativos para a construção de uma megalómana estátua de Stalin em Praga.
Os trabalhos duraram cerca de cinco anos e meio, e quando finalmente foi inaugurada, a 1 de Maio de 1956, as dimensões do trabalho surpreenderam todos.
A figura de Josef Stalin dominava o grupo de proletários que o seguiam, num conjunto com 15,5m de altura e 22m de comprimento.
Mas uma medição a partir do solo tornava as dimensões ainda mais impressionantes: 50m!
Os habitantes de Praga arranjaram imediatamente forma de parodiar a massa de 17,000 toneladas: considerando a configuração da estátua, chamaram-lhe Fronta na maso, ou seja, a fila para a carne, numa alusão à dificuldade em adquirir bens alimentícios, que na altura implicava intermináveis horas de espera.
Os mais supersticiosos encontraram uma sequência negra de eventos associada à estátua: o seu criador, Otakar Švec, não aguentou a pressão que estava a ser exercida sobre ele por parte da polícia secreta e por cidadãos descontentes com a omnipresença do líder soviético em Praga, e suicidou-se (?) três semanas antes da inauguração.
O homem que serviu de modelo de Stalin, um electricista que trabalhava nos estúdios Barrandov, não aguentou as chalaças com a sua nova alcunha, Stalin, e morreu três anos depois.
Todo o esforço envolvido na construção deste grandioso monumento foi desperdiçado, uma vez que pouco depois se iniciou o processo de destalinização na máquina de Estado Soviética, com a tomada de poder de Nikita Krutschev.
Em 1962 chegaram ordens de Moscou para a destruição da estátua.
Foram precisos 800kg de explosivos para tratar do assunto.
Rezam as crónicas que após a primeira explosão, a cabeça do ditador georgiano se soltou do corpo granítico, rolou pela encosta, e se afundou no Vltava.
Os restos do monumento foram transportados em camiões, numa parada que passou pelo centro de Praga, sob os aplausos da multidão.
Era o fim do maior monumento estalinista do mundo.
Durante os 30 anos que se seguiram o local ficou ao abandono.
Assinala-se a utilização de um pequeno abrigo contra bombardeamentos que se encontra sob a plataforma para as emissões da rádio pirata Radio Stalin, após 1990.
O mesmo local foi depois explorado como discoteca, encerrou, e é agora um ponto de encontro muito popular, um café e não só.
As vistas da plataforma junto ao pêndulo são maravilhosas e ali se encontram sempre visitantes e locais, especialmente jovens, que aproveitam os espaços envolventes para andar de skate e fazer uns malabarismos.

Origem: visitar-praga.com.pt.

Vista desde as proximidades da Ponte Tcheca.

Nábřeží Edvarda Beneše, 118 00 Praha 7, Chéquia
prague.eu.

M  A  V  360M 



apr

Fac de Direito da Universidade Charles
Právnická fakulta Univerzity Karlovy
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.091987, 14.4178704)

Faculty of Law of the Charles University, Právnická fakulta Univerzity Karlovy nám.
Curieových 7, 116 40 Staré Město, Chéquia

M  A  V  360M 



apr

Rua de Paris
Pařížská
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0908355, 14.4185246)

Pařížská, 110 00 Praha 1-Staré Město, Chéquia

M  A  V  360M 



apr

Praga (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (50.0908355, 14.4185246)



M  A  V  360M 



apr

Praga (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (50.0904002, 14.4182896)

Maiselova, Praga, Chéquia.

M  A  V  360M 



apr

Sinagoga Velha Nova
Staronová Synagoga
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0900868, 14.4189623)

Pařížská 127/20, 110 00 Josefov, Chéquia

Vista para a Sinagoga Velha Nova, Staronová Synagoga

Maiselova 18, 110 01 Staré Město, Chéquia
synagogue.cz
+420 224 800 812

M  A  V  360M 



apr

Sinagoga Velha Nova
Staronová Synagoga
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0902044, 14.4183858)

O bairro de Josefov, (em alemão: Josephstadt), faz parte da Cidade Velha de Praga, República Checa e era o gueto dos judeus da cidade.
Esse bairro é frequentemente representado pela bandeira dos Judeus de Praga, uma Estrela de Davi amarela sobre um fundo vermelho.
Admite-se que os judeus começaram a se instalar em Praga durante o século X.
O primeiro documento escrito relatando a existência da cidade é um relato de um mercador judeu de Toledo datando dessa época.
O primeiro pogrom conhecido aí ocorreu foi aquele de 1096 quando da Primeira Cruzada, depois os judeus passaram a se concentrar num bairro murado.
Em 1292, o rei Otacar II da Boêmia publicou o Statuta Judaeorum que deu um estatuto de autonomia à comunidade judia.
Em 1389, mais de 3 mil judeus foram massacrados durante a Páscoa num dos mais sanguinários pogrons contra essa comunidade.
O gueto apresentou uma grande prosperidade ao final do século XIX.
Isso coincidiu com a vida de Mordecai Maisel, prefeito do bairro judeu que se tornou ministro das finanças e que fizera uma grande fortuna.
Sua generosidade ajudou no desenvolvimento do bairro e se deve a ele a Sinagoga Maisel que levou seu nome.
Foi nessa época que o Rabino Judá Loew ben Betzalel criou o mito do Golem.
Em 1850, o bairro judeu teve seu nome mudado para Josefstadt, em homenagem a José II, Sacro Imperador Romano-Germânico.
O qual emancipou os judeus publicando o um Édito da Tolerância em 1781.
Uma grande parte do bairro foi demolida entre 1893 e 1913, seguindo uma iniciativa que pretendia se inspirar no modelo parisiense de Georges-Eugène Haussmann ou Barão Haussmann para remodelar e sanear a cidade.
Com essa reforma restaram do antigo bairro somente seis sinagogas, o antigo cemitério Judeus e a prefeitura do Bairro Judeu.
Sob o domínio do Terceiro Reich, os Nazistas pretenderam fazer de Josefov um museu exótico de uma raça extinta.
Eles tomaram de outros locais objetos fruto de pilhagens em sinagogas de toda a Europa Central para que tais objetos ficassem aí expostos.
Alguns desses itens de herança perdida formam a base das coleções do Museu Judeu de Praga.
Josefov apresenta atualmente muitos prédios modernos e muitos lamentam de que não se possa fazer uma boa ideia de como foi no passado esse local, quando no bairro viviam mais de 180 mil pessoas.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Bairro de Josefov
Okolí Josefov
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0899712, 14.4183386)

O bairro de Josefov, (em alemão: Josephstadt), faz parte da Cidade Velha de Praga, República Checa e era o gueto dos judeus da cidade.
Esse bairro é frequentemente representado pela bandeira dos Judeus de Praga, uma Estrela de Davi amarela sobre um fundo vermelho.
Admite-se que os judeus começaram a se instalar em Praga durante o século X.
O primeiro documento escrito relatando a existência da cidade é um relato de um mercador judeu de Toledo datando dessa época.
O primeiro pogrom conhecido aí ocorreu foi aquele de 1096 quando da Primeira Cruzada, depois os judeus passaram a se concentrar num bairro murado.
Em 1292, o rei Otacar II da Boêmia publicou o Statuta Judaeorum que deu um estatuto de autonomia à comunidade judia.
Em 1389, mais de 3 mil judeus foram massacrados durante a Páscoa num dos mais sanguinários pogrons contra essa comunidade.
O gueto apresentou uma grande prosperidade ao final do século XIX.
Isso coincidiu com a vida de Mordecai Maisel, prefeito do bairro judeu que se tornou ministro das finanças e que fizera uma grande fortuna.
Sua generosidade ajudou no desenvolvimento do bairro e se deve a ele a Sinagoga Maisel que levou seu nome.
Foi nessa época que o Rabino Judá Loew ben Betzalel criou o mito do Golem.
Em 1850, o bairro judeu teve seu nome mudado para Josefstadt, em homenagem a José II, Sacro Imperador Romano-Germânico.
O qual emancipou os judeus publicando o um Édito da Tolerância em 1781.
Uma grande parte do bairro foi demolida entre 1893 e 1913, seguindo uma iniciativa que pretendia se inspirar no modelo parisiense de Georges-Eugène Haussmann ou Barão Haussmann para remodelar e sanear a cidade.
Com essa reforma restaram do antigo bairro somente seis sinagogas, o antigo cemitério Judeus e a prefeitura do Bairro Judeu.
Sob o domínio do Terceiro Reich, os Nazistas pretenderam fazer de Josefov um museu exótico de uma raça extinta.
Eles tomaram de outros locais objetos fruto de pilhagens em sinagogas de toda a Europa Central para que tais objetos ficassem aí expostos.
Alguns desses itens de herança perdida formam a base das coleções do Museu Judeu de Praga.
Josefov apresenta atualmente muitos prédios modernos e muitos lamentam de que não se possa fazer uma boa ideia de como foi no passado esse local, quando no bairro viviam mais de 180 mil pessoas.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Sinagoga Velha Nova
Staronová Synagoga
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0902044, 14.4183858)

19 Maiselova, Praga, Chéquia.

M  A  V  360M 



apr

Sinagoga Maisel
Maiselova synagoga
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0887692, 14.4185313)

Sinagoga Maisel, Maisel Synagogue, Maiselova synagoga

Maiselova 10, Staré Město, 110 00 Praha 1, Chéquia
jewishmuseum.cz
+420 222 749 464

A Sinagoga Maisel, datada do final do século XVI.
Sofreu um grave incêndio em 1689, depois reconstruída em estilo barroco e remodelada no final do século XIX em estilo neo-gótico.
Desde 1960, ele contém uma grande exposição com objetos judaicos, como livros, objetos de decoração, tecidos, ourives, etc.

M  A  V  360M 



apr

Praga (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (50.0877351, 14.4192978)

Vista para a Igreja da Nossa Senhora em frente de Týn,Chrám Matky Boží před Týnem

Staroměstské nám., 110 00 Staré Město, Chéquia
tyn.cz
+420 222 318 186

Ao lado da Igreja de São Nicolau, Chrám svatého Mikuláše

Staroměstské nám. 1101, 110 00 Staré Město, Chéquia
svmikulas.cz
+420 602 958 927

M  A  V  360M 



apr

Restaurante Brasileiro
Brazilská restaurace
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0874988, 14.4192688)

U Radnice 13/8, 110 00 Staré MÄ›sto, Chéquia
utribubnu.cz
+420 224 214 855

M  A  V  360M 



apr

Restaurante Brasileiro
Brazilská restaurace
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0874238, 14.4192612)

U Radnice 13/8, 110 00 Staré MÄ›sto, Chéquia
brasileiro-uradnice.ambi.cz
+420 224 234 474

M  A  V  360M 



apr

Panorama
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0627275, 14.4324716)

Panorama visto desde uma janela do Corinthia Hotel Prague.

Kongresová 1655/1, 140 69 Praha 4-Nusle, Chéquia
corinthia.com
+420 261 191 111

M  A  V  360M 



apr

Panorama
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0627275, 14.4324716)

Panorama visto desde uma janela do Corinthia Hotel Prague.

Kongresová 1655/1, 140 69 Praha 4-Nusle, Chéquia
corinthia.com
+420 261 191 111

M  A  V  360M 



apr

Panorama
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0627275, 14.4324716)

Panorama visto desde uma janela do Corinthia Hotel Prague.

Kongresová 1655/1, 140 69 Praha 4-Nusle, Chéquia
corinthia.com
+420 261 191 111

M  A  V  360M 



apr

Panorama
Praga (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (50.0627275, 14.4324716)

Panorama visto desde uma janela do Corinthia Hotel Prague.

Kongresová 1655/1, 140 69 Praha 4-Nusle, Chéquia
corinthia.com
+420 261 191 111

M  A  V  360M 



apr

Zálesná Zhoř - (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (49.2695946, 16.2787733)

Zálesná Zhoř 20, 664 84 Zálesná Zhoř, Jižní Morava

Zálesná Zhoř é uma comuna checa localizada na região de Morávia do Sul, distrito de Brno-Venkov

Lednice, (nome alemão: Eisgrub), é um cidade localizada na região da Morávia do Sul, República Tcheca.
Em 1996, a área Lednice-Valtice foi inscrita na lista do Patrimônio Mundial da UNESCO.
Contém um castelo e o maior parque do país, que abrange 200 km².

M  A  V  360M 



apr

Zálesná Zhoř - (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (49.2695946, 16.2787733)

Zálesná Zhoř 20, 664 84 Zálesná Zhoř, Jižní Morava

Zálesná Zhoř é uma comuna checa localizada na região de Morávia do Sul, distrito de Brno-Venkov

Lednice, (nome alemão: Eisgrub), é um cidade localizada na região da Morávia do Sul, República Tcheca.
Em 1996, a área Lednice-Valtice foi inscrita na lista do Patrimônio Mundial da UNESCO.
Contém um castelo e o maior parque do país, que abrange 200 km².

M  A  V  360M 



apr

Lednice (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (48.8018498, 16.8027742)

21. dubna
Lednice, Morávia do Sul.

Lednice, (nome alemão: Eisgrub), é um cidade localizada na região da Morávia do Sul, República Tcheca.
Em 1996, a área Lednice-Valtice foi inscrita na lista do Patrimônio Mundial da UNESCO.
Contém um castelo e o maior parque do país, que abrange 200 km².

M  A  V  360M 



apr

Lednice (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (48.8021045, 16.8031902)

21. dubna
Lednice, Morávia do Sul

M  A  V  360M 



apr

Lednice (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (48.8018177, 16.8027241)

Aviso: Visite o Parque.

M  A  V  360M 



apr

Lednice (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (48.8018177, 16.8027241)

Aviso: Proibido o uso de Bicicletas.

M  A  V  360M 



apr

Igreja de São Jacob o mais velho
Kostel sv. Jakuba staršího
Lednice (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (48.8014508, 16.8042344)

Igreja de São Jacob o mais velho,
Kostel sv. Jakuba staršího
Zámek 1, 691 44 Lednice, Chéquia
farnost.postorna.cz

M  A  V  360M 



apr

Área de Lednice-Valtice
Lednicko-valtický areál
Lednice (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (48.8014508, 16.8042344)

Centro cultural, Multifunkční centrum zámek Lednice
Zámek 2, 691 44 Lednice, Chéquia
mczl.cz
+420 773 737 700

Igreja de São Jacob o mais velho,Kostel sv. Jakuba staršího.
Zámek 1, 691 44 Lednice, Chéquia
farnost.postorna.cz

M  A  V  360M 



apr

Lednice (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (48.8007675, 16.8051816)

Jardins à frente do Castelo Lednice, Státní zámek Lednice e da Igreja de São Jacob o mais velho, Kostel sv. Jakuba staršího.

Lednice, (nome alemão: Eisgrub), é um cidade localizada na região da Morávia do Sul, República Tcheca.
Em 1996, a área Lednice-Valtice foi inscrita na lista do Patrimônio Mundial da UNESCO.
Contém um castelo e o maior parque do país, que abrange 200 km².

M  A  V  360M 



apr

Lednice (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (48.8009226, 16.805989)

Não pisar na grama.

M  A  V  360M 



apr

Lednice (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (48.8009956, 16.8061233)

Alfazema, Lavender.

Jardins à frente do Castelo Lednice, Státní zámek Lednice e da Igreja de São Jacob o mais velho, Kostel sv. Jakuba staršího.

M  A  V  360M 



apr

Jardim botânico,
Zámecký skleník
Lednice (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (48.8014051, 16.8066995)

Jardim botânico, Zámecký skleník
Zámek 1, 691 44 Lednice, Chéquia
zamek-lednice.com
+420 519 340 128

Ao lado do Castelo Lednice, Státní zámek Lednice

M  A  V  360M 



apr

Lednice (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (48.8008512, 16.8070273)



M  A  V  360M 



apr

Minarete
Minaret
Lednice (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (48.8018446, 16.8059009)

Minaret
691 44 Lednice, Chéquia

O Minarete de Lednice é uma das estruturas mais altas do seu tipo em países não islâmicos.
Foi construído em estilo mourisco de acordo com o desenho de J. Hardmuth no início do século 19.

M  A  V  360M 



apr

Centro Cultural
Multifunkční centrum zámek Lednice
Lednice (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (48.8022861, 16.8054032)

Zámek 2, 691 44 Lednice, Chéquia
mczl.cz
+420 773 737 700

M  A  V  360M 



apr

Lednice (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (48.802005, 16.801853333333)



M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Budapeste (HUN)
NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Westy Hajó Restaurant & Pub
Westy Hajó Étterem & Pub
Gyor (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.6907013, 17.6339293)

Móricz Zsigmond alsórakpart
Gyor, Győr-Moson-Sopron

Győr, hajó, Móricz Zsigmond rkp. II, 9022 Hungria
hajoetterem.hu
+36 96 337 700

M  A  V  360M 



apr

Gyor (HUN)
NIKON D5100
LatLong = (47.6900328, 17.6308712)

Móricz Zsigmond alsórakpart
Gyor, Győr-Moson-Sopron

Győr, (Arrabona em latim; Raab em alemão, Ráb em eslovaco), é a cidade mais importante e um condado urbano, (megyei jogú város em húngaro), do noroeste da Hungria.
Győr é a capital do condado de Győr-Moson-Sopron e a sexta maior cidade do país, está localizada na movimentada estrada que liga Budapeste a Viena, Áustria.
A área tem sido habitada desde tempos antigos.
O primeiro grande assentamento remonta ao século V a.C.
Seus habitantes eram celtas, (tribo dos arabiates).
Eles chamaram a cidade Arrabona, junto do rio Arabo, um nome que foi usado durante oito séculos e cuja forma abreviada é ainda usada para nomear a cidade pelos alemães, (Raab) e, eslovacos, (Ráb).

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Ponte de Kossuth
Kossuth-Híd
Gyor (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.6902433, 17.6322286)

Móricz Zsigmond alsórakpart
Gyor, Győr-Moson-Sopron

Kossuth-Híd, Győr, 9022 HUN

M  A  V  360M 



apr

Gyor (HUN)
NIKON D5100
LatLong = (47.6891004, 17.6331777)

Móricz Zsigmond alsórakpart
Gyor, Győr-Moson-Sopron

Győr, (Arrabona em latim; Raab em alemão, Ráb em eslovaco), é a cidade mais importante e um condado urbano, (megyei jogú város em húngaro), do noroeste da Hungria.
Győr é a capital do condado de Győr-Moson-Sopron e a sexta maior cidade do país, está localizada na movimentada estrada que liga Budapeste a Viena, Áustria.
A área tem sido habitada desde tempos antigos.
O primeiro grande assentamento remonta ao século V a.C.
Seus habitantes eram celtas, (tribo dos arabiates).
Eles chamaram a cidade Arrabona, junto do rio Arabo, um nome que foi usado durante oito séculos e cuja forma abreviada é ainda usada para nomear a cidade pelos alemães, (Raab) e, eslovacos, (Ráb).

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Gyor (HUN)
NIKON D5100
LatLong = (47.6877761, 17.633902)



M  A  V  360M 



apr

Igreja Beneditina de Sto Inácio de Loyola
Bencések Loyolai Szent Ignác temploma
Gyor (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.6883388, 17.6338755)

Em destaque:
Igreja Beneditina de Santo Inácio de Loyola
Bencések Loyolai Szent Ignác temploma

Győr, Széchenyi tér, 9022 HUN

M  A  V  360M 



apr

Estátua da Arca
Frigyláda-szobor
Gyor (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.6891374, 17.6328152)

Estátua da Arca, Frigyláda-szobor

A Praça Gutenberg é um dos mais belos memoriais barrocos de Gyor, a estátua de Frigyláda, cuja história é muito movimentada.
Em 1729, um soldado suspeito de ter uma bigamia e um nome falso fugiu para o então mosteiro jesuíta.
O guarda do castelo foi cercado pelo anel de cerco, impedindo que o fugitivo escapasse.
O bispo, no entanto, fez um plano: como ele estava segurando um dia de cavalheiro, ele estava vestido como um ministro, para que ele pudesse escapar de seus companheiros, mas eles o reconheceram.
Na grande perseguição, o ostensório saiu das mãos do padre e quebrou.
A fama do batismo literal no sentido estrito da palavra chegou ao pátio imperial de Viena e, o rei Carlos III ordenou que esta estátua representasse os cidadãos de Győr pedindo o perdão de Deus.
E por que o memorial está representando uma arca?
Segundo a lenda,as peças quebradas foram colocadas na caixa e, então, cuidadosamente fechada.
Desde então os anjos a estão guardando.

Origem: turizmus.gyor.hu.

M  A  V  360M 



apr

Ponte Kossuth
Kossuth-Híd
Gyor (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.6901616, 17.6324455)

Ponte Kossuth, Kossuth-Híd
Gyor, Győr-Moson-Sopron
Ponte sobre o Rio Rába

O Rio Rába, (em alemão: Raab ; húngaro: Rába; esloveno: Raba, [ˈɾáːba]), é um rio no sudeste da Áustria e oeste da Hungria e um afluente direito do Danúbio.
Sua fonte é na Áustria, alguns quilômetros a leste de Bruck an der Mur, abaixo da Colina Heubodenhöhe.
Flui através dos estados austríacos de Styria e Burgenland , e dos condados húngaros de Vas e Győr-Moson-Sopron.
Sua é 298,2 km ,(185,3 milhas), de comprimento, dos quais cerca de 100 km na Áustria.
Flui para um afluente do Danúbio, (Mosoni-Duna), no noroeste da Hungria, na cidade de Győr.
As cidades ao longo da Rába incluem Gleisdorf , Feldbach, (ambas na Áustria) e, Szentgotthárd e Körmend, (na Hungria).
No início do Cenozóico, o rio costumava fluir na direção oposta, mas a elevação tectônica inverteu esse fluxo.
Os Rába Slovenes, que vivem no Vale do Rába, (Sln. Porabje, Hung. Vendvidék ), são o grupo mais ocidental dos eslovenos húngaros.
O Vale do Raba faz parte da região mais ampla de Prekmurje.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Gyor (HUN)
NIKON D5100
LatLong = (47.6903105, 17.6335502)

Espelho, mirror, tükör.

M  A  V  360M 



apr

Mercure Budapest Korona Hotel
Budapeste (HUN)

Google
LatLong = (47.4900323, 19.061019)

Budapeste, (em húngaro: Budapest, pronunciado: [ˈbudɒpɛʃt]), é a capital, cidade mais populosa e principal centro financeiro, corporativo, mercantil e cultural da Hungria.
É a sexta maior cidade da União Europeia e recebeu a classificação de cidade global alpha, por parte do Globalization and World Cities Study Group & Network, (GaWC).
Localiza-se nas margens do rio Danúbio .
Budapeste foi fundada em 17 de novembro de 1873 com a fusão das cidades de Buda e Ôbuda, na margem direita do Danúbio, com Peste, na margem esquerda.
Seus habitantes chamam-se budapestinos.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Rua Lajos Kossuth
Kossuth Lajos utca
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4940499, 19.058716)

Lajos Kossuth foi um patriota e político húngaro, (Monok, Reino da Hungria, 19 de setembro de 1802 - Turim, Reino de Itália, 20 de março de 1894).
Como deputado da Dieta logrou um foro independente para a Hungria dentro do Império Austríaco.
Chefe da insurreição de 1848, chamou os húngaros às armas para defender a independência frente aos austríacos e os eslavos e fez votar a queda dos Habsburgos.
Foi nomeado presidente do comitê de defesa da recém proclamada República da Hungria, em abril de 1849.
Suas tropas foram derrotadas pelos russos, que intervieram no conflito em apoio dos austríacos, e Kossuth foi obrigado a exilar-se na Turquia após o fracasso de Villagos, em 13 de agosto de 1849.
Passou o resto de sua vida exilado, promovendo seu ideal de uma Hungria independente.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Rua Rakócszi
Rákóczi utca
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4944891, 19.0601105)

Os Rakóczi, (ortografia antiga Rákóczy), pertenciam a uma família de nobres no Reino da Hungria entre os séculos XIII e XVIII.
Seus nomes também são escritos Rakoczi e Rakoczy em algumas fontes de pesquisa estrangeiras, (inglês).
Provavelmente o membro mais famoso da família terá sido Francisco II, Ferenc, (1676-1735), que foi eleito Príncipe Governante da Transilvânia, (1703-1711) e, comandou uma guerra anti-Habsburgo naquele tempo.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Rua Rakócszi
Rákóczi utca
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4946059, 19.0613382)

Os Rakóczi, (ortografia antiga Rákóczy), pertenciam a uma família de nobres no Reino da Hungria entre os séculos XIII e XVIII.
Seus nomes também são escritos Rakoczi e Rakoczy em algumas fontes de pesquisa estrangeiras, (inglês).
Provavelmente o membro mais famoso da família terá sido Francisco II, Ferenc, (1676-1735), que foi eleito Príncipe Governante da Transilvânia, (1703-1711) e, comandou uma guerra anti-Habsburgo naquele tempo.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Museu Nacional da Hungria
Magyar Nemzeti Múzeum
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4909708, 19.0617327)

Museu Nacional da Hungria, Magyar Nemzeti Múzeum

Budapest, Múzeum krt. 14-16, 1088 Hungria
mnm.hu
+36 1 338 2122

O Museu Nacional Húngaro está situado em um dos maiores edifícios neoclássicos de Budapeste.
Foi construído entre 1837 e 1847 depois de um projeto de Mihály Pollack, um dos grandes arquitetos do século XIX da Hungria.
Pollack, que foi educado em Viena, criou um edifício semelhante a um templo com uma ampla escadaria que leva a um pórtico monumental apoiado por dez colossais colunas coríntias.
O tímpano é decorado com esculturas criadas por Raffaelo Monti.
Eles mostram Pannonia, uma personificação alegórica da província do Império Romano no centro cercado por figuras representando as artes e a ciência.

Origem: aviewoncities.com.

Em frente do prédio do museu encontra-se uma estátua de János Arany.

János Arany, (pronúncia em húngaro: [ˈjaːnoʃ ˈɒrɒɲ]), Nagyszalonta, 2 de março de 1817 - Budapeste, 22 de outubro de 1882.
Foi um jornalista, escritor, poeta e tradutor húngaro.
É frequentemente chamado de Shakespeare das baladas.
Escreveu mais de quarenta baladas que foram traduzidas para mais de cinquenta línguas, assim como a Trilogia Toldi, para citar suas obras mais famosas.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Estátua da Liberdade
Szabadság-szobor
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4866562, 19.0483856)

A Estátua da Liberdade ou Estátua da Liberdade, (Húngaro : Szabadság-szobor [ˈsɒbɒtt͡ʃaːɡ ˈsobor]), é um monumento na colina Gellért em Budapeste, Hungria.
Comemora aqueles que sacrificaram suas vidas pela independência, liberdade e prosperidade da Hungria.
Foi erguiao pela primeira vez em 1947 em memória do que foi então referido como a libertação soviética da Hungria durante a Segunda Guerra Mundial, que acabou com a ocupação da Alemanha nazista.
Sua localização na Colina Gellért faz dela uma característica proeminente da paisagem urbana de Budapeste.
A estátua de bronze de 14 m de altura fica no topo de um pedestal de 26 m e contém uma folha de palmeira.
Duas estátuas menores também estão presentes ao redor da base, mas o monumento original consistia em duas outras originalmente que foram removidas do local e realocadas para o Statue Park.
O monumento foi projetado por Zsigmond Kisfaludi Stróbl.
De acordo com o próprio Kisfaludi Stróbl, o projeto foi originalmente feito para o memorial de István Horthy e teria, nesse papel, apresentado uma criança humana em vez da folha de palmeira que era uma adição soviética.
Na época da construção do monumento, a derrota das forças do Eixo pelo Exército Vermelho foi oficialmente proclamada libertação - levando à inscrição original no memorial, (tanto em húngaro quanto em russo):

A FELSZABADÍTÓ
SZOVJET HŐSÖK
EMLÉKÉRE
A HÁLÁS MAGYAR NÉP
1945


que traduzido para português:

Em memória dos heróis soviéticos libertadores [erigidos pelo] povo húngaro grato [em] 1945.

Nos anos seguintes, o sentimento público em relação aos soviéticos diminuiu até o ponto de revolução, que foi tentado e temporariamente sucedido em 1956 e, posteriormente, danificou algumas partes do monumento.
Após a transição de 1989 do regime comunista para a democracia, a inscrição foi modificada para ler:

MINDAZOK EMLÉKÉRE
AKIK
ÉLETÜKET ÁLDOZTÁK
MAGYARORSZÁG
FÜGGETLENSÉGÉÉRT,
SZABADSÁGÁÉRT
ÉS BOLDOGULÁSÁÉRT


Ou seja:

Em memória daqueles que sacrificaram suas vidas pela independência, liberdade e prosperidade da Hungria.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Pier 1
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4906711, 19.0515842)

1435 Pesti alsó rkp., Budapeste, HUN

Próximo à Ponte Elisabete, Erzsébet hid.

Danúbio, (Latim: Danubius, Alemão: Donau, Hungaro: Duna, Chorw: Dunav, Sérvio e Búlgaro: Дунав, Romeno: Dunărea, Ucrâniano: Дунай).
É o segundo rio mais longo da Europa, apresentando entre 2.845 e 2888 km de extensão, (O Volga é o mais longo ).
Flui de oeste para leste através de muitas regiões geográficas da Europa, a maior das quais é o planalto da Baviera, a bacia da Panônia e a planície de Wołoska.
Sua bacia cobre grandes partes da Europa Central e do Sudeste.Sua nascente está localizada na Floresta Negra, 6 km a noroeste do centro de Furtwangen im Schwarzwald, no sudoeste da Alemanha, onde o rio Breg se origina.
Há uma placa de metal na pedra, indicando que é a fonte do Danúbio.
A cidade de Donaueschingen é por vezes considerada o começo do Danúbio, onde dois rios Breg e Brigach se juntam.
Uma fonte de pedra foi construída no parque do palácio, simbolizando o início do Danúbio.
Atravessa 10 países europeus: Alemanha, Áustria, Eslováquia, Hungria, Croácia, Sérvia, Bulgária, Roménia, Moldávia e Ucrânia.
Croácia, Bulgária, Moldávia e Ucrânia têm acesso a apenas uma margem.
Para Romênia extenso delta estuários ao mar Negro.
O delta do Danúbio é uma área natural protegida na Romênia.
É classificado como Patrimônio Mundial pela Unesco desde 1991.
A Romênia inaugurou em 1984 um canal de 64 km de Cernavodă diretamente para o mar Negro como um atalho para 400 km.
Nos tempos antigos, o Danúbio era a fronteira norte do Império Romano.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Pier 1
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4906711, 19.0515842)

1435 Pesti alsó rkp., Budapeste, HUN

Próximo à Ponte Elisabete, Erzsébet hid.

M  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

iPhone SE
LatLong = (47.4933104, 19.0468869)

Ao fundo:

Budapest Marriott Hotel
Budapest, Apáczai Csere János u. 4, 1052 HUN
marriott.com
+36 1 486 5000

Budapest-Belvárosi Nagyboldogasszony Főplébánia-templom
Budapest, Március 15. tér, 1056 HUN
belvarosiplebania.hu
+36 1 318 3108

Entre as potes:
Ponte das Correntes, Széchenyi Lánchíd, (ponte suspensa histórica do século XIX, projetada por William Tierney Clark) e Ponte Elizabeth, Erzsébet híd.

M  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4915273, 19.0510615)

Ao fundo, a Ponte Elizabeh, Erzsébet híd e Budapeste centro de Assunção Igreja Matriz, Inner City Parish Church, Budapest-Belvárosi Nagyboldogasszony Főplébánia-templom

M  V  360M 



apr

Castelo de Buda,
Budavári Palota
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4966049, 19.0398979)

Castelo de Buda, Budavári Palota
Palácio da Galeria Nacional Húngara e exibição de altares e esculturas góticas.

Budapest, Szent György tér 2, 1014 HUN
budavar.hu
+36 1 458 3000

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4982355, 19.0499067)

Olhos de Budapeste, Roda Gigante, Óriáskerék.
Em destaque a Basílica de Santo Estêvão, Szent István Bazilika.

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4866562, 19.0483856)

Proximidade da Estátua da Liberdade, Szabadság-szobor.

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4866562, 19.0483856)

Vista desde o observatório próximo do local onde se encontra a Estátua da Liberdade, Szabadság-szobor.

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4913582, 19.0506036)

Centro de Budapeste - Igreja da Santíssima Virgem do Templo Principal, Budapest-Belvárosi Nagyboldogasszony Főplébánia-templom

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4906711, 19.0515842)

Proximidades do Pier 1, Rio Danúbio.

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4989964, 19.0415107)

Ponte das Correntes, Széchenyi Lánchíd.

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.5072701, 19.0449639)

Biblioteca do Parlamento Húngaro, Országgyűlési Könyvtár

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4989964, 19.0415107)

Ponte das Correntes, Széchenyi Lánchíd.

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4902694, 19.0489145)

Vista desde próximo à Ponte Elizabeth, Erzsébet híd

Ao fundo a Estátua da Liberdade, Szabadság-szobor.

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4902694, 19.0489145)

Detalhe da Ponte Elizabeth, Erzsébet híd.

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4899484, 19.0466579)

Estátua de Santo Gellért, Szent Gellért-szobo.

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4866562, 19.0483856)

Vista da Estátua da Liberdade, Szabadság-szobor.

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4884214, 19.0523707)

Vista das pontes: Elisabeth, Erzsébet híd e da Liberdade, Szabadság híd.

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4838173, 19.0529076)

Hotel Gellért, Danubius Hotel Gellért.

Budapest, Szent Gellért tér 2, 1114 HUM
danubiushotels.com
+36 1 889 5500

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4863176, 19.0568907)

Ponte da Liberdade, Szabadság híd.

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4828939, 19.054764)

BME building CH, BME CH Épület

Budapest, Műegyetem rkp. 1, 1111 HUN
bme.hu
+36 1 463 1111

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.481112, 19.056834)

Universidade de Tecnologia e Economia de Budapeste, Budapesti Műszaki és Gazdaságtudományi Egyetem

Budapest, Műegyetem rkp. 3, 1111 HUN
bme.hu
+36 1 463 1111

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4897823, 19.0478706)

Vista da Ponte Elizabeh, Erzsébet híd.

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4853438, 19.0576964)

Universidade Corvinus de Budapeste, Budapesti Corvinus Egyetem

udapest, Fővám tér 8., 1093 HUN
uni-corvinus.hu
+36 1 482 5000

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4844918, 19.0536491)

Vista da Ponte da Liberdade, Szabadság híd.

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4844918, 19.0536491)

Vista da Ponte da Liberdade, Szabadság híd.

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4919297, 19.0510083)

Igreja Matriz da Santíssima Virgem,
Budapest-Belvárosi Nagyboldogasszony Főplébánia-templom

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.5063297, 19.0448088)

Parlamento de Budapeste, Országház

Edifício histórico estilo neogótico com salas luxuosamente decoradas, além de um centro de visitantes.

Budapest, Kossuth Lajos tér 1-3, 1055 HUN
parlament.hu
+36 1 441 4000

M  A  V  360M 



apr

Passeio Noturno
Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4989964, 19.0415107)

Ponte das Correntes em Széchenyi, Széchenyi Lánchíd

Ponte suspensa histórica do século XIX, projetada por William Tierney Clark e iluminada à noite.

M  A  V  360M 



apr

Budapeste (HUN)
NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4806181, 19.0581439)

Ao fundo estacionamento Coberto
Bálna Budapest underground parking
Bálna Budapest Mélygarázs

Budapest, Fővám tér 11-12, 1093 HUN
balnabudapest.hu
+36 30 471 2362

M  A  V  360M 



apr

Rio Danúbio
Duna
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4806181, 19.0581439)

Estacionamento Coberto
Bálna Budapest underground parking
Bálna Budapest Mélygarázs

Budapest, Fővám tér 11-12, 1093 HUN
balnabudapest.hu
+36 30 471 2362

M  A  V  360M 



apr

Ponte da Liberdade
Szabadság híd
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4844169, 19.0537305)

Ponte da Liberdade, Szabadság híd

Budapest, Szabadság híd, 1114 HUN
Rio Danúbio, Duna.

M  A  V  360M 



apr

Ponte da Liberdade
Szabadság híd
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4844169, 19.0537305)

Ponte da Liberdade, Szabadság híd

Budapest, Szabadság híd, 1114 HUN
Rio Danúbio, Duna.

M  A  V  360M 



apr

Ponte da Liberdade
Szabadság híd
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4844169, 19.0537305)

Ponte da Liberdade, Szabadság híd

Budapest, Szabadság híd, 1114 HUN
Rio Danúbio, Duna.

M  A  V  360M 



apr

Ponte Elizabeth
Erzsébet híd
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4889029, 19.0488149)

Ponte Elizabeth, Erzsébet híd.

Ao fundo:
Catedral Ordoxa de Nossa Senhora,
Istenszülő elhunyta Nagyboldogasszony magyar ortodox székesegyház
Rio Danúbio, Duna.

M  A  V  360M 



apr

Ponte das Correntes em Szecheny
Széchenyi Lánchíd
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4985807, 19.0416406)

Vista desde a Ponte das Correntes em Szecheny, Széchenyi Lánchíd.
Rio Danúbio, Duna.

M  A  V  360M 



apr

Catedral Ordoxa de Nossa Senhora
Nagyboldogasszony magyar ortodox székesegyház
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4920617, 19.0505499)

Budapest, Petőfi tér 2, 1052 HUN
troiza.org
+36 1 266 5988

M  A  V  360M 



apr

Igreja de Santa Catarina em Alexandria
Alexandriai Szent Katalin templom
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4920048, 19.0440123)

Igreja de Santa Catarina em Alexandria, Alexandriai Szent Katalin templom

Budapest, Attila út 11, 1013 HUN
tabani-plebania.hu
+36 1 375 5491

M  A  V  360M 



apr

Rua Attila
Attila utca
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4918947, 19.043617)

Imediações da Rua Attila, Attila utca.

M  A  V  360M 



apr

Ponte das Correntes Széchenyi
Széchenyi Lánchíd
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4984208, 19.0409104)

Ponte das Correntes Széchenyi, Széchenyi Lánchíd.
Rio Danúbio, Duna.

M  A  V  360M 



apr

Museu Aquincum
Aquincum Museum
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.5640132, 19.0486241)

Aquincum foi uma importante cidade romana na província de Panônia, dentro dos limites atuais de Budapeste.
Foi fundada depois da conquista dos celtas, que chegaram à zona no ano 400 a.C.
Os restos de Aquincum foram desenterrados no final do século XIX, sendo um dos maiores parques arqueológicos da Hungria.
A reconstrução da cidade ocorreu entre os anos de 1960 e 1970.

Para saber mais: tudosobrebudapeste.com.

M  A  V  360M 



apr

Quartel de Polícia de Budapeste
Budapesti Rendör-Fökapitányság
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.5322376, 19.0695899)

Quartel de Polícia de Budapeste, Budapesti Rendör-Fökapitányság

M  A  V  360M 



apr

Igreja Matias
Mátyás Templom
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.5012066, 19.0338368)

Igreja Matias, Matthias Church, Mátyás Templom

Budapest, Szentháromság tér 2, 1014 HUN
matyas-templom.hu
+36 1 355 5657

Igreja do século XIV com nome do rei Matthias que se casou nela, além de um museu de arte eclesiástica.

É uma igreja católica romana localizada em Budapeste, Hungria, em frente ao Bastião dos Pescadores, no coração do Distrito do Castelo de Buda.
De acordo com a tradição da igreja, foi originalmente construída em estilo românico em 1015, embora não existam vestígios arqueológicos.
O edifício atual foi construído no estilo gótico tardio na segunda metade do século XIV e foi amplamente restaurado no final do século XIX.
Era a segunda maior igreja da Buda medieval e a sétima maior igreja do reino húngaro medieval.

M  A  V  360M 



apr

Igreja Matias
Mátyás Templom
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.5016213, 19.0342616)

Igreja Matias, Matthias Church, Mátyás Templom

Budapest, Szentháromság tér 2, 1014 HUN
matyas-templom.hu
+36 1 355 5657

Igreja do século XIV com nome do rei Matthias que se casou nela, além de um museu de arte eclesiástica.

É uma igreja católica romana localizada em Budapeste, Hungria, em frente ao Bastião dos Pescadores, no coração do Distrito do Castelo de Buda.
De acordo com a tradição da igreja, foi originalmente construída em estilo românico em 1015, embora não existam vestígios arqueológicos.
O edifício atual foi construído no estilo gótico tardio na segunda metade do século XIV e foi amplamente restaurado no final do século XIX.
Era a segunda maior igreja da Buda medieval e a sétima maior igreja do reino húngaro medieval.

M  A  V  360M 



apr

Praça Hess András
Hess András tér
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.5023639, 19.0335)

Praça Hess András, Hess András tér.

M  A  V  360M 



apr

Estátua do Papa Inocêncio XI
XI Ince Pápa Szobra
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.5028141, 19.0329388)

Papa Inocêncio XI, XI Ince Pápa Szobra
Budapest, Hess András tér 5, 1014 HUN
budavar.btk.mta.hu

O Papa Inocêncio XI, nascido Benedetto Giulio Odescalchi, (Como, 19 de maio de 1611 - Roma, 12 de agosto de 1689).
Foi eleito no dia 21 de setembro de 1676.
Ficou conhecido como exemplo de humildade e humanidade, e a nível de política, pela oposição a Luís XIV de França e pelo cognome de Salvador da Hungria por ter apoiado a reconquista da Europa Central e Oriental, então ocupada pelos turcos otomanos.
Apesar de conhecido pela bondade, era dono de escravos e negociava com mercadores de escravos, além de agrilhoar presos nas galés pontifícias.
Os documentos que o comprovavam tais qualidades, foram publicados em 1887, mas, desapareceram misteriosamente.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Boulevard Krisztina
Krisztina krt
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4907876, 19.0445604)

Boulevard Krisztina, Krisztina krt
Budapest, HUN

M  A  V  360M 



apr

Boulevard Krisztina
Krisztina krt
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4907876, 19.0445604)

Boulevard Krisztina, Krisztina krt
Budapest, HUN

M  A  V  360M 



apr

Balance Home
Casa do Equilíbrio
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4913934, 19.0519916)

Balance Home, Casa do Equilíbrio.
Hotel.

M  A  V  360M 



apr

Castelo de Buda
Budavári Palota
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.49747, 19.0471894)

Castelo de Buda, (húngaro : Budavári Palota , alemão: Burgpalast), é o castelo histórico, o palácio dos reis húngaros em Budapeste.
Foi completado pela primeira vez em 1265, mas o enorme palácio barroco que hoje ocupa a maior parte do local foi construído entre 1749 e 1769.
O complexo no passado foi referido como o Palácio Real, (húngaro: Királyi-palota), ou o Castelo Real, (Húngaro: Királyi Vár, alemão: Königliche Burg ).
O castelo agora abriga a Galeria Nacional da Hungria e o Museu de História de Budapeste.
O Castelo de Buda fica na ponta sul da Colina do Castelo, limitado ao norte pelo que é conhecido como o Distrito do Castelo, (Várnegyed), famoso pelas casas medievais, barrocas e do século XIX, igrejas e edifícios públicos.
A colina está ligada à Praça Clark Ádám e à Ponte das Correntes de Széchenyi pelo Funicular da Colina do Castelo.
O castelo é uma parte do Patrimônio Mundial de Budapeste, declarado em 1987.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

Vista desde a Boulebard Jane Haining, Jane Haining rkp, na outra margem do Rio Danúbio.

M  A  V  360M 



apr

Igreja Matias
Mátyás Templom
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4989255, 19.0434169)

Vista desde a Ponte das Correntes Széchenyi, Széchenyi Lánchíd.

M  A  V  360M 



apr

Museu de Arte
Kunsthalle, Műcsarnok
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.5142916, 19.0782595)

Museu de Arte, Kunsthalle, Műcsarnok.

Budapest, Dózsa György út 37, 1146 HUN
mucsarnok.hu
+36 1 460 7000

M  A  V  360M 



apr

Monumento do Milênio
Millenniumi emlékmű
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.5143936, 19.0783042)

Monumento do Milênio, Millenniumi emlékmű.

Budapest, Hősök tere, 1146 HUN.

A Praça dos Heróis, (em húngaro: Hősök tere), é uma das praças mais importantes de Budapeste, capital da Hungria.
Fica situada num extremo da avenida Andrássy, (com a qual faz parte do conjunto declarado Património da Humanidade designado Budapeste, com as Margens do Danúbio, o Bairro do Castelo de Buda e a Avenida Andrássy), perto do parque da cidade.
Está rodeada por dois importantes edifícios, o Museu de Belas Artes de Budapeste à esquerda e o Palácio da Arte, (ou Museu de exposições artísticas), à direita.
Do outro lado fica a avenida Andrássy, com dois edifícios orientados para a praça, um residencial e o outro a embaixada da Sérvia, (antiga embaixada da Jugoslávia, onde Imre Nagy se refugiou em 1956).
No centro da praça ergue-se o Memorial do Milénio, (também chamado Monumento do Milénio ou Monumento Milenário), conjunto de especial relevância em Budapeste, com estátuas dos líderes das sete tribos magiares que fundaram a Hungria no século IX e outras personalidades da história húngara.
A construção do memorial teve início quando se celebraram os mil anos do país, (em 1896), e só terminou em 1929, quando a praça ficou com o seu nome presente.
Em 16 de junho de 1989 uma multidão de 250.000 pessoas juntou-se na praça para celebrar o histórico enterro de Imre Nagy, executado em junho de 1958.

Imre Nagy, (Kaposvár, 7 de junho de 1896 — Budapeste, 16 de junho de 1958), foi um líder comunista húngaro.
Combateu pelo exército da Áustria-Hungria na Primeira Guerra Mundial.
Trabalhou depois na secção húngara do Comintern.
Depois da ocupação da Hungria pelos soviéticos em 1945 na sequência da Segunda Guerra Mundial, Nagy tornou-se ministro da agricultura e ministro da justiça durante o perigo de expurgo, (1948-1953), mas pertenceu à liderança da ala reformista do Partido Comunista Húngaro após a morte de Stalin.
Em outubro de 1956, tornou-se primeiro-ministro durante a revolução e concordou com medidas radicais anti-soviéticas.
Depois de as tropas soviéticas ocuparem a Hungria e esmagado pela força a Revolução Húngara de 1956, Nagy foi executado e enterrado secretamente em 1958.

Na fileira de colunas esquerda, (da esquerda para a direita): Santo Estêvão I da Hungria, São Ladislau I da Hungria, Colomano da Hungria, André II da Hungria, Carlos I da Hungria e Luís I da Hungria, (o Grande).

Na fileira de colunas direita, (da esquerda para a direita): João Corvino, Matias Corvino, Estêvão Bocskai, Gabriel Bethlen, Imre Thököly, Francisco Rákóczi II e Lajos Kossuth.

Na coluna central: Arcanjo Gabriel (no cimo do pilar).
À volta estão os sete chefes tribais húngaros: Árpád, Előd, Tas, Huba, Töhötöm, Kond e Ond.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Praça dos Heróis
Hősök tere
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.5143936, 19.0783042)

Monumento do Milênio, Millenniumi emlékmű.

Budapest, Hősök tere, 1146 HUN.

A Praça dos Heróis, (em húngaro: Hősök tere), é uma das praças mais importantes de Budapeste, capital da Hungria.
Fica situada num extremo da avenida Andrássy, (com a qual faz parte do conjunto declarado Património da Humanidade designado Budapeste, com as Margens do Danúbio, o Bairro do Castelo de Buda e a Avenida Andrássy), perto do parque da cidade.
Está rodeada por dois importantes edifícios, o Museu de Belas Artes de Budapeste à esquerda e o Palácio da Arte, (ou Museu de exposições artísticas), à direita.
Do outro lado fica a avenida Andrássy, com dois edifícios orientados para a praça, um residencial e o outro a embaixada da Sérvia, (antiga embaixada da Jugoslávia, onde Imre Nagy se refugiou em 1956).
No centro da praça ergue-se o Memorial do Milénio, (também chamado Monumento do Milénio ou Monumento Milenário), conjunto de especial relevância em Budapeste, com estátuas dos líderes das sete tribos magiares que fundaram a Hungria no século IX e outras personalidades da história húngara.
A construção do memorial teve início quando se celebraram os mil anos do país, (em 1896), e só terminou em 1929, quando a praça ficou com o seu nome presente.
Em 16 de junho de 1989 uma multidão de 250.000 pessoas juntou-se na praça para celebrar o histórico enterro de Imre Nagy, executado em junho de 1958.

Imre Nagy, (Kaposvár, 7 de junho de 1896 — Budapeste, 16 de junho de 1958), foi um líder comunista húngaro.
Combateu pelo exército da Áustria-Hungria na Primeira Guerra Mundial.
Trabalhou depois na secção húngara do Comintern.
Depois da ocupação da Hungria pelos soviéticos em 1945 na sequência da Segunda Guerra Mundial, Nagy tornou-se ministro da agricultura e ministro da justiça durante o perigo de expurgo, (1948-1953), mas pertenceu à liderança da ala reformista do Partido Comunista Húngaro após a morte de Stalin.
Em outubro de 1956, tornou-se primeiro-ministro durante a revolução e concordou com medidas radicais anti-soviéticas.
Depois de as tropas soviéticas ocuparem a Hungria e esmagado pela força a Revolução Húngara de 1956, Nagy foi executado e enterrado secretamente em 1958.

Na fileira de colunas esquerda, (da esquerda para a direita): Santo Estêvão I da Hungria, São Ladislau I da Hungria, Colomano da Hungria, André II da Hungria, Carlos I da Hungria e Luís I da Hungria, (o Grande).

Na fileira de colunas direita, (da esquerda para a direita): João Corvino, Matias Corvino, Estêvão Bocskai, Gabriel Bethlen, Imre Thököly, Francisco Rákóczi II e Lajos Kossuth.

Na coluna central: Arcanjo Gabriel (no cimo do pilar).
À volta estão os sete chefes tribais húngaros: Árpád, Előd, Tas, Huba, Töhötöm, Kond e Ond.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Praça dos Heróis
Hősök tere
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.5143936, 19.0783042)

Monumento do Milênio, Millenniumi emlékmű.

Budapest, Hősök tere, 1146 HUN.

A Praça dos Heróis, (em húngaro: Hősök tere), é uma das praças mais importantes de Budapeste, capital da Hungria.
Fica situada num extremo da avenida Andrássy, (com a qual faz parte do conjunto declarado Património da Humanidade designado Budapeste, com as Margens do Danúbio, o Bairro do Castelo de Buda e a Avenida Andrássy), perto do parque da cidade.
Está rodeada por dois importantes edifícios, o Museu de Belas Artes de Budapeste à esquerda e o Palácio da Arte, (ou Museu de exposições artísticas), à direita.
Do outro lado fica a avenida Andrássy, com dois edifícios orientados para a praça, um residencial e o outro a embaixada da Sérvia, (antiga embaixada da Jugoslávia, onde Imre Nagy se refugiou em 1956).
No centro da praça ergue-se o Memorial do Milénio, (também chamado Monumento do Milénio ou Monumento Milenário), conjunto de especial relevância em Budapeste, com estátuas dos líderes das sete tribos magiares que fundaram a Hungria no século IX e outras personalidades da história húngara.

A construção do memorial teve início quando se celebraram os mil anos do país, (em 1896), e só terminou em 1929, quando a praça ficou com o seu nome presente.
Em 16 de junho de 1989 uma multidão de 250.000 pessoas juntou-se na praça para celebrar o histórico enterro de Imre Nagy, executado em junho de 1958.

Imre Nagy, (Kaposvár, 7 de junho de 1896 — Budapeste, 16 de junho de 1958), foi um líder comunista húngaro.
Combateu pelo exército da Áustria-Hungria na Primeira Guerra Mundial.
Trabalhou depois na secção húngara do Comintern.
Depois da ocupação da Hungria pelos soviéticos em 1945 na sequência da Segunda Guerra Mundial, Nagy tornou-se ministro da agricultura e ministro da justiça durante o perigo de expurgo, (1948-1953), mas pertenceu à liderança da ala reformista do Partido Comunista Húngaro após a morte de Stalin.
Em outubro de 1956, tornou-se primeiro-ministro durante a revolução e concordou com medidas radicais anti-soviéticas.
Depois de as tropas soviéticas ocuparem a Hungria e esmagado pela força a Revolução Húngara de 1956, Nagy foi executado e enterrado secretamente em 1958.

Na fileira de colunas esquerda, (da esquerda para a direita): Santo Estêvão I da Hungria, São Ladislau I da Hungria, Colomano da Hungria, André II da Hungria, Carlos I da Hungria e Luís I da Hungria, (o Grande).

Na fileira de colunas direita, (da esquerda para a direita): João Corvino, Matias Corvino, Estêvão Bocskai, Gabriel Bethlen, Imre Thököly, Francisco Rákóczi II e Lajos Kossuth.

Na coluna central: Arcanjo Gabriel (no cimo do pilar).
À volta estão os sete chefes tribais húngaros: Árpád, Előd, Tas, Huba, Töhötöm, Kond e Ond.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Octágono
Oktagon
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.505254, 19.0634811)

Oktogon é um dos principais cruzamentos de Pest, localizado na junção do Grand Boulevard, ( Nagykörút ) e, da Avenida Andrássy, ( Andrássy út ), em Budapeste, Hungria.
Esta junção, uma das mais importantes da cidade, é nomeada por sua forma octogonal.
É também o ponto de uma estação na linha amarela M1, (Millennium Underground), do metrô de Budapeste, que passa por baixo da Avenida Andrássy até a Praça dos Heróis, ( Hősök tere ).
Antes da construção da Avenida Andrássy, em 1871, havia um grande buraco no local, que era então preenchido.
Nos dois anos seguintes, foram construídos os quatro grandes edifícios ecléticos que cercam o cruzamento, construídos de acordo com os planos do arquiteto Antal Szkalnitzky.
Oktogon teve numerosos nomes de 1936 a 1945, foi renomeada como Praça Mussolini, e entre 1945 e 1990 ficou conhecida como Praça 7 de Novembro.
Desde então, recuperou seu nome original.
A Oktogon e os seus famosos cafés desempenham um papel central no romance 2012 de Vilmos Kondor, Budapeste Noir.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Boulevard Károly
Károly krt
Budapeste (HUN)

NIKON D5100
LatLong = (47.4976209, 19.0553803)

Boulevard Károly, Károly krt, Budapeste, HUN

Nome dado em homenagem a Károly Kamermayer, Kamermayer Károly, (14 de maio de 1829 - 5 de junho de 1897), foi um jurista e conselheiro húngaro, que serviu como primeiro prefeito de Budapeste entre 1873 e 1896.
Durante seu mandato, a cidade se transformou em administração, política, economia, comércio e comércio do país. centro cultural e Budapeste tornou-se um dos centros culturais da Europa.

M  A  V  360M 



apr

Danubius Hotel Gellért
Budapeste (HUN)

iPhone SE
LatLong = (47.484086111111, 19.053572222222)

O estilo Art Nouveau do Danubius Hotel Gellért abriu suas portas em 1918 e é há muito tempo um marco icônico de Budapeste que até apareceu em filmes de Hollywood.
O seu imponente edifício, no sopé da colina Gellért, alberga também os mundialmente famosos Banhos Gellért, que incluem uma piscina exterior com o original dispositivo gerador de ondas, instalado em 1927.
Ao longo dos anos, alguns nomes famosos ficaram no Gellért - incluindo presidentes americanos e realeza europeia - e o hotel mantém a atmosfera elegante de uma época passada.
Os hóspedes podem desfrutar de cozinha soberba no Restaurante Panoráma ou na Brasserie Gellért e usufruir de tratamentos de bem-estar e programas médicos nos Banhos Gellért adjacentes.
Além disso, o hotel é a base perfeita para explorar, localizado ao lado de uma das pontes mais bonitas de Budapeste e a uma curta caminhada do Great Market Hall e das ruas comerciais de Pest.

Origem: danubiushotels.com.

M  A  V  360M 



apr

Mercado de produtos agrícolas
Nagy Vásárcsarnok
Budapeste (HUN)

iPhone SE
LatLong = (47.487186111111, 19.058486111111)

Mercado de produtos agrícolas, Great Market Hall, Nagy Vásárcsarnok

Budapest, Vámház krt. 1-3, 1093 HUN
piaconline.hu
+36 1 366 3300

Exposição e Venda de Produtos Portugueses.

M  A  V  360M 



apr

Chegada ao Vadaspark
Budapeste (HUN)

iPhone SE
LatLong = (47.524247222222, 18.927397222222)

Vadaspark Étterem, Pousada

Budapest, Szanatórium u., 1121 HUN
vadasparkrest.com
+36 1 275 2436

M  A  V  360M 



apr

Festa Húngara
Magyar Párt
Budapeste (HUN)

iPhone SE
LatLong = (47.524025, 18.927247222222)

Vadaspark Étterem, Pousada

Budapest, Szanatórium u., 1121 HUN
vadasparkrest.com
+36 1 275 2436

Despedida da Hungria.

M  A  V  360M 



apr

Festa Húngara
Magyar Párt
Budapeste (HUN)

iPhone SE
LatLong = (47.523941666667, 18.927302777778)

Vadaspark Étterem, Pousada

Budapest, Szanatórium u., 1121 HUN
vadasparkrest.com
+36 1 275 2436

Despedida da Hungria.

M  A  V  360M 



apr

Loja de Lembranças
Obchod s darčekmi.
Bratislava (SVK)

NIKON D5100
LatLong = (48.1407051, 17.1052666)

Loja de Lembranças, Obchod s darčekmi.

Bratislava, (pronunciado em português europeu: [bɾɐtiʒˈlavɐ, bɾatiʒˈlavɐ]; pronunciado em português brasileiro: [bɾatisˈlavɐ, bɾatʃisˈlavɐ]; pronunciado em eslovaco: [ˈbratislava]; antigamente em eslovaco: Prešporok; em alemão: Pressburg ou Preßburg; em húngaro: Pozsony; em latim: Posonium), é a capital e principal cidade da Eslováquia, situada no sudoeste do país, junto da fronteira com a Áustria e da fronteira com a Hungria, tornando-se assim, na única capital europeia situada na fronteira do seu país com outros dois.
A cidade é também cortada pelo rio Danúbio em seu curso.
É a maior cidade do país.
Os Cárpatos, uma das notórias cordilheiras europeias, começam no território da cidade, (Malé Karpaty, Pequenos Cárpatos).
Sede da presidência, do parlamento e do governo eslovacos, Bratislava conta ainda com universidades, museus, teatros e toda infraestrutura comum às grandes cidades no que tange a vida política, cultural e social do ocidente.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Marco histórico
Hans Christian Andersen
Bratislava (SVK)

NIKON D5100
LatLong = (48.1408759, 17.105811)

Hviezdoslavovo námestie 170/13, 811 02 Bratislava, SVK

Hans Christian Andersen, Marco histórico.

Hviezdoslavovo námestie 12, 811 02 Staré Mesto, SVK.

Hans Christian Andersen, (também conhecido na Escandinávia por H. C. Andersen ou pelo acrônimo H. C. A.).
Nasceu em Odense, 2 de abril de 1805 e faleceu em Copenhagen, 4 de agosto de 1875), foi um escritor e poeta dinamarquês de histórias infantis.
Em vida, escreveu peças de teatro, canções patrióticas, contos, histórias, e, principalmente, contos de fadas, pelos quais é mundialmente conhecido.
Desde o século XIX, seus contos já foram traduzidos para mais de 125 idiomas e inspiraram inúmeras peças de dramaturgia, óperas, sinfonias e filmes.
Desde 1956, a organização não-governamental suíça International Board on Books for Young People, (IBBY), concede o Hans Christian Andersen Award, um prêmio literário batizado em homenagem ao autor, e que é considerado o Prêmio Nobel da literatura infanto-juvenil.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Menina com um cervo
Dievča so srnkou
Bratislava (SVK)

NIKON D5100
LatLong = (48.1409347, 17.1058776)

Menina com um cervo, Dievča so srnkou

Hviezdoslavovo námestie, 811 02 Staré Mesto, SVK
gib.
bratislava.sk.

Na parte ocidental da Praça Hviezdoslav, há uma pequena fonte romântica dos anos 40 do século XX.
Seu tema central é um conjunto de pedra artificial vermelha.
Dois importantes artistas de Bratislava assina a obra: Alojz Rigele e Robert Kühmayer.
Alojz Rigele começou a fazer seu casaco, mas sua morte em 1938 impediu-o de completar o trabalho.
Mais tarde, Robert Kühmayer assumiu a escultura.
A fonte, sombreada por árvores e cercada por bancos, era fornecida numa época em que a praça não era um ambiente movimentado e agradável para aqueles que queriam relaxar no parque.
Entre as árvores atrás, havia uma fonte artificialmente trabalhada para os pássaros, cujo canto misturava-se com o som de salpicos e água caindo.
A fonte é conhecida como a menina com um cervo.
Agora difícil ver por tema Rigele para a escultura escolheu um conto popular alemão dos irmãos Grimm funciona com o nome original Bruderlein e Schwesterlein.

M  A  V  360M 



apr

Bratislava (SVK)
NIKON D5100
LatLong = (48.1410481, 17.1058878)

Bratislava, (pronunciado em português europeu: [bɾɐtiʒˈlavɐ, bɾatiʒˈlavɐ]; pronunciado em português brasileiro: [bɾatisˈlavɐ, bɾatʃisˈlavɐ]; pronunciado em eslovaco: [ˈbratislava], ouvir; antigamente em eslovaco: Prešporok; em alemão: Pressburg ou Preßburg; em húngaro: Pozsony; em latim: Posonium.
É a capital e principal cidade da Eslováquia, situada no sudoeste do país, junto da fronteira com a Áustria e da fronteira com a Hungria, tornando-se assim, na única capital europeia situada na fronteira do seu país com outros dois.
A cidade é também cortada pelo rio Danúbio em seu curso.
Com 427 mil habitantes, é a maior cidade do país.
Os Cárpatos, uma das notórias cordilheiras europeias, começam no território da cidade (Malé Karpaty, Pequenos Cárpatos).
Sede da presidência, do parlamento e do governo eslovacos, Bratislava conta ainda com universidades, museus, teatros e toda infraestrutura comum às grandes cidades no que tange a vida política, cultural e social do ocidente.
Bratislava, como foi rebatizada em 6 de março de 1919, tem sido conhecida por muitos nomes em diferentes línguas ao longo de sua história.
Seu primeiro nome registrado nos Annales Iuvavenses, (ou Anais de Salzburgo), do século X, foi Brezalauspurc, (literalmente: Castelo de Braslav).
Importantes nomes alternativos são: alemão: Pressburg ou Preßburg [ˈpʁɛsbʊɐk], (atualmente ainda usado em países de língua alemã – principalmente na Áustria, apenas raramente na Alemanha), húngaro: Pozsony [poʒoɲ], (ainda hoje utilizado em húngaro), antigo nome eslovaco: Prešporok.
Outros nomes são ou foram: grego: Istrópolis [Ιστρόπολις], (que significa Cidade do Danúbio, também usado em latim), tcheco: Prešpurk, francês: Presbourg, italiano: Presburgo, latim: Posonium, croata: Požun.
O nome Pressburg também foi utilizado em publicações em inglês até 1919, e ainda hoje é utilizado ocasionalmente.
Em documentos antigos, confusão pode ser causada pelas formas latinas Bratislavia, Wratislavia, etc, que referem-se a Wrocław, (Breslau), Polônia, e não Bratislava.
Uma gíria comum usada para se referir a Bratislava em outras partes da Eslováquia é Blava.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Estátua de Pavol Országh Hviezdoslav
Bratislava (SVK)

NIKON D5100
LatLong = (48.1418305, 17.1079363)

Pavol Országh Hviezdoslav, (2 de fevereiro de 1849 - 8 de novembro de 1921), foi um poeta eslovaco , dramaturgo , tradutor e, por um curto período, membro do parlamento da Checoslováquia.
Primeiro, ele escreveu em um estilo tradicional, mas depois foi influenciado pelo parnasismo e pelo modernismo.
Nascido como Pavel Országh em Vyšný Kubín, (Felsőkubin), Condado de Orava, Reino da Hungria, Império Austríaco, Országh tornou-se um patriota eslovaco e continuou a escrever seus poemas em eslovaco até a década de 1860.
Ele era de origem nobre.
Ele estudou em Miskolc, Kežmarok, (Késmárk), Budapeste e Prešov, (Eperjes).
Hviezdoslav, (um nome eslavo, que significa aproximadamente celebrando as estrelas e/ou eslavo das estrelas) foi seu pseudônimo de 1875.
Seu pseudônimo anterior era Jozef Zbranský.
Seu sobrenome é húngaro (de ország , que significa país).
Hviezdoslav estudou em escolas de gramática em Miskolc e Kežmarok, (Késmárk), na escola luterana húngara.
Durante esse tempo ele conheceu a poesia de Arany János e Petőfi Sándor e, sob a influência deles, começou a escrever poemas primeiro em húngaro, depois de meados da década de 1870 em eslovaco.
Após a sua graduação em 1870, ele continuou seus estudos na Academia de Direito de Prešov, (Eperjes), onde em 1871 ele participou da preparação do Almanach Napred, (Frente Miscelânea/Almanaque), que marcou o início de uma nova geração literária na literatura eslovaca.
Devido à sua contribuição para este Almanaque com vários poemas radicais, no entanto, ele foi ignorado na vida literária do país pelo resto da década de 1870 e não conseguiu publicar seus trabalhos.
Durante este período, ele prosseguiu sua carreira de advogado em Dolný Kubín, mas ele também continuou com sua obra literária em seu tempo livre.
Trabalhou como advogado entre 1875 e 1899 em Námestovo, (Námesztó), e depois novamente em Dolný Kubín.
Em 1918, tornou-se membro da recém-criada Assembleia Nacional Revolucionária, (órgão de governo provisório, depois parlamento), em Praga e, de 1919 a 1920, serviu como seu representante.
Em 1919, foi escolhido como o líder da Matica slovenská.
Em 1954, o Museu Literário de PO Hviezdoslav foi estabelecido em Dolný Kubín.
Um festival de recitadores de poesia amadores chamado Kubín, de Hviezdoslav, é realizado desde então.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Teatro Nacional da Eslováquia
Slovenské národné divadlo
Bratislava (SVK)

NIKON D5100
LatLong = (48.1421586, 17.1094487)

TEATRO NACIONAL ESLOVACO, SLOVENSKÉ NÁRODNÉ DIVADLO

O Teatro Nacional da Eslováquia, (em eslovaco: Slovenské národné divadlo, abreviado SND), refere-se a três estruturas teatrais diferentes no país europeu da Eslováquia:

O mais antigo teatro profissional na Eslováquia.
Um edifício de teatro neo-renascentista na cidade velha de Bratislava, Eslováquia, que antigamente abrigava dois dos conjuntos do teatro, (ópera e balé, o teatro mudou-se para outro local), e o edifício grande e moderno do teatro em Bratislava perto do Danúbio, que abriu o 14 de abril de 2007.

Gorkého 132/2, 810 02 Bratislava, SVK
snd.sk
+421 2/204 942 90

M  A  V  360M 



apr

Arco de vapor
Oblúk pary
Bratislava (SVK)

NIKON D5100
LatLong = (48.1421586, 17.1094487)

Arco de vapor, Oblúk pary

Diversão garantida.

M  A  V  360M 



apr

Moods Bistro & Coffee, Bratislava
Bratislava (SVK)

NIKON D5100
LatLong = (48.1406678, 17.1051483)

Almofadas para as cadeiras no Moods Bistro & Coffee, Bratislava, SVK, próximo à Holy Trinity Column.

M  A  V  360M 



apr

Praça Hviezdoslavovo
Hviezdoslavovo námestie
Bratislava (SVK)

NIKON D5100
LatLong = (48.1419082, 17.1097592)

Praça Hviezdoslavovo, Hviezdoslavovo námestie.

M  A  V  360M 



apr

430, Holubice, Morávia do Sul
Jižní Morava - (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (49.184466, 16.8021463)

430, Holubice, Morávia do Sul, Jihomoravský kraj

Em 1805, Napoleão Bonaparte obteve uma vitória importante sobre os exércitos comandados pelo czar Alexandre I e Francisco II de Habsburgo em Austerlitz, hoje conhecido como Slavkov u Brna na República Tcheca.
Um artigo na edição de dezembro de 2014 a revista Touring descreve a história da região da Morávia na República Tcheca, concentrando-se particularmente na era e nas batalhas de Napoleão Bonaparte.
A foto de página inteira que forma o pano de fundo para a história mostra a planta ZAPA em Holubice u Brna, cuja estrutura e cor brilhantemente trazem à mente a famosa batalha de Austerlitz.

Origem: buzziunicem.it.

A partir da colina de Zuran, na República Checa, a poucos quilómetros de Brno, a vista em torno sem obstáculos, para um horizonte ondulado distante: ao sul, baixo arborizada com os campos de olho, entre grupos de árvores, aldeias e casas dispersos.
Para o norte a rodovia, de onde vem um zumbido de baixo contínuo, apenas ruído à distância.
No topo solitário, assinalado por duas árvores de bordo grandes visíveis de longe, um caminho de cascalho leva a uma pedra com um bronze baixo-relevo representando um complexo tabuleiro de se opor unidades militares, com nomes e nomes de lugares gravados e estampados.
No meio, ao lado da posição da colina - o metal brilhando com a fricção de muitos dedos -, um N maiúsculo e uma coroa.
Para indicar isso exatamente aqui, essa elevação aparentemente insignificante chamada mesa de Napoleão, houve o amanhecer sede francesa da batalha de Austerlitz, o 2 de dezembro de 1805 XIV 11 Frimaire ano para o calendário da Revolução.
Exatamente 12 meses após o pequeno primeiro curso cônsul tornou-se imperador da França.
A de Austerlitz, que dissolveu a Terceira Coalizão, e juntos as esperanças de russo, austríaco, britânico e sueco para aparar o expansionismo francês, passou para a história como a Batalha dos Três Imperadores, porque ele viu vestida por um lado e, por outro Bonaparte forças aliadas czar Alexandre I e imperador austríaco Francisco I e mesmo se o seu efeito foi de curta duração - logo deu origem a uma quarta maior, coligação, anti-francês e outras batalhas seguidas - é considerada uma operação pelo livro, em que Napoleão, talvez pela primeira vez capaz de escolher o terreno e impor seus planos ao inimigo, fez uma obra-prima de estratégia, batendo forças superiores e em posições melhores que as dele.
Um resultado tão brilhante como para fazer a batalha de Austerlitz, ainda hoje.

Origem: touringmagazine.it.

M  A  V  360M 



apr

Coluna da Santíssima Trindade
Sloup Nejsvětější Trojice
Olomouc (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (49.5940953, 17.2498788)

Coluna da Santíssima Trindade, Sloup Nejsvětější Trojice

Horní nám., 779 00 Olomouc, CZE
tourism.olomouc.eu

Torre do Relógio, Olomoucký orloj

Radnice, Horní nám. 583, 779 00 Olomouc, CZE
olomouc.eu
+420 585 513 111

A Coluna da Santíssima Trindade, em Olomouc, é um monumento construído para a glória de Deus de 1716 a 1754.
Seu principal objetivo era a celebração gloriosa da Igreja Católica e da fé, em parte causada pelo sentimento de gratidão pelo fim da praga que atingiu a Morávia entre 1714 e 1716.
Como todos os artistas e artesãos que trabalhavam na coluna eram cidadãos de Olomouc, a construção da coluna também foi entendida como uma expressão do patriotismo local.
A coluna tem 35 metros de altura representa a escultura mais alta da República Tcheca e sua pequena capela.
Desde 1995, juntamente com coluna de Marian e fontes barrocas monumento nacional, e em 2000 era, como uma das principais obras de European Central barroco, classificado como Património Mundial.

M  A  V  360M 



apr

Olomouc (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (49.5930332, 17.2519895)

46 Dolní nám. Olomouc, CZE

Em destaque, ao fundo, a Torre do Relógio, Orloj.

Olomouc, (em morávio: Holomóc, Olomóc; em alemão: Olmütz; em polonês/polaco: Ołomuniec; em latim: Eburum, Olomucium ou Iuliomontium), é uma cidade da Morávia, no leste da República Tcheca.

M  A  V  360M 



apr

Relógio Astronômico
Orloj
Olomouc (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (49.594208, 17.2512302)

Torre do Relógio, Olomoucký orloj

Radnice, Horní nám. 583, 779 00 Olomouc, CZE
olomouc.eu
+420 585 513 111

O Relógio Astronômico Olomouc faz parte da muralha norte da prefeitura de Olomouc.
O relógio astronómico está aqui desde o século XV, a sua aparição atual vem de Karel Svolinsky e é retratada no espírito do realismo socialista.
É um dos poucos astrônomos heliocêntricos do mundo.

M  A  V  360M 



apr

A igreja vermelha
Červený kostell
Olomouc (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (49.5939006, 17.2477283)

A igreja vermelha, Červený kostel

tř. Svobody, 779 00 Olomouc, CZE

A Igreja Vermelha, (em checo: Červený kostel), é uma igreja protestante em Brno, República Checa.
Foi projetada pelo arquiteto Heinrich von Ferstel e construído entre 1863-1867.
Hoje em dia é usado pela Igreja Evangélica dos Irmãos Tchecos.
Seu edifício é um monumento cultural.

M  A  V  360M 



apr

Ass de Médicos da Fac de Medicina
Spolek mediků Lékařské fakulty UP v Olomouci
Olomouc (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (49.5943598, 17.2475475)

Associação de Médicos da Faculdade de Medicina de Olomouc, Spolek mediků Lékařské fakulty UP v Olomouci

tř. Svobody 671/8, 779 00 Olomouc, CZE
+420 585 632 999

M  A  V  360M 



apr

Café Novo
Cafe New One
Olomouc (CZE)

NIKON D5100
LatLong = (49.5937418, 17.2479549)

Cafe New One

tř. Svobody 21, 779 00 Olomouc, CZE
cafenewone.cz
+420 731 592 200, CZE

M  A  V  360M 



apr

Olomouc (CZE)
NIKON D5100
LatLong = (49.5929641, 17.2484756)

tř. Svobody, 779 00 Olomouc, CZE

Olomouc, (em morávio: Holomóc, Olomóc; em alemão: Olmütz; em polonês/polaco: Ołomuniec; em latim: Eburum, Olomucium ou Iuliomontium), é uma cidade da Morávia, no leste da República Tcheca.

M  A  V  360M 



apr

Hotel Royal Krakow
Cracóvia (POL)

Google
LatLong = (50.0554417, 19.9400399)

Santa Gertrude, Świętej Gertrudy 18 33-332 Kraków, POL

Cracóvia, (em polaco: Kraków; em alemão: Krakau), é uma cidade da Polônia.
Localiza-se no sul do país, nas margens do rio Vístula.
Foi atacada e devastada pelos mongóis em 1241, 1259 e 1287.
Fez parte da Áustria, com o nome de Krakau, de 1795 a 1809 e de 1846 a 1914.
O Centro Histórico de Cracóvia foi inscrito pela UNESCO em 1978 na lista do Património Mundial.
Citada como uma das cidades mais bonitas da Europa, bem como um dos destinos mais particulares no mundo, a cidade tem uma herança cultural extensa que atravessa as épocas do gótico, renascimento e barroco incluindo a Catedral Wawel e o Castelo Real nas margens do rio Vistula, a basilica de St. Maria, a Igreja dos Santos Pedro e Paulo e a maior praça medieval da Europa, a Rynek Główny.
A cidade é sede de uma das mais antigas e prestigiosas universidades da Europa, a Universidade Jaguelônica.
Foi a sede da Jornada Mundial da Juventude de 2016.
A cidade sediou a JMJ do ano de 2016 no Ano Santo da Misericórdia em honra a São João Paulo II que instituiu a festa da misericórdia e Santa Faustina Kowalska inpulsionadora desta devoção.

M  A  V  360M 



apr

Câmaras Reais Representacionais
Reprezentacyjne Komnaty Królewskie
Cracóvia (POL)

iPhone SE
LatLong = (50.054325, 19.939016666667)

Câmaras Reais Representacionais, Reprezentacyjne Komnaty Królewskie

30-001 Kraków, POL
+48 12 422 51 55

Castelo Real de Wawel, Zamek Królewski na Wawelu

exposição do museu Castelo Real Wawel - Colecção Nacional de Arte, é uma combinação de três quartos do piso térreo, formando câmaras de Wawel com 2 pisos do castelo Wawel, que desde os dias do rei foram destinadas para fins de representação.
A primeira exposição do museu foi criado na década de 30 do século XX, após a restauração do castelo nas mãos de Áustria em 1905 e os procedimentos de manutenção necessários.
O layout atual é o conceito de 1995.
É composto por 3 câmaras, móveis decorados pintura alemã e alemão para enfatizar o fato de que o regente, (wielkorządcy), mais proeminente do tempo do rei Sigismundo I - John Boner e Seweryn Boner veio apenas da Alemanha.
Em uma dos câmaras, você pode admirar enormes caixas de dinheiro para armazenar e transportar dinheiro.

Para saber mais: Wikipedia, enciclopedia livre.

M  A  V  360M 



apr

Igreja São Bernardino de Siena
Kościół pw. św. Bernardyna ze Sieny
Cracóvia (POL)

iPhone SE
LatLong = (50.054325, 19.939016666667)

Igreja São Bernardino de Siena, Kościół pw. św. Bernardyna ze Sieny

Bernardino de Sena, (Grosseto, Massa Marítima, 8 de setembro de 1380 - Áquila, 20 de maio de 1444), foi um pregador e místico franciscano que se tornou célebre por sua pregação da devoção ao Nome santo em praças e igrejas da Itália no século XV.
Foi um pregador inspirado e bastante popular da devoção ao Santo Nome de Jesus Cristo.
Em seu clássico livro sobre a cidade de Siena, Titus Burckhardt relata que Bernardino percorreu boa parte da Itália pregando o método de realização espiritual da invocação do Nome de Deus.
Em 1425 e 1427, São Bernardino pregou em Siena dia após dia durante seis semanas.
A princípio ele escolheu falar no mosteiro de San Francesco, mas, quando o lugar ficou cheio com o número de ouvintes, ele passou a falar na praça central
, escreveu Burckhardt.
O santo viajou e pregou por povoados e cidades da Itália setentrional e central, levando populações inteiras a uma renovação cristã, pela palavra e pelo exemplo.
Além disso, trabalhou pela reforma da Ordem Franciscana.
Dele se tem alguns escritos em língua latina e vernácula.
O livro Siena City of the Virgin, de Titus Burckhardt, contém alguns destes escritos e sermões.
O método de concentração espiritual favorecido por São Bernardino, de invocação do Nome revelado, encontra similares em todas as grandes religiões do mundo.
No Budismo, seu grande porta-voz foi o santo japonês Hônen, que fez do Nembutsu a oração mais popular do Budismo.
No Islã, este mesmo método é conhecido como Dhikr, ou Lembrança de Deus, e alguns de seus grandes mestres foram os cheiques Darqawi e Alawi.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Torre do Altar da Igreja de Santa Maria
Wieża ołtarza kościoła Mariackiego
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0616555, 19.940469)

Torre do Altar da Igreja de Santa Maria, Wieża ołtarza kościoła Mariackiego

30-001 Kraków, POL
en.wikipedia.org

M  A  V  360M 



apr

Arte da igreja e artigos devocionais
Art. kościelne i dewocjonalia
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0616555, 19.9404691)

Loja de artigos religiosos, Arkos. Bazylika Mariacka. Art. kościelne i dewocjonalia

plac Mariacki 5, 31-042 Kraków, POL
mariacki.com
+48 12 421 86 61

M  A  V  360M 



apr

Mercado pequeno
Maly Rynek
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.06125, 19.940278)

Mercado pequeno - mercado auxiliar da Cidade Velha, em Cracóvia, regular, retangular, definidos como resultado de de Cracóvia localização leste de principal praça do mercado, na parte de trás da Igreja de Santa Maria, entre a rua Mikołajska e rua Sienna.

M  A  V  360M 



apr

Basílica de Santa Maria
Bazylika Mariacka
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0614127, 19.9383405)

Basílica de Santa Maria, Bazylika Mariacka

plac Mariacki 5, 31-042 Kraków, POL
mariacki.com
+48 12 422 05 21

Igreja de Santa Bárbara em Cracóvia, Kościół św. Barbary

Mały Rynek 8, 31-041 Kraków, POL
swbarbara.jezuici.pl
+48 12 428 15 00

A fachada da Basílica de Santa Maria é dividida em duas torres características, que diferem em altura.

TORRE MAIS ALTA, NORTE

82 m de altura.
Ela é chamada Hejnalica ou Watchtower - Excubiarum.
Foi construída sobre uma planta quadrada, e no auge do nono andar entra-se em um octógono, perfurado com recantos ogivais, contendo dois andares de janelas.
Os andares individuais da torre são separados uns dos outros por cornijas de pedra.
Uma vez na torre, havia um relógio com figuras em movimento.
É coberta com um capacete gótico de 1478 - a obra-prima de Maciej Heringk.
Consiste em uma torre octogonal, afiada, cercada por uma coroa de oito torres inferiores.
Da torre, de uma altura de 54 m, a corneta é tocada a cada hora.
No sopé da torre, no lado norte, há um anexo retangular, abrigando uma escadaria de pedra que leva ao interior da torre.
No lado esquerdo da entrada, é dada atenção à placa representando o rei Jan III Sobieski em bronze.
Foi feito baseado no desenho do escultor Pius Welonski para comemorar o 200° aniversário do cerco de Viena.

TORRE MAIS BAIXA

tem 69 metros de altura e funciona como um campanário.
Similarmente à torre mais alta, foi erigida em um plano quadrado e tem cornijas e janelas claramente definidas divididas em andares.
No primeiro andar há uma capela renascentista.
Conversões de Saint.
Paweł, para o qual você pode entrar na varanda, o trabalho de mestres italianos da oficina de Bartłomiej Berecci.
A torre é coberta com um capacete renascentista tardio feito em 1592, consistindo de uma cúpula elíptica em um tambor octogonal coberto por uma lanterna a céu aberto.
Nos cantos, quatro cúpulas menores são colocadas em bases baixas de seis lados.

O SEGREDO DAS DIFERENTES ALTURAS

Dois irmãos foram empregados para construir as torres da Igreja de Santa Maria, que foram muito apreciadas como uma das melhores construtoras de Cracóvia.
O irmão mais velho recebeu ordens para erguer a torre do sul e a do norte mais jovem.
Inicialmente, a construção foi pacífica, em ritmo semelhante.
Logo, no entanto, descobriu-se que a torre sul, sobre a qual o irmão mais velho trabalhava, excedia em muito a do norte.
O irmão mais novo, que estava entorpecido com ciúme indomável, foi morto em um ataque da fúria do mais velho.
Ordenou que a torre sul inacabada fosse coberta por uma cúpula, e ele próprio planejava concluir a construção de sua torre norte agora mais alta.
As dores de consciência, porém, não o deixaram viver.
No dia da solene dedicação do templo mariano, ele estava no alto de sua torre, segurando uma faca na mão, que ele assassinou o irmão.
Confessou publicamente o assassinato e depois pulou.
Até hoje, no portão do Mercado de Tecidos, Sukiennice, na praça principal, há alguém, para relembrar esses eventos trágicos.

OUTRA VERSÃO DA LENDA

De acordo com outra versão, após o assassinato de seu irmão mais velho a construção da torre sul foi completada por forças sobrenaturais, e ser irmão testemunha mais jovem, por medo que ele perdeu o equilíbrio, caiu de um andaime e assim morreu.

LENDA DA CORNETA

Na Idade Média, a corneta foi tocada na torre superior, que servia como torre de vigia municipal. Era um sinal para abrir ou fechar os portões da cidade de Cracóvia e, mais importante, o som do clarim alertava sobre a ocorrência de um incêndio ou a chegada de um inimigo.
A lenda explica de onde veio a tradição de tocar a corneta ininterruptívelmente.
No século XII , quando as terras polonesas foram vítimas de invasões tártaras, a guarda na torre mariana guardava a segurança dos habitantes de Cracóvia durante o dia e a noite.
Quando notou os tártaros se aproximando da cidade, começou a tocar a corneta para avisar os perigos inconscientes dos cracovianos.
Quando ele soou alarmado, sua garganta foi perfurada por uma flecha tártara.
É por isso que hoje a corneta quebra no mesmo momento para comemorar o corajoso trompetista, graças a quem Cracóvia se levantou para lutar contra os invasores.

A COROA DOURADA

O topo da torre é decorado com a coroa real pertencente a Maria como a rainha da Polônia.
A primeira coroa foi feita em 1628.
Sua aparição na torre está relacionada às revelações do padre jesuíta italiano Gulio Mancinelli, em que Maria recomenda ser chamada de Rainha da Polônia.
A coroa seguinte, preservada até hoje, foi feita em 1666, o décimo aniversário dos casamentos de Lviv do rei Jan Kazimierz e o anúncio oficial de Maria, Patrona e Rainha da Polônia.
A coroa tem a forma de um octógono estendido para cima.
É feito de folha de cobre e coberto com ouro.

Origem: http://mariacki.com.

M  A  V  360M 



apr

Mercado de Tecidos
Sukiennice
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0616236, 19.9375483)

Mercado de Tecidos, Sukiennice é um dos pontos mais característicos no mapa histórico de Cracóvia.
Nem todos sabem que pode ser considerado o mais antigo centro comercial da Polônia!
No passado era um local repleto de barracas de feira onde se vendiam tecidos.
Hoje em dia tem duas filas de stands de artesanato e lembranças.
As moças podem comprar lá bijuteria de âmbar e os rapazes espadas e elementos da armadura de cavaleiro.
No Sukiennice situa-se também uma divisão do Museu Nacional de Cracóvia que detém a exposição de pintura e de escultura dos artistas polacos mais reconhecidos do século XIX.
Ao passear entre as arcadas olhando para as gárgulas é importante conscientizar-se de que o primeiro Sukiennice de pedra foi criado no século XIII.
Um século mais tarde foi erguido o edifício de tijolos que ardeu no grande incêndio da cidade em 1555.
Graças à sua reconstrução, acabada quatro anos mais tarde, ganhou forma a arquitetura renascentista preservada até hoje.
Os mais perspicazes conseguem ver uma grande faca de ferro pendurada em uma das entradas.
O objeto evoca a lenda dos dois irmãos, construtores das torres da Igreja de Santa Maria.
Quando um deles descobriu que a sua torre não era tão alta como a do seu irmão, matou-o por inveja com uma faca.
Mas, no final, o remorso levou-o ao salto suicida da torre construída por ele.

Origem: archive.krakow2016.com.

Rynek Główny 1-3, 30-001 Kraków, POL
mnk.pl
+48 12 433 54 00

M  A  V  360M 



apr

Vista Interna
Mercado de Tecidos
Sukiennice
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0616904, 19.9373788)

Mercado de Tecidos, Sukiennice é um dos pontos mais característicos no mapa histórico de Cracóvia.
Nem todos sabem que pode ser considerado o mais antigo centro comercial da Polônia!
No passado era um local repleto de barracas de feira onde se vendiam tecidos.
Hoje em dia tem duas filas de stands de artesanato e lembranças.
As moças podem comprar lá bijuteria de âmbar e os rapazes espadas e elementos da armadura de cavaleiro.
No Sukiennice situa-se também uma divisão do Museu Nacional de Cracóvia que detém a exposição de pintura e de escultura dos artistas polacos mais reconhecidos do século XIX.
Ao passear entre as arcadas olhando para as gárgulas é importante conscientizar-se de que o primeiro Sukiennice de pedra foi criado no século XIII.
Um século mais tarde foi erguido o edifício de tijolos que ardeu no grande incêndio da cidade em 1555.
Graças à sua reconstrução, acabada quatro anos mais tarde, ganhou forma a arquitetura renascentista preservada até hoje.

Origem: archive.krakow2016.com.

Rynek Główny 1-3, 30-001 Kraków, POL
mnk.pl
+48 12 433 54 00

M  A  V  360M 



apr

Vista Interna
Mercado de Tecidos
Sukiennice
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0616904, 19.9373788)

Mercado de Tecidos, Sukiennice é um dos pontos mais característicos no mapa histórico de Cracóvia.
Nem todos sabem que pode ser considerado o mais antigo centro comercial da Polônia!
No passado era um local repleto de barracas de feira onde se vendiam tecidos.
Hoje em dia tem duas filas de stands de artesanato e lembranças.
As moças podem comprar lá bijuteria de âmbar e os rapazes espadas e elementos da armadura de cavaleiro.
No Sukiennice situa-se também uma divisão do Museu Nacional de Cracóvia que detém a exposição de pintura e de escultura dos artistas polacos mais reconhecidos do século XIX.
Ao passear entre as arcadas olhando para as gárgulas é importante conscientizar-se de que o primeiro Sukiennice de pedra foi criado no século XIII.
Um século mais tarde foi erguido o edifício de tijolos que ardeu no grande incêndio da cidade em 1555.
Graças à sua reconstrução, acabada quatro anos mais tarde, ganhou forma a arquitetura renascentista preservada até hoje.

Origem: archive.krakow2016.com.

Rynek Główny 1-3, 30-001 Kraków, POL
mnk.pl
+48 12 433 54 00

M  A  V  360M 



apr

Praça principal do mercado
Rynek Główny
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0618725, 19.9368104)

Praça principal do mercado, Rynek Główny

M  A  V  360M 



apr

Escultura de Igor Mitoraj
Rzeźba Igora Mitoraja [Eros Bendato]
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0617022, 19.9359873)

Rzeźba Igora Mitoraja [Eros Bendato]

31-010, Rynek Główny 29-30, 33-332 Kraków, POL

Perto da Torre da Câmara Municipal, em 2005 , foi criada uma escultura do escultor Igor Mitoraj, intitulada Eros bendato.
A enorme cabeça de bronze despertou muita controvérsia, um lugar diferente foi procurado por ela, mas depois de muitos anos, pode-se ver que ela se estabeleceu definitivamente no mercado de Cracóvia.
Monumento é um lugar favorito para crianças que gostam de entrar no interior da cabeça e olhar através da órbita ocular.

Origem: polskaniezwykla.pl.

M  A  V  360M 



apr

Torre da Prefeitura
Wieża Ratuszowa
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0617022, 19.9359873)

Torre da Prefeitura, Wieża Ratuszowa.

Rynek Główny 1, 30-001 Kraków, POL
mhk.pl
+48 12 426 43 34

Torre Gotica do século XIV, localizada na Praça do Mercado em Cracóvia, com uma altura de 70 m.
Pertence às mais famosas atracções turísticas e motivos arquitectónicos de Cracóvia.
É um símbolo do poder político e econômico da cidade e de suas tradições do governo local.
Remanescente de uma demolição em 1820.
Atualmente, é um dos ramos do Museu Histórico da cidade de Cracóvia.

M  A  V  360M 



apr

Faculdade Philologicum
Collegium Philolgicum
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0609566, 19.933861)

Faculdade Philolgicum, Collegium Philologicum

Gołębia 20, 30-001 Kraków, POL

Placa informando que O Papa João Paulo II, estudou nessa faculdade, a qual faz parte da Universidade Jaguelônica, Uniwersytet Jagielloński.

M  A  V  360M 



apr

Faculdade Philologicum
Collegium Philolgicum
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0609111, 19.9339917)

Faculdade Philologicum, Collegium Philologicum, integrante da Universidade Jaguelônica, Uniwersytet Jagielloński.

M  A  V  360M 



apr

Rua Pombo
Ulica Gołębia
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0610196, 19.9336842)

Rua Pombo, Ulica Gołębia

M  A  V  360M 



apr

Janela Papal
Okno Papieskie
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.059291666667, 19.935231666667)

Franciszkańska 3, 31-004 Kraków, POL
diecezja.pl
+48 12 628 81 00

No Palácio do Arcebispo em Cracóvia, na famosa ul. Franciszkańska, pode-se visitar a popular Janela do Papa.
Foi aqui que o papa João Paulo II descansou durante todas as suas peregrinações à Polônia e, aqui ele acolheu a juventude em reuniões não oficiais, muito cordiais e emocionais.
Foi aqui que ele se despediu deles antes de ir ao Vaticano.
Às vezes as famosas palavras caíram aqui: Se alguém perguntar - Franciszkańska 2.
Sob a janela, os jovens também oraram fervorosamente quando o papa declinou seriamente em saúde.
Hoje, infelizmente, o papa polonês na janela não aparece mais, não há mais conversas, mas, ainda exibe a imagem de seu amado Santo Padre.
Muitos turistas de todo o mundo ainda estão sob a Janela Papal em Cracóvia para ver este lugar significativo.
Também vale a pena entrar no pátio do Palácio do Arcebispo, porque se pode ver o monumento do Papa polonês e exposições fotográficas temporárias.
Curiosamente, Karol Wojtyła‚a viveu neste palácio antes de se tornar papa.

Origem: polskieszlaki.pl.

M  A  V  360M 



apr

Janela Papal
Okno Papieskie
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.059291666667, 19.935231666667)

Franciszkańska 3, 31-004 Kraków, POL
diecezja.pl
+48 12 628 81 00

No Palácio do Arcebispo em Cracóvia, na famosa ul. Franciszkańska, pode-se visitar a popular Janela do Papa.
Foi aqui que o papa João Paulo II descansou durante todas as suas peregrinações à Polônia e, aqui ele acolheu a juventude em reuniões não oficiais, muito cordiais e emocionais.
Foi aqui que ele se despediu deles antes de ir ao Vaticano.
Às vezes as famosas palavras caíram aqui: Se alguém perguntar - Franciszkańska 2.
Sob a janela, os jovens também oraram fervorosamente quando o papa declinou seriamente em saúde.
Hoje, infelizmente, o papa polonês na janela não aparece mais, não há mais conversas, mas, ainda exibe a imagem de seu amado Santo Padre.
Muitos turistas de todo o mundo ainda estão sob a Janela Papal em Cracóvia para ver este lugar significativo.
Também vale a pena entrar no pátio do Palácio do Arcebispo, porque se pode ver o monumento do Papa polonês e exposições fotográficas temporárias.
Curiosamente, Karol Wojtyła‚a viveu neste palácio antes de se tornar papa.

Origem: polskieszlaki.pl.

M  A  V  360M 



apr

Loja de artigos religiosos
Artykuły religijne
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.059392, 19.9352111)

Loja de artigos religiosos, Franciszkańska 4. Artykuły religijne

Franciszkańska 4, 31-004 Kraków, POL
fraternus.pl
+48 12 428 61 19

M  A  V  360M 



apr

Matemáticos a conversar
Banach & Nikodym
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0560623, 19.9356826)

Recentemente Cracóvia celebrou um evento que aconteceu há cem anos.
Foi no verão de 1916, quando Hugo Steinhaus, já na época um famoso matemático, entrou em um parque perto da universidade.
Por acaso, ele testemunhou a conversa de dois alunos sentados em um banco e discutindo matemática.
Eles falaram sobre a integral de Lebesgue que era nestes dias conhecida apenas por alguns especialistas.

Steinhaus teve uma conversa interessante com os dois estudantes, seguiu-se uma intensa cooperação.
Esta conversa é considerada como o ponto de partida das carreiras dos famosos matemáticos poloneses Stefan Banach e Otto Nikodym, cujos resultados desempenham um papel importante em muitos campos, por exemplo, na análise funcional e na teoria das medidas.
Há alguns anos surgiu a ideia de criar uma escultura para memorizar este encontro no parque.
Devido aos esforços de alguns matemáticos poloneses, (em particular K. Ciesielski de Cracóvia), foi possível convencer um patrocinador e um artista de que este projeto poderia ser realizado.
Em 14 de outubro de 2016, foi a apresentação oficial das esculturas de Banach e Nikodym ao público.
A comunidade matemática de Cracóvia e a mídia local estiveram presentes nesta cerimônia.
A informação de fundo pode ser encontrada em uma placa que se encontra no chão.

Władysław Hugo Dionizy Steinhaus

(14 de janeiro de 1887 - 25 de fevereiro de 1972), foi um judaica-polaca matemático e professor.
Steinhaus obteve seu PhD com David Hilbert na Universidade de Göttingen em 1911 e mais tarde tornou-se professor na Universidade Jan Kazimierz em Lwów, (atual Lviv , Ucrânia ), onde ajudou a estabelecer o que mais tarde ficou conhecido comoLwów School of Mathematics.
A ele é creditado com o descobrimento do matemático Stefan Banach, com quem ele deu uma notável contribuição para a análise funcional através do teorema de Banach-Steinhaus.
Após a Segunda Guerra Mundial, Steinhaus desempenhou um papel importante na criação do departamento de matemática da Universidade de Wrocław e no renascimento da matemática polonesa a partir da destruição da guerra.
Autor de cerca de 170 artigos científicos e livros, Steinhaus deixou seu legado e contribuição em muitos ramos da matemática, como análise funcional, geometria, lógica matemática e trigonometria.
Notavelmente, ele é considerado um dos primeiros fundadores da teoria dos jogos e da teoria da probabilidade, que levou ao desenvolvimento posterior de abordagens mais abrangentes por outros estudiosos.

Stefan Banach

(30 de março de 1892 - 31 de agosto de 1945), foi um matemático polonês que é geralmente considerado um dos mais importantes e influentes matemáticos do século XX do mundo.
Foi o fundador da moderna análise funcional, e um membro original da Lwów School of Mathematics.
Sua principal obra foi o livro de 1932, Théorie des opérations linéaires, (Teoria das Operações Lineares), a primeira monografia sobre a teoria geral da análise funcional.

Otto Marcin Nikodym

(3 de agosto de 1887 - 4 de maio de 1974) foi um matemático polonês.
Foi educado nas Universidades de Lwow e Varsóvia, e na Sorbonne.
Lecionou nas Universidades de Cracóvia e Varsóvia e na Akademia Górnicza em Cracóvia.
Foi para os Estados Unidos em 1948 para se juntar à faculdade de Kenyon College.
Aposentou-se em 1966 e mudou-se para Utica, NY, onde continuou sua pesquisa.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Castelo Real de Wawel
Zamek Królewski na Wawelu
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0554474, 19.9366525)

Castelo Real de Wawel, Zamek Królewski na Wawelu

M  A  V  360M 



apr

Castelo Real de Wawel
Zamek Królewski na Wawelu
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0553821, 19.9365883)

Castelo Real de Wawel, Zamek Królewski na Wawelu

M  A  V  360M 



apr

Castelo Real de Wawel
Zamek Królewski na Wawelu
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0554736, 19.9366583)

Castelo Real de Wawel, Zamek Królewski na Wawelu

M  A  V  360M 



apr

Cracóvia (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0554736, 19.9366583)



M  A  V  360M 



apr

Castelo Real de Wawel
Zamek Królewski na Wawelu
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0554736, 19.9366583)

Castelo Real de Wawel, Zamek Królewski na Wawelu

M  A  V  360M 



apr

Portão de Vasa em Wawel
Brama Wazów na Wawelu
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.054747, 19.934894)

O Portão Vasa, Brama Wazów na Wawelu, é mais antigo dos três portões de entrada que levam ao Monte Wawel.
Localiza-se entre os edifícios da capela e da Casa da Catedral.
É um fragmento das fortificações de Wawel.
No passado, bastardos e torres de defesa foram erguidos em frente ao prédio, que foram removidos no século XIX.

M  A  V  360M 



apr

Estátua de João Paulo II
Pomnik Jana Pawła II
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0545273, 19.9347706)

Estátua de João Paulo II, Pomnik Jana Pawła II

30-001 Kraków, POL

M  A  V  360M 



apr

Catedral de Wawel
Katedra Wawelska
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0542894, 19.9361066)

Catedral de Wawel, Katedra Wawelska

A Real Catedral Basílica dos Santos Estanislau e Venceslau no Monte Wawel, (em polaco: królewska bazylika archikatedralna śś. Stanisława i Wacława na Wawelu), também conhecida como Catedral de Wawel, (em polaco: katedra wawelska), é uma igreja católica romana localizada no monte Wawel, em Cracóvia, na Polônia.
Com mais de 900 anos de idade, é o santuário nacional polonês e tradicionalmente tem servido como local de coroação dos monarcas poloneses, bem como a Catedral da Arquidiocese de Cracóvia.
O Papa João Paulo II ofereceu a sua primeira missa como padre na Cripta da Catedral em 2 de novembro de 1946.
A atual catedral gótica, é o terceiro edifício neste local: a primeiro foi construída e destruída no século XI, a segunda, construída no século XII, foi destruída por um incêndio em 1305.
A construção da atual começou no século XIV, sob as ordens do bispo Nanker.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Castelo Real de Wawel
Zamek Królewski na Wawelu
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0541451, 19.935481)

Castelo Real de Wawel, Zamek Królewski na Wawelu

M  A  V  360M 



apr

Castelo Real de Wawel
Zamek Królewski na Wawelu
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.059291666667, 19.935231666667)

Castelo Real de Wawel, Zamek Królewski na Wawelu

M  A  V  360M 



apr

Museu Arquidiocesano de Cracóvia
Muzeum Archidiecezjalne w Krakowie
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0560113, 19.9372398)

O Museu Arquidiocesano de Cracóvia, Muzeum Archidiecezjalne w Krakowie

M  A  V  360M 



apr

Igreja de São Pedro e São Paulo
Kościół św. Apostołów Piotra i Pawła
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0569465, 19.9381461)

Igreja de São Pedro e São Paulo, Kościół św. Apostołów Piotra i Pawła

Grodzka 52A, 31-044 Kraków, POL
apostolowie.pl
+48 12 350 63 65

M  A  V  360M 



apr

Praça de Santa Maria Magdalena
plac Świętej Marii Magdaleny
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0567019, 19.9372374)

Praça de Santa Maria Magdalena, plac Świętej Marii Magdaleny.

M  A  V  360M 



apr

Igreja de São Pedro e São Paulo
Kościół św. Apostołów Piotra i Pawła
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0569465, 19.9381461)

Igreja de São Pedro e São Paulo, Kościół św. Apostołów Piotra i Pawła

Grodzka 52A, 31-044 Kraków, POL
apostolowie.pl
+48 12 350 63 65

M  A  V  360M 



apr

Igreja da Santíssima Trindade
Kościół Świętej Trójcy
Cracóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0592141, 19.938717)

Igreja da Santíssima Trindade, Kościół Świętej Trójcy

Stolarska 12, 31-043 Kraków, POL
krakow.dominikanie.pl
+48 12 423 16 13

M  A  V  360M 



apr

Cracóvia (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0590863, 19.9378439)

Helena Modrziewska

Celebrada atriz polonesa, uma lenda viva em seu tempo como estrela na Polônia e na América.
Nascida em 12 de outubro de 1840 em Cracóvia, faleceu em 8 de abril de 1909, em Newport Beach, Califórnia.
Modrzejewska era filha ilegítima de Józefa Bendowa, (solteira Misel), viúva de um comerciante rico e um pai não identificado.
Embora ela chamasse o amigo de sua mãe, Michał Opid, seu pai, o rumor na época era que ela era na verdade filha do duque Eustachy Sanguszko.
Seus meio-irmãos, Feliks e Jozef, eram atores.
Modrzejewska é um pseudônimo que ela adotou nos primeiros dias de sua carreira como atriz.

Para saber mais: culture.pl.

M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0398923, 19.1989179)

FHU LENA Magdalena Domżał, Hurtownia artykułów biurowych.

Wyzwolenia 2, 32-600 Oświęcim, POL
fhu-lena.pl
+48 33 471 16 76

M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0347201, 19.1810972)

Trigal, pszenica.

M  A  V  360M 



apr

Portão Histórico de Birknau
Birkenau Historyczna Brama
Auschwitz-Birkenau (POL)

NIKON D5100
LatLong = (50.0343247, 19.1810948)

Vítimas do Fascismo, Brzezinka, Ofiar Faszyzmu, Brzezinka

Portão Histórico de Birknau, Birkenau Historyczna Brama

Miejsce Pamięci i Muzeum Auschwitz-Birkenau, 32-600 Oświęcim, POL
auschwitz.org

Birkenau é o campo mais universalmente conhecido como Auschwitz, o campo de extermínio.
Nele se aprisionaram milhões de judeus onde foram executados juntamente com ciganos.
Maior que Auschwitz I, mais pessoas passaram por seus portões que pelo campo original.
Sua construção começou em outubro de 1941, para descongestionar o primeiro; foi construído para abrigar várias categorias de prisioneiros e funcionar como campo de extermínio nos moldes do imaginado por Heinrich Luitpold Himmle e pela cúpula nazista como a Solução Final para o problema judeu, o extermínio dos judeus como povo.
A primeira câmara de gás construída era conhecida como A Pequena Casa Vermelha, uma pequena construção de tijolos convertida em instalação de gaseificação, colocando abaixo as paredes internas e construindo muros de tijolos no lugar.
Ela tornou-se operacional a partir de março de 1942.
Uma segunda construção, A Pequena Casa Branca, também foi convertida em câmara algumas semanas depois.
Os nazistas haviam se comprometido com a Solução final desde 20 de janeiro de 1942, após a Conferência de Wannsee.
Em seu depoimento no Julgamento de Nuremberg, em 15 de abril de 1946, o principal comandante de Auschwitz, Rudolf Höss, testemunhou que Heinrich Himmler havia pessoalmente lhe ordenado que preparasse o campo para este propósito.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
iPhone SE
LatLong = (50.034725, 19.180569444444)



M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.034725, 19.180569444444)



M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.059291666667, 19.935231666667)



M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.034725, 19.180569444444)



M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.034725, 19.180569444444)



M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0352677, 19.1789854)



M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0352342, 19.1801628)



M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0352342, 19.1801628)



M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0352342, 19.1801628)



M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0352342, 19.1801628)



M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0352342, 19.1801628)



M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0352342, 19.1801628)



M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0352342, 19.1801628)

Auschwitz-Birkenau - museu criado em 1947 sob esforços ex-prisioneiros de Auschwitz a fim de manter para sempre registros do campo dee concentração e extermínio de Auschwitz.
Podem ser vistos nas duas grandes partes do antigo complexo do campo: Auschwitz Stammlager e Auschwitz II Birkenau, mais de 150 estruturas de construção, cerca de 300 ruínas, estradas autênticos, rampas, cercas e material de arquivo, que sobreviveu ao campo de evacuação e uma coleção de mais de uma centena milhares de objetos em movimento, (incluindo malas, sapatos e itens de uso diário, itens listrados e de prisioneiros, bem como itens de origem SS).
O Museu tem uma exposição principal permanente e uma dúzia dos chamados exposições nacionais, organizadas por estados que comemoram as vítimas - seus cidadãos.
Atualmente, estão em andamento trabalhos para mudar o cenário da exposição principal e de algumas exposições nacionais.
Exposições temporárias também são organizadas.
O museu é uma unidade diretamente subordinada ao Ministério da Cultura e do Patrimônio Nacional, no entanto, sua atividade é o resultado de um amplo consenso internacional.
Para este fim, em 1990, estabeleceu o Conselho Internacional do Museu do Ministério da Cultura, que foi substituído em 2000 pelo Conselho Internacional de Auschwitz no primeiro-ministro.
Władysław Bartoszewski presidiu ambos os Conselhos.
Estes conselhos foram criados para dar opiniões sobre várias questões relacionadas com o trabalho do Museu e a preservação do Local Memorial, bem como - se necessário - com outros campos remanescentes após a guerra na Polónia.

Para saber mais: Wikipedia, enciclopedia livre.

M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0352342, 19.1801628)

Auschwitz-Birkenau - museu criado em 1947 sob esforços ex-prisioneiros de Auschwitz a fim de manter para sempre registros do campo dee concentração e extermínio de Auschwitz.
Podem ser vistos nas duas grandes partes do antigo complexo do campo: Auschwitz Stammlager e Auschwitz II Birkenau, mais de 150 estruturas de construção, cerca de 300 ruínas, estradas autênticos, rampas, cercas e material de arquivo, que sobreviveu ao campo de evacuação e uma coleção de mais de uma centena milhares de objetos em movimento, (incluindo malas, sapatos e itens de uso diário, itens listrados e de prisioneiros, bem como itens de origem SS).
O Museu tem uma exposição principal permanente e uma dúzia dos chamados exposições nacionais, organizadas por estados que comemoram as vítimas - seus cidadãos.
Atualmente, estão em andamento trabalhos para mudar o cenário da exposição principal e de algumas exposições nacionais.
Exposições temporárias também são organizadas.
O museu é uma unidade diretamente subordinada ao Ministério da Cultura e do Patrimônio Nacional, no entanto, sua atividade é o resultado de um amplo consenso internacional.
Para este fim, em 1990, estabeleceu o Conselho Internacional do Museu do Ministério da Cultura, que foi substituído em 2000 pelo Conselho Internacional de Auschwitz no primeiro-ministro.
Władysław Bartoszewski presidiu ambos os Conselhos.
Estes conselhos foram criados para dar opiniões sobre várias questões relacionadas com o trabalho do Museu e a preservação do Local Memorial, bem como - se necessário - com outros campos remanescentes após a guerra na Polónia.

Para saber mais: Wikipedia, enciclopedia livre.

M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0342332, 19.1810877)

Birkenau é o campo mais universalmente conhecido como Auschwitz, o campo de extermínio.
Nele se aprisionaram milhões de judeus onde foram executados juntamente com ciganos.
Maior que Auschwitz I, mais pessoas passaram por seus portões que pelo campo original.
Sua construção começou em outubro de 1941, para descongestionar o primeiro; foi construído para abrigar várias categorias de prisioneiros e funcionar como campo de extermínio nos moldes do imaginado por Heinrich Luitpold Himmle e pela cúpula nazista como a Solução Final para o problema judeu, o extermínio dos judeus como povo.
A primeira câmara de gás construída era conhecida como A Pequena Casa Vermelha, uma pequena construção de tijolos convertida em instalação de gaseificação, colocando abaixo as paredes internas e construindo muros de tijolos no lugar.
Ela tornou-se operacional a partir de março de 1942.
Uma segunda construção, A Pequena Casa Branca, também foi convertida em câmara algumas semanas depois.
Os nazistas haviam se comprometido com a Solução final desde 20 de janeiro de 1942, após a Conferência de Wannsee.
Em seu depoimento no Julgamento de Nuremberg, em 15 de abril de 1946, o principal comandante de Auschwitz, Rudolf Höss, testemunhou que Heinrich Himmler havia pessoalmente lhe ordenado que preparasse o campo para este propósito.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.034725, 19.180569444444)



M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0350344, 19.1805329)



M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.031215, 19.1879527)

Rampa Judaica, Judenrampe.

Auschwitz-Birkenau - museu criado em 1947 sob esforços ex-prisioneiros de Auschwitz a fim de manter para sempre registros do campo dee concentração e extermínio de Auschwitz.
Podem ser vistos nas duas grandes partes do antigo complexo do campo: Auschwitz Stammlager e Auschwitz II Birkenau, mais de 150 estruturas de construção, cerca de 300 ruínas, estradas autênticos, rampas, cercas e material de arquivo, que sobreviveu ao campo de evacuação e uma coleção de mais de uma centena milhares de objetos em movimento, (incluindo malas, sapatos e itens de uso diário, itens listrados e de prisioneiros, bem como itens de origem SS).
O Museu tem uma exposição principal permanente e uma dúzia dos chamados exposições nacionais, organizadas por estados que comemoram as vítimas - seus cidadãos.
Atualmente, estão em andamento trabalhos para mudar o cenário da exposição principal e de algumas exposições nacionais.
Exposições temporárias também são organizadas.
O museu é uma unidade diretamente subordinada ao Ministério da Cultura e do Patrimônio Nacional, no entanto, sua atividade é o resultado de um amplo consenso internacional.
Para este fim, em 1990, estabeleceu o Conselho Internacional do Museu do Ministério da Cultura, que foi substituído em 2000 pelo Conselho Internacional de Auschwitz no primeiro-ministro.
Władysław Bartoszewski presidiu ambos os Conselhos.
Estes conselhos foram criados para dar opiniões sobre várias questões relacionadas com o trabalho do Museu e a preservação do Local Memorial, bem como - se necessário - com outros campos remanescentes após a guerra na Polónia.

Para saber mais: Wikipedia, enciclopedia livre.

M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0350344, 19.1805329)



M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0346514, 19.1806183)



M  A  V  360M 



apr

Auschwitz-Birkenau (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.0343247, 19.181094)

Birkenau é o campo mais universalmente conhecido como Auschwitz, o campo de extermínio.
Nele se aprisionaram milhões de judeus onde foram executados juntamente com ciganos.
Maior que Auschwitz I, mais pessoas passaram por seus portões que pelo campo original.
Sua construção começou em outubro de 1941, para descongestionar o primeiro; foi construído para abrigar várias categorias de prisioneiros e funcionar como campo de extermínio nos moldes do imaginado por Heinrich Luitpold Himmle e pela cúpula nazista como a Solução Final para o problema judeu, o extermínio dos judeus como povo.
A primeira câmara de gás construída era conhecida como A Pequena Casa Vermelha, uma pequena construção de tijolos convertida em instalação de gaseificação, colocando abaixo as paredes internas e construindo muros de tijolos no lugar.
Ela tornou-se operacional a partir de março de 1942.
Uma segunda construção, A Pequena Casa Branca, também foi convertida em câmara algumas semanas depois.
Os nazistas haviam se comprometido com a Solução final desde 20 de janeiro de 1942, após a Conferência de Wannsee.
Em seu depoimento no Julgamento de Nuremberg, em 15 de abril de 1946, o principal comandante de Auschwitz, Rudolf Höss, testemunhou que Heinrich Himmler havia pessoalmente lhe ordenado que preparasse o campo para este propósito.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Czestochowa (POL)
NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Czestochowa (POL)
NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Seguindo para Czestochowa (POL)
NIKON D5100




M  A  V  360M 



apr

Czestochowa (POL)
iPhone SE
LatLong = (50.8119744, 19.094406)

Częstochowa é uma cidade da Polónia, na voivodia de Silésia e no condado de Częstochowa.
Localiza-se nas margens do rio Varta e estende-se por uma área de 160 km², com 245.030 habitantes, segundo os censos de 2005, com uma densidade 1534 hab/km².
Conhecida pelo magnífico mosteiro Jasna Góra, (Monte Claro), com o milagroso quadro de Nossa Senhora de Czestochowa.
Considerado o maior centro católico na Polónia, miliares de peregrinos visitam Częstochowa todos os anos.

Nossa Senhora de Częstochowa, (em polaco: Matka Boska Częstochowska, em latim: Imago thaumaturga Beatae Virginis Mariae Immaculatae Conceptae, in Claro Monte), é um título católico de Maria Santíssima, consagrada como a padroeira da Polônia.
É também conhecida no Brasil como Nossa Senhora do Monte Claro.
O ícone se encontra no Mosteiro de Jasna Góra, (Monte Claro), em Częstochowa, Polônia.
Vários Pontífices reconheceram o ícone venerado, começando com o Papa Clemente XI que emitiu uma Coroação Canônica para a imagem em 8 de setembro de 1717.

M  A  V  360M 



apr

Czestochowa (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.8122749, 19.0949631)



M  A  V  360M 



apr

Czestochowa (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.8121743, 19.0964515)

O papa João Paulo II era devoto de Nossa Senhora de Częstochowa, Matka Boska Częstochowska.

M  A  V  360M 



apr

Czestochowa (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.8126718, 19.0968738)

Częstochowa é uma cidade da Polónia, na voivodia de Silésia e no condado de Częstochowa.
Localiza-se nas margens do rio Varta e estende-se por uma área de 160 km², com 245.030 habitantes, segundo os censos de 2005, com uma densidade 1534 hab/km².
Conhecida pelo magnífico mosteiro Jasna Góra, (Monte Claro), com o milagroso quadro de Nossa Senhora de Czestochowa.
Considerado o maior centro católico na Polónia, miliares de peregrinos visitam Częstochowa todos os anos.

Nossa Senhora de Częstochowa, (em polaco: Matka Boska Częstochowska, em latim: Imago thaumaturga Beatae Virginis Mariae Immaculatae Conceptae, in Claro Monte), é um título católico de Maria Santíssima, consagrada como a padroeira da Polônia.
É também conhecida no Brasil como Nossa Senhora do Monte Claro.
O ícone se encontra no Mosteiro de Jasna Góra, (Monte Claro), em Częstochowa, Polônia.
Vários Pontífices reconheceram o ícone venerado, começando com o Papa Clemente XI que emitiu uma Coroação Canônica para a imagem em 8 de setembro de 1717.
A pintura exibe uma composição tradicional bem conhecida nos ícones dos cristãos orientais.
O ícone é uma variante do tipo Hodegetria.
Nela, a Virgem desloca a sua atenção, apontando a mão direita em direção a Jesus como a fonte da salvação.
Por sua vez, a criança estende a mão direita para o espectador em sinal de benção enquanto segura um livro de evangelhos na mão esquerda.
O ícone mostra a Virgem vestida com um manto de flor-de-lis.
As origens do ícone e a data de sua composição ainda são contestadas entre os estudiosos.
Há uma dificuldade em estudar o ícone, pois sua imagem original foi repintada após ter sido gravemente danificada por invasores hussitas, (seguidores das idéias religiosas de João Huss), em 1430.
As tábuas de madeira que apóiam a pintura foram quebradas.
Como a tela ficou muito danificada, a solução dos restauradores medievais foi repintar a tela.
As características originais de um ícone ortodoxo foram suavizadas.
O ícone de Nossa Senhora de Częstochowa tem sido intimamente associado à Polônia nos últimos 600 anos.
Sua história antes da sua chegada à Polônia está envolta em numerosas lendas que traçam a origem do ícone por São Lucas, que pintou em uma mesa de cedro na casa da Sagrada Família.
A mesma lenda sustenta que a pintura foi descoberta em Jerusalém em 326 por Santa Helena, que a trouxe de volta para Constantinopla e a apresentou a seu filho Constantino o Grande.
Os documentos mais antigos de Jasna Góra afirmam que a imagem viajou de Constantinopla para a cidade de Belz.
Eventualmente entrou na posse de Władysław Opolczyk, duque de Opole, e conselheiro de Luís, o Grande, rei da Polônia e Hungria.
Antigas fontes ucranianas afirmam que, a imagem foi levada para Belz com muita cerimônia e honras pelo rei Leão I da Galiza e mais tarde tirado por Władysław do castelo de Belz, quando a cidade foi incorporada ao reino polonês.
Uma história popular conta que no final de agosto de 1384, Władysław estava passando em Częstochowa quando seus cavalos se recusaram a continuar.
Ele foi avisado em um sonho de deixar o ícone em Jasna Góra.
Os historiadores da arte dizem que a pintura original era um ícone bizantino criado em torno do século VI ou IX.
Eles concordam que o príncipe Władysław trouxe para o mosteiro no século XIV.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Czestochowa (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.8126718, 19.0968738)



M  A  V  360M 



apr

Czestochowa (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.8126718, 19.0968738)



M  A  V  360M 



apr

Czestochowa (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.8126718, 19.0968738)



M  A  V  360M 



apr

Czestochowa (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.8126718, 19.0968738)

Częstochowa é uma cidade da Polónia, na voivodia de Silésia e no condado de Częstochowa.
Localiza-se nas margens do rio Varta e estende-se por uma área de 160 km², com 245.030 habitantes, segundo os censos de 2005, com uma densidade 1534 hab/km².
Conhecida pelo magnífico mosteiro Jasna Góra, (Monte Claro), com o milagroso quadro de Nossa Senhora de Czestochowa.
Considerado o maior centro católico na Polónia, miliares de peregrinos visitam Częstochowa todos os anos.

Nossa Senhora de Częstochowa, (em polaco: Matka Boska Częstochowska, em latim: Imago thaumaturga Beatae Virginis Mariae Immaculatae Conceptae, in Claro Monte), é um título católico de Maria Santíssima, consagrada como a padroeira da Polônia.
É também conhecida no Brasil como Nossa Senhora do Monte Claro.
O ícone se encontra no Mosteiro de Jasna Góra, (Monte Claro), em Częstochowa, Polônia.
Vários Pontífices reconheceram o ícone venerado, começando com o Papa Clemente XI que emitiu uma Coroação Canônica para a imagem em 8 de setembro de 1717.
A pintura exibe uma composição tradicional bem conhecida nos ícones dos cristãos orientais.
O ícone é uma variante do tipo Hodegetria.
Nela, a Virgem desloca a sua atenção, apontando a mão direita em direção a Jesus como a fonte da salvação.
Por sua vez, a criança estende a mão direita para o espectador em sinal de benção enquanto segura um livro de evangelhos na mão esquerda.
O ícone mostra a Virgem vestida com um manto de flor-de-lis.
As origens do ícone e a data de sua composição ainda são contestadas entre os estudiosos.
Há uma dificuldade em estudar o ícone, pois sua imagem original foi repintada após ter sido gravemente danificada por invasores hussitas, (seguidores das idéias religiosas de João Huss), em 1430.
As tábuas de madeira que apóiam a pintura foram quebradas.
Como a tela ficou muito danificada, a solução dos restauradores medievais foi repintar a tela.
As características originais de um ícone ortodoxo foram suavizadas.
O ícone de Nossa Senhora de Częstochowa tem sido intimamente associado à Polônia nos últimos 600 anos.
Sua história antes da sua chegada à Polônia está envolta em numerosas lendas que traçam a origem do ícone por São Lucas, que pintou em uma mesa de cedro na casa da Sagrada Família.
A mesma lenda sustenta que a pintura foi descoberta em Jerusalém em 326 por Santa Helena, que a trouxe de volta para Constantinopla e a apresentou a seu filho Constantino o Grande.
Os documentos mais antigos de Jasna Góra afirmam que a imagem viajou de Constantinopla para a cidade de Belz.
Eventualmente entrou na posse de Władysław Opolczyk, duque de Opole, e conselheiro de Luís, o Grande, rei da Polônia e Hungria.
Antigas fontes ucranianas afirmam que, a imagem foi levada para Belz com muita cerimônia e honras pelo rei Leão I da Galiza e mais tarde tirado por Władysław do castelo de Belz, quando a cidade foi incorporada ao reino polonês.
Uma história popular conta que no final de agosto de 1384, Władysław estava passando em Częstochowa quando seus cavalos se recusaram a continuar.
Ele foi avisado em um sonho de deixar o ícone em Jasna Góra.
Os historiadores da arte dizem que a pintura original era um ícone bizantino criado em torno do século VI ou IX.
Eles concordam que o príncipe Władysław trouxe para o mosteiro no século XIV.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Czestochowa (POL)
NIKON D5100
LatLong = (50.8120605, 19.0972776)



M  A  V  360M 



apr

Holiday Inn Warsaw City Centre
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.22937, 20.994625)

Holiday Inn Warsaw City Centre
Twarda 52, 00-831 Warszawa, POL
+48 22 257 66 99

Sede novíssima.
Ainda não consta no Google Maps.

Varsóvia, (em polaco: Warszawa, pronunciado: [varˈʂava], em inglês: Warsaw), é a capital e maior cidade da Polónia.
Localiza-se nas margens do rio Vístula, a cerca de 260 km da costa do mar Báltico e 300 km das montanhas dos Cárpatos.
É também a capital do Voivodato de Masóvia, é sede de numerosas indústrias, (bens de consumo, aço, engenharia eléctrica, automóveis), instituições de ensino superior, (Universidade de Varsóvia, Universidade Tecnológica de Varsóvia, Escola Superior de Gestão, Academia Médica, Universidade de Ciências Sociais e Humanidades, etc.), uma orquestra filarmônica, o Teatro Nacional e a Ópera.
Sucedeu a Cracóvia como capital do país em 1596.

M  A  V  360M 



apr

Prédio Comercial
Budynek komercyjny
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2296397, 20.9948911)

Prédio Comercial, Budynek komercyjny

M  A  V  360M 



apr

Prédio residencial de Wolf Krongold
Kamienica Wolfa Krongolda
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.22937, 20.994625)

Kamienica Wolfa Krongolda Pekin

Złota 83, 00-001 Warszawa, POL

Prédio residencial de Wolf Krongold - casa de habitação erguida em 1896-1899 na ul. Złota 83 canto de Żelazna.
Foi desenhado por Bronisław Brochwicz-Rogoyski.
O edifício é geralmente chamado de Pequim, o que, no dialeto de Varsóvia é a descrição de um prédio residencial superlotado.
À época de sua fundação foi ricamente decorado.
Sótão do prédio foi decorado com esculturas de velho homem seminu com uma longa barba e um homem novo muscular que simbolizava o fato de que a casa foi fundada na virada do século XIX e XX séculos.
Entre eles estava o ano da criação.
Ática, (também destruída), é uma das poucas decorações preservadas do edifício.
Os apartamentos situados nos andares inferiores destinavam-se a moradores mais bem colocados, eram maiores e mais bem equipados e tinham uma escada separada revestida de mármore; nos andares superiores, menores, com entrada por uma escada regular de carvalho.
Após a guerra, o edifício da frente teve danos significativos, as dependências estavam em muito bom estado.
O cortiço foi reconstruído, mas a partir da elevação da frente, todos os detalhes e decorações foram quebrados, mantendo apenas o sótão.
Na década de 1960 varandas foram removidas e um portão forjado, decorado foi removido.
No período da República Popular da Polônia, os cortiços abrigavam apartamentos comunais.
Em 2003, moradores e inquilinos de instalações comerciais no prédio residencial foram despejados.
Ewa Borzęcka fez um documentário sobre os moradores expulsos do documentário Beijing.
Złota 83 e uma série de 8 episódios: Visitamos Pequim.
Em fevereiro de 2015, o cortiço foi vendido pela cidade para a empresa Czerwone Maki pertencente ao grupo internacional AFI Europe.
Em 15 de novembro de 2015, um incêndio começou no prédio, então, abandonado.
Consta que deve ser convertido em um prédio de apartamentos de luxo com um estacionamento subterrâneo.

Para saber mais; Wikipedia, a enciclopedia livre.

M  A  V  360M 



apr

Placa Estrada de Fogo
Droga pożarowa
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.22937, 20.994625)

Placa Estrada de Fogo, Droga pożarowa

Sinal usado para marcar um local de imensa importância durante o combate a incêndios.

M  A  V  360M 



apr

Varsóvia Central
Warszawa Centralna
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2282116, 21.0035097)

Varsóvia Central, Warszawa Centralna

M  A  V  360M 



apr

Varsóvia Central
Warszawa Centralna
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2282116, 21.0035097)

Varsóvia Central, Warszawa Centralna

M  A  V  360M 



apr

Palácio da Cultura e Ciência
Pałac Kultury i Nauki
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.233332, 21.0065463)

Palace da Cultura e Ciência, Pałac Kultury i Nauki

plac Defilad 1, 00-901 Warszawa, POL
pkin.pl
+48 22 656 76 00

Palácio da Cultura e Ciência, o Palácio da Cultura, (até 1956, Palácio da Cultura e Ciência Joseph Stalin).
É o edifício mais alto na Polónia.
Abriga a sede do Conselho da Cidade Capital de Varsóvia.
É gerido por uma empresa municipal e o Conselho de Administração do Palácio da Cultura e Ciência.
Designado como presente do povo soviético para a nação polonesa.
Foi construído em 1952-1955, projetado pelo arquiteto Soviética Lew Rudniew, inspirado nos arranha-céus de Moscou, (conhecido fora da Rússia como as Sete Irmãs), são modelados em arranha-céus americanos no estilo de arte deco.
Arquitetonicamente, é uma mistura de realismo socialista e historicismo polonês.
Juntamente com o suporte da antena, que é parte integrante da torre , tem uma altura de 237 metros.
Atualmente, aloca muitas empresas e instituições públicas, incluindo cinemas, teatros e museus, universidades, (incluindo o Collegium Civitas ), as autoridades da Academia Polonesa de Ciências e da Comissão Central de graus académicos e títulos.
Há também organizadas várias exposições e feiras.
A entrada principal, (no lado da rua Marszalkowska ), são duas esculturas Adam Mickiewicz cinzel Stanislaw Horno-Popławsk e Copernicus por Louise Nitschowa.

Origem: Wikipedia a enciclopedia livre.

M  A  V  360M 



apr

RSB Property e
Palácio da Cultura e Ciência
Pałac Kultury i Nauki
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2300777, 21.0038116)

RSB Property

Złota 59, 00-120 Warszawa, POL
rsbpro.com
+48 667 817 322

Palácio da Cultura e Ciência, Pałac Kultury i Nauki

plac Defilad 1, 00-901 Warszawa, POL
pkin.pl
+48 22 656 76 00

M  A  V  360M 



apr

Rotunda
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2303026, 21.0117188)

Marszałkowska 100/102, 00-001 Warszawa, POL

M  A  V  360M 



apr

Primeiro Marechal da Polônia Jozef Pilsudski
Pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2135885, 21.026527)

Józef Piłsudski, GCTE, (Zułów, na atual Lituânia, 5 de dezembro de 1867 - Varsóvia, 12 de maio de 1935), foi um revolucionário polonês e estadista, marechal de campo, primeiro chefe de estado, (1918-1922) e, ditador, (1926-1935), da Segunda República Polonesa, bem como o líder de suas forças armadas.
Foi uma das mais proeminentes figuras políticas polonesas de seu tempo e é considerado o maior responsável pelo ressurgimento da Polônia quase 120 anos após sua partição pela Áustria, Prússia e Rússia em 1772-1795.
A partir da metade da Primeira Guerra Mundial, até sua morte, Piłsudski foi o mais influente na política externa e no governo da Polônia.
Após o golpe de estado de maio de 1926, ele tornou-se seu ditador de fato.
Quando jovem, ele pertenceu a diversas organizações clandestinas e usou vários pseudônimos, dentre eles: Wiktor, Mieczysław e Ziuk.
Mais tarde foi afetuosamente chamado de Dziadek, Vovô ou Marszałek, o Marechal.
Seus antigos soldados também o chamavam de Komendant, o Comandante.

GCTCE, Ordem Militar da Torre e Espada, do Valor, Lealdade e Mérito ou Antiga e Muito Nobre Ordem Militar da Torre e Espada, do Valor, Lealdade e Mérito é a mais elevada Ordem Honorífica de Portugal, tendo sido criada pelo Rei D. Afonso V em 1459.
Foi renovada por D. João VI, enquanto Príncipe-Regente, em 13 de Maio de 1808 e por D. Pedro IV, também enquanto Regente do Reino, em 28 de Julho de 1832.
Foi a única ordem honorífica que se manteve sempre ativa, mesmo no período de 1910 a 1917-18 quando as restantes ordens militares foram extintas.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

Belwederska 52, 00-594 Warszawa, POL.

M  A  V  360M 



apr

Jardins do Palácio Belweder
Pałac Belwederski Ogrody
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2136773, 21.0265813)

Jardins do Palácio Belweder, Pałac Belwederski.

M  A  V  360M 



apr

Parque Łazienki
Łazienki Królewskie
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2137327, 21.0273244)



M  A  V  360M 



apr

Parque Łazienki
Łazienki Królewskie
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2137327, 21.0273244)



M  A  V  360M 



apr

Parque Łazienki
Łazienki Królewskie
Monumento a Ferenc Liszt
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2142716, 21.0277064)

Franz Liszt, (Doborján, 22 de outubro de 1811 — Bayreuth, 31 de julho de 1886), foi um compositor, pianista, maestro e professor e terciário franciscano húngaro do século XIX.
Seu nome em húngaro é Liszt Ferenc.
Liszt ganhou fama na Europa durante o início do século XIX por sua habilidade como pianista virtuoso.
Foi citado por seus contemporâneos como o pianista mais avançado de sua época, e em 1840 ele foi considerado por alguns como, talvez, o maior pianista de todos os tempos. Liszt foi também um compositor bem conhecido e influente, professor e maestro.
Ele foi um benfeitor para outros compositores, incluindo Richard Wagner, Hector Berlioz, Camille Saint-Saëns, Edvard Grieg e Aleksandr Borodin.
Como compositor, ele foi um dos representantes proeminentes da Neudeutsche Schule, Nova Escola Alemã.
Deixou para trás um corpo extenso e diversificado de trabalho em que ele influenciou seus contemporâneos sobre o futuro e antecipou algumas ideias e tendências do século XX.
Algumas de suas contribuições mais notáveis foram a invenção do poema sinfônico, desenvolvendo o conceito de transformação temática, como parte de suas experiências em forma musical e fazer rupturas radicais em harmonia.
Ele também desempenhou um papel importante na popularização de uma grande variedade de música de transcrição para piano.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Parque Łazienki
Łazienki Królewskie
Monumento a Chopin
Pomnik Fryderyka Chopina
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.214519, 21.028067)

Monumento a Chopin, Pomnik Fryderyka Chopina

Łazienki Królewskie, al. Ujazdowskie, 00-001 Warszawa, POL
lazienki-krolewskie.pl
+48 504 243 783

Frédéric François Chopin, também chamado Fryderyk Franciszek Chopin, (Żelazowa Wola, 22 de fevereiro ou 1 de Março de 1810; faleceu em Paris, 17 de Outubro de 1849), foi um pianista polonês-francês radicado na França e compositor para piano da era romântica.
É amplamente conhecido como um dos maiores compositores para piano e um dos pianistas mais importantes da história.
Sua técnica refinada e sua elaboração harmônica vêm sendo comparadas historicamente com as de outros grandes compositores, como Mozart e Beethoven, assim como sua duradoura influência na música até os dias de hoje.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Parque Łazienki
Łazienki Królewskie
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2148235, 21.0272454)

Parque Łazienki, (em polonês: Łazienki Królewskie), é o maior parque de Varsóvia, ocupando 80 hectares do centro da cidade.
Localiza-se na área central de Varsóvia, (Śródmieście), na Avenida Ujazdów, (Aleje Ujazdowskie), com a Royal Route ligando o Castelo Real com o Wilanów ao sul.
Ao norte, no outro lado da rua Agrikola, o parque Łazienki faz divisa com o Castelo de Ujazdów.
No seu interior situa-se o Pałac Łazienkowski.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Chancelaria do Primeiro Ministro da Polônia
Kancelaria Prezesa Rady Ministrów
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2158562, 21.0262122)

Chancelaria do Primeiro Ministro da Polônia, Kancelaria Prezesa Rady Ministrów

al. Ujazdowskie 1/3, 00-001 Warszawa, POL
premier.gov.pl
+48 22 694 60 00

M  A  V  360M 



apr

Praça em Cruzamento
Plac Na Rozdrożu
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2199226, 21.0249823)

Plac Na Rozdrożu, Warszawa, POL.

Uma praça no centro de Varsóvia.

M  A  V  360M 



apr

Avenida Ujazdowskie
Aleje Ujazdowskie
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2201037, 21.0249318)

Uma rua no distrito de Śródmieście de Varsóvia, constituindo um fragmento da Rota Real, Trakt Królewski.

M  A  V  360M 



apr

Ministério do Desenvolvimento e Economia
Ministerstwo Rozwoju i Gospodarki
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2284494, 21.0229529)

plac Trzech Krzyży 3/5, 00-507 Warszawa, POL
mr.gov.pl
+48 22 250 01 30.

M  A  V  360M 



apr

Praça das Três Cruzes
Plac Trzech Krzyży
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2284494, 21.0229529)

Praça das Três Cruzes, Three Crosses Square, Plac Trzech Krzyży.

M  A  V  360M 



apr

Rua Mundo Novo
Ulica Nowy Świat
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2349434, 21.0186406)

Nowy Świat, Warszawa, POL.

M  A  V  360M 



apr

Santa Cruz
Świętokrzyska
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2369533, 21.0176413)

Estação de Metrô, Stacja metra.

M  A  V  360M 



apr

Novo Congresso
Nowy Zjazd
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2468588, 21.0175501)



M  A  V  360M 



apr

Mazowieckie Centrum Stomatologii
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2476803, 21.0193744)

MCS - Mazowieckie Centrum Stomatologii Sp. z o o

Fornecedor de Serviços Médicos

Nowy Zjazd 1, 00-301 Warszawa, POL
mcs-przychodnia.pl
+48 22 556 93 00.

M  A  V  360M 



apr

Muranowska
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2538679, 20.9982826)

Parte do Monumento aos Caídos e Assassinados no Oriente, Monument to the Fallen and Murdered in the East, Pomnik Poległych i Pomordowanych na Wschodzie.

Muranowska 2, 00-001 Warszawa, POL

O Monumento aos Caídos e Assassinados no Oriente é um monumento em Varsóvia, Polônia, que homenageia as vítimas da invasão soviética da Polônia durante a Segunda Guerra Mundial e subseqüentes repressões.
Foi inaugurado em 17 de setembro de 1995, no 56° aniversário da invasão soviética de 1939.

Para saber mais: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

mBank S.A., Centrala
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2440004, 21.0088062)

mBank S.A., Centrala

Senatorska 18, 00-082 Warszawa, POL
mbank.pl
+48 22 829 00 00.

M  A  V  360M 



apr

Krakowskie Przedmieście
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2463537, 21.0136039)

Igreja de Santa Ana, Kościół Akademicki św. Anny

Krakowskie Przedmieście 68, 00-322 Warszawa, POL
swanna.waw.pl
+48 22 826 89 91

Ao fundo:
1) Basílica Archcathedral em Varsóvia p. Martírio de São João Batista, Bazylika Archikatedralna w Warszawie p.w. Męczeństwa św. Jana Chrzciciela
2) Museu Real em Varsóvia, Zamek Królewski w Warszawie Muzeum.

M  A  V  360M 



apr

Igreja de Santa Ana
Kościół Akademicki św. Anny
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2463537, 21.0136039)

Anno restauratae de salvação MDCCLXXXVIII Stanislao Augusto Rege religionis estúdio Iosephus Kwiecinski aedem hanc sacram extructam SVO aere fronte ornavit.

No ano de redenção em 1788 pelo rei Estanislau Augusto propício para [o desenvolvimento da vida] religiosa, Joseph Kwieciński, erguido o templo a próprias expensas.

M  A  V  360M 



apr

Krakowskie Przedmieście
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2463537, 21.0136039)

Igreja de Santa Ana, Igreja de Santa Ana, Kościół Akademicki św. Anny

Krakowskie Przedmieście 68, 00-322 Warszawa, POL
swanna.waw.pl
+48 22 826 89 91

Ao fundo:
1) Basílica Archcathedral em Varsóvia p. Martírio de São João Batista, Bazylika Archikatedralna w Warszawie p.w. Męczeństwa św. Jana Chrzciciela
2) Museu Real em Varsóvia, Zamek Królewski w Warszawie Muzeum

M  A  V  360M 



apr

Barbacã de Varsóvia
Barbakan Warszawski
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2473119, 21.0131194)

Barbacã de Varsóvia, Barbakan Warszawski

Nowomiejska 15/17, 00-001 Warszawa, POL

Barbacã, (do latim medieval barbacana).
Em arquitetura militar, é um muro anteposto às muralhas, de menor altura do que estas, com a função de proteger as muralhas dos impactos da artilharia.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Barbacã de Varsóvia
Barbakan Warszawski
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2473119, 21.0131194)

Barbacã de Varsóvia, Barbakan Warszawski

Nowomiejska 15/17, 00-001 Warszawa, POL

Barbacã, (do latim medieval barbacana).
Em arquitetura militar, é um muro anteposto às muralhas, de menor altura do que estas, com a função de proteger as muralhas dos impactos da artilharia.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Varsóvia (POL)
NIKON D5100
LatLong = (52.247374, 21.0137238)

Em destaque, o Estádio Nacional de Varsóvia, Stadion Narodowy w Warszawie, é um estádio de futebol na Polônia.
É utilizado para jogos de futebol sendo considerado como a sede principal dos jogos da Seleção Polonesa de Futebol.
Tem uma capacidade de 58.145 lugares sentados, o que faz dele o maior palco de futebol na Polónia.
Sua construção iniciou-se em 2008 e foi concluída em novembro de 2011.
Encontra-se situado no local do antigo Estádio do 10° Aniversário, (Stadion Dziesieciolecia), na Aleja Zieleniecka, zona de Południe, perto do centro da capital polaca.
Está dotado de um teto retrátil único na sua espécie, feito em PVC e que se desdobra a partir de um ninho numa agulha suspensa sobre o centro do gramado.
O teto retrátil é semelhante ao do Commerzbank-Arena em Frankfurt, Alemanha.
É equipado com um relvado aquecido, campo de treinos, iluminação da fachada, o já referido teto retrátil e um parque de estacionamento subterrâneo.
Funciona também como um espaço multiusos para organização não só de eventos desportivos, mas também de concertos, eventos culturais, conferências e eventos comerciais e gastronómicos.
A inauguração oficial foi a 19 de janeiro de 2012 mas o primeiro jogo de futebol apenas foi disputado a 29 de fevereiro do mesmo ano entre s Seleções da Polônia e de Portugal, o encontro acabou com um empate, zero a zero.
O estádio recebeu a final da Liga Europa da UEFA na temporada de 2014-15.

M  A  V  360M 



apr

Santuário de Nossa Senhora das Graças
Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.248551, 21.013199)

Em destaque, a torre do Santuário de Nossa Senhora das Graças, Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej.

Świętojańska 10, 00-288 Warszawa, POL
laskawa.pl
+48 22 831 16 75.

M  A  V  360M 



apr

Basílica Arch. Martírio de S. João Batista
Bazylika Archikatedralna w Warszawie
p.w. Męczeństwa św. Jana Chrzciciela
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2487954, 21.0136218)

Basílica Archcathedral em Varsóvia p. Martírio de São João Batista, Bazylika Archikatedralna w Warszawie p.w. Męczeństwa św. Jana Chrzciciela.

M  A  V  360M 



apr

Basílica Arch. Martírio de S. João Batista
Bazylika Archikatedralna w Warszawie
p.w. Męczeństwa św. Jana Chrzciciela
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2488207, 21.0135388)

Basílica Archcathedral em Varsóvia p. Martírio de São João Batista, Bazylika Archikatedralna w Warszawie p.w. Męczeństwa św. Jana Chrzciciela.

M  A  V  360M 



apr

Estátua da Sereia
Pomnik Syrenki
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2497841, 21.0121406)

Estátua da Sereia, Pomnik Syrenk

Praça do mercado da cidade velha de Varsóvia

rynek Starego Miasta, 00-001 Warszawa, POL
srodmiescie.warszawa.pl

A Estátua da Sereia de Varsóvia, (Syrenka Warszawska), está associada a uma das lendas românicas mais famosas da Polônia.
Localizada na Praça da Cidade Velha.
Consta que há muito tempo uma sereia estava nadando no Rio Vístula em direção a Varsóvia quando decidiu fazer uma pausa.
Os pescadores de Varsóvia foram levados por sua beleza e sua voz cantante e, quando ela foi aprisionada posteriormente por um comerciante maléfico e rico, um deles a salvou.
Como sinal de gratidão, ela prometeu proteger todos os pescadores dali e, como extensão, o povo de Varsóvia.
A estátua da sereia, conhecida localmente como Syrenka, segura uma espada e um escudo.
Como protetora da cidade de Varsóvia, ela sempre está pronta para lutar.
Em sua parte inferior, ela não tem só um, mas dois rabos no lugar das pernas.
A sereia aparece no brasão de Varsóvia desde o século XVI e muitas de suas representações podem ser encontradas pela cidade, incluindo as do viaduto Stanisław‚aw Markiewicz e a da Grochowski Ulica.
A estátua vista na praça, atualmente não é a original, mas uma cópia em zinco moderna.
A sereia de bronze original, criada por Konstanty Hegel em 1855, pode ser vista no Museu Histórico de Varsóvia.

M  A  V  360M 



apr

Barbacã de Varsóvia
Barbakan Warszawski
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2505202, 21.0104295)

Barbacã de Varsóvia, Barbakan Warszawski

Nowomiejska 15/17, 00-001 Warszawa, POL

Barbacã, (do latim medieval barbacana).
Em arquitetura militar, é um muro anteposto às muralhas, de menor altura do que estas, com a função de proteger as muralhas dos impactos da artilharia.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Barbacã de Varsóvia
Barbakan Warszawski
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2505233, 21.0103523)

Barbacã de Varsóvia, Barbakan Warszawski

Nowomiejska 15/17, 00-001 Warszawa, POL

Barbacã, (do latim medieval barbacana).
Em arquitetura militar, é um muro anteposto às muralhas, de menor altura do que estas, com a função de proteger as muralhas dos impactos da artilharia.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Igreja Católica Romana de
Pauline Pw. Sto. Espírito e Sto. Paweł Pustelnik
Kościół Rzymskokatolicki Paulinów
Pw. Św. Ducha i św. Pawła Pustelnika
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2505891, 21.009853)

Em destaque a Igreja Católica Romana de Pauline Pw. St. Espírito e Santo Paweł Pustelnik, Kościół Rzymskokatolicki Paulinów Pw. Św. Ducha i św. Pawła Pustelnika.

M  A  V  360M 



apr

Igreja Católica Romana de
Pauline Pw. Sto. Espírito e Sto. Paweł Pustelnik
Kościół Rzymskokatolicki Paulinów
Pw. Św. Ducha i św. Pawła Pustelnika
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2505663, 21.0099101)

Igreja Católica Romana de Pauline Pw. St. Espírito e Santo Paweł Pustelnik, Kościół Rzymskokatolicki Paulinów Pw. Św. Ducha i św. Pawła Pustelnika.

M  A  V  360M 



apr

Ulica Nowowiejska
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2506259, 21.0097602)

Ulica Nowowiejska é uma rua no distrito de Śródmieście em Varsóvia.

M  A  V  360M 



apr

Ulica Nowowiejska
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2506259, 21.0097602)

Uma das entradas para a Barbacã de Varsóvia, Barbakan Warszawski.

A barbacã, (do latim medieval barbacana).
Em arquitetura militar, é um muro anteposto às muralhas, de menor altura do que estas, com a função de proteger as muralhas dos impactos da artilharia.

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

M  A  V  360M 



apr

Góra Gnojna
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.249643, 21.0142882)

Góra Gnojna ou Góra Obornika, (montanha de esterco), é uma elevação localizado na Cidade Velha de Varsóvia entre as saídas das Ulica Celna e Ulica Dawna, beirando a Ulica Brzozowa.
Um velho lixão e as impurezas da velha Varsóvia, atualmente um aterro.

M  A  V  360M 



apr

Góra Gnojna
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.249643, 21.0142882)

Góra Gnojna ou Góra Obornika, (montanha de esterco), é uma elevação localizado na Cidade Velha de Varsóvia entre as saídas das Ulica Celna e Ulica Dawna, beirando a Ulica Brzozowa.
Um velho lixão e as impurezas da velha Varsóvia, atualmente um aterro.

M  A  V  360M 



apr

Góra Gnojna
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.249892, 21.0141876)

Góra Gnojna ou Góra Obornika, (montanha de esterco), é uma elevação localizado na Cidade Velha de Varsóvia entre as saídas das Ulica Celna e Ulica Dawna, beirando a Ulica Brzozowa.
Um velho lixão e as impurezas da velha Varsóvia, atualmente um aterro.

Cadeados do amor, Kłódki miłości.

M  A  V  360M 



apr

Góra Gnojna
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.249892, 21.0141876)

Góra Gnojna ou Góra Obornika, (montanha de esterco), é uma elevação localizado na Cidade Velha de Varsóvia entre as saídas das Ulica Celna e Ulica Dawna, beirando a Ulica Brzozowa.
Um velho lixão e as impurezas da velha Varsóvia, atualmente um aterro.

Cadeados do amor,Kłódki miłości.

M  A  V  360M 



apr

Rua Bétula
Ulica Brzozowa
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2499767, 21.0137135)

Brzozowa 11/13, 00-258 Warszawa, POL

Ulica Brzozowa é uma rua no centro de Cracóvia.
Descrita em sua forma atual por volta de 1890.
Mais cedo, era uma estrada de terra que ia da Jakub Street, em Kazimierz, até o canal da Stara Wisła.
Nela situam-se o Ginásio Hebraico e a Sinagoga Deichesa.

M  A  V  360M 



apr

Pardoca
Frente do Bistro Warszawa
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.2496856, 21.0128378)

rynek Starego Miasta 1/3, 00-001 Warszawa, POL
bistrowarszawa.pl
+48 22 635 37 69

O pardal-doméstico ou pardal-do-telhado, (Passer domesticus), é uma ave da família Passeridae.
A sua distribuição geográfica compreendia, originalmente, a maior parte da Europa e da Ásia, tendo sido introduzido acidental ou propositadamente na maioria da América, África subsariana, Austrália e Nova Zelândia.
É atualmente a espécie de ave com maior distribuição geográfica no mundo.
Sua fêmea, genericamente designada por pardoca, como a vista na foto.

M  A  V  360M 



apr

Aeroporto Frédéric Chopin de Varsóvia
Lotnisko Chopina w Warszawie
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.1701194, 20.9735005)

Aeroporto Frédéric Chopin de Varsóvia, Lotnisko Chopina w Warszawie.

( Ang Aeroporto Chopin de Varsóvia , IATA : MUC , ICAO : EPWA ), aeroporto situado no coração de Varsóvia.
Foi inaugurado em 1934 no aeroporto militar como o Aeroporto de Varsóvia-Okęcie.
Suporta voos regulares, fretados e de carga.
É o maior aeroporto da Polônia e a base principal da LOT Polish Airlines.
O proprietário do aeroporto é Przedsiębiorstwo Państwowe Porty Lotnicze.
Em 2017, serviu 15,7 milhões de passageiros, ou seja, 39,4% de todos os passageiros no tráfego aéreo doméstico e internacional na Polônia.
Está localizado na propriedade Okęcie, cerca de 8 km a sudoeste do centro da cidade.

M  A  V  360M 



apr

Aeroporto Frédéric Chopin de Varsóvia
Lotnisko Chopina w Warszawie
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.1701194, 20.9735005)

Aeroporto Frédéric Chopin de Varsóvia, Lotnisko Chopina w Warszawie

M  A  V  360M 



apr

Aeroporto Frédéric Chopin de Varsóvia
Lotnisko Chopina w Warszawie
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.1701194, 20.9735005)

Aeroporto Frédéric Chopin de Varsóvia, Lotnisko Chopina w Warszawie

M  A  V  360M 



apr

Aeroporto Frédéric Chopin de Varsóvia
Lotnisko Chopina w Warszawie
Varsóvia (POL)

NIKON D5100
LatLong = (52.1693511, 20.9728435)

Aeroporto Frédéric Chopin de Varsóvia, Lotnisko Chopina w Warszawie

Żwirki i Wigury 1, 00-906 Warszawa, POL
costacoffee.pl

M  A  V  360M 



apr

Aeroporto Frédéric Chopin de Varsóvia
Lotnisko Chopina w Warszawie
Varsóvia (POL)

iPhone SE
LatLong = (52.169175, 20.972847222222)

Aeroporto Frédéric Chopin de Varsóvia, Lotnisko Chopina w Warszawie

M  A  V  360M 



apr

Varsóvia (POL)
Lisboa (POR)





M  A  V  360M 



apr

Aeroporto Humberto Delgado
Lisboa (POR)

iPhone SE
LatLong = (38.780383333333, -9.1286916666667)

O Aeroporto Humberto Delgado, também chamado Aeroporto de Lisboa ou Aeroporto da Portela, (código IATA: HDL/LIS, código ICAO: LPPT), situa-se maioritariamente na freguesia dos Olivais, em Lisboa, Portugal.
É o maior aeroporto português em número de passageiros, sendo também o que regista maior volume de tráfego.
Foi aberto ao tráfego em 15 de outubro de 1942.
É servido, desde 1962, por duas pistas, a 03/21, com 3805 m de comprimento, e a 17/35, com 2400 m de comprimento, ambas asfaltadas e com 45 m de largura.
Dispõe de dois terminais civis, (T1 e T2) e, ainda de um terminal militar, conhecido como Aeroporto de Figo Maduro.
Serve de base para a companhia aérea de bandeira portuguesa, a TAP Air Portugal, e é administrado pela companhia ANA Aeroportos de Portugal.
Em 15 de maio de 2016 o Aeroporto de Lisboa adquiriu a denominação oficial de Aeroporto Humberto Delgado.
Este é o principal hub europeu para o Brasil, funcionando como o maior plataforma giratória de voos, e centro de conexão, (hub), da Star Alliance para a América do Sul.
É, igualmente, um dos mais importantes centro de conexões, (hubs), europeus para o continente africano.

M  A  V  360M 



apr

Lisboa (POR)
São Paulo (BRA)





M  A  V  360M 



2710 #